Tegenwoordig zie ik een engel in een Benfica-shirt.
Mijn hemel, de tijd leek wel stil te staan. Wat drie minuten blessuretijd hadden moeten zijn, is een eeuwigheid geworden. Iedereen die het gezien heeft zal het niet zomaar vergeten. Verliezen is nooit leuk maar dit zag niemand aankomen. Benfica was machteloos. Mijn club heeft de grootste nederlaag sinds de oprichting in 1904 moeten accepteren. Het enige wat ik op een gegeven moment nog kon zeggen was keer op keer “Nee, dit kan niet waar zijn!’’.
Voorafgaand aan de ontmoeting, dacht Benfica een moeilijke avond te gaan beleven, niets meer en niets minder. Vitória Sport Club uit Guimarães, de tegenstander van die dag, maakt het de grote drie regelmatig lastig. De bezoekende ploeg gaat er zelden heen met een lekker gevoel. ‘Guimarães’ in eigen huis verslaan is vaak een moeilijke opgave waar echt voor gestreden moet worden. Het werd zoals gezegd moeilijk, heel moeilijk zelfs, maar niet zoals verwacht. Het is een zware voetbalavond geweest, voor mij de zwaarste van allemaal. S.L. Benfica heeft een pijnlijk verlies moeten incasseren. Een groter voetbaldrama is voor mij ondenkbaar.
Het was 25 januari 2004. De ontmoetingsplaats, het Estádio D. Afonso Henriques, vernoemd naar de eerste koning van Portugal, te Guimarães, ook wel ‘de geboortestad’ genoemd. Om 20:45 ging het treffen van start. Zoals altijd was ik er helemaal klaar voor. Lekker thuis voor de buis, met mijn rode pet op. Heerlijk zat ik, met een biertje in de ene en de afstandsbediening in de andere hand. Op tafel lag een zak chips en andere lekkere dingen. De woonkamer was weer voorzien van alle objecten waar ik van denk dat ze via mij het team geluk kunnen brengen. In gezonde spanning en compleet voorbereid was ik wachtende. Alleen het startsignaal moest nog worden gegeven. Eindelijk was het dan zover, ik had negentig minuten lang voetbal voor de boeg. Alle ingrediënten voor een geslaagde avond waren aanwezig. De klok begon te tikken, 0:00:01, 0:00:02, 0:00:03 etc.
Het was een rommelige wedstrijd en het voetbal verliep moeizaam. Ook in de tweede helft hield de 0-0 lang stand. De toenmalige trainer José Antonio Camacho had door dat er moest worden ingegrepen. In de negenenvijftigste minuut werd João Pereira vervangen door Miklós Fehér. IJverig deed de extra aanvaller er alles aan om het tij te keren. Toen de hoop op een overwinning bijna vervlogen was, maakte Benfica, in de negentigste minuut, de 0-1 uit een pass van de ingebrachte speler. Van vreugde sprong ik op, onze nummer 29 werd door mij de hemel in geprezen. Een gouden wissel is het geweest. Mijn voorwerpen hadden mij niet in de steek gelaten. Het geluk was via mij, met behulp van de televisie, doorgegeven aan de spelers op het veld. Daar moest op gedronken worden. Wat een lekker gevoel, 0-1 net voor het einde. Ha, daar ga je spontaan van lachen. Er werden drie minuten verlenging gegeven. Genoeg tijd dus om na het doelpunt te hebben gevierd, uit traditie, een biertje uit de bijkeuken te halen.
Toen ik terug kwam, nog steeds in feest stemming, zag ik nog net dat ‘Miki’ lachte. Ook ik genoot, de drie punten waren praktisch binnen. Wat hadden we gezwijnd zeg, niet normaal! De blijdschap was echter van zeer korte duur. Fehér had tijdens mijn retourtrip naar de bijkeuken een gele kaart gekregen wegens een handsbal. Het deed hem verder niets, de winst was zo goed als beklonken. Nog heel even maar, een paar keer tikken en dan wegwezen, moet hij gedacht hebben. Hij liep de scheidsrechter voorbij, keek vooruit en glimlachte. Met zijn lichaamshouding leek hij aan te geven dat hij er boven stond. Die stomme kaart deerde hem in de verste verte niet. De man met de fluit was niet belangrijk meer. Hands is geel, zo zijn de regels van het spel, niks aan te doen. Zijn missie was in ieder geval geslaagd, de rest deed er niet meer toe.
Met de ogen gesloten zie ik weer hoe hij voor zich uit kijkt en lacht terwijl hij de arbiter negeert. Elke andere dag zou het vergeten worden, maar deze keer niet. Dit was anders, het was de laatste keer. Fehér heeft zich op die bewuste avond onsterfelijk gemaakt op het veld. Die lach van hem toen, zal ik nimmer vergeten. Het gebeurde allemaal zo snel en onverwachts. ‘Miki’, lachte, boog uit het niets voorover en viel vervolgens achterover, hij bleef liggen, hij reageerde niet meer. Zijn hart werkte niet meer mee. Het komt niet vaak voor op het voetbalveld, maar als het gebeurt laat het niemand koud.
De angst voor een foute afloop sloop in mij. Als een dolle liep ik met mijn beide handen op mijn voorhoofd heen en weer door de woonkamer. Zo hard als ik kon riep ik hem. Niet eerder was ik zo bang geweest tijdens een wedstrijd. Tot twee keer toe leek het er heel even op dat het weer goed zou komen. Tweemaal gaf hij een teken van leven, ik had daardoor weer hoop. De seconden tikten weg, wat duurde het lang. Hij gaf geen kick meer, helemaal niets. Iedereen in het stadion scandeerde zijn naam. Vol ongeloof heb ik het zien gebeuren. De meeste spelers liepen op het veld te huilen. Tiago was ter aarde gestort en zat op zijn knieën nee te schudden. Simão keek verdwaasd om zich heen. Allemaal waren ze in paniek, net als ik.
Het was een chaos op het veld. Hoe hard wij ook riepen, het bleef stil. Fehér had voor het laatst gelachen. Hij heeft voor het oog van de wereld afscheid van ons genomen. Het is zijn laatste wedstrijd geweest. Hij is de verlenging ingegaan en niet meer terug gekomen. Ze hebben hem gewoon meegenomen. De smeekgebeden, het gegil en het wenen van de toeschouwers hebben het niet kunnen tegen houden. We mogen het niemand kwalijk nemen. Over zo een bijzondere transfer valt niet te onderhandelen. Als ze je willen hebben, dan ga je. De koning van Portugal zou trots zijn geweest, ik weet het zeker. Fehér is als een ware krijger, strijdend in het harnas, gestorven. Zijn shirt met rugnummer 29 heeft hij meegenomen, hij heeft er voor altijd recht op. Verkleed als een van ons is hij lachend met ze meegegaan. In het rood-wit met de voetbalschoenen nog aan de eeuwigheid in.
Vorig jaar, toen ik in het Estádio da Luz wachtte op een rondleiding, werd ik bij binnenkomst weer geconfronteerd met de hectiek in de wedstrijd tegen ‘Guimarães’. De herinneringen die ik jaren, zonder succes overigens, probeerde te vergeten liggen daar, open en bloot, tentoongesteld voor iedereen die het maar wil zien. Omgeven door al die benfiquistas in de wachtruimte, lettend op de pure reacties die ook zij hadden, heb ik het eindelijk een rustig plekje kunnen geven. We hebben er tijdens de rondleiding fijn met elkaar over kunnen praten en we hebben elkaar moed ingesproken. Voor elke traan stond er iemand met een arm om mij heen. Een betere therapie kon ik mij niet wensen. Mijn ‘ Benfica-familie’ heeft zich toen werkelijk over mij ontfermd. Onze leus, ‘’E Pluribus Unum’’ heeft sindsdien, met dank aan al die lieve mensen, een diepere betekenis gekregen voor mij.
De gedachte aan onze eeuwige nummer 29 roert mij nog steeds, maar wanneer ik er nu aan denk is er geen paniek, geen chaos, en geen angst meer. Tegenwoordig zie ik een engel in een Benfica-shirt.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
De 15 namen die Arne Slot deze zomer kunnen opvolgen bij Feyenoord
Footy Headlines lekt na thuistenue ook uitshirt Feyenoord voor komend seizoen
Oosting zet deur voor toptarget Twente wagenwijd open: 'Als zo'n speler...'
‘Ajax bracht bezoek aan talentvolle trainer; ook Europese topclubs met interesse
Driessen: ‘Hij is de eerste speler die Slot er bij Liverpool direct uitknikkert’
Leicester City kan promotie naar Premier League niet ontgaan na verlies Leeds
Meer sportnieuws
Een geweldig stuk dat emotioneert en vooral knap dat je er zelf zo objectief over kan schrijven. Mij deed het destijds ook heel veel al kende ik de speler niet. Afgelopen maand dacht ik er weer even aan. Mijn zus vroeg... Wie is ook al weer die Portugees die is overleden op het voetbalveld. Even moest ik denken aan grote namen, maar die legden het af tegen de grootste naam Miklos Fehér. Een begenadigd voetballer, zo hoorde ik achteraf. Je schrijfstijl spreekt me aan, ik blijf vastklampen in het verhaal terwijl ik bij sommige clubexperts afhaak. Dat zegt meer over jou, dan over mij. Hommage!
Primo, wat een mooi stuk! Voor mij jouw beste tot nu toe. Gewoon Kippenvel!
eerlijk had ik als iets over deze speler gehoord, dat hij tijdens een wedstrijd bewusteloos gevallen was en dat hij het niet meer gehaald heeft. enzo maar toen ik dit stuk las kreeg ik trillingen als heb ik niets met Benfica of heb ik Feher ook nooit zien spelen, trillingen , prachtig geschreven stuk, zeer emotioneel en realistisch . Dat een stuk tekst mij raakt terwijl ik er amper iets van af wist zegt al enorm veel over de kwaliteit van dit stuk ! Geweldig
R.i.p. Feher
2 woorden voor jouw S.l.b. : dank je :-) 5*****
Visca Barca
Zorg nou eens voor discussie man! 
5 sterren prachtig geschreven.
Wat een onzin, ik begrijp echt wel wat jij bedoelt, maar zonder dit soort columns zou het wel heel eentonig worden in deze rubriek. Hij is iemand die zijn emotie goed kan beschrijven, waardoor je indirect toch meer waardering krijgt voor een club en fans die je eigelijk nog niet zo goed kent.
Stilte is hier passend.
hulde aan dit stuk.
ik weet nog wel dat ik sevilla zat te kijken live toen Puerta neer ging, ik wist niet wat ik mee maakte.
gelukkig dacht ik toen die opstond, het komt goed. maar uiteindelijk heeft die het niet gered.
ik kreeg een hele rare rilling over me rug, en tranen in me ogen.
even over het stuk zelf, je hebt serieus goed geschreven.
toen ik de titel las wist ik niet zo zeer waar het over ging, maar bij de 2 alinea had ik het al door.
chapeau.
My utmost respect.
Een T O P-stuk, wat me echt raakt; heel uitvoerig en toch boeiend geschreven, zie het helemaal voor me hoe je dit hebt beleefd t/m de chips en het bier; je schaamt je niet voor je emoties, en zo hoort het ook als volwaardig mens; ik weet nog dat het gebeurde op de verjaardag van mijn jeugdidool Eusebio, en dat deze dag sindsdien bij de club elk jaar met een heel dubbel gevoel wordt gevierd c.q. herdacht; ik heb mijn kantoordeur helemaal ingericht als Benfica-galerij, met daarbij ook een foto van Miki, met glimlach en hand op het hart , en de tekst: nao mais vimos a tua furia, a tua forca, o teu sorriso..... , mas estaras sempre no nosso coracao, nao te esqueceremos ! (excuus voor ontbrekende leestekens)
En dit maakt de club ook steeds weer waar, daar vind ik ze heel sterk en warm in.
Cinco estrelas !
Wat een goed stuk kippenvel momenten toen ik aan het lezen was, voor me gevoel maakte ik het uit mijn eigen ogen mee.
prachtig 5 *
klasse stuk man, echt een kippenvel moment toen ik het aant lezen was...
ook je andere artikels over benfica zijn een genot om te lezen, een echte "clubexpert"
5 sterren
In eerste instantie had ik niet door waar je het precies over wou hebben. Echter, na het zien van de datum vielen alle puzzelstukjes op de juiste plek. Die dag zal ik nooit vergeten, het gevoel is bijna van dezelfde kaliber als wanneer je een dierbare verliest. We zaten maar naar de televisie te kijken, met de handen in onze haren, smekend dat de ambulance er zo snel mogelijk zou komen. Hoe raar het ook klinkt, nog steeds met het gevoel dat de spelers het allemaal verkeerd zagen. Hij leeft gewoon nog, het kan toch niet anders. Helaas had ik na enkele minuten wel door dat het anders zou lopen, hij is weg. Op dat moment dacht ik gelijk aan de wedstrijd tegen La Louviere, dat hij een volley doelpunt gemaakt had. Vond ik een wonderschoon doelpunt, echter was hij niet zo geliefd door mij, en ik denk door meerdere. Hij was een beperkte aanvaller, een Nuno Gomes om het zo maar te zeggen. Een beperkte aanvaller, die wel degelijk een aantal keer gescoord had en dus een uiterst nuttige speler. Echter, was hij door mij nooit geliefd, maar is hij nu wel in mijn hart. Hij nu één van ons. Geen enkele Benfiquista zal hem meer vergeten, dat moment zal je nooit meer vergeten. Vreugde en tragedie in een periode van 5 seconden. Onbeschrijfbaar.
Althans dat dacht ik. Totdat ik jou tekst net las. Op sommige momenten was het wel moeilijk om het te lezen, aangezien je alles herbeleeft. Ik vond het een magistraal stukje tekst waarin je objectief gebleven bent en toch je emoties erin heb kunnen verwerken. Erg knap, 5 estrelinhas!
Abraço!
Prachtig stuk, weet nog goed toen ik dit voor het eerst zag. Niet te beschrijven, zo verschrikkelijk. Zoals je zegt, gestorven in het harnas. Respect voor deze man.
Super stuk, het raakt je gewoon. Vooral je laatste 4 alinea's zijn top geschreven. Het doet altijd pijn als er een voetballer zijn leven verliest.
Ben het kasper90 eens, wanneer kom je een keer met een controversieel stuk? Waarom zouden wij de portugese liga meer moeten volgen? Is de competitie beter dan bijv. de Eredivisie. Waarom presteren zij op dit moment beter dan Nederlandse clubs, wat is de identiteit etc.
Ben ik het niet mee eens. Waarom iets veranderen wat goed werkt. Ik ben altijd blij als ik een stuk zie staan van S.l.b. Juist omdat hij zo romantiserend schrijft. Zelfde als dat ik jouw stukken graag lees, maar om de reden dat die dieper op 1 onderwerp ingaan.
S.l.b, wat een geweldig stuk weer, 1 van je beste tot nu toe, alhoewel ze allemaal ijzersterk zijn.
5 sterren zoals gewoonlijk eigenlijk!
Dat het goed/uitstekend is betekend niet dat er niet afgeweken kan worden van wat goed is. Je ziet dat hij de talenten heeft voor meer. En goed is niet perse vijf sterren van iedereen krijgen. Goed is ook iets neerzetten waarmee je mensen over na kan laten denken.
Ik en PG zeggen niet dat hij dit moet laten, als hij meer van deze stukken heeft zeker! Maar als hij eens een wat controversieler stuk er tegenaan zou gooien zou dat niet erg zijn.
Dat heb ik ook nooit gezegd. Wat ik bedoel te zeggen, hij doet dit geweldig mooi. Als ik stukken van bijvoorbeeld jou en PG lees, dan begin ik al heel anders te lezen als dat ik een stuk van SLB zie staan.
Natuurlijk begrijp ik dat hij meer, of anders, kan. En het zou zeker niet erg zijn als hij iets contrversieler heeft. Maar ik denk dat hij hierbij moet blijven, omdat ik altijd vrolijk word als ik z'n naam zie staan onder een Club Expert.
Ik krijg weer kippenvel door je stuk. Je schrijft het met zoveel emotie toen ik het stuk aan het lezen was leek het net of ik daar in die huiskamer liep en weer dat moment op tv zag!
Tsjaah niemand kan om de 5 sterren heen. Al is het uit respect . Wil er wel 10 geven.
Over zo een bijzondere transfer valt niet te onderhandelen. Als ze je willen hebben, dan ga je.
deze vind ik toch erg mooi gevonden
het is ook een verrassend stuk, aangezien ik niet wist weet wat er toen is gebeurd; ik dacht eerst dat het over angel di maria ging haha
maar dit, ik hoop dat ik dit als milanfan nooit hoef mee te maken!
overigens is het logistiek onmogelijk om door wat dan ook spontaan te gaan lachen. dan is het niet spontaan meer, als je snapt wat ik bedoel... "wat een lekker gevoel, 0-1 net voor het einde. Ha, daar ga je spontaan van lachen."
Wat knap dat jij je emoties zo goed en gedetailleerd kan beschrijven. Ik heb respect voor jouw schrijfstijl, wederom een topstuk.
Heb het google laten vertalen. com grande respeito (met heel veel respect) Als een clubexpert zoveel moeite doet om ons hier te laten genieten van zijn schrijfsels, mag ik op zijn minst de moeite nemen om hem in zijn eigen taal aan te spreken.
Edit kan het (momenteel) helaas niet beoordelen, maar het is zeker 5 sterren waard, probeer het later nog wel een keer.
Ik keek eerst naar het aantal sterren voordat ik weer zo'n raar stuk zat te lezen wat me totaal niet ging boeien.
Maar dit raakte me, mooi stuk over iemand die ik zelf nooit heb zien voetballen maar als je zo over hem verteld kan je hem wel inbeelden.
Fan-tas-tisch.
Niks meer over zeggen. Vreselijk wat daar gebeurde, en tegelijkertijd heel mythisch.
Rip Miklos Feher.
Mooi stuk...
Alweer
Alweer mooi stuk!
Glorioso!!!
Wauw.. Dit is een van de keren dat een schrijver mij rillingen kan veroorzaken, wat een prachtig stuk! Het veranderde mijn glimlach die ik net had door een vrolijk liedje van The Beatles om in een gezichtsuitdrukking die ik lastig kan omschrijven.. Het was in ieder geval een gezichtsuitdrukking waarop diep, diep, diep, diep respect op af te lezen was. Voor zowel de speler als de schrijver van dit stuk.. Ben ik even stil van..
Deze wedstrijd zal ik ook nooit meer vergeten, Guimaraes-benfica in 2004.
Ook ik volgde deze wedstrijd live. Ik bleef minutenlang stokstijf ongeloofwaardig kijken naar de televisie.
Normal gesproken kijk ik al meteen opzij als ik een keharde tackle met een dubbele beenbreuk te zien krijg. maar dit was onbeschrijvelijk.
Het meest verschrikkelijke wat je te zien kan krijgen in een voetbalwedstrijd.
Ontzettend goed beschreven, 5***** Sterren.
Het sterke aan dit stuk is dat je, ondanks dat je niets of vrij weinig van de situatie af weet zoals ik, toch de hele situatie perfect aan kunt voelen en mee kunt leven. Hulde, zonder meer 5 sterren!
brilliant.. sorry geen andere woorden voor
Ik vind dit echt een prachtig stuk , ik heb de het alleen terug gezien alleen mn maag draaide om een geweldig stuk.
nummer 29 zal nooit meer door een andere Benfiquista worden gedragen.
pfff de beoordeling van je colums wordt een beetje eentonig.....
Outra vez cinco estrelas amigo!
Ik heb nog nooit gereageerd op een column. Goed of slecht.. Meestal laat ik mijn mening voor mezelf! Echter wil ik je nu die 5 sterren niet ontnemen. Je verdient ze..
Heb vol ongeloof gelezen. Zeer goed stuk!
Schitterend stuk.
Prachtig stuk
Wat een ongelofelijk stuk. Ik was vanaf het begin tot het einde geboeid. Niets aan toe te voegen.
5 sterren welverdiend
Geweldig stuk
Wat een schitterend stuk vol met emotie. Moet even zeggen dat jij echt de grootste fan ben van alle fans op deze site waar ik reacties van heb gelezen. Wat weet je veel van je club(dat kan, heb ik ook met Real en de geschiedenis van de club etc.) maar hoe jij erover praat met zoveel liefde en zoveel gevoel is echt prachtig om te zien. Al je stukken waren goed en dat zie je aan de beoordelingen. Je vertelt zonder twijfel de beste verhalen op deze site.
Wat ik wel mis bij je artikels is een echt discussie wekkend thema. Je schrijft geweldige verhalen, verhalen die zo in een voetbalboek kunnen want je omschrijft perfect wat voor dag het was, hoe jij er voor zat etc. allemaal leuk om te lezen in een boek bijvoorbeeld. Maar ik mis toch wat meerdere aangeven controversie. Dit is natuurlijk ook geweldig maar ik bedoel voor de volgende keer.
Ik had de wedstrijd zelf niet gezien, maar toen ik het las en later de beelden zag kon ik het niet geloven. De manier waar op het gebeurde was gewoon eng. De reacties van de spelers waren ook alles zeggend. Wat was dat erg en wat raakte het de voetbalwereld. Natuurlijk is zoiets verschrikkelijk, zelfde met Antonio Puerta wat ik wel live heb gezien. Je weet gewoon niet wat je moet denken dat komt nooit in je hoofd dat het zo erg kan zijn.
Prachtig stuk dus, vol met emotie en je titel en ook uitsmijter zijn geweldig. Ga zo door.
Beste stuk dat ik hier tot nu toe heb gezien. Respect.
Ik vind het helemaal niet zo goed geschreven. Heel veel zinnen vind ik wat krom klinken en meer spreektaal dan schrijverstaal.
Alleen het begin al:
Wat drie minuten blessuretijd hadden moeten zijn, is een eeuwigheid geworden (overbodige komma)
Het enige wat ik op een gegeven moment nog kon zeggen was keer op keer “nee, dit kan niet waar zijn!’’ (mist een dubbele punt)
Voorafgaand aan de ontmoeting, dacht Benfica een moeilijke avond te gaan beleven, niets meer en niets minder (overbodige komma na ontmoeting)
En zo lees ik nog veel meer zaken wat niet lekker wegleest.
Nou voor mij las het anders wel lekker weg! En voor de meeste hier. Hij schrijft het zo dat het net lijkt of je er zelf bij bent. En emotioneel! En jij gaat hier 2 sterren voor geven ? en beetje afkraken op een paar spelfouten en interpunctie fouten? 'zucht'
ja inderdaad.. Ik heb zelfs tranen gelaten! Wat was dit een top speler!
Het correct gebruiken van de komma is niet eenvoudig. Soms is de komma noodzakelijk om de structuur van een zin te verduidelijken, soms kan de komma naar eigen keuze geplaatst worden. Een enkele keer draagt de komma in een zin bij aan de betekenis. Als vuistregel voor het gebruik geldt: plaats een komma waar je bij gewoon spreken of lezen een pauze hoort of voelt.
@ Hephaistos
Een komma hoort sowieso tussen twee persoonsvormen. Volgens mij wil je hier lekker mee provoceren. Het gaat toch om het gevoel dat de tekst oproept en niet om de taalfouten die ik na één keer lezen niet had ontdekt en waar ik het ook niet mee eens bent.
Haha Hephaistos, jouw reacties zijn altijd zo negatief, en vooral als het Portugees voetbal betreft (heeft niets met voetbal te maken dit, maargoed).
Wat ben jij zuurpruim zeg ! 
Hoeveel stukken heb jij trouwens al geschreven over jouw Feyenoord?
Oeps! dubbelpost. SVP Verwijderen.
Oeps! nog een dubbelpost. SVP Verwijderen.
Schitterende geschreven stuk! Ik zag het op het journaal toentertijd, kreeg rillingen toen ik het terug las hier. Bijzonder goed geschreven, ook ik geef je de 5***** sterren!
Geweldig, alweer. Voor commentaar: Zie alle reacties hierboven behalve die van Hephaistos.
Langs deze weg wil ik iedereen bedanken voor de reacties. Ben er een beetje stil van geworden......
Was een vreselijke gebeurtenis, een van Benfica's beste spelers die zomaar, zo plotseling overleed. De veotbalwereld was er stil van. Ik zag laatst het filmpje en heb het nu weer opgezocht, ongelooflijk. Mooi artikel, in tegenstelling tot andere cilumns blijft dit van het begin tot het einde boeiend. Toen ik de naam Miklós Fehér zag begon er al een belletje bij me te rinkelen...
En nu is er ook weer een voetballer overleden, 19 jaar nog maar en uit Ghana, Rip.
fantastich stuk!!! de laatste alinea's hebben mij ook egt geraakt, dat heb ik tot nu toe egt bij geen enkel stuk gehad, echt Fantastisch!
blijk baar moet ik nog iets posten om te mogen stemmen, dus doe ik dat ff
Prachtig stuk! Meer valt er eigenlijk niet te zeggen!
Er klopt denk ik iets niet, want ik heb al gereageerd, maar ik mag niet stemmen. Nogmaals proberen dan ..
Ben er gewoon stil van...
5*
Echt een prachtig stuk, kippenvel!
Over de bewuste avond weet ik ook nog genoeg. Ik zat bij mijn tante en oom, lekker achter de computer te Msnen met een nieuw vriendinnetje. Ik was immers net 15. Ik was zelfs zó stapelverliefd, dat ik voor dat moment liever met haar op de msn ging, dan een wedstrijd van Benfica te kijken. Het was een avond zoals altijd, zoals jij vast wel vaker met een biertje en wat chippies op de bank zit. Ik hoorde dat er gescoord werd, dus ik was blij. Meteen delen met het meissie, die deed alsof het haar wat kon schelen. Echter werd het ineens doodstil, in de andere kamer. Er klonk ongeloof. Ik lette er maar half op, want er werden (zeker die tijd) wel vaker onbegrijpbare beslissingen e.d. genomen door het arbitrale trio, dus ''het zal wel'', dacht ik. Totdat mijn vader vanuit de andere kamer me riep. ''sonny''. ''ja?''. ''féher heeft een hartaanval gehad''.
''..... Wat?''
Ik liep naar de eetkamer, waar mijn vader met mijn oom de wedstrijd aan het volgen was. Ik zag Simão, half huilend en zwaar machteloos met zijn handen in zijn zij. Ik zag Tiago, op zijn knieën , dikke tranen met tuiten over zijn wangen rollend. Even een brok in mijn keel, die ik niet meer weg kreeg. Ik hield me groot, net als mijn vader, en ook de oom - die nooit zijn emoties graag laat zien - was aangeslagen. Het reanimeren bleef doorgaan, en elke keer dat ze een paar seconden pauze namen hoopte je weer, sta op, wordt wakker.
Daarna moet ik bekennen dat ik een paar dagen van slag ben geweest. Al die tijd heb ik me groot gehouden, tot op één moment. Op het Nederlandse sportjournaal zag ik de spelers van Benfica zijn kist, verschrikkelijk mooi versierd met vlaggen, weggedragen worden. De spelers huilden, en bij mij barste het los. Álles kwam eruit, Miki is niet meer. Écht niet.
Slb, diepste respect voor je stukken. Ze beschrijven stuk voor stuk perfect het leven van, over en met een Benfiquista, op een manier die zelfs de grootste voetbal-leken het laat begrijpen.
Ik ben een tijd geleden ook aangenomen als SLB Clubexpert. Ik wordt nu alsnog weleens gebeld door vrienden met de openingszin: ''wat een mooi stuk, dat je op voetbalzone geschreven hebt!''
Nee, dat is niet van mij. Dat is van een andere gozer, die geweldig schrijven kan. Die gozer zorgt ervoor dat alles dat er over Benfica vertelt kan en moet worden daadwerkelijk ook tot in de puntjes perfect verteld wordt. Ik heb daarom niets te schrijven.
Hoewel ik geen enkele twijfels heb over mijn schrijfkunst, ben ik hier niet meer nodig. Jij schrijft, nogmaals, alles wat er verteld moet worden, en met het respect die je verdient door de wijze waarop je dit gedaan hebt, kan ik het hebben. Ik ben er haast trots op dat ik niets meer hoeft te schrijven. En dat zegt, in ieder geval voor mij, heel veel.
van mijn part 29 sterren voor jou.
Viva.