Voor niets vanuit Rotterdam naar Ajax: ‘Er was niemand die naar mij omkeek’

Lerin Duarte kijkt niet met heel veel plezier terug op zijn periode bij Ajax. De inmiddels 33-jarige middenvelder kende aanvankelijk een goede start in Amsterdam, maar verdween na blessureleed steeds meer naar de achtergrond. Duarte kreeg toen pas echt in de gaten hoe het er in de absolute top aan toegaat.

Duarte werd in 2013 voor 3 miljoen euro overgenomen van Heracles Almelo en veroverde al snel een basisplaats in het elftal van toenmalig trainer Frank de Boer. Het hoogtepunt van het debuutjaar in de Johan Cruijff Arena waren de Champions League-wedstrijden tegen onder meer FC Barcelona en AC Milan in de poulefase.

"Ik stond in de basis in de Champions League tegen Barcelona", blikt Duarte op verzoek van Voetbal International terug op de kraker tegen de Catalanen die in een gevoelige 4-0 nederlaag eindigde. "Het ging wel lekker dus. Tot die wedstrijd thuis tegen AC Milan."

Blessure

Duarte doelt op de thuiswedstrijd tegen Milan in oktober 2013. De aanwinst behoorde een uur lang tot de uitblinkers van Ajax, tot een enkelblessure roet in het eten gooide en een wissel noodzakelijk bleek. Het was het begin van het einde voor Duarte in Amsterdam.

"Toen ik weer fit was, raakte ik opnieuw geblesseerd. Dan weet je bij Ajax: Er staan drie anderen klaar om mijn plek over te nemen", verzucht Duarte jaren later. De middenvelder probeerde zich via Jong Ajax terug te knokken in Ajax 1, maar een definitieve comeback in de hoofdmacht bleef uit.

Andere status

Duarte merkte door het aanhoudende blessureleed dat zijn status binnen Ajax flink was veranderd. "Ik reed van Rotterdam naar Amsterdam, kwam op de club en ging de gym in. Er was niemand die naar mij omkeek. Op een gegeven moment dacht ik dan: Ik ga maar weer naar huis, ik ben geweest."

Na drie jaar bij Ajax sloeg Duarte de deur achter zich dicht. Hij droeg later in zijn loopbaan nog het shirt van sc Heerenveen, NAC Breda, Heracles Almelo en Aris Saloniki. Duarte zit momenteel zonder club en acht de kans klein dat hij op 33-jarige leeftijd terugkeert in het profvoetbal. "Ik zit nog net in de fase van: Oké, ik voetbal niet meer. De tweede fase is: Oké, wat nu? Ik heb nooit gewerkt. Alles draaide om voetbal. Maar uiteindelijk moet je toch iets gaan doen."