Varkenoord, de aorta van Feyenoord

In een oorlogsfilm wil het nog wel eens voorkomen: Een soldaat wordt geraakt door een vijandelijke kogel. Op het eerste gezicht lijkt de verwonding mee te vallen, maar na onderzoek blijkt dat de aorta geraakt is: Einde verhaal voor de soldaat. De aorta is letterlijk van levensbelang.

Ik wil stilstaan bij een van de weinige aorta’s die Feyenoord nog heeft, de jeugdopleiding. In de positie waarin Feyenoord momenteel verkeerd is de jeugdopleiding, nog meer dan anders van levensbelang. Om dit te onderstrepen hoeft alleen maar gekeken te worden waar Feyenoord dit seizoen had gestaan zonder de inbreng van Leroy Fer, Georginio Wijnaldum en Stefan de Vrij en in mindere mate Diego Biseswar, Erwin Mulder en Darley. Deze spelers zijn, hoe dramatisch het ook klinkt, samen met Ron Vlaar en eventueel Karim El Ahmadi de enige spelers die transferwaarde vertegenwoordigen. De situatie is donker, er is een hoge schuld en de prestaties op het veld zijn vaak wisselvallig.

Hoe nu verder? Proberen de huidige, talentvolle selectie bij elkaar te houden en (aangevuld met een aanvallende impuls) volgend jaar waarschijnlijk weer Europees halen of het verkopen van Vlaar en Wijnaldum om de torenhoge schulden deels af te kunnen lossen en de toekomst van de club veilig te stellen. Een duivels dillema: Beide mogelijkheden hebben voor-en nadelen. Als Feyenoord er voor kiest de selectie bij elkaar te houden, legt dit een immense druk op de spelersgroep. Feyenoord is in dat geval verplicht om een zeer goed seizoen te draaien, zodat er minimaal Europees behaald wordt en spelers beter in de etalage komen te staan. Mocht het seizoen tegenvallen (wat niet ondenkbeeldig is met de wisselvalligheid van de jeugdige selectie) komt Feyenoord nog veel dieper in de financiële problemen en zal het genoodzaakt zijn haar belangrijkste spelers voor een spotprijs van de hand te doen.

De tweede optie is zo mogelijk nog onaantrekkelijker. Als Feyenoord haar pijlers verkoopt, rest op het eerste gezicht een kleurloos volgend seizoen waarin een plek laag in de subtop het hoogst haalbare zal zijn. Het financiële faillissement zal dan plaats maken voor een sportief faillissement. Een vicieuze cirkel op het eerste oog. Maar gelukkig is daar dan altijd nog de aorta. Waar spelers als Mulder, Darley, Wijnaldum, Fer, De Vrij en Biseswar reeds geregeld deel uitmaken van de basiself van Feyenoord, kloppen talenten als Schenkeveld en Luc Castaignos, Luis Pedro en Kermit Erasmus op de deur.

En ook de hieropvolgende lichting talenten is weer vol talent: De A1 strijdt met PSV om de landstitel. Deze selectie, met onder meer Shabir Isoufi, Ricky van Haaren, Kostas Lamprou, Bruno Martins Indi en Tim Eekman wacht op hun kans bij het eerste. Deze spelers zullen het in de komende jaren moeten gaan doen voor Feyenoord, bij gebrek aan financiële middelen.

Toch is dit de enige manier om de vicieuze cirkel te doorbreken. Feyenoord kan alleen geld binnenkrijgen door het zelf te creëren. De verkoop van Royston Drenthe, maar ook de grote transfers van onder meer Ryan Babel en Wesley Sneijder tonen aan dat zelf opleiden altijd loont. Kijk naar Sparta Rotterdam, toch een modale club, die met jeugdinternationals als Kevin Strootman, Nick Viergever, Joshua John en Erik Falkenburg; spelers in huis hebben die stuk voor stuk een flinke transferwaarde zullen gaan vertegenwoordigen. En heeft een Geoffrey Castillion minder potentie dan een Marko Pantelic?

Uiteindelijk denk ik dat de jeugdopleiding niet alleen de aorta van Feyenoord zou moeten zijn, maar van veel meer clubs. Clubs als RBC Roosendaal, die recentelijk besloten het belofteteam op te heffen, snijden zich naar mijn idee hier flink mee in de vingers. De kosten die bespaart worden met het afstoten/samensmelten van de jeugdopleiding wordt teniet gedaan door één grote transfer. De jeugd heeft de toekomst!