Het seizoen van Arsenal: so far, so good

"Not good enough", "No Chance", "No big 4 anymore"... het waren maar enkele titels van artikels uit de Engelse tabloids. Kortom, Arsenal werd al afgeschreven door de critici alvorens de competitie reeds van start was gegaan.

Nu hebben we bijna 1/3 van de Premier League achter de rug, en als we nu naar de stand kijken,krijgen de critici voorlopig lik op stuk. Vijfentwintig punten uit elf wedstrijden, het beste doelpuntensaldo (+22) en bij wijlen weergaloos voetbal, geven Arsenal recht op een tweede plaats met een wedstrijd minder gespeeld dan koploper Chelsea.

Arsenal maakte even een slippertje bij West Ham United en verloor twee keer in Manchester. Twee wedstrijden die alle kanten op konden en waar ze lieten zien dat ze geen "push-overs" gaan zijn dit seizoen. Een topper buitenshuis verliezen is daarom ook nog een ramp. In bijna alle andere wedstrijden imponeerde Arsenal met oogstrelend voetbal.

Het is tevens ook een goed teken dat er doelpunten vallen in alle gelederen van het team. Ze worden netjes verdeeld onder het team. Als we kijken naar de topschutters van het moment bij Arsenal zien we een middenvelder (Fábregas) op kop, met daarachter Van Persie en Vermaelen. Van Persie is het laatste jaar enorm gegroeid in de positie van diepe spits en speelt op het moment met zoveel vertrouwen dat hij elke wedstrijd ,op elk moment en voor elke tegenstander een gevaar is. Hetzelfde geldt voor Fabregas. Nog maar 22 en nu al een van de beste en meest complete middenvelders op onze voetbalplaneet. Ook centraal lijkt het zeer goed en direct te klikken tussen Gallas en Vermaelen. Ze voelen elkaar perfect aan.

We mogen zelfs stellen dat Vermaelen imponeert tijdens zijn eerste maanden bij Arsenal ,wat zich dan ook tweemaal vertaalde in een Award. Nog een naam die zeer veel progressie gemaakt heeft het afgelopen jaar is Alexandre Song, het is een stevig baasje geworden. Een echte kuitenbijter.

Waar het schoentje in het verleden wel eens wrong was de ziekenboeg. Meermaals wordt er gezegd dat Arsenal niet zo'n brede kern heeft maar als je spelers als Nasri, Walcott, Ramsey, Rosicky , Eduardo, Wilshere, etc op de bank hebt zitten kunnen we denk toch niet van een minderwaardige bank spreken. Daarbij komt er nog veel jong geweld op de deur kloppen. Kijk maar naar de prestaties van "The Young Guns' in de Carling Cup. Dit probleem lijkt dus ook een beetje van de baan.

Arsenal laat zien dat ze zodra op volle toeren draaien de wedstrijd in handen kunnen nemen en vast houden. Het zijn allemaal hoopgevende signalen voor The Gunners. De supporters geloven er weer helemaal in, de ploeg ook. Nu nog de nodige dosis geluk die een kampioen altijd wel een beetje nodig heeft en het uitblijven van langdurige blessures van belangrijke basisspelers en Arsenal is een geducht titelkandidaat tot aan het einde van de rit...