L’Équipe deelt voor twaalfde keer in geschiedenis een tien uit
Bayern München won dinsdagavond met maar liefst 2-7 van Tottenham Hotspur en Serge Gnabry was de grote man aan de kant van der Rekordmeister. De aanvaller nam vier van de zeven Duitse treffers voor zijn rekening en wordt een dag na de wedstrijd door L’Équipe in een bijzonder rijtje gezet.
De Duits international krijgt voor zijn wedstrijd van de gezaghebbende Franse sportkrant namelijk een tien en is daarmee de elfde speler ooit die die eer te beurt valt. Gnabry treedt in de voetsporen van Lucas Moura, die als laatste de maximale score kreeg van L’Équipe. Het optreden van de Braziliaan in de return van de halve finales van de Champions League van vorig seizoen tegen Ajax werd toen eveneens beoordeeld met een tien.
Verder hebben onder meer Dusan Tadic, voor de wedstrijd tegen Real Madrid van vorig seizoen, Neymar, voor zijn vier goals tegen Dijon namens Paris Saint-Germain op 17 januari van het afgelopen jaar en Robert Lewandowski, voor zijn vier goals tegen Real Madrid in het shirt van Borussia Dortmund in 2013 een tien, gekregen. Lionel Messi is zelfs tweemaal beloond met het hoogste cijfer: eenmaal voor zijn vierklapper tegen Arsenal in 2010 en eenmaal voor zijn vijfklapper tegen Bayer Leverkusen in 2012. Franck Sauzée (1988), Bruno Martini (1988), Oleg Salenko (1994), Lars Windfeld (1997) en Carlos Eduardo (1994) kregen in het verleden eveneens allemaal een tien van L’Équipe.
Gnabry is met zijn vier doelpunten overigens de twaalfde speler in de geschiedenis van de Champions League met een kwartet aan goals in een enkele wedstrijd op zijn naam. Cristiano Ronaldo was met vier doelpunten tegen Real Madrid tegen Malmö FF in 2015 de laatste speler die viermaal scoorde in een duel in het miljardenbal. Marco van Basten was de eerste speler die ooit viermaal scoorde in een enkele wedstrijd in het toernooi. Hij nam in november 1992 namens AC Milan de gehele productie in de met 4-0 gewonnen wedstrijd tegen IFK Göteborg voor zijn rekening.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Alex Kroes schetst één scenario waarin hij alsnog gaat vertrekken bij Ajax
De 15 namen die Arne Slot deze zomer kunnen opvolgen bij Feyenoord
Veerman noemt ploeggenoot bij PSV van wie hij het meest geniet: ‘Zo makkelijk’
Spelersgroep PSV laat speciale wens van Bosz na officieuze landstitel uitkomen
Johan Derksen begrijpt niets van terugkeer Alex Kroes bij Ajax
‘Van Persie-kopbal’ De Bruyne en magische Foden helpen Man City langs Brighton
Meer sportnieuws
Verbaast me dat de Braziliaanse Ronaldo nooit een 10 heeft gekregen voor zijn perfecten optreden in Old Trafford toen der tijd. Wanneer zelfs het thuispubliek hem toeklapte toen die een publiekswissel kreeg.
Dat komt omdat alles wat Ronaldo deed als normaliteit gezien werd. Ronaldo had er ook geen vier gescoord maar drie, zeker die laatste was wonderschoon. Wat kon ik genieten van het Real destijds. Hoe Zidane, Figo, Ronaldo en Carlos United hadden kapot gespeeld staat me na zoveel tijd nog steeds in het geheugen. De lat werd immens hoog gelegd zoals bij Messi en ronaldo. Als een Gnabry dan vier doelpunten scoort, is dat natuurlijk fraai en ongezien. Terechte 10.
Dat United team mocht er anders ook wel wezen. Het werd 4-3 volgens mij dus Real speelde die wedstrijd United niet echt weg. Beckham viel ook gewledig in en maakte daarna een transfer naar Real Madrid. Toch bijzonder dat dat Real nooit kon imponeren in de CL. Al mag je van alle galactios zeggen dat ze bij hun vorige clubs beter speelden. Ronaldo bij Inter, Zidane bij Juve en Beckham bij United. En ook Figo vond ik bij Barcelona beter dan bij Real. Real had na Redondo / Makelele geen waardige defensieve middenvelder meer. In Cambiasso gaven ze te weinig vertrouwen.
Ik weet precies hoeveel het stond hoor. Maar de doelpunten die gemaakt werden door Real Madrid waren allemaal, één voor één, beeldschoon. Dat ze dan niet het gewenste resultaat hadden behaald doet niets af van het feit dat Real écht wel kon ballen destijds. De reden dat ze niet konden imponeren heeft enerzijds te maken met dat de concurrentie destijds gewoon immens goed was. Je had het Milan die bijna nooit verloor met hun ijzersterke defensie, je had het Arsenal van Wenger, het Juventus van Lippi, het United van Ferguson en misschien wel mijn persoonlijke favoriet destijds, het gevreesde Deportivo la Coruña. Anderszijds heeft het te maken met het feit dat Ronaldo niet mocht of kon spelen in de return tegen Juventus destijds. Hij viel wel later in maar dat was dan weer te laat. Figo die dan niet als vaste strafschoppennemer een penalty miste was de druppel.
Zoo en HOE die speelde een TOPwedstrijd toen op Old Trafford..
Dat was nou pas een Real dat koninklijke spelers had met een Ronaldo, Zidane, Raul, Figo en een uitblinkende Redondo.
Een van de mooiste wedstrijden op Old Trafford.
Redondo was in het seizoen 2000/2001. Toen zat R9 nog bij Inter. Maar in die tijden waren de clashes legendarischer dan nu met clubs als Arsenal, Real, Milan, Juve, United die erg sterk waren. Barcelona vs Man United was ook zon legendarische pot met die 3-3. Omhaal van Rivaldo onder andere en schitterende vrije trap van Beckham.
Nou blijkbaar beginnen die tienen van L'equipe niet meer zo speciaal te worden dan, als dit al de derde in bijna twee jaar tijd is. Vergeleken met de jaren daarvoor leek het echt een bijzonder iets, wat maar eens in de zoveel jaren werd uitgedeeld.
Maar mijn vraag is op mijn beurt dan weer: zijn de cijfers van L'equipe uberhaupt super-speciaal en kneiter awesome en allesbepalend dan? Hebben ze daar op die redactie echt grotere kenners zitten dan bij andere sportkranten? Net als dat speler van het jaar gebeuren door die krant, typerend dat Fransen zichzelf belangrijker achten dan anderen en nog erger: dat het overgenomen wordt door o.a. wij Nederlanders als zijnde iets speciaals. Wat kan mij het verrotten wat ze in dat halve gare Frankrijk aan cijfers uitdelen?
Ik ben het helemaal met je eens, cijfers van een random krant horen niet zo speciaal te zijn. Aangezien L'equipe een vrij gerespecteerde krant is kan ik echter wel begrijpen dat een 10 van hun gewaardeerd wordt. De Ballon D'or is echter andere koek, die wordt uitgereikt door France Football en staat mede door de historie van winnaars echt wel een treetje hoger dan die prijzen van de Uefa & Fifa.
Wat een zuur gedoe. 3 in 2 jaar blijft uitzonderlijk. En het is gewoon een enorm compliment voor die jongen. Hij schoot ze ook ijselijk binnen.
Cool dat Oleg Salenko er tussen staat, de man die 6x scoorde op het WK 94 in USA. En nadien geen deukje in een pakje boter meer kon trappen😀
Al 3 tienen dit jaar,vindt het steeds minder bijzonder worden....
Da's de derde tien dit jaar, hebben ze een nieuwe redacteur aangenomen ofzo?
Een 10 ondanks de 1e kans die hij mist?
Terecht, hoe slecht er ook verdedigd werd door zijn directe tegenstanders hij (en de anderen bij Bayern) schoten ze echt goed binnen allemaal.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.