Het dilemma van de man die zijn gokkende opa ooit 125.000 pond bezorgde

Vanaf 11 juni begint met een jaar vertraging de strijd om de Europese titel. Voetbalzone licht de komende tijd wekelijks een speler uit op wie je tijdens EURO 2020 moet letten óf die een bijzonder verhaal heeft. In de eerste aflevering aandacht voor Harry Wilson, die zijn opa bijna 150.000 euro bezorgde met zijn debuut voor de nationale ploeg van Wales. Een kleine acht jaar later bevindt de 24-jarige vleugelaanvaller zich op een kruispunt in zijn carrière en het EK kan wellicht bepalend zijn voor de weg die hij inslaat.

Door Chris Meijer

Op een dag in 2000 stapte Peter Edwards een wedkantoor van William Hill in Wrexham binnen. Het zal die dag ongetwijfeld hebben geregend, zoals het zo vaak doet in het noordoosten van Wales. De persoon in kwestie moet zijn wenkbrauwen hebben opgetrokken toen Edwards een briefje van vijftig pond over de toonbank schoof. ‘Mijn kleinzoon gaat ooit in het nationale team van Wales spelen’, zal Edwards daarbij hebben gezegd. Voor iedere pond die hij inzette, kreeg hij er 2500 terug. Maar er zullen niet veel mensen op het wedkantoor bang zijn geweest dat het totaalbedrag van 125.000 pond ooit uitbetaald zou moeten worden. “Hij kroop al met een bal door de woonkamer voor hij kon lopen, dat heeft me op het idee gebracht”, verklaarde Edwards in gesprek met the Guardian. Zijn kleinzoon Harry, de zoon van zijn dochter, was op dat moment drie jaar oud.

Dertien jaar later zat Edwards met een iPad in zijn handen in een caravan in Buckingham, een slaperig stadje ten noordwesten van Londen. Hij werkte als elektricien door heel het Verenigd Koninkrijk en bracht één weekend in de twee weken thuis bij zijn vrouw door. Op dat moment zou een gebeurtenis hemelsbreed duizenden kilometers verderop in het Koning Boudewijnstadion van Brussel zijn leven veranderen. Met nog drie minuten op de klok riep bondscoach Chris Coleman Harry Wilson bij zich. Als vervanger van Hal Robson-Kanu zou de jeugdspeler van Liverpool de jongste debutant ooit worden. Met 16 jaar en 207 dagen was hij ruim 100 dagen jonger dan Gareth Bale tijdens zijn eerste interland voor Wales tegen Trinidad en Tobago in 2006.

Opa Edwards besloot dezelfde avond in de caravan in Buckingham direct met pensioen te gaan. “Mijn vrouw is door het dolle heen. Ik heb mijn baas gezegd dat ik niet terug zou komen als Harry zou spelen. Nu ben ik een jaar eerder met pensioen gegaan. Ik ga naar huis en hoef niet meer terug te komen. Niet slecht voor zo’n weddenschap. Het betekent ook dat ik Harry kan helpen. Ga er maar van uit dat hij een deel gaat krijgen”, gaf de destijds 62-jarige Edwards te kennen. In de tussenliggende jaren was hij al eens terug geweest naar het wedkantoor, om meer weddenschappen rond zijn kleinzoon af te sluiten. Hij was toen op twaalfjarige leeftijd al een begenadigd talent in de jeugdopleiding van Liverpool, dat hem al op zijn achtste oppikte. Het wedkantoor weigerde daar in mee te gaan en dat is misschien maar goed voor Edwards, want de aanloop van de clubcarrière van Wilson verloopt een stuk geleidelijker.

Toen Wilson in oktober 2013 voor het eerst werd opgeroepen voor de nationale ploeg van Wales, had hij pas één wedstrijd voor Liverpool Onder-23 gespeeld. Als invaller. Pas in het seizoen erna maakte hij regelmatig minuten in het hoogste jeugdelftal van Liverpool. Daar zou hij de drie daaropvolgende jaren spelen, met uitzondering van een huurperiode van een halfjaar bij Crewe Alexandra in de League One. In Liverpool Onder-23 kan Wilson uitstekende cijfers - 32 goals in 60 wedstrijden - overleggen, maar tot een echte kans in de hoofdmacht leidde dat niet. Hij zat twee keer bij de selectie: tijdens de Premier League-wedstrijd tegen Burnley bleef hij nog negentig minuten op de reservebank, terwijl hij begin 2017 in de FA Cup tegen Plymouth Argyle zijn officiële debuut maakte.

Liverpool besloot Wilson elders te laten rijpen. Eerst bij Hull City, daarna bij het Derby County van toenmalig manager Frank Lampard. De latere manager van Chelsea posteerde hem ook geregeld op het middenveld. “De manager haalde me door een aantal blessures naar het middenveld. Hij liet me enkele video’s zien, bijvoorbeeld van David Silva. Hij is net als ik vrij dun, maar speelt ook op het middenveld. Het gaat erom hoe ik mijn lichaam gebruik. Ik moet overzicht houden en met mijn hoofd omhoog spelen”, vertelde Wilson aan Goal. Met 18 doelpunten en 6 assists in 49 wedstrijden wist hij zich bij Derby County ook nadrukkelijk in de kijker te spelen. The Rams wilden hem graag terug, maar ook RB Leipzig, Eintracht Frankfurt, Hertha BSC, Crystal Palace, Southampton, Newcastle United, Brighton & Hove Albion en Leeds United toonden belangstelling.

En Liverpool? Daar zag men wel dat zijn statistieken voor een buitenspeler uitstekend waren en dat hij heel veel creëerde. Maar er werd nog getwijfeld aan het verdedigende aspect in zijn spel. “Het schot van Harry is van wereldklasse. Noem vijf spelers die beter kunnen schieten dan hij”, sprak Liverpool-manager Jürgen Klopp bijvoorbeeld. "Maar het spel draait om meer en het is duidelijk dat hij andere aspecten nog moet verbeteren. Als offensieve speler moet je ook een connectie maken met andere spelers. Ik zeg niet dat hij dat niet doet, maar hij moet dat nog wel naar een hoger niveau tillen om speeltijd te krijgen op het hoogste niveau." Om die reden werd ervoor gekozen om Wilson te stallen bij Bournemouth, op dat moment nog een Premier League-club.

Misschien was dat niet de juiste keuze. In het slot van het seizoen waarin Bournemouth uiteindelijk tevergeefs tegen degradatie streed, kwam Wilson op de bank te zitten. Het is een reden waarom hij afgelopen zomer weer een stapje terug moest doen. Na in de EFL Cup tegen Arsenal zijn tweede wedstrijd in het eerste van Liverpool te hebben gespeeld, nam Cardiff City hem op huurbasis over. Daar maakt hij weer indruk, bijvoorbeeld recentelijk door een hattrick te maken tegen Birmingham City met drie doelpunten van buiten het strafschopgebied. Maar is het genoeg om volgend seizoen een serieuze kans te krijgen bij Liverpool? Met Sadio Mané, Roberto Firmino, Mohamed Salah en Diogo Jota heeft Klopp de beschikking over vier aanvallers van wereldklasse. Xherdan Shaqiri geldt achter hen als back-up, dus het ligt voor de hand dat Wilson op zijn best vijfde of zesde keuze zou zijn op Anfield.

“Ik heb het gevoel dat ik goed genoeg ben om deel uit te maken van de selectie en iets anders kan brengen. Het is altijd mijn doel geweest om het eerste van Liverpool te halen. Tegelijkertijd weet ik wat voor kwaliteiten Liverpool heeft. Ik heb altijd vertrouwen in mijn eigen kwaliteiten gehad en ik heb het gevoel dat het me verder zou brengen als ik in dit Liverpool kom te spelen. Maar dat heb ik niet in eigen hand. Het is aan de manager om dat besluit te nemen, mijn focus ligt op het restant van het seizoen met Cardiff en het EK met Wales. Ik ben vastberaden om een goed toernooi te spelen. Als ik volgend seizoen niet bij Liverpool kan spelen, zal ik een stap moeten maken. Ik wil op een zo hoog mogelijk niveau spelen”, zei Wilson recent in gesprek met de BBC. Wat dat betreft lijkt het komende EK voor hem op een ideaal moment te komen.

HATTRICK | Liverpool-huurling Harry Wilson scoorde afgelopen weekend een hattrick van buiten de 16! ???????????????? pic.twitter.com/UUQG8NCOOY

— Eleven Sports (NL) (@ElevenSportsBEn) May 5, 2021

Na zijn historische debuut duurde het vijf jaar tot hij een vaste waarde werd in de selectie van Wales. Maar de laatste interlands is Wilson - mits fit - de spits in de 3-4-3-formatie van bondscoach Robert Page, die Ryan Giggs vervangt. De oud-aanvaller van Manchester United, met wie Wilson in zijn spel eerder werd vergeleken - moest in april voor de rechter verschijnen voor twee aanklachten van mishandeling en controlerend gedrag jegens zijn ex-vriendin. Wilson vormde in de meest recente interlands een aanval met Daniel James (Manchester United) en aanvoerder Gareth Bale (Tottenham Hospur). Op die positie krijgt hij de voorkeur boven Kieffer Moore (Cardiff City) en Robson-Kanu (West Bromwich Albion).

In zekere zin geldt laatstgenoemde Robson-Kanu als een lichtend voorbeeld van wat een EK met een carrière kan doen. De 31-jarige spits had in de zomer van 2016 een wisselvallig seizoen bij Reading achter de rug, toen hij Wales ten koste van België naar de halve finale van het EK schoot. West Bromwich Albion besloot Robson-Kanu daarop naar de Premier League te halen. Het succesvolle toernooi van vijf jaar geleden kan tegelijkertijd een keerzijde hebben voor de huidige ploeg van Wales, want de verwachtingen zullen ongetwijfeld hoger gespannen zijn. Wales moet in de groepsfase zien af te rekenen met Turkije, Italië en Zwitserland. Wordt Wales Europees kampioen, kroont Wilson zich tot topscorer van het toernooi en verdient hij daarmee een absolute toptransfer of een kans in het eerste van Liverpool? Opa Edwards zou de gok aandurven.