De club in verval door betaald voetbal

Het is Augustus 1998. Eindelijk is het dan zo ver. Ik heb mijn zwemdiploma gehaald, ik mag op voetbal! Ik kan kiezen tussen meerdere clubs in Apeldoorn, maar ik weet meteen al dat AGOVV het gaat worden. Het is een gezellige club en ik begin in de F5, het elftal voor de jongsten van de club. Een leuk jaar, maar ik moet achteraf zeggen dat het dat jaar meer bleef bij kijken wie de meeste madeliefjes uit het veld kon plukken dan goed voetbal. De volgende jaren werd het serieuzer en ging ik bij selectie-elftallen voetballen, tot ik bij de junioren (geheel terecht) niet goed genoeg bevonden werd voor het gewenste niveau.

Nu vragen jullie je natuurlijk af: allemaal leuk en aardig, maar wat moeten wij hiermee? Ik geef hiermee de gezellige structuur van een amateurvereniging weer waar mensen gratis en geheel vrijwillig werken en zich verbonden voelen met de club. Hiernaast was AGOVV een gezonde club met vele jeugdelftallen.

Dit is vandaag de dag wel anders. Er zijn veel minder teams dan vroeger, en vaak is er maar één selectieteam. Het niveau van de andere teams ligt er ver beneden. Om even een voorbeeld te geven: de A1 speelt volgend jaar tweede divisie en de A2 speelt tweede klasse. Dat wil zeggen, als de club al mogelijk is om een A2 samen te stellen. Want ook ik zit nu af te wachten of er een team tot stand komt. Zo niet, dan zal ik helaas naar een andere club moeten verkassen, hoe lang ik ook bij AGOVV heb gevoetbald en hoeveel ik me ook verbonden voel met deze club. Deze problemen komen allemaal door de beslissing om weer in het betaalde voetbal te opereren.

In het seizoen 2001/02 is het dan eindelijk zover. AGOVV wordt kampioen in de Hoofdklasse C van de zondagamateurs en verslaat ook de andere kampioenen van zondag, om het vervolgens af te maken tegen de zaterdagkampioen: Huizen. Hiermee heeft AGOVV voldaan aan de eis van de KNVB dat ze eerst kampioen moeten worden van de amateurs, voor ze betaald voetbal mogen spelen. In het seizoen 2003/04 komt de BVO (betaald voetbal organisatie) AGOVV Apeldoorn dan voor het eerst uit in de Eerste Divisie, en eindigen ze heel degelijk in de middenmoot.

In 2005 werd er echter een beslissing gemaakt door de BVO, die desastreuze gevolgen had voor de amateurtak. AGOVV Apeldoorn besloot samen te werken met Vitesse, en onder de naam Vitesse/AGOVV ontstond er een aparte jeugdopleiding. Er werd beslist welke talenten konden blijven, van Vitesse en van AGOVV. Dit hield in praktijk in dat van de tien spelers er ongeveer acht van Vitesse waren, met als gevolg dat vele AGOVV spelers afvielen. De spelers die bij AGOVV speelden, hadden ook totaal geen reden meer om bij AGOVV te blijven. AGOVV was nu niet meer dan een amateurclub, waar geen groeipotentieel in zat, want de profclub speelde in de Eerste Divisie en daar waren ze immers voor afgevallen.

De enige reden waarom ze dan ook naar AGOVV waren gekomen is de mogelijkheid om later op hoog niveau te voetballen, maar ook zij zagen dat de amateurtak van AGOVV nooit op hoog niveau zou opereren, zolang de goede spelers waren weggeplukt door AGOVV Apeldoorn en Vitesse. Toen ze dus niet goed genoeg bleken voor AGOVV/Vitesse verkasten grote aantallen spelers weer terug naar hun oorspronkelijke club in Apeldoorn, waarvan AGOVV ze had gescout, omdat ze daar in ieder geval mensen kenden en daar (heel begrijpelijk) een beter gevoel bij hadden. Dit heeft geleid tot de extreme personele problemen tot vandaag de dag toe. Een betaald voetbal organisatie (BVO) is gewend om met twee selectie-elftallen te spelen, maar een amateurclub van zo'n formaat hoort over meerdere teams te beschikken.

Verder is AGOVV ook nog in de problemen gekomen door het idee om een kunstgrasveld te plaatsen. Dit was een dure investering, van zeven ton. Al snel bleek dat de amateurs dit bedrag kregen opgezadeld en dat de BVO het enkel huurde van de amateurs. Aan de betaling van het kunstgrasveld kon moeilijk worden voldaan en al snel leidde het tot een rechtszaak. De amateurtak van AGOVV heeft een regeling kunnen sluiten met de leverancier van het kunstgras, en een lening afgesloten waarvan ze de komende jaren nog veel druk zullen voelen op het totale budget. Het is financieel dan ook slecht gesteld met AGOVV. Het is te triest voor woorden dat AGOVV niet eens kan zorgen voor normale materialen bij de club. De ballen, hesjes, pionnen en kleding moesten zelf aangeschaft worden door vele teams (waaronder mijn team). Ook bleek het kunstgrasveld niet geschikt te zijn voor betaald voetbal, waardoor het vervangen wordt voor aanvang van volgend seizoen.

De totale overgang van amateurvereniging naar profclub heeft vele gevolgen gehad voor alles wat te maken heeft met AGOVV. De amateurvereniging lijdt ernstig onder alle lasten, en misschien moet de BVO zich eens afvragen wie dit allemaal voor ze mogelijk heeft gemaakt. Bedenk dus als vereniging eerst goed of betaald voetbal wel het doel is wat je voor ogen moet stellen in de toekomst, als dit de ondergang van het clubgevoel en saamhorigheid betekend.