De laatste eer: deel 2
Robert Enke trok zich het verlies van Duitsland tegen Denemarken wel degelijk aan. Maar wat kon hij eraan doen dat zijn verdediging niet stond op te letten, zodat Denemarken razendsnel kon counteren? Als de voorzet dan voor het doel komt en er staan twee tegenstanders, dan ben je toch haast kansloos? In de meeste gevallen zou dat zo zijn geweest, maar niet voor een perfectionist als Enke was. Als je verliest ben je niet goed genoeg, dat was zijn motto.
Toch liet bondscoach Joachim Löw hem niet achter. Hij groeide in de loop van 2007 uit tot de vaste tweede keus achter Jens Lehmann, die op dat moment de voorkeur kreeg. Iedere keer als Enke mocht spelen voor die Mannschaft greep hij zijn kans en liet hij heel Duitsland zien hoe goed hij kon keepen. Hij kwam uiteindelijk tot acht interlands en hield in vijf daarvan de nul en kreeg drie keer een doelpunt tegen. Dat waren geen slechte statistieken voor een keeper. Op dat moment werd Enke ook de nieuwe aanvoerder van Hannover 96, iets waarbij hij zich vereerd voelde. Maar daardoor stapelden zich nog meer problemen op, nog meer verantwoordelijkheden, al zag je alleen de buitenkant. Enke sprak bijna met niemand over zijn gevoel, er waren maar enkele mensen die ervan wisten. Zijn vrouw Teresa Enke, zaakwaarnemer Jörg Neblung en zijn psychiater. Rond de periode van februari 2008 zou zich opnieuw een tegenslag voordoen uit het leven van Robert Enke. Hij werd beschuldigd van matchfixing, iets wat niet waar bleek te zijn. De Duitse krant BILD bracht het op de voorpagina en een rechtszaak dreigde, maar uiteindelijk nam hij genoegen met een excuses en een schadevergoeding, die tot op de dag van vandaag geheim is gebleven.
Hierna volgde een lange periode van radiostilte, waarin Enke de media zoveel mogelijk ontweek. Totdat hij werd geselecteerd voor het Europees kampioenschap in 2008, met als gastlanden Polen en Oekraïne. Hij zag in dat toernooi Duitsland uiteindelijk ten onder gaan in de finale tegen Spanje, die zegevierden door een doelpunt van Fernando Torres. Enke was het gehele toernooi niet in actie gekomen, maar werd geroemd als ideale twaalfde man, iemand die altijd voor zijn ploeggenoten klaar stond. Spelers konden altijd bij hem aankloppen met problemen. Na het toernooi ging hij verder waar hij goed in was, keepen. Hij keepte nog steeds geweldig en ook de prestaties van Hannover werden daardoor beter. Hij scoorde bijna een doelpunt in de uitwedstrijd tegen Werder Bremen, maar zijn lange bal stuiterde uiteindelijk net naast het doel van Tim Wiese. Het elftal draaide lang bovenin mee maar kwam in de tweede seizoenshelft in een vrije val, wat resulteerde in een elfde plaats in de eindrangschikking. Na het seizoen adopteerde hij een dochtertje met zijn vrouw, die de naam Leila Enke kreeg. Het gezin leek weer gelukkig, maar niets bleek minder waar.
Toen het seizoen 2009/10 was begonnen, kampte Enke met een bacteriële infectie in de darmen. Dat hield hem twee maanden aan de kant, maar bronnen beweerden andere oorzaken. Hij liet verstek gaan voor de wedstrijden van Duitsland, zodat hij fit zou zijn voor de eerst volgende wedstrijd van Hannover. Op 31 oktober maakte hij zijn rentree in de uitwedstrijd tegen 1. FC Köln , maar daar viel hij op een manier op die we niet van hem gewend waren. Enke was stil, gaf geen leiding aan zijn teamgenoten en er was geen emotie van af te zien. Uiteindelijk won Hannover de wedstrijd met 0-1, maar geruchten bleven de ronde doen. Zijn laatste wedstrijd vond plaats op 8 november, een 2-2 gelijkspel in de thuiswedstrijd tegen Hamburger SV. Ook toen was Enke geen leider meer en na de wedstrijd volgde zijn laatste interview. De vraag was waarom hij niet aansloot bij de Duitse selectie voor daaropvolgende week, maar dat was zo afgesproken. De dagen daarna kwam het einde snel in zicht.
In de ochtend van dinsdag 10 november ging Enke met zijn auto de training van Hannover, zoals iedere morgen. Na de training ging hij nog naar de massagetafel en het krachthonk. Daarna zou hij naar huis gaan en na het eten zou hij nog een stukje gaan hardlopen. Maar het was geen normaal stukje hardlopen, Enke had hele andere plannen. Omstreeks negen uur ging hij een einde aan zijn leven maken, hij sprong voor de trein in het dorpje Eilvese en was op slag dood. De twijfels hadden de perfectionist zijn tol geëist, hij kon het niet langer meer verdragen. Hij had er zelf voor gekozen dat het zo beter was om er op 32-jarige leeftijd een einde van te maken, iets wat je zo iemand eigenlijk niet kwalijk kan nemen. Een dag later, op woensdag 11 november, was er een persconferentie in het stadion van Hannover. Zijn vrouw gaf uitleg over de redenen en Hannover maakte bekend dat het Enke een waardig afscheid zou geven op 15 november in het stadion, daarna zou hij in besloten kring worden begraven.
Een uitverkocht stadion zou Robert Enke, hun nummer een en hun aanvoerder, nog een keer eren en voorzien van een waardig afscheid. Er waren veel gasten aanwezig, onder wie het Duitse nationale elftal en veel oud-ploeggenoten. Zijn kist werd op de middenstip gezet en iedereen van Hannover 96 stond er in twee lange rijen bij. Velen spraken lovende woorden over hem en zijn talent. Het zwaarste moment moest nog komen. Bij het lied The Rose werd Enke het stadion uitgedragen, onder een luid applaus van de gehele Hannover-aanhang en de aanwezige gasten. Het werd een van de kistdragers al vrij snel te veel en onder tranen moest hij verder lopen, maar hij vervolgde zijn weg voor zijn vriend. Daarna begon er nog een optreden met You’ll never walk alone. De zangeres kwam moeizaam uit haar woorden, maar bracht het lied tot een succesvol einde. De dag was verlopen zoals gepland, op de manier hoe het was gehoopt om hun keeper, hun held en bovenal hun vriend te eren.
Robert Enke. Rust in vrede.
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
De Telegraaf: Geertruida ‘wil dolgraag naar Liverpool’ en staat ook op de radar
Feyenoord kan in elk geval één potentiële vervanger van Slot doorstrepen
Sporting Portugal kan landstitel ruiken na spectaculaire comeback tegen Porto
V/d Vaart ziet belangrijkste man bij PSV: ‘We onderschatten hoe goed hij is’
Van Hanegem ziet aanwinst voor gehele Nederlandse top bij Sparta rondlopen
Kenneth Perez waarschuwt Arne Slot: ‘Die komt geen lantaarnpaal voorbij’
Meer sportnieuws
Ik heb lang moeten wachten op het 2e deel van je CE, het was weer schitterend geschreven! Vanaf de eerste zin tot je laatste zin lees je in éã©n ruk door, heerlijke schrijfstijl!
Toch een dingetje: het ek in 2008 was toch niet in polen en oekraine, in 2008 was het ek in oostenrijk en zwitserland. In 2012 was het ek in polen en oekraine zover ik weet. Maar dat maakt verder niet uit.
Oeps! Dat is niet handig! Ik heb dat stukje wat jij opnoemt al een dag of 10 klaar liggen en met meerdere keren lezen is het me niet opgevallen, niet zo slim.
Over mijn CE verder, ik heb het in de tussentijd ook wat druk gehad met mijn werk dus vandaar dat hij zo laat klaar is.
Bedankt voor je reactie en je compliment!!
Mooi geschreven!
1 kleine opmerking heb ik wel, het ek 2008 werd in Zwitserland en Oostenrijk gehouden, voor de rest een topstukje met een mooie emotionele tint aan, wat een tragische held was Enke toch.
Daar baal ik wel van, want dit is gewoon balen. maar zoals ik al tegen psver38 zei, is het me totaal niet opgevallen, zelfs niet na tig keer nalezen.
Ik heb deze CE geschreven met inspiratie uit twee verschillende Ce's die mij op het idee hadden gebracht. Dat is Tragische Held van jouw en Horror in de Polder van Alzbranqeu, dat waren twee topstukken over iets tragisch.
Inderdaad is het een held, helaas op een andere manier dan hij voor mij was.
Bedankt voor je reactie, compliment en beoordeling!!
Prachtig, Enke was geweldig. Rust zacht.
Toen ik de titel las zag ik deel 2 staan. Ik ben toen naar clubexperts gegaan, en begon deel 1 te lezen.
2 geweldige stukken over een jammer genoeg te vroeg gestorven persoon. Ik kan mij nog op me netvlies halen hoe mooi het afscheid in het stadion was.
Echt heel goed geschreven, en ik kan niet anders dan 5 sterren geven!
Chapeau!
Wauw... Kippenvel all over again. Het eerste stukje was aangrijpend, het tweede stukje is nog aangrijpender. Ik kan er verder niks over zeggen. Zo goed is dit weer.
Petje af. Ik een soort van genoten. Want van zo'n CE kun/mag je eigenlijk niet genieten, als je snapt wat ik bedoel 
5 sterren natuurlijk!
Al vond ik persoonlijk deel 1 beter, dit is ook een fantastische stuk.
Hier maak je ook kleine fouten en een grote, deze is boven al genoemd.
Hier nog wat extra informatie, het idee achter het stuk en wat linkjes om wat beelden te zien.
Dit stuk heb ik geschreven uit pure kennis die ik heb over dit onderwerp, iets waar ik altijd in geintreseerd ben geweest sinds het overlijden van Robert Enke. Twijfels heb ik wel gehad over het publiceren van het stuk, ik wilde genoeg respect overbrengen tegenover Enke en zijn nabestaande en tegelijkertijd de lezers voorzien van extra informatie. Ook om geruchten die niet waar waren, de kop in te drukken. Verder is het idee gekomen door twee Ce's namelijk 'tragische Held' van Alexdelpiero10 en 'horror in de Polder' van Alzbranqeu. Daar werden soort gelijke tragische onderwerpen naar voren gehaald, die mij mijn twijfels hebben ontnomen.
Ik ben er lange tijd mee bezig geweest, dat was ook de reden dat ik af en toe een CE van PSV zou plaatsen, om te kijken hoe het zat met schrijfstijl. Aangezien goed in aard waren gevallen besloot ik om het toch te doen. Nadat een eerdere poging was mislukt, heb ik eén maand later nog eens geprobeerd, toen werd het verzoek geaccepteerd. De bedoeling van dat stuk was om zoveel mogelijk informatie vrij te geven en de spanning goed maar ook respectvol op te bouwen. Aan de hand van de kritiek daarvan ben ik verder gegaan met schrijven en heb ik die meegenomen tijden het proces.
Via de volgende linkjes wil ik jullie nog van wat extra beelden of informatie voorzien:
http://nos.nl/video/436552-document-enke-eenzaam- bestaan(zonder spatie bij bestaan, maar anders is de link niet compleet.
http://www.youtube.com/watch?v=jjjjvhv915g
http://www.youtube.com/watch?v=8v6vt85wb3c
http://www.youtube.com/watch?v=hmfo02ugnmy
Helaas is alle hulp voor hem te laat gekomen, maar voor onder andere Andreas Biermann van fc Sant Pauli en Rene Adler, toen nog uitkomend voor Bayern Leverkusen, mocht hulp wel baten.
Robert Enke, rust in vrede.
Lekker stuk weer, meteen gelezen na je berichtje natuurlijk. Je legt er wat emotie in, waardoor het nog soepeler wegloopt. Ik kan er een lang verhaal van maken, maar dat is niet nodig. Goede CE en ik hoop snel weer wat van je te lezen. 5 sterren.
Er kunnen veel woorden aan vuil gemaakt worden maar dat is in deze totaal niet nodig. Ik ben er zelfs een beetje stil van en hoewel ik toch het nodige gezien heb in de voetbalwereld, had ik de beelden van het afscheid nooit gezien.
Na het kijken van deze beelden, begrijp ik je emotie en respect voor deze man.
5 sterren, kan er helaas niks anders van maken. (anders was het hoger uitgevallen)
Dat afscheid valt mij ook heel zwaar, heb het nou al vele keren gezien en toch moet ik iedere keer weer een beetje huilen. Klinkt niet stoer als man zijnde, maar je weet, echte mannen huilen ook. Het verhaal was voor mij moeilijk om te schrijven omdat ik zelfmoord ook een keer van dichtbij heb meegemaakt, verder ga ik er niet op in.
Bedankt voor je reactie, beoordeling en bovenal je prachtige compliment!!
Mooi stuk weer. Leest lekker weg.
Alleen dit raakt me niet zo... ligt niet aan je schrijfstijl maar aan je onderwerp.
Ik kan geen respect opbrengen voor mensen die te zelfzuchtig zijn om hun leven zelf te beëindigen.
Maar dat is mijn mening, neemt niet weg dat je het verhaal mooi heb geschreven
Ik heb er meer begrip voor en dat heeft natuurlijk een reden. Ik heb het een keer van dichtbij meegemaakt en als je achter de redenen komt, klinkt heel raar maar dan kan je ook begrijpen. Maar ik snap ook dat je er geen begrip of respect voor hebt, dat had ik hiervoor ook niet.
Bedankt voor je reactie en compliment!!
Goede CE. Erg mooi geschreven met de volle Eer voor enke. Je chronologische schrijfstijl en emotie leest vlot weg. De volle waardering.
Rust zacht Enke.
Je doet het fantastisch! Je weet de emotie en de informatie te bundelen in twee mooie stukken!
Je bent wat mij betreft op het moment een van de betere clubexperts van Voetbalzone; je levert regelmatig en van goede kwaliteit!
Ga zo door!
Enke verdient zulke mooie stukken!
Bedankt man. Ik wist niet zeker of twee stukken wel werden gewaardeerd of werden begrepen, aangezien ze niet zo vaak verschijnen. Ben blij dat je mijn stukken goed vind, ik ga zeker door. Ik denk alleen dat ik voor dit jaar mee stop, er komt een drukke periode voor mij aan. Maar je weet, niets is zo veranderlijk als een mens.
Bedankt voor je reactie, beoordeling en vooral je prachtige compliment!!
Een woord: prachtig! Je stuk leest heerlijk weg en je voelt ook mee met zo'n doelman. En als je dat laatste kunt bereiken in een stuk ben je goed bezig!
5 stars!
PS: Deze regel: 'in de ochtend van dinsdag 10 november ging Enke met zijn auto de training van Hannover'
Eerste zin van alinea 5, deze zin klopt niet. Ik zou 'met zijn auto' weglaten want dat hij met de auto gaat is logisch en ten tweede moet er voor het woordje 'de' nog 'naar' komen te staan.
Niet zeikerig bedoelt, gwn om je het even te laten weten 
Naar stond er wel in, maar mijn stuk bevatte 1001 woorden, hij mag er maar 1000 bevatten, dus hebben ze er 1 uitgehaald. Ik moest hem al een keer aanpassen, toen had ik 999 woorden, en met die aanpassingen had ik twee extra woorden nodig.
En die auto betreft, vond ik persoonlijk wel handig, maar ieder zijn eigen mening uiteraard .
Ben je de sterren vergeten te geven of is er iets misgegaan?
Bedankt voor je reactie, beoordeling en compliment!
Twee mooie stukken Jefteddy1994! Je hebt ze allebei uitstekend geschreven en deze is wederom vijf sterren waard.
Mooie stukje wat je hebt geschreven. Was altijd benieuwd naar de tragische dood van enke. Echt sneu dat hij een einde maakte aan zijn leven. Mooi stukje zeker 5 sterren van mij. Je hebt een mooie schrijfstijl daar kan ik zeker wat van leren
Met deze twee delen wilde ik daar zoveel mogelijk inkijk ingeven, zodat mensen wisten hoe het zat. Een paar vrienden van mij zeiden een maand of 4 geleden dat Enke zelfmoord had gepleegd puur omdat hij geen eerste keeper van Duitsland was. Ik wist hier al heel veel van, ben opzoek gegaan naar meer informatie van dingen die ik nog niet wist om zo twee stukken neer te zetten. Het resultaat loont, en heb het hun ook laten lezen en ze schaamde zich wel een beetje.
Bedankt voor je reactie, compliment en beoordeling!!
Goed stuk, lastig te beoordelen. Kijk persoonlijk (met de nadruk op persoonlijk) vind ik het een goed stuk. Leest lekker weg, geen spelfouten (behalve bij de zin: "rond de periode van februari 2008 zou zich opnieuw een tegenslag voordoen uit het leven van Robert Enke.", dacht ik in eerste instantie dat het 'in het leven' moest zijn, maar na langdurig herhalen voor mezelf wist ik het zelf ook niet meer zeker).
Maar of het, 'het stuk' is? Nee, in mijn ogen niet. Dat komt, omdat ik vind dat je niet pakkender bent gaan schrijven dan de eerste keer. Kijk nogmaals, het stuk is goed, maar je schrijft eigenlijk over een tragische gebeurtenis, dus je zou als lezer bijna tranen in de ogen moeten krijgen. Dat is verre van, hoe ik me voelde na het lezen. Voor mij kwam het over als een samenvatting, opsomming van feitjes over de dood van Enke. Daarom vind ik het stuk minder sterk dan het eerste deel, want daarin kwam dat meer naar voren (dat persoonlijke) en daarmee paste je schrijfstijl beter bij het stuk.
Je hebt aan de andere kant wel veel van de tips mee genomen voor dit stuk, want spelfouten heb je dus niet. Dat is dan wel weer positief aan je schrijfstijl.
Ik ga er niet zo'n lang stuk van maken als vorige keer. Het is een leuk en goed stuk, maar het behoort in mijn ogen niet toe tot de buitencategorie. Daarom onthoud ik me dit keer helemaal van 'stemmen'.
Trouwens als je deel een maakt, is het wellicht een idee voor de volgende keer om er minder tijd over te laten gaan voor deel twee. Ik zag tussen de reacties door dat je het druk had, maar plan dan deel een zo in, dat je deel twee ook al hebt in grote lijnen. Kost het je minder tijd en hoeft er ook niet zo'n lange tijd overheen te gaan. Vind ik dan!
Ohw en ten slotte (blijf maar doorgaan), ik zal spoedig reageren op je PM, maar heb nog geen tijd gevonden om een lange reactie te schrijven omtrent het onderwerp waar we het over hadden.
In het leven en uit het leven, uiteindelijk weten we toch waar het over gaat. Ik zat wel te rotten met die woordenlimiet, 1001 woorden had het stuk. Ze hebben er een woordje uitgehaald. met zijn auto de training van Hannover, tussen auto en de stond natuurlijk nog naar, maar die hebben ze eruit gehaald.
Aan de reacties te zien verschilt dat nog al heel erg, de ene vind deel 1 beter en de andere deel 2. Het punt wat ik uiteindelijk wilde bereiken is mensen te informeren en op de hoogte te stellen van de oorzaken rondom de dood van Robert Enke. Natuurlijk wilde ik het nog wel emotioneler maken, maar dan zou ik afstappen van de waarheid en dat doe ik niet. Je kan in een stuk natuurlijk wel wat fictie zetten of iets in die richting, maar in dit geval kan dat niet. Ook omdat het sinds 2007, zeg maar rond het einde van deel 1, is er nog maar heel weinig over hem bekend geworden, gewoon omdat het steeds slechter met hem ging.
Uiteraard, als ik mensen om tips vraag, moet ik ze ook gebruiken. Maar het feit dat deel 2 lang duurde, kon ik niet inplannen. Door een rotsituatie in het privéleven van een collega van mij, heb ik in 2 weken tijd 30 overuren gedraaid. Ik draai normaal 32 uur per week, maar dat werden er dus 48 en 46. Daarna was ik gewoon niet meer in de stemming om nog te schrijven, ik wilde wat tijd voor mezelf.
Stemmen hoeft niet hoor! Heb altijd nog liever kritiek, sterren zijn natuurlijk altijd leuk, maar van de kritiek moet je het uiteindelijk hebben.
Neem rustig de tijd, ik blijf hier toch nog wel rondhangen .
Thanks voor de reactie en je feedback!!
goed geschreven, beide ce's. Ik werd even stil toen ik het weer las, heb toendertijd wel enige interesse gehad in de keeper (vanuit fm) en zijn tragische dood echter nooit zo diep op doorgezocht. Dit maakt veel duidelijk en is ook nog eens goed en mooi geschreven.
Ik hoop dat je op deze voet doorgaat met schrijven, dat zou voor mij veel leesplezier betekenen in de toekomst.
5 sterren voor jou, liefst nog 6 maar die optie is er niet...
Veel mensen weten weinig tot wat, dus mijn doel was twee dingen. Informeren en eren. Dat is beide gelukt gelukkig.
Ik ga zeker weten door, weet nog niet wanneer maar laat je wel wat weten!
Bedankt voor je reactie, beoordeling en prachtige compliment!!
p.s. Die 6de ster denk ik er wel bij
Top Ce!
Kippenvel!
Meer kan ik niet zeggen!
Heb me net iets meer verdiept in zijn carriere en wedstrijden.
Wat een prachtige keeper met een helaas triest eind....
Kwam er ook achter dat er een boek na hem is geschreven: "robert Enke, een al te kort leven"
Misschien wel eentje die ik ga lezen ( ben geen boeken mens).
Snap wel dat sommige mensen geen zin hebben om 2 grote Ce' s te lezen maar voor mij was het het lezen waard. Misschien dat je in de toekomst je Ce' s iets kleiner kan maken zodat het in 1 CE past.
5 sterren ofcourse en ga zo door!
Ben ook geen boekenmens, maar het boek is zeker een aanrader, heb hem uitgelezen(voor mij een wonder). Helaas was het einde voor hem te snel, maar hij was een voorbeeld voor andere. Helaas....
Het punt is dat je een woordenlimiet van 1000 woorden hebt, ik had deel 1 af, bestond uit 1013 woorden. Toen ik heb een klein stukje weggehaald, daardoor werden het er 985. Bij dit stuk had ik er 1001, er is er een tussen uitgehaald door de redactie. Het punt is dus dat er teveel informatie is over dit onderwerp. Dit was overigens de enige keer dat ik een CE over 2 delen zou doen.
Je sterren staan er niet onder, als het bij jou ook is misgegaan is het al de 3e waar het mis bij ging.
Bedankt voor je reactie, beoordeling en compliment!!
Moet hier natuurlijk even op reageren, ook vanwege je bericht. Heb ook weer positieve en minder positieve dingen op te merken.
Allereerst het positieve: je stuk is veel meer 'gepolijst' dan je vorige deel en dat komt het stuk duidelijk ten goede. Ik heb maar één zeer lichte stijlfout kunnen ontwaren en dat is zeer positief te noemen. Het zorgt ervoor dat het veel vloeiender leest, spel- en grammaticafouten haalden mij in deel 1 lichtelijk uit de flow. Nu is dat zeker niet het geval en dat is een zeer mooie vooruitgang.
Ook je inleiding was erg goed. Je weet erg goed de mentaliteit van Enke door te geven en wat bovenal erg knap is, is dat je met je laatste regel uit de inleiding een beeld op mij over weet te brengen van een Enke die zichzelf straft voor alles wat misging, ook al was het niet zijn schuld. Daar moet ik je echt complimenten voor geven, want dat is echt niet eenvoudig.
Wat ik jammer vind (nu komt het minder positieve gedeelte ), is dat dat gevoel niet doorgezet wordt in de rest van het stuk. Jij hebt in een eerdere post al gezegd dat er te veel info was. Ik zou je aanraden om dan te proberen echt zeer selectief te zijn in wat je kiest, al helemaal gezien de woordenlimiet.
Nu 'moet' je er zo veel feiten in verwerken dat het stuk op mij een beetje afstandelijk overkomt. Omdat je daar zo veel woorden aan kwijt bent, is er geen ruimte meer om alle emotie eraan toe te voegen. Die feiten kunnen mensen later opzoeken op het internet, of als je ze echt inspireert, in zijn biografie. En als je ze roert (wat met dit onderwerp zeker kan, hoewel het erg lastig is), dan doen ze dat ook zeker.
Dit is overigens ook zeer afhankelijk van je schrijfdoel. Ik had het idee (correct me if I'm wrong) dat je een ode wilde schrijven, een soort laatste saluut. In mijn optiek kom je daarin heeeel ver, alleen ik mis net een beetje de emotionele climax waarmee je mijn hart zou (k)raken.
Verder heb ik er niets op aan te merken, gewoon zeer goed geschreven. Op basis van beide stukjes zou ik je 4,5 uit 5 sterren willen geven, maar ik moet het afronden. En voor alle moeite die je erin hebt gestoken én de persoon voor wie het geschreven is... 5 sterren man.
Ga door met schrijven, want er zit nog meer in.
Grammaticaal word ik ook steeds beter, als je een keer tijd hebt moet je maar is een keer voor de gein mijn eerste CE globaal doornemen. Daar stonden er heel veel in. Zijn motto moest ik ergens in herhalen, dus dan heb ik dat in ieder geval goed gekozen.
Weet je wat het punt is met dit soort Ce's? Je komt steeds meer informatie tegen die je niet kan verzwijgen. Ik heb het nog geprobeerd in te korten om anders te vertellen, maar dan liep het verhaal gewoon niet lekker. Maar wat had ik er volgens jouw dan beter uit kunnen laten? Want ik kan zo echt niet kiezen.
Het doel was om een soort ode, een laatste eerbetoon te schrijven, maar ik vond dat ik daar geen heel deel aan moest wijten. Misschien had ik dat wel moeten doen, maar dat ging dan weer ten koste van de info. Maar weet je wat het ook is, niet lullig bedoeld hoor, de een wordt sneller geraakt dan de ander. Ik heb ook reacties van mensen die er stil van werden of er ontroerd van werden. Dan ben ik alleen maar blij met jouw, dat je ook nog eerlijk bent vind ik dan helemaal top.
En ik blijf zeker schrijven, vind het veels te leuk om het niet te doen .
Bedankt voor je reactie, compliment en beoordeling!!
Je hebt helemaal gelijk dat sommige mensen sneller geraakt worden dan anderen, dat is idd zeker waar.
Wat betreft wat je er uit had kunnen laten... misschien wat details (bv. over de wedstrijden, de exacte data, info over de prestaties van Hannover).
Verder ben ik niet volledig verdiept in het onderwerp (hoewel ik door jouw CE nu wel veel meer ervan weet), dus kan ik dit niet zo 1, 2, 3 snel bepalen. Het is zeker lastig, dat moet gezegd worden. Je kan idd niet zomaar een complete paragraaf wegknippen, want dan moet de hele tekst aangepast worden.
Weet je wat het ook is? Ik heb zelf een andere manier van schrijven, ik probeer altijd in mijn stukjes een bepaalde emotie te verwerken, omdat de stukjes die bij mij emoties opwekken ook mijn favoriete stukjes zijn. Bij mij staan feiten niet op plek 1, hoewel ze zeker op plek 2 staan. Maar ik schrijf mijn teksten dus met dat als eerste doel en dan komt het ook veel meer naar voren. Het is niet zo dat dat per se beter is, het is gewoon anders, niets meer, niets minder.
Overigens loop ik tegen exact dezelfde problemen aan als jij, dus je bent wat dat betreft zeker niet uniek. Bij mijn laatste CE over Totti was ik na het schrijfgedeelte van mijn stuk wel tevreden, keek ik naar het aantal woorden.... 1300 , haha!!!
Het schrijven vind ik ook niet het lastigste gedeelte, dat is het 'editen'. Dan moet je gaan focussen op wat je écht wilt vertellen en wat niet cruciaal is, dat gaat (helaas) weg.
Dit is echter wel het kenmerk van een goed geschreven stuk in mijn optiek. Liever veel te veel schrijven, omdat je er zo in zit, dan dat je klaar bent en je nog 300 woorden over hebt. Want dan heb je heel vaak te weinig te vertellen, als je snapt wat ik bedoel.
Anyway, de kritiek is echt opbouwend bedoeld hoor, want je hebt al zeer veel vooruitgang geboekt als ik je eerste CE zo lees. Maar er zit nog meer in en ik hoop dat je met mijn tips dat er ook uit kunt halen. Als ik het niet de moeite waard vond, zou ik niet reageren
Data's waren naar mijn mening juist heel belangrijk, om het precieze aan te kunnen geven en een soort aftelling naar 10 november.
Mijn stukken zijn over het algemeen deels op feiten, deels op zelf meegemaakt, om het zo maar even te noemen. Zowel bij 'die ene van Fifa' , 'idool van mijn vader' en 'robuuste parel wordt niet gewaardeerd' het ik het allemaal ook zelf meegemaakt. Van daaruit kan ik makkelijker vertellen. Maar ik ga niet in dit stuk beginnen dat ik zelf een keer iets in die richting heb meegemaakt, dat gaat een ander niet aan over de inhoud.
Ik schrijf mijn verhalen altijd, en als ik begin te twijfelen aan de woordenlimiet doe ik een copypaste in word en dan kijk ik hoeveel woorden ik nog over heb. Aan dat aantal rond ik mijn verhaal af, misschien een tip voor jouw voor de volgende keer ?
Ik ben blij met alle kritiek en alle kritiek neem ik weer mee naar het volgende stuk. Heb nog geen onderwerp, maar kan van het een op het andere moment zo weer verandering in komen .
Om te beginnen vond ik je CE er weer prima uitzien. Ik ben geen spelfout tegengekomen en je schrijfstijl wordt met de week beter. Je hebt een pakkend onderwerp gekozen en beide Ce's goed geschreven.
Echter ben ik ook heel kritisch, dus heb ik ook wat aandachtspuntjes.
Zoals Efsane61 al aanhaalde vind ik dat je dit stuk wel iets pakkender kon schrijven, dan dat je nu deed. Bij dit soort onderwerpen kan je het publiek helemaal meesleuren door het leven van Enke. Bij jouw stuk mis ik dat een beetje. We kijken meer op een afstandje mee wat er allemaal is gebeurd. Natuurlijk is dit erg moeilijk om op papier te zetten, maar het is een tip.
Ook had je wat mij betreft wel wat (overbodige) zinnetjes weg kunnen laten, zodat je niet zo hoefde te rommelen met de woordenlimiet. Soms moet je gewoon wat wegfilteren.
Verder vind ik je CE er goed uitzien. Lekkere schrijfstijl, goede alinea-indeling en een mooi conclusie. Beoordeling: Absoluut 5 sterren!
Wie had dat toch verwacht, na mijn eerste CE. Dat mensen lovend worden over mij, dat doet me toch wel iets .
Ik snap jullie, maar ik heb me gewoon enorme vergist in het schrijven van twee Ce's en over alle informatie over Robert Enke die ik nog zou tegenkomen. De volgende keer als ik het nog ooit zo doe schrijf ik deel een en deel twee achter elkaar door, dan weet ik wat er bij/af moet.
Zou ik mogen vragen, welke overbodige zinnetjes je bedoeld? Jimepsv kwam al met ' met zijn auto naar de training' maar zelf vond ik het wel logisch om die erbij te zetten. Maar ik hoor het graag, dan kan ik het (on)eens met je zijn.
Bedankt voor je reactie, beoordeling maar bovenal dat mooie compliment!!
Prachtig om te zien dat je echt vooruit bent gegaan ten opzichte van je eerste deel. Ik vind je zinnen en woordkeuzes echt al een stuk beter. Het leest lekker weg. Op de spaarzame stijl- en spelfouten ben je al door anderen gewezen zie ik, maar nogmaals, het zijn er verdomd weinig dit keer.
Ik ben het oneens met een aantal gegeven kritieken hierboven dat jij het stuk te weinig emotie hebt meegegeven. Deze tragische gebeurtenis is al triest genoeg, de feiten spreken voor zich. Jij hebt ze keurig weergegeven op een zeer beschaafde manier. Het is daarom geloofwaardig. Velen zouden zo'n gebeurtenis 'misbruiken' om te laten zien hoe mooi en meeslepend ze kunnen schrijven. Maar laten we eerlijk zijn, zo moeilijk is dat niet op basis van zo'n tragedie. Bovendien is het een tikkeltje respectloos. Jij hebt het naar mijn smaak heel goed gedaan en je t.o.v. dit onderwerp zeer bescheiden opgesteld. Je hebt je niet opgedrongen als de grote artiest die de show komt stelen met het leed van een ander. Echt gewoon klasse, of het nou bewust is gegaan of niet!
Je hebt de commentaren van andere lezers allemaal bekeken zie ik. Ik denk zeker dat er een aantal bruikbare tips bijzitten, dus die gaan we niet herhalen. Het belangrijkste punt is: Je bent op de goede weg, leuk om die progressie te zien van jou. Ga zo door!
Dat was ook de reden dat ik jouw en vele andere om advies had gevraagd. Niet zo zeer voor beoordelingen, maar ik wilde zoveel mogelijk kritiek en commentaar verzamelen zodat ik deel 2 nog beter kon maken, daar ging het mij om. Iedereen(op een na) had er gehoor aangegeven, dus daar was ik heel blij mee.
Ja dat vind ik nou ook. Ik kan er wel een boel emotie inleggen, maar het ging mij meer om een stuk gecombineerd met feiten en een ode aan Robert Enke. Ik hoef niet te laten zien als ik mooi kan schrijven, het gaat er mij om dat iedereen weet wat er echt is gebeurd. Ik ben niet de artiest, helaas is het een artiest die niet meer onder ons is. Dus ik heb het bewust en met volle verstand gedaan.
Bekijk altijd de commentaren van andere, geef er dan antwoord op. Als ik me afvraag wat ze precies bedoelen, vraag ik dat. Verder een kort antwoord op hun geschreven verhaal en verder een bedankje. Uiteraard ook commentaar op de feedback, waar ik altijd heel blij mee ben, alleen natuurlijk niet altijd eens. Zoals ik ook al tegen Gialrosso en Steven had gezegd, in vergelijking met mijn eerste CE had ik dit nooit verwacht. Ik ben daarom ook blij dat het dan ook door andere wordt gezien.
Bedankt voor je reactie, beoordeling en bovenal het prachtige compliment!!
Ik zag al een paar dagen Deel 2 op de VZ site staan, maar niet de tijd gehad om het te kunnen lezen. Ben er nu even goed voor gaan zitten. Jeffrey (zo heet je toch?): complimenten. De dood van Enke heeft mij ook erg geraakt. De laatste jaren dacht ik geregeld terug aan dit tragische verhaal. Nogmaals: complimenten.
Jup, Jeffrey al 19 jaar. Ik dacht al dat meer mensen er over dachten en nog niet alles wisten. Zelf dacht ik er nog regelmatig aan terug, ik besloot het gewoon te proberen. Vooor hetzelfde geldt komt het totaal verkeerd aan, dat zou balen zijn geweest, maar gelukkig niet gebeurd.
Bedankt voor je reactie, beoordeling en bovenal je prachtige compliment!!
Het enige 'foutje' wat velen al hebben opgemerkt is niet eens erg van het EK, een mooi gevolg op zo een tragisch verhaal. Blijf er stil van worden, zeker ook op die manier waar velen zelfmoord voor kiezen. Onder een trein zo een vreselijke manier, en ook voor die machinist als iemand zoiets ergs al wilt doen waarom niet pillen.
Het was een bijzonder mens, mijn complimenten 5 sterren!
Voor de trein springen is een van de ergste manieren om er een eind aan te maken, dat vind ik ook. Je moet er andere niet bewust ook pijn mee doen. Maar weet je wat het ook ik, we kunnen niet in het hoofd kijken van dat soort mensen, hoe ver ze de weg kwijt zijn, wat ze denken, hoe ze zich voelen, ze spreken er zelden tot nooit over.
Bedankt voor je reactie, beoordeling en vooral het compliment!!
Mooi geschreven, een voorbeeld voor de andere clubexperts!
Ja... nog steeds krijg ik kippevel als ik dit lees.
Heel triest, heel triest... Een goede schrijfstijl over een goede keeper en een goed persoon van wie de problemen hem te veel werden. Je kan dan zeggen als ''buitenstaander'': het is laf dat je dan zelfmoord pleegt. Na, het is misschien wel de enige overgebleven mogelijkheid, als je tegen zoveel dingen aanloopt, zoveel verdriet hebt en met zoveel twijfels in je lichaam loopt. Ik was bij de herdenking in Hannover, zeer emotioneel. Ook het eerste deel gelezen, en bij de titel en het logo wist ik al gelijk dat het over Enke ging. Ik heb nog echter niet mogelijkheid gehad om te reageren, vandaar dat ik het nu pas doe. Deze man had nog zoveel jaren door moeten keepen. Een verrijking en een voorbeeld voor ieder ander: hij was het altijd nét niet, maar bleef er wel voor vechten!
Van mij: een dikke 5 voor een prachtig stuk over een geweldige keeper die gewoon te vroeg is gegaan!
Dat doet me goed, dat er zelfs nu nog iemand de moeite voor neemt om op te reageren. Ik ben het ook compleet met je eens, we kunnen niet in zijn hoofd kijken en we kennen natuurlijk al helemaal niet zijn gevoelens voelen. Het is spijtig, want er is in zijn loopbaan natuurlijk genoeg narigheid gebeurd, zijn periode bij Fener en zijn steeds maar mislukkende debuten.
Ik ken alleen de beelden, krijg nog steeds tranen, vooral als het nummer 'the Rose' wordt gedraaid, prachtig nummer. Ook het bijna volgepakte stadion, jammer dat er een paar lege plekken waren, maar het was schitterend, ook op TV.
Het was gewoon een echte leider voor de buitenwereld, maar niemand kon zijn leider zijn die hij juist nodig had.
Bedankt voor je compliment, reactie en beoordeling!!
Zo'n tragisch iets, zo mooi geschreven. Het kippenvel staat recht overeind. Ga zo door!
Ik wist helemaal niet dat je Ce's schreef! Zal binnenkort (in een vakantie of zo) je andere Ce's wel lezen, want deze leest lekker weg, top geschreven! De dood van Enke heeft ook op mij indruk gemaakt.
Ik wist helemaal niet dat je Ce's schreef! Zal binnenkort (in een vakantie of zo) je andere Ce's wel lezen, want deze leest lekker weg, top geschreven! De dood van Enke heeft ook op mij indruk gemaakt.