Andreas Isaksson, lelijk eendje wordt zwaan

Op het moment dat Heurelho Gomes zijn vertrek had geforceerd naar de Engelse subtopper Tottenham Hotspur rees de vraag wie hem kon opvolgen. Vele namen passeerden de revue, Piet Velthuizen (Vitesse), Martin Fülop (Sunderland), Stijnn Stijnen (Club Brugge), en Hugo Lloris (destijds Olympique Nice, nu Olympique Lyon) waren de bekendste namen. Uiteindelijk koos PSV toch enigzins verrassend voor de reservedoelman van Manchester City. Hoewel Zweeds international was er voldoende reden om twijfel te hebben bij zijn komst.

Andreas Isaksson, de opvolger van Gomes. Waarom was er toch zoveel twijfel? Voordat hij naar PSV vertrok had Isaksson het al geprobeerd bij diverse Europese clubs. Op zeer jonge leeftijd werd hij door Juventus uit Zweden geplukt maar mede door zijn onervarenheid werd dat geen succes. Hij keerde na twee seizoenen terug naar de Allsvenskan om daar te gaan spelen bij de Zweedse topclub Djurgardens IF waar hij heel goed presteerde. Goed genoeg voor Stade Rennes om hem naar Frankrijk te halen alwaar hij de Tsjech Petr Cech moest opvolgen. Ook bij de Franse subtopper presteerde Isaksson naar behoren en na twee seizoenen maakte hij de overstap naar meest aansprekende competitie ter wereld, de Premier League. Manchester City had hem aangetrokken om de ballen uit het doel te slaan. Mede dankzij blessures is zijn Engels avontuur niet geworden wat hij ervan had gehoopt. In twee jaar tijd speelde hij slechts negentien wedstrijden. Dus als je het zo bekijkt is hij enkel en alleen geslaagd in de zwakke Zweedse competitie en bij een Franse subtopper. Dat was geen indrukwekkend curriculum vitae voor iemand die clubicoon Gomes moest opvolgen.

Daarnaast hielp de media ook niet erg mee aan het accepteren van Isaksson. De meest bekende uitspraak over onze nieuwe doelman kwam uit de mond van niemand minder dan Johan Derksen. Een zeer invloedrijke persoonlijkheid in de voetbalwereld, maar hier iets teveel zijn mening ventileerde. Volgens Johan was Isaksson absoluut niet goed genoeg voor PSV en kwam hij als een zak aardappels naar de grond. Dit soort uitspraken hebben geen goed gedaan aan de toch al niet zo goede reputatie van Isaksson. Maar goed, hij verdiende toch een eerlijke kans en als de goede scouting van PSV hem heeft aanbevolen moest hij toch wel iets kunnen.

Zijn eerste seizoen bij PSV zal Isaksson het liefst zo snel mogelijk vergeten. Het was een doortrekkende lijn van zijn carriëre die bij Manchester City in het slop was geraakt. Hij oogde onzeker en maakte weinig goede reddingen, ballen die Gomes wel pakte gingen er bij Isaksson in. Zijn eerste seizoen was overigens niet alleen voor hem een rampseizoen maar voor heel PSV. Onder Huub Stevens was er sprake van een collectief falen en aan de hoge verwachtingen kon niet worden voldaan. De club die zich vier maal op rij liet kronen tot kampioen van Nederland presteerde helemaal niks. Vroeg uitgeschakeld in de Champions League en de KNVB-beker en na een tussentijdse trainerswisseling werden ze uiteindelijk met grote moeite slechts vierde in de Eredivisie. Een wanprestatie die vanaf 1981 niet meer was gehaald. En uiteraard moest er iemand de zwarte piet toebedeeld krijgen en door zijn onzekere optredens en weinig overtuigende keeperswerk was Isaksson een makkelijk slachtoffer.

Voordat het huidige seizoen begon stond Isaksson weer onder grote druk. Cássio Ramos was teruggekeerd van een huurperiode bij Sparta Rotterdam en had daar goed gepresteerd. De strijd om wie eerste doelman zou worden lag helemaal open en uiteindelijk koos de nieuwe trainer Fred Rutten ervoor om met Isaksson het seizoen te beginnen. Een seizoen waarin PSV voor een wederopstanding moest zorgen en weer mee zou gaan strijden om het kampioenschap. De seizoensopening liep uit op een waar debacle. Niet alleen voor PSV maar vooral voor Isaksson. De eerste wedstrijd tegen het nietige VVV werd 3-3, in die wedstrijd kon Isaksson er weinig aan doen. De volgende wedstrijd, uit tegen FC Twente eindigde in 1-1 waarbij het tegendoelpunt van Twente een grote fout was van Isaksson. Helaas voor hem was de gifbeker nog niet helemaal leeg. Na twee gelijke spelen kwam Ajax op bezoek. Deze wedstrijd moest gewonnen worden anders was de achterstand op de koplopers tot zes punten opgelopen. Vooraf was er wederom de discussie om Isaksson te vervangen voor Ramos maar Rutten hield voet bij stuk. Isaksson mocht aan de aftrap verschijnen en na slechts anderhalve minuut kon hij de bal uit het doel vissen na een enorme blunder van hemzelf. Het normaal gesproken trouwe thuispubliek dulde het niet langer en trakteerde Isaksson op een fluitconcert. Gelukkig voor hem won PSV de wedstrijd uiteindelijk maar de schreeuw om vervanging was groter dan ooit.

Het geluk van Isaksson was Rutten. Waar andere trainers al lang een wisseling hadden doorgevoerd hield Rutten het vertrouwen in hem. Dit omdat hij op de trainingen zag wat anderen niet zagen en dit vertrouwen betaalde zich dubbel en dwars uit. Langzaam maar zeker begon Isaksson beter te spelen, tot ieders verbazing pakte hij onmogelijk geachte ballen en daarmee ook punten. Het ultieme hoogtepunt was de uitwedstrijd tegen Fc Utrecht. PSV werd compleet onder de voet gelopen en had geluk dat er één man was die niet wilde meewerken aan een verdiende zege van Utrecht. Isaksson pakte elke bal die de zestien meter invloog en ondanks vele doelpogingen van Utrecht capituleerde de uitblinker niet. Hij speelde een geweldige wedstrijd en deed daarmee veel vertrouwen op voor de rest van het seizoen. Op dit moment is hij de minst gepasseerde doelman in de Eredivisie en elke wedstrijd weer laat hij zien waartoe hij in staat is. Elke wedstrijd weer pakt hij belangrijke ballen waardoor PSV nog steeds op koers is voor 22ste landstitel. Als PSV daadwerkelijk kampioen wordt dit jaar dan is het voor een groot deel te danken aan Isaksson. Net als het lelijke verstoten eendje dat uiteindelijk transformeerde in een mooie zwaan komt ook Isaksson eindelijk boven drijven.