Van Persie: ‘Dat werd awkward, toen besloot ik niets meer te zeggen’

Robin van Persie neemt zondag afscheid in De Kuip, als Feyenoord het opneemt tegen ADO Den Haag. De 35-jarige aanvaller houdt het voor gezien na een loopbaan die hem en de supporters veel heeft gebracht. De voormalig jeugdspeler van Excelsior en ex-aanvaller van Arsenal, Manchester United en Fenerbahçe dacht er vorig jaar al aan om te stoppen. Hij besloot er nog een jaar aan vast te plakken en dat bleek een goed besluit. “Nu heb ik een jaar de tijd gehad om me voor te bereiden op het afscheid en dat is me goed afgegaan.”, aldus Van Persie.

In een uitgebreid interview met het Algemeen Dagblad geeft de topscorer aller tijden van het Nederlands elftal aan dat zijn afscheid bij hem pas sinds vorige maand is gaan leven. “Pas na het duel met AZ op 20 april, waarin we de derde plek zo goed als zeker veiligstelden, is het besef echt gaan leven dat mijn carrière als voetballer bijna klaar is'', klinkt het. “Dat voelde ik de afgelopen weken een beetje in mijn buik. De voorbereiding op de wedstrijd tegen ADO was daardoor iets anders dan een normale wedstrijdvoorbereiding.”

Vanwege fysieke ongemakken overwoog Van Persie vorig jaar al te stoppen met voetballen. “Toen heb ik vrij duidelijk aangegeven dat het plan was om nog één jaar te spelen en dan te stoppen. Ik ben blij dat ik de keuze vorige zomer al heb gemaakt, omdat ik daardoor een heel jaar de tijd had om me mentaal voor te bereiden op het afscheid”, legt hij uit. “Als ik die beslissing pas een paar weken geleden zou hebben genomen, was het waarschijnlijk best heftig geweest om dat in zo'n korte tijd te verwerken.”

Terugkijkend op zijn carrière komt zijn relatie met de media ter sprake. Na zijn terugkeer bij Feyenoord nam hij vaak uitgebreid de tijd om het gesprek aan te gaan met de pers, terwijl dat in hte verleden wel anders was. “Ja, dat is ook weleens anders geweest. Sommige jongens vinden het lekker, die spotlights. Ik voelde me prettiger low profile. Op dat vlak heb ik dingen fout gedaan. Tijdens het EK 2012 in Polen en Oekraïne sprak ik helemaal niet met pers.”

Van Persie stond destijds op het punt om de overstap te maken van Arsenal naar Manchester United en wilde het daar liever niet over hebben met Wilfred Genee. “Die zou mij live interviewen op televisie. Dat vond ik prima, maar alleen met de voorwaarde dat hij geen vragen zou stellen over de transfer. Ik vond dat privé en zei 'asjeblieft, respecteer dat'. Wat denk je? Had Wilfred toch nog een allerlaatste vraag”, aldus Van Persie, die moet lachen als hij eraan terugdenkt. Bij ieder interview dat hij toen gaf, kwam er altijd nog die lastige laatste vraag. “Dat werd awkward. Toen besloot ik niets meer te zeggen. Dat was niet eerlijk, het kon niet wat ik toen deed en dat snap ik nu goed.”

Voorlopig ziet Van Persie een loopbaan als trainer nog niet zitten. “Trainer worden, dat betekent stress. Als je het doet als Pep Guardiola, ben je dag en nacht bezig. En bij drie nederlagen ben je de kop van Jut. Als speler heb je direct invloed op het resultaat, als trainer indirect. Dan ben je overgeleverd aan de grillen van je spelers. Kijk hoe Marco van Basten werd behandeld als trainer. De magie verdween. Opeens was hij te pakken. Het is een keiharde business. Ik neem eerst afstand. Ik wilde mijn loopbaan in ere eindigen. Dat is volgens mij wel gelukt.”