Labyad verliest arbitragezaak en moet Ajax tienduizenden euro's betalen

Ik weet niet of dit niet gangbaar is binnen het voetbal of dat dit Ajax specifiek is? Lijkt mij meer voetbalgeneriek te zijn. De premie zal wel sky-high zijn waardoor het onverzekerbaar wordt.

Vaak zijn zaken als salarisverplichtingen verzekerd. Dat zijn per saldo de grootste kosten voor de club, de kosten voor de operatie zelf zijn nog geen ton, dat verdiende Labyad per maand.

Overigens ben ik het nu wel met Labyad eens hoor. Hij speelt in opdracht van zijn werkgever en raakt geblesseerd. Dan zou een club toch gewoon het herstel moeten betalen?

Ik begrijp dat in het arbeidscontract is opgenomen dat van de werknemer wordt verwacht dat deze een ziektekostenverzekering afsluit die medische behandelingen voldoende dekt. Ik begrijp echter dat Labyad ervoor heeft gekozen om in het buitenland de operatie te laten uitvoeren, en dat dekt de Nederlandse ziektekostenverzekering niet. Vanuit Ajax snap ik wel dat ze dat dan niet willen betalen. Blijf het overigens wel vreemd vinden dat het Labyad niet duidelijk was dat hij die kosten dan zou moeten dragen. Gaat namelijk in totaal om bijna een ton, dat check je toch eerst van tevoren..

Of je verzekert je als speler zelf tegen eventueel ongemak, dat zou ook kunnen. Normaliter is dit ook wel een ander verhaal als het binnen het contract gebeurt. Dan betaald de club alles. Nu betaald Ajax tot aan einde contract en dan houdt de verplichting op. Tenminste zo lees ik het.

Vreemd? Dit is helemaal niet vreemd. Als jij op je werk je been verdraaid, ten val komt of iets anders oploopt, dan betaald je werkgever niet de kosten van het ziekenhuis maar je eigen verzekering.

In het contract van Labyad stond dat hij zelf een verzekering moest afsluiten of mee kon doen met de collectieve verzekering van Ajax.

Als jij je duurder laat behandelen dan de verzekering toelaat bijvoorbeeld in het buitenland, dan moet je die kosten zelf betalen. De kans dat je die op je werkgever kan verhalen is zeer klein.

Ajax betaalde overigens wel gewoon de medische kosten. Nu in de arbitrage zak zijn de kosten uit het buitenland door Ajax teruggevorderd. Dit ging om 40K.

@Speedy Fout. Als ik wat oploop doormiddel van een dienstongeval betaald de werkgever de kosten. Dit geldt natuurlijk niet als ik op eigen houtje kies voor behandeling in bijvoorbeeld het buitenland.

@londonisblue

Het aspect werkgeverschap is beoordeeld in de arbitrage zaak. De commissie is tot het oordeel gekomen dat Ajax er alles aan gedaan heeft wat in haar vermogen lag ongevallen op het werk (lees de training) te voorkomen.

De directe kosten zijn ook door Ajax betaald. Daar is geen discussie over. Het gaat hier om zaken in het contract waarvan Labyad af wil wijken, omdat hij Ajax slecht werkgeverschap verwijt en daarmee dus aansprakelijkheid stelt. Daarom wil hij extra betalingen na afloop van zijn dienstverband die in zijn contract uitgesloten zijn.

Speedy
" Als jij op je werk je been verdraaid, ten val komt of iets anders oploopt, dan betaald je werkgever niet de kosten van het ziekenhuis maar je eigen verzekering."
Dat laatste klopt, maar dat is niet de hoofdregel. De wet zegt dat alle (medische) kosten ten gevolge van een bedrijfsongeval voor rekening van de werkgever zijn. Dat in de praktijk de zorgverzekeraar van de werknemer die kosten primair draagt mag zo zijn, dat doet niet af aan de wettelijke aansprakelijkheid voor die kosten van de werkgever.

"in het contract van Labyad stond dat hij zelf een verzekering moest afsluiten of mee kon doen met de collectieve verzekering van Ajax.

Als jij je duurder laat behandelen dan de verzekering toelaat bijvoorbeeld in het buitenland, dan moet je die kosten zelf betalen. De kans dat je die op je werkgever kan verhalen is zeer klein."
Dit klopt inderdaad. Je mag dit soort afspraken maken, ook de CAO regeling laat toe dat werkgevers de kosten op hun werknemers' verzekering afwentelen. Dus dan geldt die afspraak ook, zoals in dit geval bij Labyad. De arbiters hebben expliciet in hun vonnis gezet dat Labyad zelf koos voor deze optie en had moeten weten dat Ajax dat niet ging betalen. En dat Labyad ook ten onrechte had aangenomen dat Ajax de kosten wel zou gaan dragen.

Het ging hier niet om gratis werk, het ging erom dat er in zijn contract staat dat hij bij ziekte doorbetaald wordt totdat het contract eindigt. Labyad eist nu 8 ton schadevergoeding omdat hij vind dat hij dit jaar niet elders kon spelen door de gevolgen van zijn blessure.

@twente RSD: de reacties onder dit bericht zijn voor 80 gebaseerd op het feit dat Labyad in 2013 op 18 jarige leeftijd op slinkse wijze onder zn contract is uitgekomen bij PSV en toen voor zn portemonnee heeft gekozen en naar Sporting is vertrokken.
Er zijn dus mensen, die hem dit feit (wat de helft van de mensen in zijn schoenen misschien ook hadden gedaan) na 9 jaar nog zo kwalijk nemen dat als er wat over deze jongen in het nieuws komt ze hem nog steeds moeten uitmaken voor rotte vis. Dan zit het diep he. De haat. En vraag je je toch af of dit perse alleen te maken heeft met contractuele issues in 2013.....

Voor 80 procent ja? Dat er mensen zijn die iemand echt 'haten' om welke reden dan ook dat weet ik ook wel. Die lui heb je. Maar 80 procent? Wel heel veel.
Ik vond het destijds ook niet netjes wat Labyad deed maar ik moet zeggen dat ik me destijds veel meer aan de houding van PSV stoorde. Die hadden dat veel chiquer, slimmer, moeten oplossen. Maar goed, het is gelopen hoe het is gelopen.labyad heeft daarna nog nederig zijn excuses aan Marcel Brands aangeboden. Ik behoor niet bij die '80 procent' zeg maar.
Ben vooral geïntereseerd naar het vonnis van de arbitgraecommissie. Waarom de claim van Labyad is afgewezen. Een werkgever heeft volgens staande rechtspraak een zorgplicht. Daar kunnen medische ongevallen onder vallen. Dan nog vragen over contractuele afspraken, verzekeringsregelingen. Er zijn veel wettelijke vereisten, etc. etc. Dus ik ben benieuwd welke omstandigheden de arbitragecommissie dan meeneemt in haar beslissing. Moet het vonnis nog lezen. Ik baseer mijn oordeel in deze kwestie liever op de feiten. Kom er vast nog wel op terug.

"labyad eist nu 8 ton schadevergoeding omdat hij vind dat hij dit jaar niet elders kon spelen door de gevolgen van zijn blessure."

Precies. Schade door verlies van inkomenscapaciteit. In de wet staat dat als de werkgever aansprakelijk is voor schade, die schade niet alleen uit de directe kosten bestaat, maar ook het feit dat hij nu niet ergens anders zijn brood kan verdienen (gederfde inkomsten).
We kunnen over de in's en out's van zo'n vordering lang praten, daar zijn boeken vol over geschreven, maar dat is niet gek als je meent dat Ajax hier aansprakelijk voor gehouden kon worden. Dat konden ze volgens deze arbiters niet. Dan kom je aan die eis van Labyad inhoudelijk niet eens meer toe.

Het was mijn inziens wel raar dat Labyad dacht dat hij Ajax aansprakelijk kon stellen omdat expliciet in zijn contract opgenomen was dat hij zichzelf ervoor moest verzekeren en dat bij Ajax uitbetaling bij ziekte zou eindigen bij afloop van het contract.
De arbiters hebben dan ook geoordeeld op basis van deze contractsbepalingen.

Hoewel het triest is voor die jongens zelf, maar - niets menselijks is mij vreemd - ik kan soms best wel gniffelen om te zien hoe de arrogantie van verwaande spelers die PSV (en ook andere Nederlandse topclubs) hebben verlaten met het oog op vooral pieken hen duur is komen te staan. Bij PSV alleen al zijn met deze Labyad en natuurlijk Ihattaren, Aissati, Bakkali en Lammers de voorbeelden legio. Allemaal wisten ze het beter, waren ze te groot voor PSV en waren die jongens meer geld en/of speelminuten waard dan ze bij PSV zouden krijgen. Om vervolgens hun carrière op volle snelheid de bietenbrug op te jagen.

Bakkali had alles om een Marokkaanse Messi te worden als hij zijn carriere gewoon de tijd en aandacht had gegeven, Aissati had gewoon de goede raad van Fred Rutten kunnen opvolgen voordat hij bij Ajax in hetzelfde ongedisciplineerde schuitje terecht kwam en zichzelf terugvond bij obscure clubs in Turkije. Labyad begroef zijn carrière in Lissabon voordat hij tevergeefs met hangende pootjes Brands weer opbelde voor een herkansing, Sam Lammers is in drie jaar tijd drie keer verhuurd, is bijna 26 en heeft sinds zijn vertrek bij PSV nog geen 10 (!) doelpunten weten te maken. En Ihattaren is inmiddels uitgekotste ex-voetballer die drie keer bezoek aan een kebabzaak verwijderd is van een comfortabele Mercedez een loopbaan als taxichauffeurs.

Je hebt natuurlijk nooit garanties, maar deze gasten hadden de kans op een glansrijkere loopbaan naar mijn idee wel aanzienlijk verhoogd wanneer ze vóór hun 23ste gewoon steevast week in week uit, met vertrouwen en omgeven door familie en vrienden, op topniveau in de Eredivisie hadden gespeeld. Voor je vorming als voetballer en persoonlijkheid is dat echt een enorme pre.

Overigens wel opmerkelijk dat Labyad al sinds de zomer clubloos is. Was als tweebenige middenvelder in 171 toch bij 71 doelpunten betrokken door de jaren heen. En met 29 jaar zou hij voor menig ED-club van waarde zijn.

Ik vind het f***king triest dat je 9 jaar na dato zon jongen nog iets kwalijk neemt. In bijna alle gevallen hebben deze jongens een verkeerde keuze gemaakt. Maar can you really blame them? als je ineens flink geld ziet, of kan krijgen, terwijl je dat nooit hebt gehad, dan verliest de lange termijn strategie het weleens van de korte termijn hebzucht.
Overigens heb ik bij Lammers het gevoel dat PSV het prima vond dat ie wegging en hij nooit echt vertrouwen heeft gevoeld. terwijl ik m als nummer 10/9 bij juist PSV echt goed vond passen obv jong oranje en jeugdwedstrijden.
Aissati had gewoon het karakter niet voor de ultieme top (te lief) en heeft daarna bij middelmatige clubs prima gevoetbald.
Dus niet iedereen is over een kam te scheren.
En jaren na dato nog je gelijk halen in de commentsectie van VZ bij een ongerleateerde arbitrage zaak bij speler die daarna prima zn best heeft gedaan. Vind ik wel heel triest.

Daarom vraag ik het, ontkom je daar niet aan als speler?