Drenthe, Bakkali en Bouy en nog 12 talenten die nooit aan de top bleven
In het voetbal zijn er heel veel beloftevolle spelers die het uiteindelijk niet redden en daarom in de vergetelheid raken voor het grote publiek. Voetbalzone en GOAL selecteren in totaal vijftien spelers die ooit in de Eredivisie speelden en ondanks talloze loftuitingen nooit de absolute top haalden. Veel van deze spelers maakten op jonge leeftijd de stap naar het buitenland, om vervolgens gedesillusioneerd terug te keren richting Nederland.
Royston Drenthe
De goedlachse verdediger annex middenvelder maakte naam bij Feyenoord en als Europees kampioen met Jong Oranje in 2006 en 2007. Zijn stormachtige ontwikkeling en flamboyante voorkomen bleven niet onopgemerkt en Real Madrid durfde in 2007 de gok wel aan. Echt doorbreken in de Spaanse hoofdstad deed Royston Drenthe nooit en na talloze omzwervingen in Turkije, Engeland en Spanje keerde hij in 2018 terug in Nederland. De geboren Rotterdammer probeerde het daarna nog een keer in Spanje bij Racing Murcia, maar mag zichzelf inmiddels geen profvoetballer meer noemen.
Ismaïl Aissati
Ismail Aissati was samen met Ibrahim Afellay een van de groeibriljanten uit de PSV-opleiding. De aanvallende en technisch begaafde middenvelder verliet de Eindhovense club al snel na problemen rondom een nieuw contract. Ajax leek uitkomst te bieden, maar het Amsterdamse avontuur eindigde in een mislukking. Aissati probeerde het daarna in Turkije en versleet daar tal van clubs. Zijn laatste werkgever was Denizlispor, waar zijn verbintenis in het voorjaar van 2021 werd ontbonden. Vorig jaar zomer trainde hij nog even mee bij NEC, maar dat leverde geen terugkeer in de Eredivisie op.
Zakaria Bakkali
Net als Aissati vertrok Zakaria Bakkali op jonge leeftijd bij PSV. De onderhandelingen over een nieuw contract liepen telkens stuk, waardoor de maat voor de clubleiding uiteindelijk helemaal vol was. Marcel Brands liet medio 2014 weten dat Bakkali niet meer welkom was bij PSV. De vleugelaanvaller vervolgde zijn loopbaan transfervrij bij Valencia. Door de nodige blessures brak hij in Spanje nooit echt door. Via Deportivo La Coruña en Anderlecht keerde de Belgisch-Marokkaanse speler vorig jaar terug op de Nederlandse velden. Uitgerekend in de thuiswedstrijd tegen PSV in september debuteerde hij namens RKC Waalwijk.
Quincy Owusu-Abeyie
De door Ajax opgeleide aanvaller kreeg bij Arsenal te maken met buitengewoon hoge verwachtingen. Toenmalig manager Arsene Wenger noemde hem zelfs 'de nieuwe Thierry Henry'. Door de aanwezigheid van onder meer de veelscorende Franse vedette en Dennis Bergkamp wist Quincy Owusu-Abeyie nooit een vaste plaats te veroveren in Noord-Londen. De geboren Amsterdammer begon na zijn periode bij Arsenal aan een ware trektocht door Europa, met onder meer avonturen in Rusland, Spanje, Wales, Griekenland en Portugal.
Collins John
De belofte van Collins John leek groot toen Marco van Basten hem als bondscoach van Oranje in 2004 selecteerde voor een oefeninterland tegen Zweden. Een lange interlandloopbaan zat er echter niet in, terwijl ook de absolute top in de Eredivisie te hoog leek gegrepen. John toog naar Fulham, om vervolgens op huurbasis bij NEC terug te keren in Nederland. In Nijmegen werd hij om disciplinaire redenen teruggezet naar Jong NEC, wat hem later onder Dennis van Wijk ook overkwam bij KSV Roeselare. Nadat hij hartkloppingen kreeg en er een tumor in zijn slokdarm werd ontdekt, ging John anders naar het leven kijken. Hij zette op zijn 29ste een punt achter zijn loopbaan en is tegenwoordig vooral actief als jeugdcoach.
Ouasim Bouy
De voormalig jeugdinternational van Oranje brak ondanks lovende kritieken nooit door bij Ajax, dat de middenvelder in 2012 zag vertrekken naar Juventus. Een jaar na zijn entree in Turijn scheurde Ouasim Bouy zijn voorste kruisband af. Na de langdurige herstelperiode volgden verhuurperiodes bij onder meer PEC Zwolle, Hamburger SV, Panathinaikos en Palermo. Bouy stond tussen 2017 en 2021 onder contract bij Leeds United zonder ook maar een minuut te spelen in de hoofdmacht van the Whites. De aanvallend ingestelde middenvelder zit momenteel zonder club, al is via Instagram te zien dat hij zijn conditie netjes op peil houdt.
Bojan Krkic
De zoon van een Servische vader en Spaanse moeder kwam onder Frank Rijkaard nog geregeld aan spelen toe bij Barcelona. Dat veranderde volledig toen Josep Guardiola de touwtjes in handen kreeg in het Spotify Camp Nou. Via AS Roma en AC Milan streek Krkic in de zomer van 2013 neer bij Ajax. De jonge huurling veroverde in Amsterdam de landstitel, al was hij mede door blessureleed nooit een vaste waarde voor toenmalig trainer Frank de Boer. Wat volgde waren dienstverbanden in Engeland, Duitsland en Spanje. Krkic verliet het Japanse Vissel Kobe in januari van dit jaar nadat zijn contract niet werd verlengd.
Jordy Brouwer
De aanvaller uit Den Haag stond bij Ajax op een veld met onder meer Gregory van der Wiel, Vurnon Anita en Toby Alderweireld. Als speler van Liverpool waren Dirk Kuijt, Steven Gerrard en Fernando Torres zijn ploeggenoten. Een definitieve doorbraak in de absolute top bleef uit en na kortstondige avonturen bij ADO Den Haag en Almere City FC kwam de profloopbaan van Jordy Brouwer al op 23-jarige leeftijd ten einde. De geboren Hagenaar is tegenwoordig een verwoed pokeraar, die heel erg van het vaderschap geniet. "Natuurlijk denk ik ook weleens: Het had ook heel anders kunnen lopen. Maar het is niet zo dat ik dan compleet in zak en as zit. Ik heb nu ook een harstikke mooi leven en heb twee schitterende kinderen. Ik ben er ook gewoon hartstikke trots op dat ik bij Liverpool heb gespeeld", zei hij vorig jaar tegen Voetbal International.
Ryo Miyachi
De 'Japanse Messi' liet als huurling van Feyenoord zien dat hij wel degelijk over de nodige kwaliteiten beschikt als vleugelaanvaller. In zijn debuutwedstrijd tegen Vitesse in 2011 werd hij zelfs uitgeroepen tot Man of the Match. Later volgde in Nederland ook nog een korte verhuurperiode bij FC Twente. Ryo Miyachi had vooral de pech dat hij enorm blessuregevoelig is, waardoor hij bij Arsenal nooit een vaste plaats wist te veroveren. Vorig jaar scheurde de aanvaller voor de derde keer zijn voorste kruisband af, waardoor de speler van Yokohama F. Marinos opnieuw maandenlang moest revalideren. GOAL meldde in 2022 dat Miyachi meer dan 150 officiële wedstrijden heeft gemist vanwege diverse blessures.
Lucas Piazon
De begaafde en technisch vaardige aanvallende middenvelder, die tevens als vleugelaanvaller inzetbaar is, maakte in de zomer van 2013 zijn opwachting in de Eredivisie. Chelsea stalde de destijds negentienjarige Braziliaan voor een seizoen bij satellietclub Vitesse. Lucas Piazon sloot zijn jaar in Arnhem af met elf doelpunten, waardoor hij zichzelf clubtopscorer mocht noemen. De sierlijke Zuid-Amerikaan redde het nooit bij Chelsea, dat 7,5 miljoen euro had neergelegd. Hij werd naast Vitesse nog aan zes clubs verhuurd en draagt tegenwoordig het shirt van Botafogo uit zijn geboorteland.
Kerlon
Kerlon Moura Souza, bekend onder zijn voetbalnaam Kerlon, werd vooral bekend om zijn zeehondendribbel. Al snel kwam aan het licht dat de Foquinha (Zeehondje) enorm blessuregevoelig was, wat onder meer tot uiting kwam als huurling van Ajax. Kerlon liep in november 2009 op een training een zware knieblessure op, wat hem maanden aan de kant hield. Spelen voor Ajax 1 kwam er nooit van. Kerlon heeft dat altijd jammer gevonden, zo liet hij in 2018 weten aan VICE. "Ik voelde me ook zo lekker toen ik er tekende, maar als ik er nu aan terugdenk, baal ik. Ajax was perfect voor mij, maar ik heb niet gespeeld in de Amsterdam Arena, omdat ik pech had."
Isaac Cuenca
De Spaanse vleugelaanvaller speelde bij Barcelona samen met Lionel Messi, Sergio Busquets en Dani Alves en de verwachtingen waren hooggespannen. Aanhoudend blessureleed zorgde er echter voor dat speeltijd bij de Catalanen steeds schaarser werd. Ajax bood hoop door hem een huurcontract aan te bieden. Toenmalig trainer Frank de Boer repte over 'een welkome versterking'. Tijdens zijn debuut gaf Isaac Cuenca gelijk een assist op Daley Blind, waardoor Ajax een nederlaag wist af te wenden tegen Roda JC. Door een knieblessure bleef de samenwerking beperkt tot een jaar. Cuenca keek jaren later nog eens terug op zijn Amsterdamse periode. "Scoren in Camp Nou was makkelijker dan het leren van de Nederlandse taal."
Hachim Mastour
Hachim Mastour werd door GOAL omschreven als ‘de beste veertienjarige speler ter wereld’, toen hij op jonge leeftijd bij AC Milan terechtkwam. In de Italiaanse media verschenen zelfs vergelijkingen met Wesley Sneijder, Ronaldinho en Neymar. Onder meer Clarence Seedorf en Gennaro Gattuso durfen het niet echt aan met de Marokkaans-Italiaanse voetballer, die in 2017 opdook bij PEC Zwolle. Mastour kon de Nederlandse voetballiefhebbers maar zelden imponeren en het werd ook snel duidelijk dat doorbreken bij Milan een utopie is. Na een reeks aan kleinere clubs te hebben versleten kiest de spelmaker, vooral bekend van YouTube en Instagram, in 2022 voor het bescheiden Renaissance Zemamra uit Marokko.
De YouTube-sensatie die beter voor een club als Ajax had kunnen kiezen
Voetbalzone schonk in 'Vergeten Voetballers' al eens aandacht aan de begaafde middenvelder.Stef Nijland
PSV was in 2008 bereid om vier miljoen euro neer te leggen voor de groeibriljant van FC Groningen, die in het Philips Stadion een vijfjarig contract tekende. Er werd het nodige verwacht van de zoon van voormalig Groningen-directeur Hans Nijland. De aanvaller werd in Eindhoven echter nooit de sterspeler die hij hoopte te worden. Nijland diende later nog PEC Zwolle en De Graafschap en zei de profwereld op zijn 32ste vaarwel. "Natuurlijk is het er niet helemaal uitgekomen", blikt Nijland junior vorig jaar terug op verzoek van de NOS. "Veel trainers zeiden tegen mij dat ik meer talent had in mijn kleine teen, dan anderen in hun hele lichaam. Achteraf kwam PSV misschien te vroeg. Aan de andere kant ben ik trots op de mooie clubs waarvoor ik heb gespeeld."
Bob Schepers
Voor de linksbenige vleugelaanvaller leek een carrière in de top te zijn weggelegd. Bob Schepers speelde een EK-finale met Oranje Onder 17 en stond in die eindstrijd tegenover onder meer Mario Götze en Marc-André ter Stegen. De buitenspeler trok de aandacht van Everton en sleepte een contract bij FC Utrecht in de wacht. Het profleven werd echter steeds minder aantrekkelijker en Schepers was op zijn 23ste al profvoetballer af. Hij gooide het over een heel andere boeg en is tegenwoordig gedragswetenschapper bij Jeugdhulp Friesland. Daarnaast werkt hij onder de naam Bobbang aan een loopbaan als rapper. Een grote hit op YouTube is het voormalig talent nog niet. "Ik moet wel nog wat bereik genereren", zei Schepers met een kwinkslag tegen de NOS. "Maar ik ben tegenwoordig echt gelukkig."
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
‘Kenneth Taylor maakt indruk en verschijnt op de radar bij Europese topclub’
Feyenoord kan streep zetten door Oosting: trainer gaat verlengen bij Twente
Van Praag denkt niet aan vertrek bij Ajax: ‘De buitenwereld begrijpt dit niet’
Verbeek ergert zich mateloos na GAE - Feyenoord: ‘Ga gewoon voetballen man!’
Hedwiges Maduro gaat Ajax verruilen voor hoofdtrainerschap Almere City
Jürgen Klopp laat zich uit over Arne Slot en geeft hem een mooi compliment
Meer sportnieuws
Die Bakkali begon echt zeer goed bij PSV. Dacht wow wat een talent. Genoot echt van hem.
Nooit gedacht dat hij het niet zal redden.
Zonde zonde en nog eens zonde, maar eigen schuld.
Bakkali vind ik een speler waarvan je je achteraf af kunt vragen of het nu werkelijk zo'n groot talent was. Soms zie je een jonge speler in zijn eerste wedstrijden door alle opwinding en adrenaline boven zichzelf uit stijgen. Wellicht was dat bij hem in extreme mate het geval.
Bij PSV was hij eigenlijk alleen in zijn eerste vier wedstrijden (zulte Waregem uit en thuis, ADO, NEC) goed. Daarna lag hij er eventjes uit met een blessure, toen hij daar van terugkeerde kon hij er ineens echt geen reet meer van. Rende rond als een kip zonder kop en heeft nooit meer een goal of assist geleverd. En bij al zijn volgende clubs is hij ook mislukt. Hij heeft dit seizoen bij RKC zelfs nog geen enkele keer in de basis mogen starten, terwijl hij met zijn pas 27 jaar op zijn hoogtepunt zou moeten zijn.
Nee man. Bakkali was in de jeugd ook enorm goed. Echt buitencategorie samen met o.a. Depay en Ihattaren.
Hij had zeker wel het talent. Hij heeft 7 keer in de basis gestaan en daarin 3 goals gemaakt in de eredivisie en nog 9 invalbeurtjes. Op zich geen stats waar je echt van achterover valt maar hij was ook pas 17 jaar, na zijn eerste halve seizoen begon de ellende en weigerde hij zijn contract te verlengen en ging het helemaal mis.
Inderdaad bij zijn vorige clubs mislukt maar mij lijkt de kans groter dat, dat aan zijn mentaliteit lag dan aan zijn talent. Als Ihatarren nu nog bij 3 clubs mislukt dan ga ik niet zeggen dat hij geen groot talent bleek te zijn. Inderdaad zou het zo moeten zijn dat je met je 27e normaal gesproken op je hoogtepunt moet zitten, maar het feit is wel dat er ook genoeg spelers zijn die voor hun 20ste een hoger niveau haalde dan na hun 20ste. Bij PSV is Labyad daar bijvoorbeeld een mooi voorbeeld beter dan Wijnaldum. In deze lijst staan er overigens ook een hoop. Je moet niet vergeten dat die jongens heel erg jong zijn en dat doorbreken dan ook wat doet met dat soort spelers, druk, aandacht, verkeerde invloeden, etc.
Vond hem in de jeugd absurd goed. Hij trok die lijn door naar het eerste, maar begon noncha te doen etc. Nogmaals zonde. Naar mijn mening totaal niet de Max uit z'n carrière gehaald
"hij heeft 7 keer in de basis gestaan en daarin 3 goals gemaakt in de eredivisie"
En die drie maakten hij allemaal tegen NEC, die dat seizoen eindigden als 17e.
"als Ihatarren nu nog bij 3 clubs mislukt dan ga ik niet zeggen dat hij geen groot talent bleek te zijn."
Dat is anders. Ihattaren heeft 74 keer in PSV 1 gespeeld en in het merendeel daarvan was hij goed. Bakkali was alleen in zijn eerste vier wedstrijden goed.
Bouy blijft jammere zaak. Speelde toen op uitleenbasis bij Brescia. Waar hij het heel goed deed. Werd toen ook door Conte in de gaten gehouden. Jammer dat hij toen zijn kruisband afscheurde. Want daarna nooit meer een goed niveau aangetikt.
Poeh, Mastour was ook een verhaal. Ik weet inderdaad nog wel dat hij echt werd gezien als een van de grootste opkomende talenten.
Ik heb zojuist ook even Renaissance Zemamra opgezocht en dat lijkt echt bijzonder troosteloos in een woestijndorpje te liggen, of heb ik dat mis? Toch knap dat hij zich daar uberhaupt nog voor kan motiveren..
Viktor Fischer had er ook prima bijgekund.
Inderdaad. Was in de jeugd bij Ajax heel goed en in zijn eerste seizoen in Ajax 1 ook. Weet nog wel dat hij nog niet zolang in Ajax 1 zat en beslissend was voor Ajax in de topwedstrijden tegen Feyenoord (3-0 winst, 2 goals Fischer met o.a. Koeman als coach bij Feyenoord en Janmaat, Clasie, de Vrij, Martins Indi, el Ahmadi, Pellé, etc.) en PSV (3-1 winst voor Ajax, 1 goal en 1 assist voor Fischer met Advocaat als coach bij PSV en o.a. Strootman, van Bommel, Lens, Wijnaldum, Matavz, Toivonen, Willems, Pieters, Mertens, Narsingh, etc.). Ik had hem echt een grote toekomst voorspelt, maar helaas na dat seizoen veel pech gehad met blessureleed en leek steeds verder terug te vallen daardoor bij Ajax.
Overigens had Jonathan Reis er ook bij kunnen staan. Voor zijn drugsprobleem was hij prima en stond hij al bekend als een groot talent. Toen hij afgekickt was van zijn drugsprobleem, weer terugkeerde bij PSV en weer minuten begon te maken vond ik hem echt onwijs goed en veel beter dan in zijn 'eerste periode' bij PSV. Maar ook hij heeft pech gehad met blessureleed en vooral dan die botsing met Tyton. Ik kan mij dat moment zo nog voor de geest halen; beide gingen gewoon een onschuldig duel aan op een hoge bal en Reis kwam verkeerd terecht. Hij schreeuwde zo hard en verging letterlijk van de pijn op dat moment, maar het zag er ook heel lelijk uit en daardoor dus ook heel zwaar geblesseerd geraakt wat een gigantisch impact op de rest van zijn carrière heeft gehad.
Pfoh Jonathan Reis. Daar heb ik lang niet aan gedacht. Wat een monstertalent was dat inderdaad. Jammer van die coke
PSV heeft onlangs een docu online gezet over Jonathan Reis. Ik kan me in al die jaren als PSV supporter geen speler voor de geest halen met zó ontzettend veel talent, zeer triest hoe dat is afgelopen. Tegenwoordig is hij taxi chauffeur maar hij kwam in die docu wel over als een gelukkig mens, dat is het belangrijkste.
Nooit bleven of er nooit gekomen zijn maar wel de potentie hadden?
Drenthe is wellicht wel het meest bizarre verhaal van alle genoemde spelers. Bij Real vonden ze hem op linksback geweldig en kreeg hij de voorkeur boven Marcelo! Maar nee, meneer Drenthe vond zichzelf geen linksback maar meer een middenvelder of buitenspeler. Zijn ego niet opzij kunnen zetten terwijl hij op linksback wellicht wel een geweldenaar had kunnen worden.
Denk jij nou echt dat Drenthe door zijn ego mislukt is? Die gast had overal kunnen slagen op welke positie dan ook, maar het levende bewijs dat mentaliteit van zeer groot belang is. Die gast reed in zijn eerste week volgens mij al met zijn dronken hoofd tegen een politie auto aan. Onlangs gaf hij ook wel aan dat hij het niet slim heeft aangepakt in de podcast van Zuiverloon en Braafheid.
Als Drenthe gewoon de mentaliteit van bijvoorbeeld een van zijn landgenoten bij Madrid destijds had dan had hij waarschijnlijk 100 interlands gespeeld.
...omschreven als 'de beste veertienjarige speler ter wereld', toen hij op twaalfjarige leeftijd tekende bij AC Milan...
Bouy en Kerlon zijn nooit top geweest. Bouy alleen een toptalent in de jeugd en Kerlon een internet voetballer
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.