Voetbalzone-weblog: Rokende Oranje-internationals moeten oppassen

Stijn Oyen is Belg. En hij is de baas van het Sheraton Hotel in Krakau, het onderkomen van Oranje tijdens dit EK. Of zoals Oyen het noemde: ‘hun home away from home’. Maandag arriveerde de brigade van Bert van Marwijk dan eindelijk in het Sheraton, hun tijdelijke uitvalbasis. Het hotel, prachtig gelegen aan de Wisla, met uitzicht op Kasteel Wawel en op de rug van NOS-coryfee Tom Egbers die op de heuvel aan de overkant zijn stand-ups doet, deed er alles aan om zijn voetbalgasten in een warm bad te dompelen.

Zo bladerde Martha, de pr-dame van het hotel, een paar maanden geleden al veelvuldig in haar net aangeschafte boekje Nederlands leren in 50 dagen. Daarnaast kregen de 232 kamers nieuwe bedden, werden internetvoorzieningen verbeterd en zijn inmiddels huisdieren tot 25 kilo toegestaan. En om Oranje helemaal een thuisgevoel te geven werd vorige week ook nog even een nieuwe lading Afrikaantjes, uiteraard in het oranje, in speciale bloembakken bij de ingang aangestampt.

En een warm bad is het zeker. Anders dan in Zuid-Afrika, waar Oranje in Johannesburg min of meer opgesloten zat in zijn eigen luxe hotel, met slechts een shoppingmall in de wijk Sandton als belangrijkste afleiding, is het Sheraton meer een levendige plek. Een onderkomen die al in een vroeg stadium was uitgekozen door teamchef Hans Jorritsma. Hij was daarmee zo snel dat hij de Engelsen en de Italianen, die tevens voor Krakau kozen, maar mooi aftroefde. Een korte blik uit het raam van het immense hotel is al voldoende om te weten waarom de KNVB hier zo graag wil verblijven. Hier geen enorme flatgebouwen, prikkeldraad en hoge muren, zoals in Johannesburg, maar een vriendelijke rivier die langs een enorm kasteel zigzagt. Van Marwijk zei na een verkenningsbezoek niet voor niets dat Krakau een heel gastvrije en prettige indruk op hem had gemaakt. "In het Sheraton Hotel voelde ik mij vanaf het eerste bezoek direct thuis." Bovendien had hij een ideaal driehoekje gespot, gevormd door vliegveld, hotel en trainingsaccommodatie. Alles niet meer dan een flinke wreeftrap van elkaar verwijderd.

Ook binnen de muren van het eeuwenoude gebouw – een voormalige brouwerij die acht jaar geleden tot hotel werd verbouwd - ontbreekt het de spelers niks. Er is een zwembad en een fitnessruimte. De kamers zijn mooi, maar niet overdreven luxe. Geen jacuzzi en dat soort fratsen. Wel een kingsize bed, een flatscreen, een zithoekje, een kluis, wifi, een goed gevulde minibar, telefoon, een weegschaal en gewoon alles wat je verder verwacht van een vijfsterrentent. Een minpuntje: douchen in bad – altijd link met het oog op blessures. En voor de rokers is het oppassen: stiekem roken op je kamer kost je 500 Poolse zloty’s (zo’n 125 euro).

Er is echter één grote maar. De spelers hebben op hun luxe kamer, gemiddeld 350 euro per nacht, géén Nederlandse televisie tot hun beschikking. Een bewuste keuze, zo blijkt. De staf van het team hecht namelijk erg aan de sfeer van het hotel en de directe omgeving. De KNVB wil daarom ook van het atrium, waarbij het enorme glazen dak de sfeer van een binnentuin creëert, een gezamenlijk trefpunt maken. Spelers moeten als groep hun vertier hier kunnen zoeken, in een omgeving dat rust en klasse uitstraalt.

Geen Nederlandse televisie heeft natuurlijk zo zijn voordelen. Even geen Johan Derksen. Of geen Jack van Gelder. En even geen GTST. Al heeft dat ook zijn nadelen. Geen Baantjer. En geen herhalingen van Ter Land, Ter zee en in De Lucht. Maar kennelijk is Jorritsma niet in Some Place Else geweest. Dat klinkt alsof het totaal ergens anders is, maar de Engelse pub zit gewoon aan het hotel vast. Als de Oranje-spelers tv willen kijken, dan moeten ze hier zijn. Her en der in de kroeg hangen, pal naast een tafelvoetbalspel, een pooltafel en een elektronisch dartbord, enorme flatscreens waarop bijna alles te zien is. Ook weleens Nederlandse zenders. En zo niet, dan wil Martha graag bijstaan om de totaal onverstaanbare tv-zenders te helpen ontcijferen. Heeft ze tenminste niet voor niks het boekje Nederlands leren in 50 dagen aangeschaft. Het klinkt als muziek in de oren van Oyen, sinds maandag de gelukkigste Belg op aarde. Sinds bekend werd dat Oranje in zijn hotel zou verblijven, riep hij dat ‘onze jongens’ niks tekort zullen komen. Mede dankzij Martha is daar geen woord van gelogen.

Vincent de Vries, freelance-voetbalverslaggever, houdt tijdens dit EK speciaal voor Voetbalzone een weblog bij. Vanuit steden als Gdansk, Warschau, Kharkiv en Krakau blogt hij dagelijks over de randzaken die een evenement zo uniek en speciaal maken.