Op wie is het personage Roy Kent uit de hitserie Ted Lasso gebaseerd?
“Chelsea played like shit”, klinkt het nors in de studio van Sky Sports. Het lijkt net echt. In het tweede seizoen van de hitserie Ted Lasso kunnen kijkers genieten van de nietsontziende analyses van Roy Kent, gespeeld door Brett Goldstein. Hij is uitgegroeid tot een van de meest geliefde personages uit de Amerikaanse serie, die draait om de fictieve Premier League-club Richmond AFC. Maar op wie is de nukkige analist eigenlijk gebaseerd?
Dit artikel bevat kleine spoilers van seizoen 1 en 2 van Ted Lasso.
De serie, Ted Lasso, is vernoemd naar het hoofdpersonage, een American Football-trainer die zonder enige achtergrond in de voetballerij aan de slag gaat als hoofdtrainer van een Premier League-club. Clubeigenaar Rebecca Welton heeft AFC Richmond na een scheiding overgenomen van haar ex-man. Omdat Richmond het enige was waar haar voormalig echtgenoot iets om gaf, is Welton vastberaden om de club te gronde te richten. Daarom stelt ze een Amerikaan zonder voetbalkennis aan. De aanvoerder van zijn elftal is aanvankelijk Roy Kent, die in het tweede seizoen, na het beëindigen van zijn carrière, werkzaam wordt als analist bij Sky Sports. Echte analisten als Chris Kamara, Thierry Henry en Gary Lineker maken ook hun opwachting in de serie, maar het personage van Kent is geïnspireerd door iemand anders: Manchester United-legende Roy Keane, inmiddels bekend van zijn meedogenloze analyses bij Sky Sports.
Niet alleen lijken hun namen op elkaar, ook waren Kent en Keane allebei actief als middenvelder, waren ze aanvoerder van hun ploeg en genoten ze groot respect van hun ploeggenoten en supporters. Brendan Hunt, een van de makers van de serie en zelf te zien als de assistent-trainer van Ted Lasso, gaf onlangs een interview aan het Ierse radiostation Spin 103.8. Daarin vertelde Hunt, die zelf ook Ierse roots heeft, over zijn fascinatie met Roy Keane, die vanwege onenigheid met de technische staf niet meeging met Ierland naar het WK 2002. De sterspeler van Ierland had felle kritiek geuit op de gebrekkige WK-voorbereiding van zijn ploeg en raakte in de clinch met keeperstrainer Pat Bonner. "Hoewel ik geen Manchester United-fan was, en nog steeds niet, was ik gefascineerd door Roy Keane", zei Hunt.
“Toen we de serie schreven, zeiden we tegen elkaar: 'We weten dat Ted een vriendelijk personage is. Wat voor voetbalarchetype kunnen we daarmee in aanraking laten komen? Ik kon geen beter obstakel bedenken dan Roy Keane in zijn midden. We gaven hem een tijdelijke naam, omdat we het personage niet volledig wilden baseren op Keane. Hij moest gewoon diezelfde uitstraling hebben, die intimiderende aura. Het moest niet zomaar een klootzak zijn, maar iemand die inhoud heeft en authentiek is. Roy Kent was een tijdelijke naam. Maar toen we bijna begonnen met filmen, zei ik: 'Jongens, hij heet nog steeds Roy Kent. Dat gaan we wel veranderen, toch?' Ze zeiden: 'Waarom zouden we daar iets aan veranderen? Roy Kent is mooi.'"
Nog een interessant feit over Roy Kent: het no-nonsense-personage wordt vertolkt door Brett Goldstein, ook een van de makers en schrijvers van de serie. Hoe kreeg Goldstein die rol? “Wat er gebeurde - ik kan nog steeds niet geloven dat het is gegaan - toen we de serie schreven, begon ik te denken: ik zou Roy kunnen spelen”, vertelde Goldstein daar zelf over in een interview met Vulture. “Ik snap de rol. Ik heb ‘m echt door. Maar het was niet het soort rol dat ik normaal speel. Ik speel meestal zachtaardige personages. Dat is een beetje mijn typecast geworden. Ik wilde er dus niet over beginnen, omdat niemand zich mij kon voorstellen als het personage. Niemand dacht aan mij voor die rol, dus ik wilde geen ongemakkelijke situatie creëren. Op mijn laatste dag in de schrijverskamer nam ik een video op waarin ik vijf scènes als Roy speelde, zonder iemand daarover te vertellen. Ik heb toen een e-mail gestuurd naar Bill Lawrence (producent, red.) en geschreven: ‘Ik denk dat ik Roy kan spelen... Maar als dit beschamend is, kun je doen alsof je deze mail nooit hebt ontvangen, en zal ik je er nooit meer naar vragen. Maar ik kreeg rond 03.00 uur ’s nachts een reactie: ‘Oh, dit ziet er goed uit!’ En uiteindelijk is het allemaal op zijn plaats gevallen.”
Kent stond ooit te boek als een Premier League-ster en won de Champions League met Chelsea, maar is bij Richmond niet meer de voetballer van weleer. “Ik heb begrip voor zijn woede, maar er zit een zachtaardige laag onder”, vertelde Goldstein over zijn redenen om Kent te willen spelen. “Aan het begin van de serie is Roy terneergeslagen: hij heeft alles opgegeven, zit in de nadagen van zijn carrière en is teleurgesteld dat hij bij deze matige club is terechtgekomen, terwijl hij ooit een legende was. Ik ben opgegroeid met veel voetballers om me heen en ik had altijd sympathie voor ze. Ze leiden een interessant leven. Ze beginnen op hun derde met voetballen, trainen zich een slag in de rondte en hebben dan gemiddeld tien goede jaren. Je verdient bakken met geld en dat is allemaal leuk, maar daarna houdt het op. Wat dan? Je hebt niks anders geleerd. Natuurlijk zijn er mensen die het veel erger hebben. Ik zeg niet dat we medelijden met ze moeten hebben. Maar als je zo jong bent, kun je die onvermijdelijkheid onmogelijk bevatten. Je denkt dat je onoverwinnelijk bent. In de schrijverskamer grapten we weleens: als je Roy op zijn twintigste zou vragen naar zijn levensplannen, zou hij iets zeggen als: ‘Ik voetbal tot ik niet meer kan en dan pleeg ik zelfmoord.' Er was geen ‘na het voetbal’ voor Roy. Dat is het tragische aan zijn personage.”
Ted Lasso is te bekijken via streamingdienst Apple TV+.