Gözübüyük zet verhoudingen met Makkelie op scherp: ‘Ik zou zoiets nooit doen'

Serdar Gözübüyük heeft er geen geheim van gemaakt dat zijn relatie met collega Danny Makkelie verstoord is. De twee scheidsrechters kunnen samen niet door een deur, zo lieten beiden eerder al blijken in de media. Gözübüyük vindt het jammer hoe Makkelie – zonder zijn naam te noemen – met hem en sommige collega’s omgaat. In gesprek met Özcan Akyol in het televisieprogramma De Geknipte Gast noemt hij een voorbeeld van uit het seizoen 2017/18, toen Makkelie tijdens een live-uitzending van FOX Sports een bericht stuurde naar analist Hans Kraay junior.

Op 15 december 2017 keurde scheidsrechter Pol van Boekel bij het duel tussen NEC en Helmond Sport een doelpunt af vanwege hands. In de rust van het duel kwam het moment voorbij, toen Kraay junior een appje kreeg van Makkelie. De analist gaf direct aan dat het afkomstig was van Makkelie, die concludeerde dat zijn collega in Nijmegen fout zat door het doelpunt af te keuren. Niet lang daarna zei Kraay jr. dat Makkelie erbij had geschreven dat hij niet wilde dat zijn naam werd genoemd. Het leverde een gênant moment in de studio op, maar het leidde vooral tot onbegrip bij Gözübüyük.

Tegenover Akyol haalt de arbiter het voorbeeld aan, zonder de naam van Makkelie te willen noemen wanneer het gaat over de verhoudingen in de scheidsrechterswereld: “Een voorbeeld is je collega voor lul zetten. Dan stuur je tijdens een wedstrijd een appje naar iemand die verslag doet, en dan zeggen dat diegene een fout heeft gemaakt. En dan onderaan het bericht zeggen: ‘Noem mijn naam niet’”, aldus Gözübüyük. “Ik noem geen namen, maar ik zou zoiets nooit doen. Dan zeg je ook nog eens onderaan: ‘Noem mijn naam niet...’ Zo ga je niet met mensen om.”

Gözübüyük heeft in de afgelopen jaren veel negatieve ervaringen opgedaan, ook aan het begin van zijn loopbaan als scheidsrechter. “Ik heb al die tijd mijn mond gehouden, maar het gaat wel ver. Ik heb dingen gezien waarvan ik denk dat dat niet geaccepteerd kan worden. Een waarnemer riep ooit over mij in het stadion: beter een Nederlander dan een Turk. Terwijl een waarnemer belangrijk is voor mij, want hij moet jou een cijfer geven en met goede cijfers kun je een contract verdienen. Ik weet niet waarom hij dat riep, ik heb hem nooit gesproken. Later bleek dat die waarnemer elke woensdag met een concurrent van mij trainde. Toen de KNVB dat hoorde, was het meteen ‘exit’. Dus dat vind ik wel supergoed.”

In zijn jongere jaren als scheidsrechter moest de inmiddels 34-jarige Gözübüyük wennen aan de woorden die hij in stadions naar zijn hoofd kreeg geslingerd. “Het gaat over je afkomst, het zijn ziektes. Als mens doet dat heel veel met me, zeker in het begin van mijn carrière. Als twaalfjarig jochie had ik de droom om de Eredivisie en Champions League te halen. Ik was toen nog niet voorbereid op de negatieve kant van het verhaal. Hoe bereid je je in de opleiding voor op tien- tot twintigduizend mensen die over je moeder gaan schelden? Men zegt dat het er onderdeel van is, maar ik heb het nooit als onderdeel geaccepteerd.”