‘De president regelde een zesgangendiner, zaten we daar in trainingspak’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Jordy Tutuarima, die afgelopen zomer zijn contract bij PEC Zwolle liet ontbinden en vervolgens koos voor een bijzonder avontuur in Armenië.

Door Jordi Tomasowa

“Mijn zaakwaarnemer Menno Groenveld vroeg me of ik Armenië zag zitten”, zegt Tutuarima, wanneer hij gevraagd wordt hoe hij bij de ambitieuze club FC Noah terecht is gekomen. “Ik wist heel weinig van het land maar gelukkig hebben enkele vrienden mij geholpen. Norair Mamedov, die bij Telstar en Almere City heeft gespeeld, is Armeens. Hij gaf me gelijk het nummer van ex-Ajacied Aras Özbiliz. Binnen een paar dagen werd het voor mij duidelijk dat het weleens een hele goede stap kon zijn. Ik kan nu wel zeggen dat de club en het land al mijn verwachtingen hebben overtroffen.”

Jerevan, dat werd gesticht in 782 voor Christus, telt één miljoen inwoners en is een van de oudste steden ter wereld. Tutuarima woont er inmiddels bijna twee maanden en geniet naar eigen zeggen nog steeds elke dag volop. “Ik zit hier goed op mijn plek. Mijn vrouw en kinderen zijn hier nu net een week. Jerevan is echt een geweldige stad. Op elke hoek van de straat heb je een lekker restaurant, het is hier erg kindvriendelijk en het weer is top, dus dat maakt het allemaal heel aangenaam.”

PEC Zwolle
Tutuarima koos in de zomer van 2022 voor een dienstverband bij PEC Zwolle, waar hij uiteindelijk gemengde gevoelens aan overhield. “De eerste seizoenshelft heb ik bijna alles gespeeld onder Dick Schreuder. Het ging heel goed, pakte een doelpuntje mee en gaf iets van drie assists. In december raakte ik alleen geblesseerd en daarna maakte ik eigenlijk geen aanspraak meer op een basisplaats. Het was best een vervelende blessure, pubalgie, dan heb je een stekende pijn in je lies en je schaamstreek. Dat kun je eigenlijk alleen verhelpen door rust te houden. Tegen het einde van het seizoen raakte ik weer fit, alleen was ik mijn plekje kwijt en dan weet je hoe het gaat in het voetbal, hè. Ik had wel verwacht dat ik misschien nog een kans zou krijgen, maar het mocht niet zo zijn.”

Ondanks dat Tutuarima na de winterstop nog amper speelminuten maakte, is hij wel ‘superblij’ met de promotie naar de Eredivisie die PEC wist te bewerkstelligen. “Als team hebben we het heel goed gedaan, de spelersgroep was ook leuk. Dan begint het nieuwe seizoen en hoop je op een nieuwe kans, maar ik wist dat ik onder Dick Schreuder weinig perspectief zou hebben. Hij ging weg, Johnny Jansen kwam en al snel werd duidelijk dat deze trainer het ook niet in mij zag zitten. Dan is het heel simpel en zoek je een oplossing. Toen kwam FC Noah op mijn pad...”

Tutuarima werd in zijn reis naar Armenië vergezeld door Justin Mathieu, die TOP Oss achter zich liet nadat hij ook overtuigd was geraakt door het verhaal van FC Noah. ‘Dat was wel fijn, want daardoor had ik gelijk iemand om mee te babbelen”, geeft Tutuarima aan. “Paul Gladon en Ilias Alhaft hebben vorige maand ook nog bij deze club getekend. Het maakt het wel een stukje makkelijker dat we hier nu met vier Nederlanders zitten. Wij hebben die jongens in hun eerste weken ook een beetje wegwijs gemaakt. Justin en ik waren goed over de club en Armenië te spreken, wat er mede toe heeft geleid dat Gladon en Alhaft ook voor een transfer naar FC Noah kozen.”

Hoge ambities
Tutuarima omschrijft FC Noah als een club in opbouw, aangezien er door een recente overname een nieuwe president aan het roer staat. De linksback steekt de ambitieuze doelstellingen van de club desondanks niet onder stoelen of banken. “We willen iets bereiken in het Armeense voetbal. We streven ernaar om Europees voetbal te halen en willen uiteindelijk ook meedoen om de landstitel.” FC Noah is in ieder geval goed aan het nieuwe seizoen begonnen. Zo werden vier van de eerste zes competitieduels in winst omgezet. De twee verliespartijen omschrijft Tutuarima als ‘onnodig’. “De eerste verloren we met 1-0 door een benutte penalty in de 92ste minuut en tijdens onze andere nederlaag kwamen we vlak na rust wegens een rode kaart met tien man te staan. Zelf zit ik er vanaf het begin lekker in, de laatste twee duels was ik ook goed voor een assist.”

Luis Figo en Dieumerci Mbokani
“De faciliteiten op de club zijn nog niet op en top, maar FC Noah heeft grote plannen”, zegt Tutuarima. De verdediger is goed te spreken over de nieuwe eigenaar, Vardges Vardanyan, de CEO van een groot bedrijf dat software levert voor onder meer online sportwedden. Volgens hem zegt het genoeg dat Luis Figo zijn persoonlijke adviseur is. “Dan moet je diep in de buidel tasten. Figo was hier vorige week nog bij ons op de club. Je moet niet verwachten dat we op een geweldige grasmat spelen, maar voor nu is dat voor mij bijzaak. Het is goed genoeg om op te trainen, over het trainingscomplex kan ik niets negatiefs zeggen. We hebben een zwembad, dus na de training kun je lekker een duik nemen.”

Dat de club mee wil doen om de prijzen, is onder meer terug te zien in de transferactiviteiten. FC Noah presenteerde deze zomer maar liefst 22 nieuwe spelers. “Heel eerlijk: als het plaatje niet klopt, dan komen bepaalde jongens vaak ook niet”, geeft Tutuarima aan. De grootste aanwinst van deze zomer is zonder twijfel Dieumerci Mbokani, die in het verleden furore maakte in de Belgische Jupiler Pro League. De Congolees is inmiddels 37 jaar, maar volgens Tutuarima zit de sleet er bij de spits nog niet op. “Hij raakt de bal niet kwijt, hoor. Hij is nu langzaam fit aan het worden, maar hij straalt zoveel ervaring uit. Of ik op de training al tegen Mbokani heb gespeeld? Jazeker, maar hij komt mij niet voorbij, haha! Zonder dollen, het is echt een hele goede kerel.”

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Voetbalzone.nl (@instavoetbalzone)

“De voertaal op de training is Armeens, de tweede taal is Russisch. Mijn Armeense ploeggenoten spreken niet al te best Engels, maar voetbal is universeel dus met de standaard termen redden we ons wel in het veld. Het voetbal in Armenië valt niet te vergelijken met dat in Nederland. Het gaat er hier wat fysieker aan toe en is meer resultaatgericht. We hebben echt een hele goede trainer, Robert Arzumanyan. Iedereen zegt ook dat hij misschien wel de beste van de competitie is. Hij is pas 38 jaar, oud-international en je ziet dat hij tactisch enorm sterk is. Het is een trainer van de Hollandse school, iemand die echt alle details ziet.”

Leven in Jerevan
Voor de stad Jerevan heeft Tutuarima louter lovende woorden over. “Ik heb een seizoen voor Apollon Smyrnis in Griekenland gespeeld. Je kunt het vergelijken met Athene, maar dan zonder strand. Groente, fruit etcetera komt allemaal van de boeren, je hebt hier heel weinig importproducten. In het land zelf heb je zulke mooie plekken. Het is eigenlijk echt een beetje een vergeten pareltje. Heel veel mensen weten weinig van Armenië, maar het is hier echt enorm mooi.”

“Of ik het Indonesische en Molukse eten al mis? Haha ja, dat is wel een dingetje. Mijn vrouw heeft vandaag toevallig een Thaise curry gemaakt, dus dat komt er nog enigszins bij in de buurt. Aziatische kruiden zijn hier heel moeilijk te krijgen. Die moet je echt importeren. Mijn buurvrouw heeft een sushirestaurant en zij kan alles bestellen, dus we hebben haar nu wel een lijstje meegegeven. Ik kan ook elke dag Armeens eten, dat zou ik helemaal niet erg vinden. Je hebt hier lekker veel vlees en groente van de grill.”

Wanneer Tutuarima straks in oktober enkele dagen vrij is, is hij van plan om de auto te pakken en de bergen in te gaan. “Ploeggenoten en mensen uit Jerevan hebben aangegeven dat de natuur in Armenië enorm mooi is. Dat wil ik dan ook graag zien en meemaken. Jerevan is, wat ik al eerder zei, ook heel kindvriendelijk. Elk restaurant heeft een soort kinderopvang waar je kind voor vijf of zes euro een hele avond kan spelen. Voor mij en mijn gezin is dat top. Vooral als ik met hen door Jerevan loop, voel je echt dat je door de mensen omarmd wordt.”

Als Tutuarima tot slot gevraagd wordt naar het meest bijzondere dat hij tot nog toe heeft meegemaakt, hoeft hij niet lang na te denken. “Begin augustus wonnen we een wedstrijd, de club had toen ook net Ilias Alhaft van Almere City gecontracteerd. De eigenaar nodigde een deel van de selectie en onder meer mijn zaakwaarnemer uit in zijn restaurant. We kregen een etentje, bleek het gewoon een zesgangendiner van vijf sterren te zijn. Zaten we daar in onze trainingskloffies… Dat was wel echt iets moois. Onze eigenaar heeft een stuk grond gekocht van boeren en nu bouwt hij daar een kerk als bedankje. De lokale mensen zijn orthodoxe christenen. Nu kan het hele dorp daar naar die kerk. Daarmee heeft hij wat terug willen geven aan de bevolking. Dat zijn wel speciale dingen.”