De comeback van Frutos, deel zeventien

Woensdagavond stond hij weer op het veld: Nicolas Frutos, de Argentijnse spits die nu al enkele jaren de voornaamste bezoeker van de ziekenboeg van Anderlecht is. En prompt deed hij wat hij altijd gedaan heeft wanneer hij nog eens meespeelde: scoren. Hoe fit hij deze keer is en hoe lang het weer zal duren voor hij nog eens uitvalt is een raadsel, maar dat hij zal uitvallen staat zo goed als vast.

Want naast zijn fysieke paraatheid kunnen we vraagtekens zetten bij zijn mentale paraatheid. Continu geblesseerd zijn moet iets met een mens doen, dat kan niet anders. De schrik en de twijfel spoken ongetwijfeld door zijn hoofd. Bij elke trap, bij elke misstap, bij elk duel misschien zal er ergens in het achterhoofd van Frutos dat stemmetje zijn dat hem niet toelaat voluit te gaan. Tot er onvermijdelijk weer iets misloopt en het verhaal van voor af aan begint.

Maar in de tussentijd hoopt elke Anderlecht-fan dat hij zijn specialiteit nog eens aan de wereld toont: scoren. Het zou Tom De Sutter de tijd geven zonder druk terug in vorm te komen en het zou Romelu Lukaku de tijd geven om rustig te groeien en niet alle druk alleen op zijn (weliswaar indrukwekkende doch nog steeds jonge) schouders te dragen.

En beiden kunnen alleen maar leren van de ervaring van de Argentijn. Welkom terug Nico. Hopelijk ben jer er nog steeds bij in de play-offs.