Hans Kraay jr.: ‘Ik zei: ‘Verdomme man, schiet die ballen erin’’

Hahaha dat is echt niet de functie van een kop. Ja, misschien volgens marketeers die geen kaas hebben gegeten van journalistiek. Het doel van een kop is dus Niet alleen om iemand een artikel te laten lezen.
Een kop mag absoluut zijn aantrekkingskracht hebben, maar moet wel verwijzen naar de kern van de inhoud van een artikel.
En daarna die onzin dat je klakkeloos moet accepteren wat een website schrijft. Als ik iets veranderd wil zien op vz, zeg ik daar wat van. Het is nog steeds het beste alternatief, maar wel een met gebreken.
Als je alleen kritiek mag geven als je dingen zelf beter doet is dat de dood van de maatschappij. Van kritiek wordt je alleen maar beter. Als niemand ooit kritiek had gegeven op Rembrandt, had hij de Nachtwacht nooit gemaakt.

@feye88

"hahaha dat is echt niet de functie van een kop. Ja, misschien volgens marketeers die geen kaas hebben gegeten van journalistiek. Het doel van een kop is dus Niet alleen om iemand een artikel te laten lezen.
Een kop mag absoluut zijn aantrekkingskracht hebben, maar moet wel verwijzen naar de kern van de inhoud van een artikel.
En daarna die onzin dat je klakkeloos moet accepteren wat een website schrijft. Als ik iets veranderd wil zien op vz, zeg ik daar wat van. Het is nog steeds het beste alternatief, maar wel een met gebreken.
Als je alleen kritiek mag geven als je dingen zelf beter doet is dat de dood van de maatschappij. Van kritiek wordt je alleen maar beter. Als niemand ooit kritiek had gegeven op Rembrandt, had hij de Nachtwacht nooit gemaakt. "

Jij bent kennelijk een van de duimpjesgevers, ook jij geeft er blijk van helemaal niets van journalistiek te snappen. Dat blijkt met je uitspraak dat "je dat je klakkeloos moet accepteren wat een website schrijft". Zelfs zonder journalistieke kennis, zou je moeten weten dat dat inderdaad zo is omdat de vrijheid van pers een grondrecht is. Dat betekent dat iedereen mag schrijven wat hij wil en dat dat andere grondrecht, de vrijheid van meningsuiting, iedereen het recht geeft om daar kritiek op uit te oefenen. Je mag dus ook kritiek uitoefenen op de kop zoals je ook kritiek mag uitoefenen op mensen die dat doen. Niemand kan je dat recht ontzeggen, maar iemand die dat doet, gaat op de stoel van de journalist zitten en ontneemt die daarmee de vrijheid om te schrijven wat en hoe hij wil. Dat zou niemand moeten willen en iemand die weet hoe de journalistiek in elkaar steekt en de waarde en het belang van de vrijheid van pers en vrijheid van expressie onderkent, zal dat ook niet snel doen. Ik vind dat dan ook veel te ver gaan, maar natuurlijk heb jij het recht om het daarmee oneens te zijn als jij dat niet doet.

Ieder weldenkend mens begrijpt dat het de juist de bedoeling is van een stuk is dat het zoveel mogelijk wordt gelezen en dat er zoveel mogelijk over wordt gediscusieerd. Zoals de boer zoveel mogelijk melk wil verkopen. Daar hoort ook kritiek bij, maar dat kan ook zonder dat je je bemoeit met de inhoud (of beter gezegd stijl) en de vorm. Door je daarmee te bemoeien ga je op de stoel van de journalist zitten en leg je hem feitelijk beperkingen op. Dat is in de voetbalwereld normaal, daar doen supporters en media exact hetzelfde met scheidsrechters, trainers en clubbestuurders, maar in de “normale” journalistieke wereld gelden andere normen en waarden. Daar beperkt een goede criticus zijn kritiek tot wat een journalist heeft geschreven, niet hoe hij dat heeft gedaan en welke keuzes hij daarbij heeft gemaakt. Hooguit dat het stuk goed of slecht is geschreven en waarom. Op een schilderij of beeldhouwwerk of een concert- of toneeluitvoering kan je ook kritiek leveren, maar geen enkele kunstliefhebber zal het in zijn hoofd halen om een schilder voor te gaan schrijven hoe of wat die zou moeten schilderen of hoe de dirigent hoe hij zijn orkest zou moeten dirigeren of een regisseur hoe zijn film er op het doek uit komt te zien. De bewering dat de Nachtwacht de vrucht zou zijn van kritiek, terwijl het in 1642 gereed is gekomen en lezen en schrijven in die tijd slechts aan een kleine elite was voorbehouden en de eerste Nederlandse krant pas in 1618 is verschenen, terwijl de radio, tv en sociale media nog moesten worden uitgevonden, is zo belachelijk dat die geen verder commentaar behoeft.

Schrijven is niet alleen een ambacht, maar ook een kunstvorm en in de kunst heb je verregaande vrijheden. Dat is zelfs een van de mensenrechten, de vrijheid van expressie. Er is dan ook geen enkele regel die voorschrijft hoe een koptekst eruit zou moeten zien en in hoeverre die naar de inhoud zou moeten wijzen. Dat is nergens voor nodig omdat het vooral van belang is wat een journalist schrijft, niet hoe hij dat doet. Die verwijzing kan zowel zijdelings zijn als de inhoud in 1 zin samenvatten. Dat is de keuze van de auteur en door je daarmee te bemoeien leg je hem beperkingen op. Het is aan de auteur hoe hij zijn lezers wil verleiden om zijn artikel te lezen, zoals het aan de trainer is om te beslissen met 2 of 3 spitsen te gaan spelen omdat hij de bevoegdheid heeft om dat te doen en de verantwoordelijkheid draagt als het verkeerd uit pakt. De kop boven dit bericht, betreft overigens een citaat van Kraaij uit het betreffende artikel dus dat het niet naar de inhoud zou verwijzen, is de grootst mogelijke onzin. Dat Kraaij zichzelf citeert, doet daar niets aan af.

Scepticus, bedankt voor je gigantische tegel. Ik zal proberen zo kort mogelijk op je in te gaan.
Ik heb journalistiek gestudeerd, die bewering van je slaat nergens op. Bovendien is het een drogredenering op basis van autoriteit.
Journalisten hebben macht. De pen is een machtig wapen, waar zeer verantwoord mee om moet worden gegaan. Dat kan alleen met een kritische buitenwacht. De auteur heeft alle vrijheid, maar moet zich wel kunnen verantwoorden. We hebben allemaal gezien hoe beïnvloedbaar mensen zijn. En of het nou op stijlniveau is, of op basis van de inhoud, Finkers zei ooit “één verkeerde komma of letter, maakt van Jezus nog een ketter.” Hoewel dat in een andere context was, vind ik dit een belangrijke regel voor de informerende journalistiek. En deze regel geldt steeds minder voor websites als VZ. Als nieuwsmedium moet je feitelijk nieuws en entertainment/opinie goed gescheiden houden. Spectaculaire koppen zijn prima voor opiniërende stukken of artikelen waarbij entertainment duidelijk het hoogste belang heeft. Maar niet voor nieuwsberichten.
Je vergeet namelijk dat dit geen opiniërend artikel is. Dit is een nieuwsbericht. De eerste les die je op Journalistiek over nieuwsberichten kreeg, was dat ze zo waarheidsgetrouw mogelijk geschreven moeten worden. Ook begin je met het belangrijkste en eindig je met het minst belangrijke (oprolbaar). De stelregel voor nieuwsberichten is dat de kop de lading moet dekken.
Nou wordt VZ betaald voor clicks, dus haar werknemers hebben de opdracht vooral smaakmakende koppen te schrijven. Clicks zijn geld, maar gaan wel voorbij aan gedegen journalistiek. In deze tijd, waar nepnieuws hoogtij viert, vind ik dat elke journalist echter de verantwoordelijkheid heeft waarheidsgetrouw te schrijven. Wanneer het om opiniërende artikelen gaat is dit een ander verhaal, aangezien de mening van de auteur daar leidend is. Maar zelfs daar hebben wij als lezer de taak kritisch te kijken of de auteur zijn mening goed onderbouwt.
Ter afsluiting: vrijheid zonder controle is dictatuur. Vrijheid met controle is een functionerende samenleving. Jij pleit voor een journalistieke dictatuur, waarin niemand auteurs ter verantwoording kan roepen. Dat is eng. Ik vraag me af of je zelf wel enig idee hebt wat journalistiek is.