'Spelen voor NAC is een droom, terugkeren naar PSV een ambitie'

BREDA - NAC Breda heeft een verjongingskuur ingezet met het aantrekken van Kees Luijckx en Jens Janse en het laten vertrekken van spelers als Patrick Zwaanswijk, Martijn Reuser en Edwin de Graaf. Laatstgenoemde kon bijtekenen, maar kwam er financieel niet uit met de Bredanaren. NAC moet namelijk op de kleintjes letten na een exploitatieverlies van 3,1 miljoen euro.

Interview door QASIM HAKIM

Tijdens de jaarlijkse fotopersdag vertelt trainer Robert Maaskant op de persconferentie dat hij over voldoende kwaliteit beschikt, maar dat hij zich wel zorgen maakt over de slechts 21 koppen tellende selectie. “Als we blessures en schorsingen krijgen kunnen we in de problemen komen. Daar maak ik me wel zorgen over”, bekent de NAC-coach. Middenvelder Donny Gorter heeft een oplossing: “We moeten niet meer zo gek doen als afgelopen seizoen. Toen hebben we onnodig veel kaarten gepakt. En natuurlijk moeten we zorgen dat we fit blijven. Dat houdt in dat we ook op trainingen niet als een gek moeten gaan lopen schoppen, maar uiteraard wel scherp en geconcentreerd blijven werken.”

De 22-jarige middenvelder kijkt vanuit de dug-out in het Rat Verlegh Stadion bedenkelijk naar de grond, maar dat heeft alles te maken met de broeierige en felle zon die zijn ogen probeert te raken. Hij is de belichaming van de koers die NAC heeft ingezet: aan de slag gaan met jonge talentvolle spelers die nog niet goed genoeg zijn voor de top. Drie jaar geleden debuteerde Gorter onder Maaskant in het betaalde voetbal. De middenvelder werd geboren in het Zwitserse Lugano waar zijn vader Edwin destijds voetbalde bij de plaatselijke FC. “Ik heb nog altijd een speciaal gevoel bij Zwitserland, we gaan nog ieder jaar terug naar Lugano. Nee, ik ben geen fan van het Zwitserse voetbalelftal. Ik heb alleen een Nederlands paspoort, maar mijn geboortegrond is een prachtige streek en ik spreek ook Italiaans. Niet dat ik me van die tijd nog iets kan herinneren, want toen ik twee jaar oud was ging mijn vader in Frankrijk bij Caen voetballen. Ik heb daar een jaar op school gezeten voordat we terug gingen naar Nederland.”

Gorter begon als zesjarig jochie met voetballen bij Rood Wit uit Sint Willebrord. Als D-pupil werd hij door de scouts van NAC naar Breda gehaald. “Natuurlijk viel het mijn vader ook op dat ik meer dan een gemiddelde voetballer was. Hij is altijd overal mee naar toe gegaan om mij te steunen, maar hij heeft me nooit gepusht. Nu ik profvoetballer ben praten we wel veel over voetbal en kan hij heel objectief naar mijn prestaties kijken. Mijn vader heeft ontzettend veel verstand van voetbal. Als ik drie keer scoor, maar toch slecht heb gespeeld, is hij de eerste die dat ziet en zegt. Het is altijd opbouwende kritiek.”

Als B-junior vertrok Gorter naar PSV en groeide hij tevens uit tot jeugdinternational van verschillende vertegenwoordigende elftallen. In Eindhoven tekende hij een langdurig contract, maar uiteindelijk besloot Gorter om zich te laten verhuren aan NAC. “Ik wilde in een eerste elftal op het hoogste niveau gaan spelen en die kans was er bij PSV niet”, legt hij uit. Op 26 augustus 2007 debuteerde Gorter in De Kuip, waar Feyenoord met 5-0 te sterk was. Geen nachtmerrie, maar een droom die uitkwam volgens Gorter: “Als klein jochie was ik al fan van NAC en ging ik vaker kijken. Ik heb hier inmiddels een contract getekend tot 2013. Deze club heeft me een geweldige kans gegeven. Natuurlijk streef ik ernaar om terug te keren bij PSV. Ajax of FC Twente zou natuurlijk ook mooi zijn. Ik heb de ambitie om de top van het Nederlandse clubvoetbal te bereiken en wellicht daarna de stap naar het buitenland te maken. Maar het belangrijkste is dat ik me nu ga doorontwikkelen. Bij een club als NAC is dat ideaal.”

Prioriteit nummer één is een basisplaats veroveren. “Ik kan overal op het middenveld spelen. Rechts, links of centraal, het maakt niet zoveel uit. Maar het liefst speel ik als diepe nummer tien, om voor de aanvoer richting de spitsen te zorgen.” Gorter meent dat NAC voor een plaats in het linkerrijtje kan strijden komend seizoen. “Het is belangrijk dat we een goede mix van jong en oud hebben. Dat is nu het geval. Voor mij zelf was het een voordeel om in een ervaren selectie terecht te komen. Daar heb ik veel van opgestoken.” De tijd is nu aangebroken dat Gorter zelf de kar moet gaan trekken. Of hij de prestaties van zijn vader kan evenaren is afwachten. Gebeurt dat niet, dan zal senior op tijd aan de bel trekken om zoonlief weer in het gareel te krijgen.