De hoop is weer terug
Vorig seizoen heb ik met pijn moeten aanzien hoe Liverpool zevende eindigde in de Premier League. Ook heb ik moeten aanzien hoe Liverpool in de Champions League niet verder kwam dan de groepsfase en in de Europa League werd uitgeschakeld in de halve finale. Die halve finale heb ik heel erg gespannen gekeken en toen Yossi Benayoun in de 95e minuut de 2 - 0 scoorde dacht ik: ‘We gaan het halen!’ Maar in de 102e minuut was mijn blijdschap weg, Diego Forlán zorgde op aangeven van José Antonio Reyes voor de 2 - 1. Het was gebeurd. De slechte resultaten waren volgens iedereen de schuld van Rafael Benítez. Dat seizoen moesten we maar snel achter ons laten.
Benítez ging weg en Roy Hodgson kwam voor hem in plaats. De fans waren er blij mee. Hij had Fulham naar de finale van de Europa League geloodst en hij was al sinds 1976 hoofdtrainer van profclubs dus geen gebrek aan ervaring. Deze man was de redding van Liverpool.
De transfer van Milan Jovanovic naar Liverpool werd eindelijk officieel en ook Joe Cole werd binnengehaald. Vooral over die laatste transfer was iedereen heel optimistisch en dat was ook wel te begrijpen, want hij was een basisspeler van Chelsea. Ik was ook heel erg blij met Jovanovic, omdat ik had gezien wat hij in zich had en dat me zeer verraste. Daarna werden twee talenten gehaald: Jonjo Shelvey en Danny Wilson. De één een aanvallende middenvelder, de ander een centrale verdediger en beiden met veel talent. Ook Christian Poulsen werd gehaald, hier werd minder positief over gedacht. Hij was immers al dertig, nog ouder dan Javier Mascherano (26) en hij moest toch zijn vervanger zijn, omdat die waarschijnlijk weg zou gaan. Hodgson ontkende dat en zei dat hij verwachte dat Javier gewoon zou blijven en dat hij Poulsen niet als vervanger had gehaald. Ik kon niet wachten tot de eerste wedstrijd van het seizoen.
Het werd zondag 15 augustus en Liverpool begon om 17:00 aan het eerste Premier League duel onder Hodgson. Meteen tegen Arsenal notabene, ik verwachte toch een overwinning voor Liverpool. De eerste helft was niet heel spectaculair en eindigde met een rode kaart voor Cole waarover niet iedereen het eens was. De tweede helft begon meteen goed, 1 - 0, een prachtig doelpunt van David N’Gog. Liverpool hield lang stand, maar in de negentigste wordt de bal op de paal gekopt, grijpt Pepe Reina mis en loopt met de bal het eigen doel in. Laurent Koscielny krijgt ook nog zijn tweede gele kaart voor een handsbal en dan is de wedstrijd voorbij. Het voelde als een nederlaag voor The Reds. Maar deze wedstrijd laat toch ook zien dat Liverpool weer terug is en mee kan doen om de titel.
Ik zie dit seizoen heel positief in en denk dat Liverpool het heel ver gaat schoppen onder Roy Hodgson.