In de kinderkamer van Giovanni Reyna hangt nog altijd een shirt van Oranje

Voetbalfans in de Verenigde Staten die zaterdag hun wekker hadden gezet voor de derby tussen Borussia Dortmund en Schalke 04, zullen even gebaald hebben. Met Weston McKennie op het middenveld van Schalke 04 stond er weliswaar één Amerikaan binnen de lijnen, maar het langverwachte basisdebuut van Giovanni Reyna bij Borussia Dortmund bleef uit. Op het allerlaatste moment viel Reyna geblesseerd uit en moest hij vervangen worden door Thorgan Hazard. Vanwege zijn stormachtige ontwikkeling is het echter een kwestie van tijd voordat de zeventienjarige aanvallende middenvelder annex buitenspeler een keer aan de aftrap verschijnt.

Door Dominic Mostert

De Kohlenpott-derby was voor Reyna de eerste wedstrijd in de tweede seizoenshelft waarin hij níét zijn opwachting maakte. De jongeling stond op 11 januari naast spelers als Mats Hummels, Jadon Sancho, Marco Reus en Axel Witsel in de basis in de met 2-4 gewonnen oefenwedstrijd tegen Feyenoord in Marbella. Vervolgens mocht hij in alle competitieduels invallen. Reyna wist zich tegen Feyenoord te onderscheiden met een doelpunt en een assist. Op slag van rust gaf hij Marcos Senesi het nakijken in het strafschopgebied en passeerde hij Kenneth Vermeer van dichtbij; het betekende zijn allereerste doelpunt voor Borussia Dortmund. Na 65 minuten bediende hij Chris Führich, die zelf een knappe solo inzette en succesvol uithaalde van afstand. Reyna had drie dagen eerder al een helft meegedaan in de oefenwedstrijd tegen Standard Luik (0-0).

Dat voor Reyna een carrière in de voetballerij was weggelegd, mocht in de Verenigde Staten geen verrassing heten. Zijn vader, Claudio Reyna, speelde 112 interlands voor Team USA en nam als aanvoerder afscheid na het WK 2006. Zijn moeder, Danielle Egan, speelde in 1993 zes interlands voor de Verenigde Staten en maakte deel uit van een universiteitsploeg in North Carolina. Na het WK 1994, waaraan Claudio deelnam zonder een wedstrijd te spelen, besloot Bayer Leverkusen om de gok te wagen en hem zijn eerste avontuur als prof te gunnen. Claudio en Danielle verhuisden naar Duitsland. Hij speelde enkele jaren voor Bayer Leverkusen en VfL Wolfsburg; zij speelde even in de derde divisie van Duitsland. Maar daar had ze al gauw genoeg van vanwege het onserieuze karakter van de competitie. Nadat ze ploeggenoten zag roken en drinken in de pauzes, had ze er genoeg van.

Danielle stopte als voetbalster. Als Claudio een vrije dag had, wezen ze samen een willekeurige plek aan op een papieren kaart en reden ze ernaartoe. Amsterdam, Brugge, Rotterdam... “En zelfs kleine plaatsjes”, zei Danielle in december 2018 tegen Sports Illustrated. “We zijn op meer plekken in Nederland geweest dan de meeste Nederlanders.” Ze woonden in een bescheiden eenkamerappartement en verwelkomden in 1999 hun eerste kind, Jack. Als tweede zoon zag Giovanni op 13 november 2002 het levenslicht. Zijn ouders besloten hem te vernoemen naar Giovanni van Bronckhorst, een voormalig ploeggenoot van Claudio bij Glasgow Rangers en een goede vriend van de familie. Op dat moment was hun eerste zoon, Jack, drie jaar oud.

View this post on Instagram

A post shared by Gio Reyna (@gioareyna)

Jack is niet oud geworden. In 2012 verloor hij op dertienjarige leeftijd het gevecht met kanker. Twee jaar eerder voelde hij voor het eerst een onophoudelijke, barstende hoofdpijn. De artsen dachten aanvankelijk aan een hersenvliesontsteking, of de ziekte van Lyme. Maar een neuroloog stuitte op de aanwezigheid van een hersentumor ter grootte van een golfbal. De familie Reyna kreeg de diagnose te horen: het betrof een zeer agressieve tumor die doorgaans voorkomt bij mannen van in de zestig en zeventig. Chemokuren mochten niet baten. In de slaapkamer die Giovanni en Jack deelden, staan nog steeds een nagemaakte Eiffeltoren en de Death Star uit Star Wars, met legoblokken samengesteld door Jack. Aan de muren hangen gesigneerde shirts van Lionel Messi, Thierry Henry en Javier Zanetti. Maar ook een shirt van het Nederlands elftal, opgedragen aan Jack.

Ondanks dat hij drie jaar ouder was, liet Jack zijn jongere broertje altijd meevoetballen met hem en zijn vrienden. Hij zag hoe getalenteerd Giovanni was. Voetballen met zijn oudere broer was voor de jonge Giovanni het equivalent van trainen. “Hij speelde met Jack; hij vocht met Jack. Jack ging in het doel staan en liet Gio schieten. Hij liet hem niet altijd winnen. Gio vocht en vocht ervoor om mee te mogen doen. Dit was wie hij wilde zijn. Jack stond bij hem op een voetstuk. Jack is echt degene die hem heeft gemaakt tot wie hij nu is”, verzekerde Claudio. De familie probeerde alles uit de laatste maanden te halen die Jack nog had. Ze toerden door de Empire State Building, ontmoetten basketballer Dirk Nowitzki en gingen op vakantie naar Mexico. In het zwembad van het hotel waren de rollen omgedraaid en hielp Giovanni zijn oudere broer, waar nodig.

Zijn moeder weet nog goed hoe Giovanni reageerde als negenjarige, op de avond na het overlijden van Jack. “Ik kan nu nooit meer een goede voetballer worden, want Jack heeft mij alles geleerd.” Toch bleef Giovanni zijn droom volgen. Hij sloot zich in 2015 aan bij de jeugdopleiding van New York City FC. Op 8 april 2016, een dag voordat Jack zijn zeventiende verjaardag zou hebben gevierd, maakte hij voor het eerst zijn opwachting in het elftal van de Verenigde Staten Onder-15. Het was een wedstrijd tegen Uruguay in Argentinië, het geboorteland van Claudio’s vader. Opa Reyna was samen met zijn vrouw afgereisd naar Rosario om te komen kijken, net als de ouders van Giovanni. In de 38ste minuut zette Reyna zijn ploeg op 2-0. Hij werd tijdens een sprint aan de rechterflank gevloerd door een Uruguayaanse verdediger en de grensrechter vlagde voor een overtreding. Maar Reyna stond op, troefde nog eens twee verdedigers af en scoorde.

Claudio huilt als hij terugdenkt aan die dag. “Het is moeilijk voor ons. We hebben het vaak over Jack, maar we willen Gio er niet steeds mee opzadelen. Soms zeggen we: ‘Je broer is bij je.’ En dat was op die dag zeker zo. De volgende dag was Jacks verjaardag. Gio speelde die hele wedstrijd fantastisch.” Reyna hoeft echter niet door zijn ouders herinnerd te worden aan zijn broer. Hij hoeft slechts omlaag te kijken. Love Jack staat getatoeëerd op zijn linkeronderarm. Giovanni was stiller dan de enthousiaste, goedlachse Jack. Gio werd geboren in Sunderland, waar zijn vader op dat moment voetbalde. In 2007 verhuisde het gezin weer naar de Verenigde Staten. Giovanni heeft de voetbalintelligentie van zijn vader en het loopvermogen van zijn moeder. Hij heeft een goede vrije trap in de benen, houdt de bal in de dribbel strak bij zich, scoort makkelijk en legt de nodige creativiteit in zijn spel.

In april 2017 won zijn jeugdploeg van New York City FC de Generation Adidas Cup, een toernooi voor MLS-teams Onder-17, en Reyna werd verkozen tot beste speler van het toernooi. Een maand later leverde hij vier doelpunten en evenzoveel assists namens de Verenigde Staten Onder-15 tijdens een prestigieus jeugdtoernooi in Italië. Na zijn winnende doelpunt in de finale tegen Engeland (2-1) kwamen telefoontjes binnen uit Duitsland, Nederland, Engeland en Italië. Giovanni bemachtigde een Portugees paspoort, daar Claudio's moeder Portugees is, en mocht daarmee al op zijn zestiende de oversteek maken naar Europa in plaats van pas op zijn achttiende.

Zo kwam Giovanni in de zomer van 2019 terecht bij Borussia Dortmund. Tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen, die uitgerekend werd afgewerkt in de Verenigde Staten, mocht hij zich regelmatig laten zien: Reyna maakte onder meer minuten tegen Liverpool (3-2 zege). Hij speelde dit seizoen interlands voor de VS Onder-17, onder meer op het WK tegen Oranje (4-0 nederlaag) in november. Maar een debuut in de hoofdmacht van Borussia Dortmund bleef uit; in de eerste seizoenshelft zat hij eenmaal bij de wedstrijdselectie. Een week nadat Reyna zich liet gelden in de oefenwedstrijd tegen Feyenoord werd hij definitief overgeheveld naar de A-selectie en gooide trainer Lucien Favre hem voor de leeuwen in de uitwedstrijd tegen FC Augsburg (3-5). Nieuweling Erling Braut Haaland eiste alle aandacht op met zijn hattrick in de tweede helft, maar Reyna werd met zijn invalbeurt van achttien minuten de jongste Amerikaan ooit in de Bundesliga. Met zijn 17 jaar en 66 dagen verbrak hij het record van Christian Pulisic.

Tweeënhalve week later, op 4 februari, werd Reyna tevens de jongste doelpuntmaker ooit in de DFB-Pokal. De tiener maakte halverwege de tweede helft zijn opwachting als invaller. Twaalf minuten voor tijd manoeuvreerde hij zich met een handige voetbeweging tussen Niklas Moisander en Leonoardo Bittencourt door, alvorens Davy Klaassen uit te kappen en vanaf de rand van het strafschopgebied op weergaloze wijze raak te krullen in de rechterkruising. Reyna bleef vervolgens invalbeurten maken, waaronder tweemaal tegen Paris Saint-Germain in de achtste finale van de Champions League. Op 26 februari bevestigde de Amerikaanse bondscoach Gregg Berhalter dat hij Reyna zou opnemen in de selectie voor oefenwedstrijden tegen Nederland en Wales, die gepland stonden voor respectievelijk 26 en 30 maart.

"We willen dat onze jonge spelers het laten zien op hoog niveau, en dat doet hij. Daarom krijgt hij de kans", zei de bondscoach. "Ik ben met name onder de indruk van de wijze waarop hij positie kiest op het veld. Als hij de bal ontvangt, draait hij heel makkelijk open. En hij is fenomenaal in balbezit, als hij onder druk staat." Vanwege de coronacrisis hoefde Berhalter zijn selectie uiteindelijk nooit samen te stellen. Reyna had tegen Oranje zijn debuut kunnen maken en in de voetsporen van zijn vader kunnen treden, maar dat zal nog even op zich moeten laten wachten. Net als zijn basisdebuut voor Borussia Dortmund: vlak voor de aftrap tegen Schalke 04 viel hij uit met een spierblessure. Zaterdag wacht het uitduel met VfL Wolfsburg en daar lijkt Reyna fit genoeg voor. Zijn aanvankelijke basisplek, rechts voorin, had Reyna te danken aan de kuitblessure van Jadon Sancho. Het is de vraag wat er gaat gebeuren als Sancho weer fit is, maar Reyna blijft vechten voor zijn kans.