Ode aan een Clubheld
De haren strak naar achter gekamd, turend in de verte. Met een scherpe blik in de ogen houdt hij het frietkot in de gaten dat met een felblauwe vlag van een Brabants biermerk contrasteert tegen de grijze gebouwen uit de jaren zestig, die de lampenfabriek daar neerzette. Alsof hij er een bal naartoe schiet. Een poeier met links. 528 wedstrijden, vereeuwigd in brons. Iedere zichzelf respecterende profclub heeft een icoon. Ajax heeft Swart, Feyenoord heeft Meijer en PSV? PSV heeft Willy.
Willy kijkt zichzelf in de ogen, daar aan de Noord-Oosthoek van het Philips Stadion. Hij glimlacht erbij. "Das war einmal", lijkt hij te denken. Als een droom uit zijn jeugd, die hij zich nog vaag herinnert.
Twintig lentes jong was hij. Twintig, en de wereld was niet groter dan Helmond en omstreken voor Wilhelmus Martinus Leonardus Johannes van der Kuijlen. En toen kwam PSV. Een 'menneke' uit het Brabantse land zonder sterallures, zonder de status van vedette, maar mét een ongekende dosis talent en arbeidsethos kwam de Lampegatse vereniging versterken. De jongste speler in de Eredivisie. In zijn eerste wedstrijd won PSV met 6-1. Een onbekende Helmonder schoot vijf keer raak. Debuut met een hoofdletter D.
Van der Kuijlen's handelsmerk was een prachtige lange pass, en een dubbele kapbeweging waarmee hij honderden tegenstanders op het verkeerde been zette. Bovendien bezat de tweebenige aanvallende middenvelder een verwoestend hard schot. Willy van der Kuijlen was geen harde speler, maar hij bewoog zich sluipend, haast als een roofdier, over het veld. Steeds op zoek naar de juiste positie. En bij het kleinste gaatje dat hij zag, klonk het "Skiete! Skiete Willy!"
En Willy skoot. Willy schoot veel, hard en raak. 311 keer maakte hij zo'n heerlijk hupje van geluk. Zo'n hupje zoals ze dat tegenwoordig niet meer maken na een doelpunt. Gewoon simpel, twee handen in de lucht en huppen maar. 311 goals, waarvan 308 voor PSV. Driehonderdenelf doelpunten. Dan ben je een hele grote.
In 1978 won PSV aan de hand van Van der Kuijlen voor de eerste keer in de geschiedenis een Europese beker. Willy, die uitgeput, maar met een glimlach van oor tot oor, in een shirt van tegenstander Bastia op de schouders wordt gehesen met de UEFA Cup in zijn bezwete handen. De wereld keek toe hoe die jongen met het pikzwarte haar zijn finest hour beleefde. De beelden zorgen nog altijd voor kippenvel. Ook bij hem.
Het Nederlands Elftal is een ander verhaal. Hij had erbij kunnen zijn, in '74 en '78, maar de vete 'PSV-Ajax' binnen Oranje werd gewonnen door Johan Cruijff en Johan Neeskens en dus ging het WK niet door voor Willy. Daar baalt hij van, dat merk je aan alles. Toch heeft hij er nooit over geklaagd. De tijd kun je toch niet terugdraaien, gebeurd is gebeurd. Spijt is zinloos.
En nu, 45 jaar nadat dat Helmondse knaapje het sportpark van meneer Philips opwandelde, kijkt hij naar die bronzen blinkende figuur met het gestrekte linkerbeen. De kracht achter het schot is verdwenen. De gitzwarte, strak gekamde haren zijn grijs geworden. De strakke blik heeft plaatsgemaakt voor een vriendelijke glimlach. De jeugd van nu herkent hem niet meer. Maar dat standbeeld, dat voor de ingang van Vak UU, naast die andere mythe genaamd Coen Dillen staat, zal daar tot in de eeuwigheid blijven staan.
Willy van der Kuijlen, voor altijd Mister PSV.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Leicester City kan promotie naar Premier League niet ontgaan na verlies Leeds
Arda Güler is de held van Real Madrid op moeizame avond in San Sebastián
Feyenoord ontvangt gigantisch bedrag van Liverpool voor Arne Slot
Roda begaat bij Jong Ajax cruciale misstap in strijd om directe promotie
Willem II wint niet van FC Groningen en moet promotiefeest uitstellen
Liverpool en Feyenoord bereiken mondeling akkoord over transfer Arne Slot
Meer sportnieuws
Ik vind het niet goed,
Je verteld in mijn ogen te weinig over Van der Kuijlen.
Deze CE is té kort en de alinea's zijn ook veelste klein.
Verder heb je geen verkeerde schrijfstijl.
Je krijgt van mij twee sterren
Ik vind het een slecht stuk. De gedachte is leuk, maar je werkt de zaken niet goed uit. Dit is complementair aan het feit dat de alinea's natuurlijk veel te kort zijn.
Daarbij zie ik in de tekst fouten staan, die niet hadden gehoeven. Voorbeeld; Hij had erbij kunnen zijn, in '74 en '78, .......... Hij had hier in '74 en '78 bij kunnen zijn, maar..........
Op deze manier bespaar je vrij simpel twee komma's in een zin en loopt het stuk dus beter door.
De tips op een rijtje;
- begin met deelonderwerpen te bedenken
- kijk wat bij elkaar hoort
- deel je alinea's aan de hand daarvan in
- kijk in welke alinea nog zaken erbij kunnen
- hou het goedlopend
Ik weet zeker dat wanneer je bovenstaande punten volgt, het volgende stuk vele malen beter zal zijn. Succes ermee!
Een tip. Schrijf niet over een voetballer die je nooit gezien hebt. Want dan wordt het droog feitelijk. Jij bent achttien jaar en kent de man alleen van de verhalen, dan is het moeilijk een goede CE te schrijven.
Vind het niet slecht, heb natuurlijk van hem gehoord, maar ik zou geen CE over een persoon schrijven die je niet heb zien voetballen. Verder had je aardig wat spellingsfouten en kon het wat langer.
Vind het wel ironisch dat je bij iedere club een voetballer opnoemt en bij Feyenoord een verzorger. 
Maak je CE de volgende keer iets langer, graaf dieper voor feiten en ga vooral je research + stuk goed na voor fouten. Ik geef je geen sterren omdat het anders te laag zou worden, maar ik geef je deze tips toch even mee.
Icoon van Ajax is Cruijff en van Feyenoord Van Hanegem.
Onwaar... Sjaak Swart is Mister Ajax en Coen Moulijn is Mister Feyenoord. Van Hanegem en Cruijff zijn de beste spelers van beide clubs geweest, maar de ware iconen zijn Moulijn en Swart
Ik sluit me volledig aan bij de opmerkingen hierboven over het taalgebruik, verkeerd genoemde iconen en het feit dat je schrijft over iemand die je duidelijk niet hebt zien voetballen. Ik had gehoopt wat meer te weten te komen over het icoon van Psv, maar ben van je column niet veel wijzer geworden.
Je hebt, zoals je al vaker hebt laten zien, een hele mooie schrijfstijl. Dit is echter wel een nietszeggend stukje, dat in één regel samen te vatten is: Willy van der Kuylen was een hele goede voetballer, groeide uit tot Mister PSV en heeft nu een standbeeld. Meer vertel je eigenlijk niet. Daarbij vind ik het een beetje geforceerd sentimenteel.
Ik geef je met drie sterren het voordeel van de twijfel, omdat ik hoop dat je toch vooral doorgaat met Ce's schrijven. Volgende keer graag wel iets meer aandacht besteden aan de inhoud, want alleen schrijftalent is niet genoeg.
Ik vind het eigenlijk wel goed in tegenstelling tot anderen. je ziet gelijk dat jij kunt schrijven en je een verhaal kunt ''zien''.
Na de eerste drie goede alinea's denk ik alleen dat je enigszins té veel feitenwilt vertellen over de voetballer vdkuijlen om zijn carriere en kwaliteiten te laten zien. Je moet die feiten mischien soms meer betrekken bij je verhaal blijven wat je in de eerste drie en laatste alinea vertelt met een paar voegwoorden/zinnen. Ook in de andere alinea's zitten verder wél leuke en goede zinnen.
maar ik vind overduidelijk dat je het ''zien'' van het verhaal hebt, dat is het belangrijkst en terecht dat vdkuijln aandacht krijgt.
Leuk stuk.
Best mooi opgeschreven. Toch is het niet wenselijk dat iemand over een voetballer schrijft die hij nooit live heeft zien voetballen. Dit neemt niet weg dat het voor mij een leuk en mooi geschreven stuk was. Ik zou de tips van Beback gebruiken om je volgende CE nog beter te maken!
Leuk onderwerp, jammer dat je enige aardige stukje letterlijk terug te vinden is in een filmpje wat ik net van youtube af heb geplukt.
1 ster dus..
leuk stukje man! 5./5