De club die na 19 jaar en 3 faillissementen terugkeerde in de Serie A
In de schaduw van voetbaltempels, miljardenballen en megalomane overnames leven er clubs in de marge. Waar de liefhebber nog het hof gemaakt wordt met historie, karakter en oprechte romantiek. Voor de rubriek Cultclubs leest Voetbalzone voor uit de sprookjesboeken van de voetbalbibliotheek. In deze editie: Venezia FC, de Italiaanse club op het water die even vaak kopje onder ging als het weer boven kwam drijven.
Door Kevin van Buuren
Als een vloedgolf raast er een kabaal over de kanalen van Venetië. De gewoonlijk zo vredige waterwegen worden op 27 mei 2021 opgeschud door de naschokken van een aardverschuiving in het voetbal. Enkele uren eerder werd door Venezia FC en AS Citadella gestreden om promotie naar de Serie A. De eerste ontmoeting won Venezia met 0-1. Tijdens deel twee staat Citadella na zeventig minuten met 1-0 voor, wanneer Mattia Aramu een rode kaart krijgt. Na 23 minuten lang met de rug tegen de muur te staan, brengt spits Riccardo Bocalon de verlossing. Hij maakt zijn eerste en laatste goal van het seizoen, waarmee de Venetianen na 19 jaar weer terugkeren in de Serie A. De ploeg vaart vervolgens feestend Venetië door.
Het tij keren, keren en keren
Het is het zoveelste hoofdstuk in een opvallend verhaal. De clubgeschiedenis van Venezia kent evenveel ups en downs als het tij van de Adriatische zee waar de stad aan grenst. Zes jaar eerder wordt de club nog failliet verklaard. Dat was maar liefst de derde keer dat de vereniging van Venetië kopje onder ging. Van dat noodlot werd het de eerste keer nog behoed, toen in 1987 ondernemer Maurizio Zamparini het toenmalige Calcio Venezia kocht. Tachtig jaar eerder werd het opgericht onder de naam Venezia Foot Ball Club. Die naam veranderde vijf keer, waaronder in het toentertijd politiek verantwoorde Associazione Fascista Calcio Venezia, van 1934 tot 1945. Onder die naam wint de vereniging zelfs haar eerste en enige prijs: de Coppa Italia in 1941.
Wanneer Zamparini in 1987 instapt, speelt Venezia in de Serie C2. Op het vierde niveau van Italië is de club geen hoogvlieger. Dat jaar eindigt het vijfde. Zamparini heeft echter maar een doel: de stadsclub terugkrijgen in de serie A, waar het in 1967 voor het laatst acteerde. Al moet hij hemel en aarde bewegen. Of beter gezegd: water en aarde. De voorzitter neemt namelijk een rigoureus besluit: Venezia zal fuseren met aartsrivaal AC Mestre, de club op het vasteland. Venezia speelde tot dat moment in groen-zwart, dat mengt Zamparini met het oranje-zwart van Mestre. Zijn nieuwe club Calcio VeneziaMestre valt meteen op met een oranje-zwart-groen tenue. Arancioneroverde.
Echter komt de geldschieter ook zijn woord na. In 1988 promoveert zijn ploeg naar de serie C1. Drie seizoenen later wordt de serie B bereikt. En uiteindelijk, in 1998, keert Associazione Calcio Venezia – wat dan opnieuw de naam is – na 31 jaar terug op het hoogste niveau. De vreugde is groot in de lagunestad, maar onder het wateroppervlak broeide opnieuw onrust. Venezia handhaaft zich één seizoen met een knappe elfde plek en na de degradatie van 2000 herpakt het zich het jaar erop met een nieuwe promotie. In 2002 degradeert de club helaas weer, waarna Zamparini de Lagunari verkoopt. Als het bronwater van de zee gaat het vanaf dan bergafwaarts met Venezia.
Een nieuw begin
Zamparini koopt Palermo, kersvers kampioen van de serie C. Opnieuw heeft hij hetzelfde doel: de club naar de Serie A leiden. Tot overmaat van ramp besluit hij te vissen in een bekende vijver. Twaalf spelers én de manager van Venezia worden verleid tot een overstap naar Palermo. De club kan de klap in de komende jaren niet opvangen. In 2005 eindigt het 21e in de Serie B. Door een faillietverklaring wacht echter niet de serie C, maar zelfs de serie D. Gelukkig wordt Società Sportiva Calcio Venezia na een doorstart direct kampioen in die competitie. De hoop keert terug.
Alhoewel, niet voor lang. Na drie seizoenen op het derde niveau wordt SSC Venezia in 2009 opnieuw failliet verklaard. Alsof het steeds afgaat in een videospel moet de club almaar opnieuw beginnen met opbouwen. De beurt is ditmaal aan Foot Ball Club Unione Venezia. Die vereniging belandt in 2014 weer in de Serie C. Het eindigt dertiende in 2015, alleen wordt het voor de derde keer in tien jaar failliet verklaard. Wéér terug naar de Serie D. Wanneer de namen opraken, nemen Amerikaanse investeerders de boel over. Een kampioenschap volgt meteen voor Venezia FC. Vervolgens zet het bestuur een Italiaanse legende langs de lijn: Filippo Inzaghi, als speler goed voor 370 Serie A-wedstrijden met 156 goals, neemt het roer over. Ook in de serie C volgt direct het kampioenschap. En na vier pogingen – intussen is Inzaghi weer vertrokken en neemt Amerikaan Duncan Niederauer in 2019 het voorzitterschap op zich – volgt de legendarische promotiewedstrijd tegen Citadella.
Tijdens die periode, waarin de club drie keer promoveert in zes seizoenen tijd, volgt ook weer internationale allure. Voor voetballers in Nederland is Venetië niet langer slechts een vakantieoord, het is een carrièrestap. Na zijn succesvolle periode bij Feyenoord, waar Ridgeciano Haps in 2017/18 de nationale Supercup en het bekertoernooi wint, zoekt hij in 2021 naar een nieuwe club. Uiteindelijk komt de linksback terecht bij Venezia. Daar wordt Haps tijdens een winstpartij tegen Torino de eerste Surinamer (daarvoor speelt hij zijn interlands) die scoort in de Serie A. Helaas kan hij niet voorkomen dat Venezia na één seizoen weer degradeert. Ondanks dat Haps een vaste waarde is in de Serie A-jaargang, wordt de verdediger halverwege 2022/23 verhuurd aan Genoa. Ook zijn voormalige rivaal Ajax levert een speler af in La Serenissima. In augustus 2022 kiest jeugdspeler Jay Enem voor een avontuur in Italië boven aansluiting bij Jong Ajax. Wegens gebrek aan speelminuten wordt de Nederlander echter verhuurd aan Vis Pesaro, voordat hij weer een kans krijgt bij de sprookjesclub uit Venetië.
Spelend in het eigen Stadio Pier Luigi Penzo. Dit stadion, gelegen op een eiland, kent niet meer zijn hoogtijdagen waar er meer dan 20.000 mensen plaatsnamen. In 1970 doorstond het de kracht van een tornado, waarna de capaciteit sterk daalde. De promotie van 1998 leverde een upgrade op naar ruim 13.000 plekken, maar sinds de donkere jaren van de club huisvest het vandaag de dag niet meer dan 7.500 bezoekers. Ook de vloed van Venezia is weer gaan liggen. Alhoewel de club eindelijk weer in evenwichtig vaarwater verkeert, degradeerde het in 2022 direct weer uit de Serie A. Een nieuw tij lijkt met zijn geschiedenis een kwestie van tijd voor de club. Het is alleen de vraag welke kant het op zal keren.
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Gewilde Wirtz is ‘toptarget’ en ziet specifieke transfer in 2025 zelf ook zitten
De 15 namen die Arne Slot deze zomer kunnen opvolgen bij Feyenoord
Footy Headlines lekt na thuistenue ook uitshirt Feyenoord voor komend seizoen
Oosting zet deur voor toptarget Twente wagenwijd open: 'Als zo'n speler...'
‘Ajax bracht bezoek aan talentvolle trainer; ook Europese topclubs met interesse
Driessen: ‘Hij is de eerste speler die Slot er bij Liverpool direct uitknikkert’
Meer sportnieuws
Club met de mooiste shirtjes imo!
Regio waar veel geld zit, maar het is gewoon een te kleine plaats om een stabiele serie A club te krijgen.
Typische serie B club.
Persoonlijk speel ik als fan liever een divisie lager dan B.
B is echt een vreselijke competitie, vol gare clubs uit vooral het noorden, en de afstanden zijn dan gigantisch.
Wel echt een hele zware competitie.
Als je dan in serie C zit, welke zijn opgedeeld in 3 regio’s.
Dat is fantastisch, omdat het is opgedeeld heb je overal en continu derby’s. Kleinere stadions, maar bomvol. Met de ouderwetse ultra cultuur.
Voor de liefhebbers een must do!
Heb zelf de jaren in C mogen ervaren. Salernitana tegen allemaal clubs uit de mezzoregio, de streek rond Napels. Echt fantastisch!
Regio’s moet toch niet uitmaken? Als je hoog wil spelen moet je het accepteren als club zijnde en als supporter van de club. Bij het amateurvoetbal zou ik het nog begrijpen dat de afstanden een probleem is maar professioneel zou dit geen probleem moeten zijn, in de serie A zitten toch er ook clubs in verschillende plekken over het land.
Ik snap je punt vanuit sportief oogpunt.
Maar als redelijke voetbalcultuur purist en als fan van een kleinere club denk je gewoon niet zo.
Als een Modena bij Salernitana komt met 4 man ofzo in het uitvak. Een tegenstander wat totaal niet boeit behalve eventueel op sportief vlak. Niks aan imo.
In C, mooie potten, met werkelijk overal bomvolle uitvakken, stadions, sfeer. Oude stadsclashes.
Ga zelf echt veel liever naar een avellino-caserta dan naar real-barca.
In A overigens ook redelijk wat mooie clashes, omdat je tegen grotere clubs speelt, Salernitana met zelf een grote uit aanhang en naar Salerno heb een Milan/inter/juve/bergamo/torino/hellas/fioretina/lazio/roma die een bomvol uitvak meenemen en nog wel wat clubs die behoorlijk wat meenemen.
Alleen Napoli mag nooit publiek mee en andersom ook niet naar Napels
Ik heb per toeval een jaartje bij Rimini in het hoogste jeugdelftal mogen meespelen. Hierbij 1 wedstrijd mogen invallen in het 1e in de Serie C. Begrijp helemaal wat je bedoeld! Prachtige sfeer en echt verrassend veel publiek. Toch wil je wel graag een niveau hoger spelen lijkt me, al was dit voor mij al 10 minuten flink aanpoten qua niveau. Einde dat jaar was het ook klaar, maar die ervaring vergeet ik nooit.
Ik snap het als speler en als bestuurder etc van een club zeker!
En als supporter/fan is het redelijk dubbel, je wilt winnen en misschien enkele succesjes ervaren.
Maar steeds dat passionele en derby dagen, dat gaat toch wel boven een uitpotje bij monza op maandagavond!
Heb in 2006 in Salerno gewoond, ging toen veel naar het voetbal, Napoli speelde toen overigens ook c/b dus kwam daar ook vaker.
2007 woonde ik in Napels. Dat jaar promoveerden zij naar A samen met Juve en Genoa.
Maar de potjes bij Castellemare di stabia etc zijn mij minstens zo erg bijgebleven als de echt grote wedstrijden.
Ook een foggia-bari etc, dat zijn wedstrijden, echt te gek.
En gaaf man, heen gegaan voor voetbal, of studie en voetbal oid?
En welke jaren zat je er?
“De anders zo vredige waterwegen”. Ik gok dat de schrijver nooit in Venetie is geweest. Weinig vredigs aan daar met alle toeristen.
Leuk verhaal, maar de Volkskrant heeft vorig jaar al een pikant stuk over deze club geschreven. De Amerikaanse eigenaren zitten in de high fashion en zien Venezia vooral als uithangbord voor hun peperdure kleding....design wedstrijdshirts van 250 euris, hipsters uit New York die kwamen invliegen voor thuis wedstrijden. De echte fans hebben zich massaal tegen de eigenaren gekeerd, ook omdat de selectie een zooitje is en het spel al jaren niet om aan te zien.
In principe is er best potentie voor een topclub: Venetie heeft dan zelf nog geen 100,000 inwoners, maar in de regio Veneto wonen bijna 5 miljoen mensen zonder dat er verder enige clubs van naam aanwezg zijn. verder dan de twee clubs uit Verona kom je niet, Padua is serie C.
Hipsters kopen geen kleding van luxemerken hoor, juist niet. Ik denk dat jij yuppen bedoelt. Die zijn lekker materialistisch.
@kakadu
nee hoor....hipsters. Heb het artikel uit VK magazine even opgezocht en citeer:
"zakelijk gezien bleek die nieuwe koers een gouden greep, want al een paar maanden na de komst van Niederauer en Philipakos belandde Venezia FC wereldwijd op de radar van voetbalfans, hipsters en een combinatie van die twee. Toen de seizoenslijn van 2021/2022 werd geïntroduceerd met bloedmooie modellen, gefotografeerd als ware het de nieuwe campagne van Armani, knapte hun webshop bijna uit elkaar. Amper acht uur nadat ze online was gezet, bleek de volledige shirtcollectie uitverkocht – een patroon dat zich het hele jaar bleef herhalen wanneer de webshop weer werd aangevuld."
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.