'I have a dream!' - deel 1
‘I have a dream!’, de beroemde woorden van Marthin Luther King, die praktisch de hele wereld over zijn gegaan. Mijn intenties zijn niet om een evangelisch verhaal te gaan opzetten over vrede zoals hij dat deed, noch zou ik dat kunnen. Nee, mijn droom ligt ergens in een ander vlak, een droom die chronisch in duigen valt: een Turks voetbalelftal dat op elk eindtoernooi schittert.
Gisteravond was het moment aangebroken om een stap in de richting van die droom te zetten. Voorafgaande aan de wedstrijd had iedereen het over de wondercoach Fatih Terim, die het weer zou gaan flikken. Met zijn vechtersmentaliteit en motivatietactieken, zou hij het land wel weer haar zoveelste nieuwe succes bezorgen. Hij had immers al eerder gepresteerd en ook zijn recente prestaties sinds hij arriveerde als bondscoach spraken boekdelen: negen punten uit drie wedstrijden, tegenover zeven punten uit zes wedstrijden onder de vorige coach (Abdullah Avci). De Turkse bevolking had dus weer het geloof gevonden in een goede afloop. Alle handen ineengeslagen, in alle koppen maar een gedachte, maar een doel en alle bijeengekomen families voor het offerfeest, allemaal maar met een spreker in de kamer: de commentator van de wedstrijd Turkije – Nederland.
Het was echter weer eens raak, de dromen werden aan diggelen geschoten. Nederland pakte door twee doelpunten de overwinning, in de o zo uitgelichte hel in Turkije. De Turken mochten met de figuurlijke staart tussen de benen afdruipen.
Het frappante van het verhaal is dat de Turken in het algemeen altijd verwachten mee te kunnen naar het eindtoernooi. Opgeleefd door de opeenvolgende succes uit de jaren ’96 (het eerste EK deelname van het land in haar tot dan 73 jarig bestaan), ’00 (Galatasaray dat de UEFA- en de Super Cup in de wacht sleepte en het Turkse elftal dat de kwartfinale haalde op het EK in Nederland en België), ’02 en ’03 (Turkije dat bij haar tweede deelname* aan een WK derde werd in Seoul en vervolgens op de Confederations Cup dezelfde eindnotering wist te behalen) en tot slot ’08 (waarbij Turkije derde werd op het EK in Oostenrijk en Zwitserland).
Dit zorgde voor een boost van de sport in de Turkse cultuur, het werd echt een volkssport. De passie, het fanatisme en het nationalisme van de Turkse bevolking kwam perfect tot uiting in deze elftallen. Het opmerkelijke aan al deze prestaties is, dat ze bijna allemaal zijn behaald met een select groepje van drie trainers aan de leiding.
Zo stond Terim aan de leiding van de elftallen die in 1996, 2000 (als coach van Galatasaray dat de UEFA Cup won, immers de Super Cup werd onder Lucescu gewonnen) en 2008 successen boekten. De behaalde successen in 2000 met het nationale elftal kunnen op het conto worden geschreven van de legendarische Turkse coach Mustafa Denizli. Tot slot zijn er nog de prestaties in 2002 en 2003 op het wereldkampioenschap en de Confederations Cup, die zijn behaald onder het bewind van een ander Turkse cultheld, genaamd Senol Günes. In een tijdbeslag van 90 jaar Turks voetbal zijn er dus maar drie trainers (’54 buiten beschouwing gelaten) opgestaan die een eindtoernooi hebben kunnen halen met Turkije. Toevalligerwijs zijn deze heren, alle drie hele grote spelers geweest in Turkije voor respectievelijk Galatasaray, Altay en Trabzonspor. Even goed zijn dit ook de coaches met de grootste successen op het gebied van Turkse clubvoetbal. Ieder zijn eigen manier van werken, ieder zijn eigen visie op voetbal en ieder zijn eigen bijdrages aan het Turkse voetbal, maar dat zij ‘overall’ de ‘big three’ van het Turkse voetbal zijn, staat voor elke Turkse voetballiefhebber buiten kijf.
Maar de snelle stijging van de populariteit en de behaalde resultaten zouden ook een negatief effect hebben op het Turkse elftal: de verwachtingen werden enorm hoog. Mede veroorzaakt door het Turkse nationalisme en de historie van het land, waarin grote successen werden behaald, zijn Turken trots en hebben ze de karakteristieke eigenschap om te denken overal de beste in te kunnen zijn. Maar in tegenstelling tot wat verwacht werd, moest Turkije de Europese- en Wereldkampioenschappen die volgden (met uitzondering van ’08) allemaal laten schieten. Het land kon de behaalde vijfde plaats in de wereldranglijsten niet lang volhouden en kelderde met ongekende snelheid omlaag. Stukje bij beetje het aanzien mee afbrokkelend. In Turkse gedachte behoorde het land echter nog toe tot de wereldtop. Men had niet in de gaten dat de in handen zijnde kwaliteit niet meer paste bij de verwachtingen.
Een langdurige rumoerige periode was wat volgde. Ondanks het opnieuw aanstellen van Terim en vervolgens de wereldbekende Nederlander Guus Hiddink, lukte het ‘t land niet meer om de weg terug te vinden. Sceptici in het buitenland wisten het zeker: het Turkse elftal had een piekperiode meegemaakt door een gouden lichting, maar had een chronisch gebrek aan kwaliteit. Want ieder zag dat zelfs de grote Hiddink het elftal niet aan de praat te krijgen. De tijdelijke successen hadden niet kunnen verbergen wat het land eigenlijk miste: een degelijk gefundeerde basis.
Tot op zekere zin kunnen de Turken zich hierin vinden. De Turken missen inderdaad een basis, maar niet door een chronisch gebrek aan kwaliteit. Wat er dan wel wordt gemist, tezamen met de juiste oplossing zullen volgen in het volgende stuk.
N.B.: In sommigen stukken wordt namens de hele Turkse bevolking gesproken, neem dit met een korreltje zout en leid hieruit af dat dit wel een groot deel van de Turkse bevolking omslaat, maar niet iedereen zich hierin kan of moet vinden.
*Bij het aantal WK deelnames moet wel vermeld worden dat Turkije zich door verschillende omstandigheden tot twee maal toe heeft moeten terug trekken voor de Wereldkampioenschappen in ’58 en ’66.
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee.
Meer nieuws
Grove arbitrale blunder: De Ligt wordt tegen Real Madrid onterecht teruggefloten
Real Madrid gaat naar finale dankzij spectaculaire late comeback tegen Bayern
PSV krijgt serieuze concurrentie in strijd om Driouech: bod ligt bij Excelsior
‘Hij moet in de basis bij Oranje. Eerst was het Jerommeke, nu maakt hij je gek’
Vitesse vindt mogelijke redding op bijna 5.000 km afstand en voert al gesprekken
Fiorentina plaatst zich ten koste van Club Brugge voor finale Conference League
Meer sportnieuws
Ik ben echt benieuwd wat je in het tweede deel gaat zetten, want er zijn hier hele discussies over geweest op VZ. Misschien zal het nieuws zijn voor de niet-Turken, maar ik denk dat de doorsnee Turk niet geopenbaard zal worden.
Met deze selectie valt er niet veel te halen. Euro 2008 hebben we ongelofelijk veel geluk gehad, dat moeten we ook gewoon toegeven. Als ik zie hoe Burak gisteren die bal controleert, dat slaat toch nergens op broer? En die man moet 20 miljoen euro kosten? Waar hebben we het allemaal over.
Terim is een veel betere bondscoach dan Avci, die ik nooit als bondscoach heb willen zien. Alleen moet Terim af van zijn kwaaltjes, zoals het opstellen van Volkan, het oproepen van spelers die niet spelen bij hun club of het spelen met twee spitsen. Welke grote voetballand zie je nog spelen met twee spitsen? Weten wij Turken het zo veel beter?
Inderdaad, die discussies hebben me er ook toe bewogen. En wat betreft de rest van je reactie kan ik ook kort zijn, die dingen ben ik het helemaal mee eens.
Voor een Turk is het trouwens ook niet nieuws, voor de gemiddelde voetbalkenner ook niet. Maar dit was de informatie die ik nodig vond voor een vervolg, waarin ik meer tot mijn punt wil komen.
Bedankt voor je feedback bro! 
Al me al een aardige Ce.
Ik begin even bij de titel. Deze legendarische woorden kunnen voor je werken, en tegen je werken. Het is natuurlijk leuk om je stuk te verbinden aan een stukje historie. Iets wat iedereen kent, en iets waarin bijna iedereen zich tot op de dag van vandaag in kan vinden. Dat is het positieve eraan. Maar om deze uitspraak te kunnen laten werken voor je, zou je een stuk moeten schrijven die net zo goed is als de speech waarin deze desbetreffende woorden werden gesproken, bij wijze van. DIt is voor weinig mensen weggelegd, en naar mijn mening is het jou ook niet gelukt.
Verder is het een hele realistische kijk op de situatie. Je omschrijft een beetje het gevoel wat de buitenwacht al jaren heeft. Turkije heeft het gewoon niet meer. Er zijn meer landen die al met al weinig kwaliteit hebben, maar die hebben 1 absolute wereld ster. Neem een Zweden met Ibrahimovic, of een Nederland met V Persie en Robben, of een Chili met Sanchéz en Vidal of een Portugal met C. Ronaldo en Nani. Je snapt mijn punt denk ik.
Turkije heeft dat niet. Naar mijn weten is de beste speler van Turkije Arda Turan, correct me if I´m wrong. Al met al een goede voetballer, maar niet een voetballer die tot de absolute wereld top behoord, met alle respect. Het is niet iemand die een heel team kan dragen, en dat is eigenlijk waarom Turkije tekort komt. Ze missen die ene speler die dit team kan dragen, en vormen. Die speler die bij de absolute top van de wereld hoort en een wedstrijd kan maken of breken. Turkije doet in principe niet zoveel onder voor een elftal als zweden. Maar die hebben Ibrahimovic die altijd het verschil maakt, altijd aanspeelbaar is en het hele team op jaagt.
Verder vind ik het apart dat je zoveel ingaat op de coaches. Een coach is een belangrijk deel van een team, maar als een elftal gewoon kwaliteit ontbeert kun je de beste coach ter wereld er neer zetten, maar dan red je het gewoon niet. Maar goed, dat is mijn kijk op de situatie. Die van jou is blijkbaar anders!
Ik geef je 3 sterren. Je schrijfstijl is niet fantastisch, maar ook zeker niet slecht. Het stuk is qua inhoud realisitsch en goed, maar ook niet erg bijzonder.
Ik ben benieuwd naar je 2de stuk en hoop dat je me dan wel kunt overtuigen!
Futureboss, het verschil is dat een land als Zweden een hechte ploeg heeft met een duidelijke systeem. Daardoor kan een speler als Ibrahimovic voor het verschil zorgen. Bij Turkije heb je te maken met groepjes binnen de selectie. Dat varieert van club-groepjes (galatasaray, Fenerbahce) tot taal-groepjes (duitse Turken). Daarnaast is er geen duidelijke tactiek, dat zag je gisteren ook, het ging meer om goed geluk dan dat er een bepaalde idee achter zat. Je hoeft geen absolute wereldster te hebben om te kunnen presteren op internationaal niveau, kijk bijvoorbeeld naar Zwitserland en Griekenland. Zijn er de laatste jaren altijd bij op een toernooi, wie is hun absolute wereldster?
Hier kan ik me voor een overgroot deel heel goed in vinden. Ik hoop dat Futureboss hier dus ook een beetje zijn antwoord in zoekt.
Ik vind het probleem meer dan taal- en clubgroepen. Dat is misschien vijf honderdste van het daadwerkelijke probleem.
Ik zeg, minstens zo belangrijk:
'chronisch kwaliteitsgebrek'
Over dat systeem heb je ook gelijk.
Dat kunnen we weer linken aan grotere, complexere en vooral maatschappelijke problemen.
Echter zal Efsane dat vermoedelijk beschrijven in zijn volgende stukken.
Broer, gebrek aan kwaliteit, daar zijn we het allemaal mee over eens volgens mij, maar dat betekent niet dat je iedere kwalificatiereeks achter het net moet vissen. Helemaal niet dat je 4e moet eindigen achter Hongarije en Roemenië.
Gebrek aan kwaliteiten wordt gekoppeld aan een onherkenbaar systeem. Dat op zijn beurt wordt gecombineerd met verkeerde personen op verkeerde problemen. Zelfs wij dragen ons steentje bij. Maar dat zal Efsane uitleggen broer.
Ohw, haha ik zie trouwens dat het knullig overkomt. Ik bedoel in mijn eerdere reactie op clutch dat er niet per se een superster nodig is zoals Futureboss aangeeft en dat ik me in dat opzicht bij hem aansluit.
Voor de rest moeten jullie niet te veel lullen 
, want nu zijn jullie al delen voor mijn vervolg aan het verklappen. Hehehe.
Haha, kortom, er is niks positiefs te melden over het Turkse voetbal, dus Efsane, broer, doe maar geen moeite om dat tweede deel te schrijven.
Allereerst bedankt voor jullie feedback. Ik schrijf dit stuk als algemene reactie voor jou en iedereen hieronder, omdat jullie wel met vergelijkbare argumenten komen. Helemaal onderin heb ik nog voor iedereen wat aparte stukken geschreven, voor specifieke opmerkingen die ik wel graag wou beantwoorden.
Ik snap dat je denkt: 'waarom kies je zo'n titel, als je vervolgens met zulke informatie komt'. Er zijn er meer die dat denken, getuige de reacties hieronder.
Echter de intentie van de titel was absoluut niet om te proberen mijn stuk te presenteren als een fantastisch verhaal. Voor fantastische verhalen moet je echt wezen bij de grootmeester op VZ: 'toontje99'. Dat geef ik ook deels aan in de inleiding, dat ik niet zo'n stuk kan neerzetten.
Mijn titel was in eerste instantie bedoeld om de aandacht te trekken. Dit stuk is bedoeld voor iedere voetbalfan die nog niet genoeg weet over de Turkse voetbalcultuur. Jongens zullen het als open deuren intrappen zien, weer andere zullen de titel te zwaar vinden voor de tekst. Kan ik allemaal begrijpen en neem ik ook zeker mee voor een volgend stuk. Maar als ik met een titel op de proppen had gekomen als: 'turkije en het falende systeem' bijvoorbeeld, had ik zeker minder views gehad dan ik nu heb. En het doel van mijn clubexpert is om zo veel mogelijk mensen in te lichten. Puur omdat ik bij elk Turkije gerelateerd topic weer dezelfde vragen, frustraties en opmerkingen over en weer zie vliegen tussen Turken en niet Turkse medelanders. Te weinig mensen weten eigenlijk hoe het systeem in Turkije er nu uitziet of waarom het nu fout gaat. Daarom heb ik gekozen voor een catchy titel en in dat opzicht heeft de titel zeker gewerkt voor me.
De titel kwam verder niet uit de lucht vallen en is niet zo maar uitgekozen puur om de aandacht te trekken en verder niets te doen. Het is wel zeker verbonden met mijn visie en dromen. De titel kwam eigenlijk voort uit een gesprek met een aantal maten, waarmee we na de uitschakeling een woordenwisseling hadden. De ene helft was voor Terim, de andere helft ,waaronder ik, niet. Toen ik dus aan kwam zetten met mijn visie om op te staan als voetballand, eindigde ik met I have a dream, that one day, Turkey will rise up again! Dit inspireerde mij eigenlijk om er een clubexpert van te maken, iets dat de grote massa aan moest spreken en de basisbeginselen van het Turkse voetbal moest omschrijven.
Iets waar men op kan terugvallen en kan zeggen: kijk dat is nou de reden waarom het mis gaat.
In dit eerst deel komt inderdaad mijn visie nog niet helemaal mijn dromen, noch mijn dromen. Je zou het kunnen omschrijven als open deuren intrappen. Ik zie het meer als de instap die benodigd was om mijn volgende stuk te schrijven. Een goede uiteenzetting dus van het klimaat van de bond tot vandaag de dag, het volgende deel zal gaan over hoe nu en verder.
Misschien dat jullie dat na het volgende stuk wat beter zullen begrijpen.
@ Futureboss
De reden dat ik in ging op die coaches, was om aan te geven dat de ontwikkelingen in het Turkse voetbal eigenlijk pas echt beginnen in '96 en de Turkse bond maar drie echte 'succes'trainers heeft gehad in 90 jaar voetbal. Tegenover bv. een groep van 50 enorm belangrijke coaches uit Nederland.
@ A Iniesta8
Het stuk kan helaas niet langer, omdat er een limiet is van 1000 woorden. Het is dus passen en meten wat er wel en niet in kan. En wat ik belangrijk acht.
Tevens kan ik begrijpen dat je het te weinig inhoud vind, of dat je het ziet als open deuren intrappen. Helaas is wat dat betreft niet ieders niveau gelijk wat betreft voetbalkennis. Dit stuk is eigenlijk bedoeld voor de mensen die nog niets weten over het Turkse voetbal (de reden hiervoor staat in mijn algemene stuk hierboven), de Turkse kenners zullen het wellicht minder interessant vinden.
@ jefteddy1994
Bedankt voor je opmerking over het grammaticale gedeelte. Ik zou het eerder classificeren in de categorie zinsbouw, maar ik snap je punt.
Zo'n titel nemen schept natuurlijk hoge verwachtingen, die je helaas niet waarmaakt me je ce.
Het stuk is (voor mij) leuk om te lezen hoor, omdat ik niet thuis ben in en met het Turkse voetbal.
Ik geef je 4 sterren omdat je helder uitlegt hoe jij het ziet, hoop dat je in deel 2 jouw visie (hoe het dan volgen jou wel moet) terug te lezen.
Dit is meer een opsomming van de door jou geconstateerde feiten en heeft in mijn optiek, niets met wensen en dromen te maken.
Leuke onderwerp, maar weinig nieuwe dingen gelezen en eigenlijk vrij veel open deuren ingetrapt. Ik vond je CE ook aan de korte kant, mocht wel wat langer en mocht wel meer inhoud en nieuwe dingen in zitten. Wat je wel doet is goed je mening geven en duidelijk je standpunt laten zien. Dat vind ik wel 2 pluspunten.
Maar over het algemeen heb ik weinig geleerd en vond ik dit een matige CE. Zoals ik al zei: veel open deuren en weinig inhoud.
2.5 sterren. Succes met deel 2, en kom met nieuwe dingen om over te schrijven. Dan zal ik die weer lezen en dan zal mijn beoordeling zeker hoger zijn.
Ik vind het moeilijk om hier een beoordeling van te maken, mijn punten zou ik je uitleggen:
-Omdat het deel 1 is, weet ik natuurlijk niet precies wat ik ervan moet denken, want het is een half verhaal.
-Grammaticaal is het rommelig, tegenwoordige tijd naar verleden tijd en weer heen en terug, dat vind ik in dit stuk best vermoeiend lezen.
-Veel dingen zijn al bekend, maar sommige niet. Toch trap je naar mijn mening aardig wat open deuren in.
Positief:
-Je titel, die maakte mij heel erg nieuwsgierig, ik dacht aan iets heel anders.
-Je mening komt er duidelijk in voor, en dat is heel belangrijk.
Ik heb zitten twijfelen over je beoordeling, vier sterren voor nu, veel succes met deel twee.
Ten eerste verwelkom ik je in de Clubexpert-wereld.
Je hebt een gigantische gok genomen om meteen met dit onderwerp te beginnen. Dit onderwerp is zo goed te beschrijven, maar o zo complex om te bewerkstelligen. Daarom wil ik je complimenteren om je dapperheid. Laat ik dat vooropstellen.
Ten tweede wil ik iets over de timing aankaarten. Als je een stuk publiceert met meerdere delen, dan moeten ze wel goed achter elkaar verschijnen. Als het volgende deel te lang uitblijft, dan zal de interesse van de lezers afnemen, wat op zijn beurt tot losse stukken leidt. Ik respecteer jou eigen denkwijze, maar volgens mijn denken, is dat iets wat je kan meenemen in de timing! Ik heb sterke vermoedens dat je dat al hebt ingecalculeerd en delen van het volgende stuk al klaar heb liggen.
Nu over het stuk zelf!
Ik vind het interessant en wil niet dat mensen een denkfout maken dat dit het essentiele stuk is. De juiste, belangrijke redenen zullen nog volgen. Het is een inleidend stuk en daarom vind ik dat dit stuk niet juist wordt beoordeeld.
Ik zie mooie hints in je stuk over de (chronische, systematische) problemen van het Turkse voetbal.
Ik ben zeer benieuwd naar de volgende stukken. Ik zal mijn stuk beeindigen met een veelzeggende zin:
'het Turkse voetbal wordt gestild met medicijnen, terwijl het een operatie nodig heeft'
5 stars
Dit onderwerp heeft gewoon veel informatie die in korte stukken verwerkt moeten worden. Anders weet iedere Turkse voetbalfan wel ongeveer wat er moet gebeuren. Ik snap je opmerking dus in dat opzicht.
Over de timing zal ik je Pm'en, kijken of je het er mee eens bent.
Je bent trouwens de eerste die de gehele insteek van mijn tekst en het nog te komen gedeelte begrijpt. Mijn petje af dus.
Ik ben trouwens van plan om dit stuk af te ronden met maar een vervolg. Maar mocht ik iets erbij bedenken wat ik erin kwijt wil, kan ik het wellicht op delen in drie.
Je laatste zin is veelzeggend. Haha, had je me even eerder moeten posten, had ik hem in mijn volgende stuk kunnen gebruiken.
Trouwens die sterren, het is fijn hoor om 5 sterren te zien. En niet om arrogant over te komen (je kent me immers), die 5 sterren verdien ik niet. Ok, het stuk doet wat het moet doen. Maar ik vind de 5 sterren toe behoren aan stukken zoals bv. 'toontje99', 'forzafener' of destijds '10-Alex-10' ze schrijft. Dit was informatief, voor het grote publiek. Dat is mijn enige doel met dit stuk.
Alhoewel, dan helpt een goede rating juist wel, maar dat ter zijde... 
Een met mij mening overeen komend stuk. Gewaagde poging om het na de wedstrijd van gister te schrijven, maar tijdens het lezen knikte ik alleen maar mee. Je taalgebruik is netjes, ik heb niet veel 'nieuws' gelezen maar ik verheug me op het volgende deel/de volgende delen.
Even een tussendoortje, het gaat bijna alleen maar over Galatasaray als je de hoogtepunten van het Turkse voetbalgeschiedenis beschrijft. Over Terim, Galatasaray en Senol Gunes. Het moge duidelijk wezen dat we niet veel anders hebben.
Ik kijk uit naar je volgende stuk.
Juist nu het een 'hot-item' is wou ik het behandelen.
Bedankt voor je feedback bro.
Ohw trouwens het klopt dat de hoogepunten beperkt blijven. Natuurlijk zijn er andere leuke prestaties, zoals Fener in de CL een aantal jaar geleden of EL halve finale vorig seizoen. Maar het zijn geen prestaties om in een clubexpert te zetten en er mee te bewijzen dat je wat succesjes hebt gehad. Vandaar dat het zo beperkt blijft. Niet dat onze Fener, Besiktas of welke andere clubfans dan ook, straks denken dat ik ze tekort wil doen.
Je hebt geprobeerd om open deuren in te trappen en dat is gevaarlijk !
Je hebt naar mijn mening en ik herhaal naar mijn mening bij een aantal dingen het helemaal mis. Je hebt gelijk over de gouden generatie die Turkije had, een generatie waarin Galatasaray 4x op rij Kampioen werd en de enige Europese voetbalprijzen naar Turkije wist te brengen.
Het nationaal elftal heeft hier natuurlijk van geprofiteerd, een waardeloze slechte trainer als Senol Gunes heeft 9 spelers van Galatasaray meegenomen naar het WK van 2002, voegde daarbij 3 spelers van Galatasaray die naar het buitenland waren vertrokken, Tugay, Okan en Emre. De 23 koppige selectie wordt aangevuld met spelers die je kan omschrijven als de rest. Senol Gunes heeft geprofiteerd van de spelwijze die deze jongens bij Galatasaray speelden.
Denizli heeft het heel slecht gedaan op Euro 2000, met de selectie dat hij had, kon je meer bereiken, maar hij is naar mijn mening een typische Turkse trainer die gelooft in de beperkingen van Turkije, alleen op dat moment had Turkije geen beperkingen, behalve de keeper.
Terim is redelijk, maar te vasthoudend en heeft een te grote ik mag je wel of niet gehalte en daarom moet hij geen bondscoach worden.
2008 heeft Turkije enorm veel geluk en pech gehad op het EK. Grootste geluk was Gökhan Gonul die dankzij een blessure niet mee kon gaan, maar Turkije had ook enorm veel pech doordat Fatih Terim spelers als Ayhan Akman, Mehmet Aurelio, Tumer Metin, Tuncay Sanli, Gokdeniz Karadeniz in zijn selectie had. Deze spelers hadden of betere alternatieven of waren herstellende van een blessure en ze mochten toch mee, omdat Fatih Terim ze mocht. De kaarten en blessures hebben hun tol geëist tijdens dat toernooi en daar is maar 1 man verantwoordelijk voor.
Guus is alleen zijn zakken komen vullen en hij kan alleen presteren bij een team waar ze geen verwachtingen hebben, hij kan niet met druk omgaan. Meer woorden maak ik niet vuil over de zakkenvuller.
Om nog even terug te komen op de gouden generatie, dat team is kapot gemaakt door de toenmalige bondsvoorzitter Haluk Ulusoy. De rest kon niet naar het niveau van Galatasaray, dus heeft hij met randzaken ervoor gezorgd dat Galatasaray qua niveau en beleid weer 4 stappen terug moest doen en weer het niveau had van voor hun gouden generatie.
Ik kan hier nog uren over doorgaan, maar wellicht moet men in Turkije beseffen dat het sport in zijn totaal wordt kapotgemaakt ! De paard van Troje die zich overal mee bemoeid en alles kapotmaakt. Het is schandalig dat de helft van je Olympiërs positief testen op doping. Jeugd Ek of WK gewichtheffen het totale Turkse team test positief op doping. De vlaggendrager van Turkije wordt geschorst vanwege racisme, er is veel meer aan de hand in Turkije dan de denkende mensen durven te denken.
Maar het grootste probleem in Turkije is momenteel de buitenlandersregel. Geef die vrij en je zult zien dat je Turken weer moeten vechten voor een basisplaats en dan zullen de jongens zich scheiden van de mannen en dan weet je wie wel of niet in het nationaal elftal hoort.
Bedankt voor je bijdrage. In mijn ogen heb je de intentie van mijn stuk niet helemaal begrepen. Open deuren intrappen is het in jou ogen, maar dat heb ik hierboven ook uitgelegd: dat komt gewoonweg omdat je over meer kennis beschikt over Turkije dan de gemiddelde VZ bezoeker. Dit is de basis die ik nodig achte om verder te kunnen. De doelgroep was de gemiddelde Nederlander, i.p.v. de Turken bekoren tijdens het lezen van mijn stuk. Ik wil de gedachtegang over Turkije wat meer ophelderen.
Je geeft aan dat ik het mis heb bij een aantal punten en dan neem ik aan dat je het o.a. hebt over de prestaties van Senol Günes en Mustafa Denizli. Dit meningsverschil kun je niet zo maar dichten: in mijn ogen zijn dit de trainers die met kop en schouders boven de rest uitsteken. En ja dat is een bedroevend laag niveau voor het potentie dat we hebben en dat is schrikbarend. Maar voor Turkse begrippen zijn het legendes. En niet door een enkele prestatie op een EK of WK, hun allround statistieken spreken boekdelen. Dat jij de daar niet in kunt vinden, kan ik begrijpen. Maar ga daar dus niet in mee.
Verder zie ik niet in waar we van mening verschillen en ik het dus eventueel mis kan hebben, want wat betreft Guus zeg ik nooit en te nimmer dat hij niet zijn zakken komt vullen (in tegendeel, ik ben diegene die er als de kippen bij is om dat te melden) en over het EK ben ik ook niet lyrisch. Ik noem de noemenswaardige prestaties enkel op.
Je enelaatste alinea is een andere kijkwijze op het probleem die ik verder niet ga behandelen, omdat het simpelweg een andere invalshoek is. Maar ik weet ook wel dat het een bijdrage levert aan de degradatie van de Turkse sport.
En met de laatste alinea zou je dan weer te ver vooruit lopen op de zaken.
hard, ik kan me een tijd herinneren dat je voor het limiet voor buitenlanders was. Wat is er veranderd?
Clutch was ik dat ?
Ik ben niet voor een limiet, ik vind dat je regels moet stellen aan de buitenlanders die je haalt. In de zomer was er een discussie rondom Rodney Snijder, zijn top in Turkije zal waarschijnlijk de reserves van Corumspor zijn, als er dat soort buitenlanders komen, ja doe mij maar een limiet, maar je hebt in de 2 hoogste divisies in Turkije heel veel nuttige spelers, helaas ook spelers die niets toevoegen.
Ik vind dat je richtlijnen moet hebben en van mij mag Aziz Yildirim zijn droom waarmaken en mag Fenerbahce met 11 buitenlanders spelen en 7 op de bank hebben, zolang deze beter zijn en meer toevoegen dan de Turken die ze hebben.
Ik ga verder niet gedetailleerd vertellen wat voor richtlijnen ik denk, maar ik hoop dat het voor jou duidelijk is wat ik bedoel.
Ja, jij was dat, bij een CE over het Turkse voetbal, 'beter laat dan nooit' heet die. Typ maar in, in een reactie laat jij blijken dat jij voor het limiet bent. Is wel van 3 jaar terug. Daarom vraag ik dus wat er veranderd is.
Ik ben het wel eens over Aziz Yildirim. Je mag hem haten, maar destijds riep die man wel hetzelfde wat Ünal Aysal en consorten nu roepen en toen was iedereen er op tegen.
Ik geef je 4 sterren voor deze clubexpert, omdat hij lekker weg leest en je mooi objectief blijft.
Soms zie ik hier en daar wat grammaticale foutjes, maar ik ga niet zo'n zeurpiet zijn en vanwege spelfoutjes een ster d'r af halen.
Alleen heb ik net dat laatste stukje niet van 'wow' als ik klaar ben met lezen vandaar 4 sterren.
Nu even inhoudelijk: Ik vraag me eigenlijk af beste man, kan dit wel opgelost worden?
Hierboven werd het al kort aangegeven, maar zolang je Turken over de hele wereld hebt zal je altijd groepjes in de selectie hebben lopen.
Daarnaast heb je altijd spelers met een slechte mentaliteit (burak, Demirel) die veel te veel met hun hoofd bij de grote Turkse derby zitten.
En zolang er Turken in: Duitsland, Zwitserland, Nederland, België etc. zitten ga je nooit een hecht team creëren.
Iets wat in mijn ogen toch nog heel erg vaak onderschat wordt en al helemaal op een toernooi (griekenland 2004, Korea 2002).
En de Turken Blijven roepen om iemand die dit probleem kan oplossen, om de beste "peoplemanagers" van de wereld, maar jullie hebben nu al 2 van de betere ter wereld gehad: Hiddink en Terim.
Het zit heus niet in de kwaliteit, want met deze selectie had Turkije gewoon boven Roemenië en Hongarije moeten eindigen.
Ze hadden al helemaal meer als 6 punten uit 7 wedstrijden moeten halen.
En no way dat dit aan de coach ligt, of aan de kwaliteit ligt.
Dat zit keihard in de koppies van de spelers, veranderd dat dan scheelt dat een hele slok op de borrel voor Turkije.
Bedankt voor je bijdrage in zijn geheel. Wat ik anderen ook heb gezegd, de sterren zijn een leuke bijkomstigheid maar ik doe het vooral om het grote publiek te bereiken met mijn tekst, in plaats van een reactie onder een artikel, lukt dat hiermee beter. De 'wow'-factor zit er daarom ook niet in. Ook mede omdat ik gewoon niet zo goed kan schrijven als de echte goede onder ons.
Ik ben trouwens wel benieuwd naar de grammaticale foutjes. Als je me die zou kunnen aanwijzen/toesturen via de PM bijvoorbeeld, kan ik er in het vervolg extra op letten. Want ondanks dat ik het niet voor een goede beoordeling deed, is het toch wel leuk om iets goeds neer te zetten.
Op je overige vragen ga ik in het volgende deel meer in. Daarom ga ik ze nu niet specifiek behandelen omdat ik anders te ver op mijn eigen stuk vooruit zal lopen.
Vaayyy, je aller eerste CE dus heel kritisch zal ik em niet beoordelen. Heb je eindelijk de stoute schoenen aangtrokken! Petje af. En het onderwerp wat je wilt aan kaarten is een pittige. Ik ben zeer benieuwd naar het 2e stuk.
Vandaar dat ik ook wat tips heb zodat het 2e stuk nog mooier kan zijn.
een droom die chronisch in duigen valt: een Turks voetbalelftal (dat zich maar moeilijk plaatst voor een kwalificatie maar wel altijd op een eindtoernooi schittert). Dat was wat mooier geweest denk ik.
Laatse 2 alinea's had je makkelijk erin kunnen verweven. Aangezien je maar 1000 woorden mag gebruiken is dat zonde.
Ben echt benieuwd naar je 2e stuk
Slmlar
Ja, je weet dat ik er al heel lang over nadacht hé! Alleen tijdgebrek deed me de das om. Ik heb heel vaak een begin gemaakt en sommigen hadden de mensen ook echt wel bevallen, dat weet ik zeker. Maar omdat ik ze of te laat of niet afmaakte, kwamen ze er nooit op. Het onderwerp speelde dan namelijk niet.
Dit keer kwam het in een opwelling naar boven en het thema paste, dus ik ging aan het schrijven.
Ik heb echter wel dat het tweede stuk goed word, want iedereen is er naar benieuwd! 
Inderdaad die zin had ik ook op zo'n manier kunnen typen, maar het probleem is dat ik te veel met haken en komma's schrijf. Dat leest niet altijd even gemakkelijk, dus ik probeer ze soms ook tegen te gaan.
Ja het klopt in die zin dat het erin had gekund. Ook hier is weer een reden voor. Het stuk moest per se in meer dan een deel, omdat het gewoonweg niet in een paste. Maar het was nu te vlakjes geworden. Dus ik heb die dingen er ook een beetje bij gezet om het stuk en wat professionaliteit mee te geven (om niet achteraf te horen, je zegt wel Turken maar ik vind dat niet zo of je zegt wel eerste deelname maar Turkije heeft zich twee keer teruggetrokken). Want me huiswerk had ik wel gedaan. Tevens was dit een stukje ruimte opvulling eigenlijk. Ik kon namelijk niet stukken uit een tweede deel niet hierin plaatsen omdat je dan halve stukken zou krijgen in deel 1 en 2.
Andersom stond dit stuk te leeg. Een klein dilemma dat ik zo probeerde op te lossen.
Ik hoop alleen niet dat ik volgende keer niet in een deel klaar kom. Er zijn al jongens die zeiden maak er een 3-delig stuk van, maar ik weet niet of ik dat wel wil. Dan word het weer heel langdradig. Wat denk jij er van?
Bedankt voor je feedback trouwens bro!
Goed stuk. Die dream had ik helaas ook dus in de titel kan ik me helaas heel goed vinden. Ik hoop stiekem dat je in je tweede stuk meer het beleid van de Turkse voetbalbond uitlicht. Dit is in mijn ogen 1 van de grootste problemen waardoor het Turkse voetbal constant blijft hangen en we elke keer weer enthousiast worden om vervolgens weer klappen te krijgen. Een olievlek van het geld tot en met het (jeugd/selectie)beleid. Ik zeg altijd, enigszins kort door de bocht, je moet het beleid van Nederland hebben en het geld van Turkije... Succes verder!
Efsane, ten eerste wil ik je feliciteren met het schrijven van dit stuk. Het doet mij goed om te zien dat je een mooi stuk hebt geschreven over dit onderwerp en ik kijk al uit wat je in de volgende deel (delen) ons zal voorschieten.
De golden age voor ons ligt al 10 jaar achter ons en na die periode hebben wij inderdaad niks waar kunnen maken (op 2008 na).
Nu over het inhoud van het stuk. Het is een gewaagde onderwerp wat je hebt gekozen en zoals een aantal hierboven hebben gezegd, dat je een stuk historie erbij voegt is altijd wel leuk om te zien. Ik kan mij voor het grootste deel erin vinden en ik deel ook je mening van dat er een stevige basis moet zijn. Desalniettemin heb je een paar gaatjes laten vallen en dat is natuurlijk de reden waarom dit allemaal gebeurd is.
Maargoed, omdat ik het een leuk stuk vond om te lezen en mij er wel in kon vinden krijg je 5 sterren met de hoop dat er nog een deel dat een nog beter beeld geeft over het Turkse elftal.
Kardesim, helal olsun! Ik heb speciaal een account aangemaakt om jouw te complimenteren met dit prachtige stuk. Ik reken erop dat deel 2 veel beter wordt, ona gore..
Ik blijf volhouden dat zolang Demirören op die stoel zit er niet veel zal veranderen. Wanneer komen nou onze voetbalkenners als TFF voorzitter?
Daarnaast is ons hele voetbalsysteem de grootste reden tot falen.. Zolang wij geen opleidingsland worden zoals de succesvolle landen zal er niets van ons terecht komen.
Het enige dat wij doen is gokken op succes op de korte termijn, daarmee maak je uitschieters zoals Fenerbahçe 1/2e finale EL en Galatasaray 1/4 finale CL mee, maar meer ook niet..
Mooie CE! Ik heb net allemaal gelezen en ik ben het grotendeels met je eens. De verwachtingen van de Turkse supporters zijn gewoon veel te hoog gegrepen. Misschien interessant voor een latere deel, of misschien had je het zelfs al in gedachten, maar Mancini zei iets waar ik hem zeker gelijk in geef.
Heel vaak mis ik bij Turken (vooral die bij Galatasaray of Fenerbahce spelen) de wil om nog beter te worden. Zo vaak gebeurt het dat wanneer een speler eenmaal een hype is geworden en alle aandacht naar zich toe heeft getrokken, dat het lijkt alsof hij denkt dat hij er al is. Dit heeft denk ik met het Turks voetbalcultuur te maken. Bijvoorbeeld Selcuk Inan is een goede speler, maar ik heb hem totaal geen vooruitgang zien maken sinds zijn komst bij Galatasaray.
Of een ander mooie voorbeeld is Arda Turan. Zijn laatste jaar bij Galatasaray maakte hij geen vooruitgang. Sinds hij bij Atletico Madrid speelt heeft hij grote stappen gemaakt. Hij is van een kind gewoon een man geworden als het gaat om voetballen. Hij weet nu wanneer hij wel en niet een actie moet maken. Hij weet hoe hij het best kan functioneren in een team. Je ziet ook meestal tijdens wedstrijden van Turkije dat hij verder is dan zijn teamgenoten.
Excuses voor mijn manier van schrijven. Het is best laat, dus het kan zijn dat ik het niet heel duidelijk heb verwoord.
Ow en nog een klein tip. Maak gebruik van het optie om een afbeelding/foto bij het artikel te plaatsen. Het is puur voor het eerste indruk. Geeft gelijk een beeld van waar het over gaat of kan gaan. En daarnaast komt het zonder afbeelding/foto over als een 'lap tekst'. Dit kan, bij mij wel het geval, demotiverend overkomen.
Ik kijk uit naar je volgende CE!
Ik zie je reactie per toeval, omdat ik wat terug ging kijken tussen de oude reacties.
Maar heel erg bedankt voor je feedback. Heb ik zeker wat aan. Alleen is het punt: deel 2 (en het laatste over dit onderwerp) is al vorige week vrijdag ingediend en sinds twee dagen gepubliceerd. Dus aanpassingen kan ik niet meer doen.
Ten minste voor zo ver het nodig was, want het stuk over Mancini had ik niet gelezen. Maar een vergelijkbare conclusie had ik zelf ook getrokken (met ook de reden waarom), in deel twee. Daar komt het dus in al in terug.
Het enige wat nog anders had gekund was een afbeelding en die zit er in deel twee ook niet bij. Maar dat komt, omdat het onderwerp best bedroevend is. Het niveau is dramatisch en het lijkt maar niet te lukken. Ik wou daar een geschikte afbeelding bij kiezen. Maar omdat ik maar keuze heb uit 10 vooraf gekozen afbeeldingen, waarin alleen maar uitbundig wordt gejuigd, heb ik het beide keren maar gelaten.
Ik wou er ook een namelijk. De volgende keer zal ik er dan ook zeker maar een uitkiezen. Dat is het beste.