Voetbalgeluk over de grens: ‘Het is hier in Slowakije één groot avontuur’

Elke voetballer bewandelt een andere weg om prof te worden. De negentienjarige Jawad El Arroud gaat voor het geleidelijke pad. In de zomer van 2023 vertrok hij na tien jaar uit de jeugdopleiding van de Belgische topclub Union Saint-Gilloise, inmiddels speelt hij in Slowakije bij FC Kosice.

Door Jordi Tomasowa

“Ik ben nu zes weken weg, maar heimwee heb ik nog niet gehad”, geeft El Arroud aan. “Ik weet waarom ik ver van mijn familie ben en waar ik het voor doe. Dat geeft mij alleen maar meer motivatie. Het is echt mooi om hier te zijn. Ik zie het als een stukje levenservaring en ben al bijna tien maanden met een geweldig avontuur bezig. Ik ben in juli vanuit België aangekomen in Den Haag, waar ik zeven maanden op mezelf heb gewoond. Nu zit ik twee maanden in Slowakije en wil ik gewoon mijn droom waarmaken.”

El Arroud heeft de gehele jeugdopleiding van Union doorlopen. Hij begon er in de Onder 8 en reikte uiteindelijk tot het tweede elftal. De negentienjarige voetballer maakte de wederopstanding van les Unionistes de afgelopen jaren van dichtbij mee. “Ongeveer zes jaar geleden werd Union gekocht door Tony Bloom, een Britse gokmiljardair die ook eigenaar van de Premier League-club Brighton & Hove Albion is”, legt El Arroud uit. “Hij heeft flink wat geld in Union gestoken. Drie jaar geleden promoveerden ze weer naar het hoogste niveau van België, om daar een jaar later direct tweede achter Club Brugge in de play-offs te eindigen.”

Ook vorig seizoen werd Union net geen kampioen. Na een krankzinnig slot van de Belgische play-offs was het Royal Antwerp dat voor het eerst in 66 jaar weer eens de landstitel greep. “Ik zat zelf in het stadion”, vertelt El Arroud. Bij winst op Club Brugge was een kampioenschap een feit, maar helaas werd er met 1-3 verloren, waardoor Royal Antwerp door een late treffer van Toby Alderweireld zich tot kampioen kroonde.”

“Union is de afgelopen jaren wel steeds meer geprofessionaliseerd. Zo is er een hele nieuwe gym op het trainingscomplex gebouwd en is Nike sinds dit seizoen de officiële kledingsponsor.”

Gebrek aan perspectief

El Arroud besloot in de zomer van 2023 zelf bij de Belgische club te vertrekken, nadat duidelijk werd dat hij slechts een kleine kans had om de stap naar het eerste elftal te maken. “Ik was op een leeftijd gekomen dat mij een helder plan voorgeschoteld moest worden, dat kreeg ik helaas niet bij Union. Er werd mij geen contract aangeboden, maar ze wilden wel dat ik bleef. Ik was al achttien jaar en zag spelers om me heen van zestien en zeventien die al wel een contract hadden.”

El Arroud besloot hierop contact op te nemen met Thanasi Ntinoudis en Charlie Mena. “Hen heb ik drie jaar geleden ontmoet toen ik nog bij Union speelde. Zij hebben mij zien voetballen en waren op de hoogte van mijn potentie. Zij zeiden tegen mij: ‘Op het moment dat je het gevoel hebt dat je geen perspectief meer hebt bij Union, dan kun je contact opnemen met ons. Dan zorgen wij dat je een mooie nieuwe club kan vinden.’”

“Ik ben begin augustus deel gaan nemen aan hun voetbalacademie. Wat ze in Nederland doen is uniek. Er spelen enkel amateurvoetballers die oefenen tegen betaald voetbal organisaties. Zo speelden we tegen KAS Eupen, Helmond Sport et cetera. Daar kun je aan zien dat ze echt serieus met ons omgaan. De competitieduels speelden we bij H.M.S.H. Onder 23 uit Den Haag. Alle wedstrijden worden ook opgenomen, zodat Thanasi en Charlie beelden kunnen voorleggen aan eventueel geïnteresseerde clubs.”

“Er hebben amateurspelers stage mogen lopen bij clubs in bijna heel Europa, zelfs bij grote clubs”, geeft El Arroud aan. “In Nederland bijvoorbeeld bij Ajax en AZ en in het buitenland bij RB Leipzig, CD Leganés en Aris Limassol. Thanasi en Charlie zijn ook gecertificeerde individuele trainers die topspelers trainen op hun zwaktes naast hun profclub. Cody Gakpo maakte hier bijvoorbeeld gebruik van in zijn voorbereiding op het WK in Qatar, waar hij excelleerde. Ze zijn nu ook serieus bezig met de verbetering en uitbreiding van hun academie, zelfs buiten de grenzen van Nederland.”

De wedstrijdbeelden van El Arroud kwamen terecht bij het Slowaakse FC Kosice, dat al snel onder de indruk raakte van de vleugelaanvaller. “Eind november hoorde ik voor het eerst van de interesse. Thanasi werd opgebeld met de vraag of ik daar een oefenduel met een andere club van het tweede niveau kon spelen. Ik ben daarheen gegaan, speelde negentig minuten en maakte echt een goede indruk. Begin januari werd er contact opgenomen om het contract te bespreken. Ik ben Thanasi en Charlie dan ook erg dankbaar. Zij behartigen nu ook mijn belangen en zonder hen had ik deze stap niet kunnen maken.”

El Arroud bekent dat hij in eerste instantie ook verrast was door de Slowaakse interesse. “Ik ben alleen geen persoon die over dit soort dingen twijfelt. Ik heb tien jaar in de jeugdopleiding van Union gespeeld, dus ik weet wat ik kan. Ik zag het als een mooie start en niet als een club waar ik mezelf mijn hele carrière zie spelen. Het is mijn eerste profcontract en nu wil ik stap voor stap omhoog.”

“Ik ben eigenlijk direct bij aankomst goed opgevangen door mijn ploeggenoten, ook al spreekt niet iedereen Engels. Ik voelde me direct welkom binnen de selectie. Dat is ook het mooie: zelfs als bepaalde teamgenoten niet dezelfde taal spreken, tonen zij met hun lichaamstaal en gezichtsuitdrukking dat je erbij hoort.”

Door het warme onthaal heeft El Arroud naar eigen zeggen ook nauwelijks hoeven te acclimatiseren. “De eerste week heb ik een Airbnb moeten regelen, maar daarna kon ik dankzij de club intrekken in een appartementje. Het eten is ook allemaal goed geregeld. De kleedkamers en de velden waar we op trainen zijn ook mooi. Dat geldt ook voor het stadion, ik heb me laten vertellen dat er zo’n zesduizend supporters in kunnen. Eigenlijk heb ik nog niets om over te klagen. Op sommige momenten is er natuurlijk sprake van een taalbarrière, maar voor de wedstrijden wordt duidelijk gemaakt wat het wedstrijdplan is. Dan weet je wat je moet doen.”

El Arroud is aangesloten bij de beloftenploeg van FC Kosice, omdat het niet realistisch was om als amateur direct de stap naar het eerste elftal te maken. “Ik ben niet gehaast en moet mezelf tonen om op termijn bij de hoofdmacht aan te sluiten. Ik gun mijzelf nu een half seizoen om te wennen aan het Slowaakse voetbal, dat wel een stuk fysieker is dan het voetbal in Nederland. In de eerste wedstrijden merkte ik direct het verschil tussen jeugd- en seniorenvoetbal. Ik ben zelf een buitenspeler, maar we spelen in een 3-5-2-formatie. In balbezit speel ik op mijn vertrouwde positie en bij balverlies moet ik ver terug verdedigen, dus maak ik ook echt veel kilometers per wedstrijd.”

Leven in Slowakije

Trots vertelt El Arroud dat hij elke dag geniet in Slowakije. “Het leven is hier echt goed. Ik heb geluk dat ik in Kosice kon tekenen, dat is na Bratislava de grootste stad van Slowakije. In een kleinere stad zou ik het misschien moeilijker hebben gehad. De inwoners zijn hier echt aardig en nieuwsgierig naar mensen die niet van hier zijn. Voor de rest is de stad heel mooi. Het ligt in een dal tussen twee bergen en de natuur is hier prachtig.”

“Als ik niet op de club ben, dan kan ik in het appartementencomplex waar ik woon op de eerste verdieping naar een gym. Daar ga ik eigenlijk iedere ochtend heen. Ik heb mijn familie en mijn leven in België en Nederland achtergelaten om het te maken in Slowakije. Vrijwel de hele dag door ben ik bezig met verzorgen van mijn lichaam, omdat ik zo topfit mogelijk wil zijn.”