'Ik heb een aardig zakcentje verdiend, dat is geen groot geheim'

Na zeven jaar buitenland koos Daniel de Ridder afgelopen zomer voor een terugkeer naar Nederland; hij ondertekende een contract met sc Heerenveen. Hij opteerde voor Amsterdam als woonplaats. "Als ik in Heerenveen zou wonen, zou ik steeds de hunkering naar Amsterdam voelen", geeft de aanvallende middenvelder aan. "Ik zou verlangen naar het rumoer van de stad. Ik ken mezelf en weet waar ik mij het beste bij voel. Vooral ’s ochtends vind ik het lekker om even een uurtje in de auto te zitten. Even rustig wakker worden en klaar maken voor de training."

In het buitenland beleefde De Ridder hoogte- en dieptepunten. Hij is niet meer de klassieke rechtsbuiten die hij bij Ajax was. "Mijn beste periode, bij Grasshoppers en verscheidene wedstrijden bij Wigan Athletic onder Steve Bruce, heb ik als aanvallende middenvelder gespeeld", vertelt hij in gesprek met Voetbal International. "Ik denk dat ik nog veel belangrijker kan zijn als ik op mijn favoriete positie kan spelen, als schakel tussen verdediging en aanval, of als aanvaller aan de linkerflank als ik meer vrijheid voel. Dat wil ik ook laten zien, die ambitie en dat perfectionisme heb ik in me."

De Ridder voelt nog steeds het vuur om zich op het veld te profileren. "Ik wil nog van alles laten zien. Zowel sportief als financieel heb ik veel meegemaakt. Ik heb een aardig zakcentje verdiend, daar hoeven we niet geheimzinnig over te doen, alleen voel ik nog altijd een drang naar het hoogst haalbare. Die prikkel moet ik ook voelen, anders stop ik direct. Als er een moment komt dat ik het gevoel heb dat ik maar wat mee hobbel, dan is het einde van mijn carrière in zicht."