De meest opvallende ster in het droomelftal van Adri van Tiggelen

In navolging van oud-voetballers als Ronald de Boer, Gerald Vanenburg, Khalid Boulahrouz, Patrick Paauwe en Michael Mols heeft maandag ook Adri van Tiggelen op verzoek van het Algemeen Dagblad zijn favoriete elftal met oud-ploeggenoten samengesteld. De Nederlandse EK-winnaar van 1988, goed voor 56 interlands, selecteert spelers uit zijn dienstverbanden bij Oranje, Anderlecht en PSV.

Tussen de voor de hand liggende namen, zoals internationals Frank Rijkaard, Ronald Koeman, Marco van Basten en Ruud Gullit, valt de naam van de inmiddels 64-jarige Juan Lozano op. Tussen 1986 en 1989 speelden Van Tiggelen en Lozano samen bij Anderlecht. "Lozano is een van de beste spelers met wie ik ooit op een veld heb gestaan", verzekert Van Tiggelen. "We zaten samen bij Anderlecht, daar liet hij fantastische dingen zien. Hij was technisch zó goed, niet normaal. Hij speelde mensen heel makkelijk uit. Het was echt genieten om met hem samen te spelen." Voor Lozano was het zijn tweede dienstverband bij Anderlecht. Eerder in zijn carrière, in 1980, deelde hij in dienst van de Washington Diplomats nog een kleedkamer met spelers als Johan Cruijff en Wim Jansen, alvorens in 1981 voor het eerst bij Anderlecht terecht te komen.

Lozano is een Spanjaard, maar groeide op in België. Hij begon zijn loopbaan in dienst van Beerschot en zijn kwaliteiten waren zodoende al bekend in België. Trainer Michel Verschueren van Anderlecht reisde speciaal naar de Verenigde Staten om de tweebenige aanvallende middenvelder te overtuigen van een transfer naar Brussel. Op een bierviltje stelden ze het contract samen; Verschueren zou de komst van Lozano later zijn beste transfer noemen. Het Belgische Knack beschreef Lozano in 2012 als een 'voetbalartiest buiten categorie'. "De Antwerpse Spanjaard moet zowat de meest sierlijke voetballer zijn die ooit voor een Belgische voetbalclub uitkwam", voegde het tijdschrift eraan toe. Lozano maakte zoveel indruk, dat de voetbalbond van België hem dolgraag wilde meenemen naar het WK 1982. De Kamer van volksvertegenwoordigers stemde in met zijn versnelde naturalisatie, maar de Senaatscommissie weigerde. Voetballers mochten niet bevoorrecht worden, betoogde senator Herman Vanderpoorten. Zodoende heeft Lozano nooit een interland gespeeld, niet voor Spanje en niet voor België.

Na 28 doelpunten in 76 wedstrijden voor Anderlecht verdiende de balkunstenaar in 1983 een droomtransfer naar Real Madrid, dat 75 miljoen Belgische frank neertelde, omgerekend circa 1,88 miljoen euro. "Achteraf bekeken vond ik het nog goed dat ik geen Belg ben geworden. Daardoor kon ik immers mijn transfer naar Real Madrid versieren", zou Lozano later zeggen tegen Het Nieuwsblad. "Toen was er nog een strenge buitenlandersbeperking en met Uli Stielike en Johnny Metgod had Real Madrid al het maximum van twee buitenlanders. Als geboren Spanjaard had ik geen last meer van die beperking. Als Belg was ik wellicht nooit bij Real Madrid geraakt." Hoewel Lozano blij is dat hij voor Real Madrid heeft gespeeld, was het geen succesvol huwelijk. Mede door onenigheid met trainer Amancio Amaro zat Lozano veelvuldig op de bank.

Zelfs toen Real Madrid en Anderlecht elkaar in het seizoen 1984/85 troffen in de UEFA Cup, werd Lozano geen speeltijd gegund. Evenwel scandeerde het tot de nok toe gevulde stadion van Anderlecht zijn naam. Na dat seizoen zou hij terugkeren bij Paars-Wit en werd hij weer in de armen gesloten: Lozano stond meteen in de basis en veroverde twee landstitels op rij. Aan zijn carrière kwam evenwel een ruw einde. Op 11 april 1987 plantte Yvan Desloover van Zulte Waregem zijn gestrekte been onbedoeld op het steunbeen van Lozano, die een dubbele open beenbreuk opliep. Enkele maanden later werd Lozano verkozen tot Profvoetballer van het Jaar in België, maar die prijs kon hij niet in ontvangst nemen omdat hij revalideerde in zijn geboortestreek Coria del Río. Zijn herstel duurde meer dan een jaar; hij verliet Anderlecht in 1989 en zou alleen nog even actie komen voor tweedeklasser Eendracht Aalst. Hij was na zijn carrière niet meer actief in de voetbalwereld, totdat Lozano begin deze maand werd voorgesteld als ambassadeur van Beerschot, de club waar het allemaal begon.

Droomelftal Adri van Tiggelen: Van Breukelen; Van Aerle, Rijkaard, Koeman, Andersen; Wouters, Lozano, Koeman; Vanenburg, Van Basten, Gullit