Daniele De Rossi staat na fiasco bij Italië voor het eerst op eigen benen

Hoop dat ie het goed gaat doen. Wat heb ik van hem genoten als strijder bij Roma. Leuke post/tweet ook van SPAL met knipoog naar zijn tattoo.

Sowieso vind ik het interessant om de Serie B te volgen maar nu met al die oud spelers als Coach is het helemaal mooi. Cannavaro pas bij Benevento begonnen. Grosso bij Frosinone en Inzaghi staat zelfs bovenaan met Reggina. Nu met De rossi weer een grote naam erbij

Een echte legende, de Rossi. Heeft nooit grote prijzen gewonnen, maar behoort naar mijn mening desondanks toch in het rijtje grote namen en legendes. Met Boca Juniors is hij wel kampioen geworden, maar was zijn inbreng mede door blessureleed heel minimaal en heeft hij dus niet echt een aandeel gehad wat wel heel jammer is. Bij AS Roma heeft hij enkel 2x de Coppa Italia en 1x de Italiaanse supercup gewonnen en met Italië won hij in 2006 het WK maar daar miste hij dan weer 4 wedstrijden van dat toernooi door een schorsing (rode kaart) die hij kreeg in de eerste of tweede wedstrijd van Italië op dat Wk.

Heeft uiteraard weinig prijzen gewonnen voor iemand van het kaliber voetballer dat hij was, doordat hij echte clubliefde had voor AS Roma (net zoals Totti). Weet wel dat o.a. Real Madrid en Manchester United (tijdperk Sir Alex Ferguson) weleens genoemd werden voor hem, maar dat hij iedere keer bleef en volgens mij gaf de Rossi vorig jaar een interview waarin hij vertelde dat hij in 2006 met Ferguson had gesproken over een overgang naar United en dat hij daar minimaal het dubbele kon verdienen van wat hij bij AS Roma verdiende, maar dat hij er toch voor koos om bij Roma te blijven.

Bij Roma hoefde hij waarschijnlijk ook niet op een houtje te bijten, maar mooi dat hij het toen afwees. Dit soort spelers met clubliefde zie je helaas minder of niet meer. In Italië zag je het veel met Maldini bij AC Milan, Zanetti bij Inter Milan, de Rossi en Totti bij AS Roma, del Piero bij Juventus en zo zijn er nog wel wat spelers. Maar viel mij altijd wel op dat spelers die voor een Italiaanse club spelen, ook echt met heel hun hart voor de club speelden naar mijn idee.

Namen als Buffon, Nesta, Gattuso, Pirlo, di Natale, Hamsik (weliswaar geen Italiaan) etc. hebben voor meer dan 1 Italiaanse club gespeeld maar iedere keer als ik ze zag spelen voor hun club dan had ik het idee dat ze er echt voorgingen. Nu zie je dat uiteraard bijna niet meer en al helemaal geen spelers meer die voor 1 club blijven spelen, wat ook niet echt realistisch is tegenwoordig.

Had eigenlijk alleen bij Lorenzo Insigne het idee dat hij echt van Napoli hield en daar waarschijnlijk heel zijn carrière zou blijven, maar die koos helaas toch (ietwat verrassend voor mij) voor een vertrek bij Napoli en in Canada te gaan spelen.

Mooi hoor, De Rossi toch wel een van mijn lievelingsspelers ondank dat die voor Roma speelde en fan was.
Als redelijk jong talent op het wk 2006 vrijwel meteen geschorst worden na die elleboog, 4 wedstrijden moeten missen, er na meteen weer in de basis en een pingel gescoord in de finale.
Jammer dat hij nog niet bij het eerste zat in 2001. Zo dus nooit een scudetto gewonnen.
Als voetballer natuurlijk de mindere tov Totti maar in Rome toch wel erg geliefd hoor, ook bij biancocelesti. Behoorlijk wat intelligenter en uitgesproker. Zo ook mbt zijn wat rechtse inslag en in een interview ooit gezegd hebbende dat die een beeldje van Mussolini op zijn nachtkasje had staan.

In Italie vinden ze dit toch heel anders dan hoe wij hier naar kijken, vooral bij het Romeinse voetbalpubliek, samen dat hij een strijder op het veld is met zijn platte Romeinse tongval.

Auguri Daniele!