Beste bezoeker, je bent op een artikel over wedden terechtgekomen, maar je bent niet oud genoeg om deze content te lezen.

Beste bezoeker, je bent op een artikel over wedden terechtgekomen, maar je hebt eerder aangegeven deze content niet te willen zien.
 

Om content over online kansspelen volgens wet- en regelgeving te tonen, willen we zeker weten tot welke leeftijdsgroep u behoort.

Door je keuze te maken bevestig je dat je je bewust bent van de risico’s van online kansspelen en dat je momenteel niet bent uitgesloten van deelname aan kansspelen bij online kansspelaanbieders.

Het vergeten Tricot

Laatste update:

Terwijl ik het Palazzo Madame overstak had ik het gevoel dat ik niet alleen was. De sneeuwjacht was wat verminderd maar nog altijd vielen de witte vlokken gestaag uit de hemel. In een zijstraat gebruikte ik de beschutting van de muur voor het ontbranden van mijn sigaret. De schaduw op de muur die opdoemde in het licht van de lucifer deed mij met een ruk omdraaien, een gedaante kwam snel dichterbij en ik maakte mij klaar voor de confrontatie. Een meter voor mij bleef het staan en vanachter de omslagdoek klonk het: "Kom mee, ik moet je wat laten zien."

"Marina", ik klonk hoorbaar opgelucht door het horen van de stem van mijn oude vriendin, "wil jij het wel laten mij ooit nog eens zó de stuipen op het lijf te jagen, ik dacht dat de duivel zelf mij kwam halen." Ondeugend spotte ze met mijn angst: "Mi dispiace jongen, je weet maar nooit", en soepel draaide ze zich om en gebaarde mij haar te volgen.

Had dit te maken met Paolo? Hij was die middag scherp geweest in zijn bestraffing. Wie is de meest elegante Oranje-aanvaller ooit, had hij gevraagd. Ik had de namen opgerateld: Cruijff, van Basten, Bergkamp, Kluivert, misschien Gullit? Paolo had geërgerd zijn hoofd geschud maar toch triomfantelijk de naam genoemd: il Tulipano. Toen ik hem nog steeds vragend aankeek was het even stil en vervolgens kafferde Paolo in rap Italiaans mijn onwetendheid uit. De strekking kon ik wel enigszins volgen. "Het is toch niet te geloven met de jeugd van tegenwoordig, hoe kan het nu dat ik als Italiaan dit weet en hij als Hollander niet, wat is er gebeurd in dat land, hebben ze geen trots meer? De jeugd is daar net als hier!" Ondertussen gebaarde Marina naar mij: trek het je niet aan. Maar toch was het afscheid koeltjes geweest en wat deed zijn vrouw nu hier?

"Waar slaat dit op Marina", ik moest doorlopen om haar haastige passen te kunnen volgen, "je denkt toch zeker niet dat ik naar Turijn ben gekomen om een slechte detective na te spelen."

"Als je nu wat minder praat en wat harder loopt zijn we er eerder, stuk ongeduld", haar woorden waren even vinnig als haar passen. Zoekend naar een scherpe reactie verwenste ik haar in stilte en vervolgens ook mijzelf omdat ik mij altijd liet aftroeven door de mondige Italiaanse. Het café zag er van buiten duister uit verlaten uit, we gingen naar binnen en liepen direct door naar de achterkamer. Er zaten zeven mannen in de ruimte die vol hing met Torino-attributen en ik zag Paolo naast de donkere tafel staan. De kaarsverlichting, de kille stenen en het doorleefde hout maakten de kamer sfeervol, maar toch twijfelde ik of ik het sinister of gezellig vond. Het dieprode Torino-tricot lag voor hem op tafel. Paolo begroette mij en wees naar het oude tenue: het tenue van il Tulipano, de man die jij vergat. Dromerig verhaalde hij over Servaas 'Faas' Wilkes, de eerste Nederlandse voetballegende die schitterde bij buitenlandse topclubs.

"Hij was jullie eerste echte ster, vier jaar heeft hij geschitterd op de Italiaanse velden. In 1949 kwam hij van Xerxes naar Internazionale. Hij was zó sierlijk, zó elegant, zó goed, zó een rasvoetballer, ja absoluut een van de beste dribbelaars ooit. Zijn stijl was puur gebaseerd op schoonheid maar was toch effectief. Alom bekend was zijn briljante uitspraak op de kritiek van mede-international Abe Lenstra, Abe vond dat dribbelaar Faas de bal vaker moest afspelen en zei tegen hem dat voetbal toch echt een spel van elf tegen elf was. Faas antwoordde: 'Abe, als ik er vier voorbij ben is het nog maar zeven tegen elf.' Of over zijn haat tegen koppen: 'Een hoofd is om mee te denken, niet om te voetballen', zei hij dan."

Mijmerend schudde Paolo het hoofd. "Wat ik mij het best herinner zijn de magische solo´s over het hele veld met zijn fabelachtige techniek en zijn tweebenigheid, hij was de beste speler in Italië van zijn tijd. Ook naast het veld was hij ongrijpbaar door zijn laconieke houding en Rotterdamse bravoure. Na drie jaar Inter nam Torino hem over. Natuurlijk moest hij uitgerekend bij Torino een knieblessure oplopen waardoor hij maar weinig kon spelen en hij na een jaar al weer aan Valencia werd verkocht waar hij weer ongekend populair werd, beroemd is de foto dat hij letterlijk op de handen van de fans door de stad ging. Hij was met Ladislao Kubala van Barcelona en Alfredo di Stéfano van Real Madrid de beste speler van Spanje. Zelfs in het vijandelijke Estadio Branabéu werd hij toegezongen. Als international speelde hij 38 interlands , wat vele malen meer had geweest als hij niet acht jaar was geschorst door de KNVB die niet toestond dat hij profvoetballer was, hij scoorde 35 keer. Begrijp je dat ik boos was dat jij deze grootheid vergat te noemen", Paolo keek ernstig, "het was zo’n mooie speler."

Met een gewichtig gebaar wenkte Paolo mij naar de tafel waar het kaarslicht op het oude tenue van Torino viel. "Het tricot van Faas Wilkes", glimlachte Paolo, van hemzelf gehad, en met zijn hand streelde hij zacht over de gave stof. Ik weet niet wat het was maar op de een of andere manier móest ik het ook aanraken. Terwijl mijn hand over de stof ging voelde ik mij warm worden van trots vanwege mijn hier zo geliefde landgenoot. Ik ben niet bijgelovig maar ik zou zweren dat de stof mijn huid liet gloeien. In gedachten zag ik de jonge Faas over de velden dansen in dit prachtige wijnrode tricot, il Tulipano, wat een naam. Ik bedenk mij dat ik hem vaak ben vergeten te noemen: Sorry Faas, ik heb je onderschat. Voortaan begint mijn rij legendarische Oranje-aanvallers zo: Faas Wilkes, Johan Cruijff, Marco van Basten, Dennis Bergkamp en Patrick Kluivert. Sorry dat ik ben vergeten jou tricot daar altijd tussen te hangen, maar hier in Turijn heb ik het terug gevonden.

Meer nieuws

1
2

Meer sportnieuws

Reacties

Gossie, wat kan jij goed schrijven zeg! Goed stuk. Ook hoe je begint haha, altijd interessant. Goeie inhoud en goeie lengte!

Verdikkie, ik kan geen fout vinden in dit stuk. Het is dan ook zo heerlijk geschreven dat ik het graag zou oppeuzelen en voor altijd bij mij wil houden. Ga jij is een boek schrijven of zo .

16 december 2010 om 22:53

Ik wel

Het café zag er van buiten duister uit verlaten uit.

Moest denk ik zijn Het cafe zag er van buiten duister EN verlaten uit...

On:
Weer een schitterende schrijfstijl. Nederland heeft zulke goede voetballers gekend ongelooflijk... En ook zoveel...

17 december 2010 om 19:59

Wil niet mierenneuken hoor (excuse my language) maar ik heb er alleen twee kunnen vinden in de 1e en laatste zin:
Volgens mij moet Palazzo Piazzo zijn, Piazzo is namelijk plein en Palazzo paleis. Maar kan ook zo de naam zijn...
In de laatste zin zeker: jou moet jouw zijn. Namelijk een bezittelijk voornaamwoord.

Dit stukje gaat ook iets minder over voetbal dan je vorige stukjes maar absoluut geen reden om minder dan 5* te geven! Wat een schrijfstijl en wat heerlijk dat het overr Torino gaat!

Verdiende 5*

Na het lezen van dit stuk ben ik me voor twee dingen gaan schamen..

Punt 1: Ik heb Faas Wilkes nog nooit op beeld zien voetballen. Ik ken hem alleen van verhalen. Dus ik moet gauw op youtube maar eens wat filmpjes (als die er zijn) over hem opzoeken!

Punt 2: Ik heb dus wel eens van Wilkes gehoord, maar waarom weet ik niet dat hij in het buitenland nog steeds een besproken onderwerp is en in Nederland steeds minder?

En dit is geen clubexpert, maar een fantastisch verhaal!

17 december 2010 om 00:55

In 1949 had je geen videocamera's.
Wilkes heeft zoals het verhaal hierboven al vertelde, meer in het buitenland gespeeld dan in Nederland.

Alleen vraag ik me af waarom hij geschorst was door de Knvb. Mag je geen professionele voetballer zijn dan?

17 december 2010 om 14:51

Er zijn wel een aantal zwart-wit filmpjes te vinden waarop een paar magistrale goals en vooral veel dribbels en bewegingen staan. Vooral eentje met zo'n ouderwets Nederlandse commentator is prachtig en met humor. Wilkes draait en keert aan de rechterzijkant van de 16 -commentator: ''wilkes is hier bezig met het maken van zijn 2e doelpunt maar Nielsen (keeper tegenstander ) weet het nog niet...'' Vervolgens draait Wilkes met rechts terug en krult uit de draai de bal over de keeper in de verre kruising, en de commentator maakt zijn zin over de keeper af: ''... nu wel''. Als je die beelden ziet begin je te begrijpen waarom hij het idool van Johan Cruijff was en dat wij zijn kwaliteiten wel eens onderschatten, zoals het sowieso niet zo is dat het voetbal toen niets voorstelde, zeker niet in de nu ''grote'' voetballanden. Hij was iig een prachtige en enorm goede speler.

Overigens, toendertijd had de Knvb volgens mij nog het idee dat prof zijn niet te rijmen viel met sport en daarom werd Wilkes toen hij Prof in Italie werd geschorst.

Ik zag net je plaatje toen ik 'klaar' was op vz en naar een andere site wou gaan. Gelukkig ben ik weer op vz gegaan om je stuk te lezen.

Je teksten zijn echt:
'classic in the making'

5 sterren.

Wat kan jij schrijven zeg ! Weer een pronkstuk. Ik overdrijf niet, je bent veruit de beste schrijver hier op voetbalzone en dit is een van de beste stukken die ik in mijn leven gelezen heb. Hoe jij gebeurtenissen en gesprekken kan neerzetten is fenomenaal. Gefelciteerd met je eerste plaats op de ranglijst !

16 december 2010 om 23:21

Inderdaad, toontje99 heeft SLB en decheiver achter zich gelaten! Dat is op zich al een zeer knappe prestatie die bijna niet te evenaren was! Maar we hebben het hier wel over drie geweldige topschrijvers op voetbalzone van ongekende klasse!

17 december 2010 om 11:42

Amen to that.

Bravo! Geweldig stuk weer. Mooie woorden, goedlopende zinnen en je zuigt de lezer het verhaal in. Ik zou willen dat ik mijn mening over Faas zou kunnen geven, maar om eerlijk te zijn heb ik bijna nooit beelden van de beste man gezien. (Er zullen er ook weinig zijn). Maar als hij inderdaad in het buitenland nog zo herinnerd wordt (ook in Valencia schijnt hij inderdaad 1 van de groten te zijn) dan moet het wel een hele speciale zijn geweest. Hulde aan Faas, en hulde aan jou!

Goed onderwerp, goed uitgewerkt. Voor mijn smaak overigens iets teveel magisch realistisch.

Het enige wat je nog zou moeten doen is het stuk kritisch redigeren. Een voorbeeld:

je eindigt een alinea met :
''dromerig verhaalde hij over Servaas 'faas' Wilkes, de eerste Nederlandse voetballegende die schitterde bij buitenlandse topclubs.''

de volgende alinea begint met:
''''''hij was jullie eerste echte ster, vier jaar heeft hij geschitterd op de Italiaanse velden.''''

Dus je verhaalt eerst over wat er wordt verteld door het karakter en en laat het hem vervolgens ook nog een keer zeggen. Het viel mij overigens op doordat er in twee achtereenvolgende zinnen een vervoeging van het werkwoord ''schitteren'' staat.

Er zullen ongetwijfeld meer imperfecties te ontdekken zijn in je stuk, maar het feit dat het over dergelijke details gaat geeft al aan dat je in de opperste regionen van schrijvers mag worden geplaatst. Let wel: op dit forum. Ik ga je niet uitmaken voor 'geweldige topschrijver', dan zul je toch echt eerst met een boek moeten aankomen.

Omdat het zoveel beter is dan gemiddeld: 5 sterren.
Sorry: ik was echt van zins je 5 sterren toe te kennen, maar heb per abuis op 4 sterren gedrukt.

Ik heb het nog niet gelezen, maar om het foutje van Denuance te verbeteren geef ik je 5 sterren als compensatie. Daarnaast heb ik jou vorige stukjes gelezen en twijfel ik er niet aan dat dit 5 sterren waard is.

Wanneer komt jouw volgend stuk uit? Kan niet wachten man!

alweer een prachtig stuk!

Toontje staat garant voor magische verhalen, vol met nostalgie.

Dit stuk is weer fantastisch over Nederlands voetballegende Faas Wilkes.

Wederom een goed stuk ,maar ik word nu wel nieuwsgierig of je ook een andere stijl aankan een andere belichting,
Marina en Paolo zijn prachtig , maar verras ons ook eens op een andere manier.

17 december 2010 om 12:51

Daar heb jij gelijk in. Tootje kan een nostalgisch roman uitstekend schrijven. Hij heeft precies het juiste gevoel voor het creëren van sfeer, woordkeuze en spanningsopbouw. Zou wel graag een een andere soort tekst lezen van hem, wellicht een uitdaging?

Maar voor nu ben ik blij dat ik zulke uitstekende (en mooie) tekst mag lezen.

17 december 2010 om 18:37

Dat is precies wat ik bedoel , mooie uitdaging voor je Toontje?
En what ever die 5 sterren staan sowieso.

wat een tekst, dammmn.. Ik ben nu ook wel zeer benieuwd naar faas =D

Ik blijf het zeggen. Het is toch raar dat je voor columns als die van Jaap de Groot, Chris van Nijnatten, Johan Derksen, Mart Smeets, Nico Dijkshoorn en Hugo Borst moet betalen, terwijl dít vrij toegankelijk is. Ik prijs me er heel gelukkig mee!

17 december 2010 om 14:34

Ik moet zeggen dat Mart Smeets, Derksen en Borst nog wel eens het lezen waard zijn maar de overigen 'schrijvers' die je noemt zijn allemaal minstens twee klasse lager dan deze column.

17 december 2010 om 15:04

Ik vind ze bij tijd en wijle allemaal het lezen waard, maar het komt niet in de buurt bij deze klasse. Wel moet gezegd dat allen slechts een week de tijd hebben om hun stuk te schrijven, en toontje99 had zo lang als hij nodig had. Maar die tijd heeft hij méér dan nuttig gebruikt.

Iedereen hartelijk bedankt voor zijn moeite om te reageren en zijn complimenten of kritiek. Het is leuk om te lezen wat jullie gevoel er bij is en ik weet dan een beetje of jullie het een aardig stukje vinden of niet. Nogmaals dank, groet Toontje.

17 december 2010 om 14:32

Een beetje aardig stukje ?! Je gaat tenminste niet naast je schoenen lopen, dit is geweldig toontje99.

17 december 2010 om 18:40

Hallo Toontje ,

ik hoop dat je mijn uitdaging aangaat , ik lees je bijdrages iig met zeer veel plezier,

mvg Frank

17 december 2010 om 18:50

Fraayax
Ik weet niet of ik dat wel kan in een andere stijl, maar ga het wel proberen want ik vind het leuk om te schrijven. Paolo & Marina zijn wel even uitgemolken haha. Ik vind het wel oprecht leuk dat jij en anderen mn stukjes tot nu toe kunnen waarderen. Ik wilde graag een beetje begrip voor Torino kweken door mijn stukjes.
Soulsister
Ik doe ook maar wat joh en dan n beetje hopen dat t goed valt, maar mooi dat je zo enthousiast bent

17 december 2010 om 18:53

Ik denk dat je het wel kan ennuh het hoeft ook niet van vandaag op morgen.
Talent om mensen te boeien met je schrijfsels heb je , dus ik denk dat mijn vertrouwen niet misplaatst is,

mvg Frank

Het is wederom een prachtig stuk vol met nostalgie over het oude Torino. Maar zoals hierboven ook al gezegd is, begin ik nu wel benieuwd te worden of je ook op een andere manier goed kan schrijven. Kijken of je ook zo mooi kan schrijven over actuele onderwerpen.

Hoewel het een prachtig stuk is ga ik Faas Wilkes nevernooit aan de top van mijn lijstje zetten. Cruijff is en blijft de allergrootste, en voor mij komt niemand in Europa in de buurt bij hem. Alleen Maradona kan wat mij betreft aan Cruijff tippen, en dat is ook niet de minste natuurlijk.

17 december 2010 om 16:39

Ik bedoelde t lijstje ook niet qua grootte maar naar chronologie, Wilkes speelde als eerst.
Terecht dat je Cruijff zo goed vindt, wordt door veel mensen onderschat, pas als ze nu horen dat het Barca voetbal in de geest van Cruijff is gaan ze nadenken. Cruijff is veel meer een brein, passer en denker en zag de schoonheid van simpele effectiviteit terwijl vaak slechts op individele techniek worden beoordeeld..cruijff is vooral de beste omdat hij het spel ''zag'' en ook nog eens een dribbel had en veel goals maakte.

17 december 2010 om 17:17

Ik begrijp het. Dan zijn we het toch helemaal eens. Helemaal waar wat je over Cruijff zegt trouwens. Cruijff is samen met Maradona de enige die een club zowat in zijn eentje kampioen heeft weten te maken.

Leuk stuk, het heeft een fijne schrijfstijl.
Ik geef je de verdiende 5 sterren.

Wordt jij niet een keertje moe van elke keer maar 5 sterren te krijgen haha! Ongelofelijk dit, keek weer rechts in beeld zag het tekentje van Torino en wist al voldoelde.

Tijd om weer eens 5 sterren te mogen geven.

Het is weer, zoals ik nu onderhand wel van je begin te verwachten Geweldig.

Toen ik je stuk begon te lezen dacht ik: goh leuke intro!
maar naarmate het verhaal vorderde dacht ik dat ik een passage uit een boek aan het lezen was!
gast als jij altijd zo'n mooie boeiende verhalen schrijft moet je ze toch maar eens naar VI mailen,
ik dacht namelijk dat die om de zoveel tijd een collumn van een lezer publiceren op de site.

goed stuk, leest lekker weg en maakt je nieuwsgierig naar de voetballer Wilkes.

Five stars for you my friend

Dit is je minste stuk en nog altijd 5 sterren waard, in mijn ogen.
Waar ben je mee bezig, fans werven voor Torino?
Ik zal ongetwijfeld in de toekomst onbewust net wat eerder kijken naar Torino dan ik had kunnen doen, nu ik je teksten heb gelezen. En ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat ik bij lange na de enige niet ben.

Chapeau' schitterend verhaal Xerxes was ook een mooie Rotterdamse club.
Ik log altijd in als ik zie dat je weer een column hebt geschreven.
Je hebt echt een geschenk
5 sterren zoals elke keer

Een geweldige stuk over Wilkes.
Zeer mooi neergezet in een verhaal met een geweldige opening, maar ook einde.
5 sterren.

Leuk stukje alleen je interpunctie is voor verbetering vatbaar
Desondanks 5 sterren, omdat ik groot fan ben van Faas Wilkes.

Fantastische column, echt geweldig, altijd mooie verhalen vol romantiek en nostalgie. Echt een genot om jou stukken te mogen lezen en zoals hierboven word aangegeven, De Beste ce van Voetbazone, ga zo door Toontje, ik verheug me nu al weer op het volgende stuk.

toontje99,

Nu al de beste columnist die VZ ooit gekend heeft en met dit stuk bewijs je dat je die eretitel 100% waard bent. Ik (en vele andere zo te horen) heb weer genoten van je column.
De expertise waarmee je je verhaal verteld zegt alles over de klasse van je column en de klasse van jij als schrijver.

Ik hoop nog vele column van je te mogen lezen!

Dit is echt géwéldig.
Daarom ook de 5 sterren.
Wel heb ik 1 advies voor jou, ik vind jou stijl van schrijven meer passen bij dikke boeken van laten we zeggen 300 bladzijdes dan bij columns.
Jouw talent is niet voetbalverstand of mensen afkraken, maar schrijven. Ik meen het, als je een boek schrijft ben ik de eerste die hem koopt

Wat een Mee-ster-lijke collumn!

Zo lees ik ze graag, doordrenkt van de nostalgie! lekker bezig man!

5 sterren natuurlijk! :D

Goddelijk, as usual. Echt heel erg goed geschreven! Ik had zijn naam al eerder gehoord maar wist eigenlijk totaal niet wie het was behalve een voetballer, heb hem ook meteen even opgezocht op het internet, raar eigenlijk dat ik niet wist wie het was als je ziet wat voor een grote voetballer dat was.

Schandelijk trouwens dat deze clubexpert maar net meer dan 500 lezers heeft getrokken terwijl die al bijna 2 dagen op voetbalzone staat!

en alweer een geniaal stuk, ik zit altijd te genieten tijdens jouw colums

Ik dacht eerst shiitt wat een lange tekst.
maar als je eenmaal begint te lezen ben je er zo doorheen.
Eerlijk gezegd ken ik hem niet, maar ik durf te wedden dat ik niet de enige was.
Ik denk trouwens dat iedereen die dit gelezen heeft, even op youtube is gaan speuren
Wat een toptekst!

Heerlijke nostalgie. Ja dit is mooi.

De kracht van dit stuk zit 'm in de bijvoeglijke naamwoorden. Je gebruikt er zoveel maar kiest ook steeds de goede, dat ze niet opvallen. Deze 'magische' bijvoeglijke naamwoorden komen het verhaal ten goede.

Goed geschreven hoor!

Reageer

Je moet inloggen om te reageren. Heb je nog geen account? Dan kun je je gratis registreren. Inloggen

X

Inloggen op Voetbalzone

Leuk dat je actief wilt zijn op de grootste voetbal community van Nederland. Voor alle mogelijkheden lees je onze FAQ.

Gebruikersnaam
Wachtwoord
 
Wachtwoord vergeten?
Registreren