Stoppen met profvoetbal op je 25ste: 'Zo mooi als bij Feyenoord is het nooit meer geworden'

Jarenlang had Ian Smeulers (25) één droom: spelen in De Kuip. Na avonturen in Noorwegen en Griekenland maakte het jeugdproduct van Feyenoord vorige week bekend te stoppen met voetbal. In een uitgebreid gesprek met Voetbalzone legt de openhartige Rotterdammer uit waarom.

Door Wessel Antes

Als jeugdspeler van Feyenoord was Smeulers onderdeel van de succesvolle 2000-lichting, die de Rotterdamse club uiteindelijk miljoenen euro’s heeft opgeleverd. Zijn tijd op Varkenoord is voor Smeulers onvergetelijk.

“Mijn tijd in de Feyenoord Academy was met afstand de mooiste periode die ik in het voetbal heb beleefd. Feyenoord is mijn club en ik heb op Varkenoord enorm veel mooie momenten meegemaakt”, vertelt Smeulers.

Vooral de Youth League-campagne van het seizoen 2017/18 is de voormalig linksback bijgebleven. “Dat was écht een vriendenteam. Iedereen had het beste met elkaar voor en er was geen sprake van haantjesgedrag. We stonden gewoon voor elkaar klaar. Dat heb ik later in mijn carrière gemist. Zo mooi als bij Feyenoord is het nooit meer geworden.”

Smeulers speelde tussen 2006 en 2021 bij Feyenoord. Tot een debuut in de hoofdmacht kwam het niet, maar hij is de club enorm dankbaar. “Alleen al voor alle vriendschappen die ik heb overgehouden aan die tijd. Helaas heb ik geen officiële wedstrijd namens Feyenoord kunnen spelen in De Kuip, maar tijdens een uitleenbeurt aan Willem II maakte ik daar wel mijn Eredivisie-debuut.”

De beste speler met wie Smeulers op het veld stond? “Als ik naar mijn eigen lichting kijk, kom ik al snel uit bij Orkun (Kökçü, red.) en Lutsharel (Geertruida, red.). Het is mooi om die jongens op afstand te volgen. Ik gun ze de wereld en we hebben regelmatig contact via social media.”

Imago

Twijfels

Na zijn tijd bij Feyenoord beleefde Smeulers avonturen bij Sandefjord en Volos NPS, op het hoogste niveau van Noorwegen en Griekenland. Steeds vaker twijfelde de linkspoot over zijn bestaan als profvoetballer.

“Ik vond het voetbal nog steeds heel leuk, maar alles daaromheen zorgde steeds vaker voor ergernissen. Als voetballer wordt je vrijheid best beperkt. Je moet op een bepaalde manier leven en bent heel erg tijdsgebonden. Ik wil weer zelf kunnen bepalen hoe ik mijn leven invul”, zegt Smeulers.

Bepaalde gebeurtenissen zorgden ervoor dat Smeulers steeds minder over had voor de tijdelijke geluksmomentjes op het veld. “Over het algemeen, maar vooral in Griekenland, miste ik het menselijke. Een stukje respect. Het interesseerde Volos echt niet wie ik was of wat ik deed...”

“Als wij vlak voor een interlandperiode verloren, kon er een streep door alle gemaakte plannen. Dan moesten wij verplicht de hele week twee keer per dag trainen. Het interesseerde de club niet dat mijn familie al op het vliegveld stond en dat ik al weken geen vrije dag met mijn kind had doorgebracht. Op die momenten heb ik mij echt moeten inhouden”, vertelt Smeulers.

Smeulers wil met zijn verhaal niet naar mensen uithalen, maar schijnt zijn licht op de andere kant van de medaille. “Uiteindelijk ben je als modale speler slechts een poppetje in een grote wereld waarin gigantisch veel geld omgaat. Voor mij zijn andere dingen in het leven belangrijker.”

“Andere jongens zullen het misschien prima vinden, ook omdat er veel geld te verdienen valt en een Plan B vaak ontbreekt. Ik heb geen zin meer om mijn principes en normen en waarden naar achteren te schuiven, want er zijn nog genoeg andere dromen die ik wil najagen”, aldus Smeulers.

Imago

Definitief

Smeulers is topfit en had zo bij een nieuwe club kunnen beginnen. Ook mentaal is hij gezond. “Het is puur dat ik andere dingen in het leven belangrijker vind. Ik heb de laatste maanden enorm veel leuke dingen gedaan met familie en vrienden. Dat heb ik in de afgelopen jaren echt gemist.”

Ondanks meerdere aanbiedingen van clubs uit het buitenland zette Smeulers op 31 maart definitief een punt achter zijn carrière. “Ik heb in de afgelopen maanden veel met mijn vriendin en ouders gesproken over deze beslissing. Ik heb er goed over nagedacht en het is tijd om aan een nieuw hoofdstuk te beginnen.”

De ambitieuze Smeulers gaat vanuit Dubai en Nederland een nieuwe fase van zijn leven in. “Het voelt als een opluchting. Ik ga fulltime aan de slag met Sport Legacy, een bedrijf dat atleten, ondernemers en individuen ondersteunt met als doel hun financiële toekomst veilig te stellen. Daarbij richt ik mij voornamelijk op vastgoed, iets waar ik voor mezelf al jaren mee bezig ben.”

“Met Sport Legacy, wil ik voornamelijk atleten begeleiden en ervoor zorgen dat ze bewust met hun tijd en geld omgaan. Een carrière is snel voorbij en er is weinig tijd om na te denken over het leven daarna, dus daarbij wil ik gaan ondersteunen. Ik hoop te voorkomen dat jongens in een zwart gat belanden”, aldus Smeulers.

Smeulers kijkt enorm uit naar zijn nieuwe uitdaging. “Ik krijg er energie van om mensen te helpen en begeleiden. Ik wil graag iets doen voor anderen, zo heb ik de laatste jaren wel gemerkt.”

Als Smeulers terugkijkt op zijn voetbalcarrière, overheerst een trots gevoel. “Het is zeker niet iedereen gegeven om betaald voetbal te halen en ik heb er geen spijt van dat ik mij niet eerder op een ander pad heb gericht.”

Varkenoord

Tijdens zijn nieuwe avontuur gaat Smeulers veel gebruikmaken van een aantal lessen uit het voetbal. “Ik geloof er oprecht in dat mijn opleiding bij Feyenoord mij als persoon sterker heeft gemaakt. Op Varkenoord heb ik veel geleerd. Discipline, met tegenslagen omgaan, mentale weerbaarheid en presteren onder druk. Dat soort vaardigheden ga ik de rest van mijn leven nodig hebben en daar ben ik de voetballerij dankbaar voor.”

Bovendien zal Smeulers zeker nog vaak te vinden zijn op Varkenoord. “Precies op het moment dat ik aangaf ermee te stoppen, kreeg mijn achtjarige neefje te horen dat hij is aangenomen bij Feyenoord. Seth gaat het stokje van mij overnemen”, lacht de trotse neef.

Smeulers benadrukt nogmaals dat hij de voetballerij niets kwalijk neemt. “Ik vind de harde lessen die talenten meekrijgen juist goed voor hun ontwikkeling. Helaas zie je dat tegenwoordig veranderen. Ik ben het er bijvoorbeeld niet mee eens dat jeugdteams zonder ranglijst spelen. Je moet kinderen juist leren dat naast winnen ook verliezen bestaat. Alleen op die manier leren ze daarmee om te gaan.”

Smeulers blijft voetbal en in het bijzonder Feyenoord volgen. “Veel mensen weten het niet, maar ik had als tiener een Goldcard en ben destijds ook naar veel uitduels van Feyenoord geweest. Laatst was ik eindelijk weer als supporter aanwezig tegen Inter in San Siro. Dat soort tripjes met vrienden zijn nu mogelijk.”

Waar ziet Smeulers zichzelf over vijf jaar? “Dan ben ik een goede vader en iemand die op een andere manier dan gepland impact heeft gemaakt binnen de voetballerij.”