‘Toen kwamen er ineens zeven politieagenten onze kamer binnen’

In de serie Ex on the Pitch van Voetbalzone komen twee ex-profvoetballers op bezoek in De Voetbalfabriek in Almere. Samen met presentator Jelle Kusters blikken ze terug op hun carrière, waarbij ze een aantal minigames spelen. In de achtste aflevering is het de beurt aan Marcel Meeuwis en René van Dieren, die teamgenoten waren bij de jeugdelftallen van het Nederlands elftal.

Meeuwis begon zijn carrière bij Willem II, waarna hij vervolgens via onder meer Feyenoord en Borussia Mönchengladbach zijn loopbaan afsloot met een avontuur in Australië bij Melbourne City. Van Dieren bleef zijn gehele carrière in Nederland. Hij begon zijn loopbaan bij Feyenoord, om deze vervolgens af te sluiten bij stadgenoot Sparta Rotterdam.

Op stap met het Nederlands jeugdelftal
De eerste ontmoeting tussen beide spelers vond plaats in de jeugdelftallen van het Nederlands elftal. Hier waren ze vanaf de Onder 14 zelfs kamergenoten, een periode waarin kattenkwaad centraal stond voor beide heren. “We staken elkaar een beetje aan, zo bijvoorbeeld ook in Lloret de Mar in Spanje. Wij wonnen het toernooi en Roelof Luinge (oud-scheidsrechter, red.) was mee. Toen we terugkwamen hebben we met een brandblusser onder de deur van de kamer van Luinge de hele kamer volgespoten, tenminste dat dachten we. Een uurtje later, toen we aan het slapen waren, werd onze deur open getrapt. Toen kwamen er ineens zeven politieagenten onze kamer binnen. Bleek het dat we de verkeerde kamer te grazen hadden genomen. We hebben toen uiteindelijk wel gelachen.”

Voetbalhumor
Terugkijkend op zijn carrière is er één ding dat Van Dieren het meeste mist aan zijn tijd als profvoetballer: de voetbalhumor. Zo nam hij zijn medespelers graag te grazen. “Ik werkte altijd heel graag met tape. Net als met de wc-borstel, die zette ik altijd op scherp in de wc. Ik hing hem op aan het plafond, met de tape naar de deur en dan stond hij op scherp. De eerste de beste die de wc binnenkwam kreeg dan die borstel tegen zich aan. Ik heb ook weleens meegemaakt dat ik het zelf alweer vergeten was en gewoon de wc binnenliep. Gelukkig wist ik altijd net op tijd te bukken. Ook Meeuwis was fan van een gezond partijtje voetbalhumor. “Ik heb wel eens een fazant gevangen en deze in de kofferbak van de Poolse keeper Zbigniew Malkowski gestopt. Toen reed hij (Malkowski, red.) op een gegeven moment weg, en hoorde hij telkens gekakel uit de achterkant van zijn auto komen. Toen is hij langs de weg gestopt, deed hij de kofferbak open en schoot de fazant zo de auto uit. Malkowski schrok zich dood.”

Uitdelen en incasseren
Wie uitdeelt, kan ook iets terugverwachten. Zo ook in de voetbalwereld. Op een trainingskamp van Roda JC in Mallorca werd Meeuwis goed teruggepakt voor zijn streken. “Ik kwam op een avond terug van het stappen, liep mijn hotelkamer binnen en zag dat alles leeg was. Alles was compleet weg. Mijn matras lag samen met de dekens op het balkon, zeiknat. Ik heb die nacht ineengekrompen op de grond geslapen. Toch was dit voor Meeuwis geen reden om te stoppen met het in de zeik nemen van zijn teamgenoten. “Bij VVV reed ik altijd samen met Mohammed Allach. Hij vroeg mij een paar uur voor de wedstrijd of ik hem later even goed op scherp kon zetten. Toen we echter al in de tunnel bij MVV stonden, kwam ik erachter dat ik dit nog compleet was vergeten te doen. Ik liep daarom snel naar hem toe en gaf hem een platte hand op zijn gezicht. Ik rende gelijk weg, maar Mo (Mohammed Allach, red.) sprintte achter mij aan. De wedstrijd is uiteindelijk zelfs vijf minuten later begonnen.

Vrienden en vijanden
Binnen het veld was het voor de oud-spelers van Feyenoord niet altijd alleen maar grappen en grollen. Zo had Meeuwis een vervelend onderonsje met Kevin Strootman. “Hij (Strootman, red.) was alleen maar aan het praten en schelden en op een gegeven moment begon hij ook over mijn moeder. Ik vertelde hem toen dat hij bij de eerstvolgende bal die hij kreeg, hij een schop kon verwachten. Dat heb ik toen ook gedaan en ik kreeg gelijk rood.” Van Dieren koestert vooral de positieve herinneringen van vroeger, en barst in lachen uit als hij wordt gevraagd naar zijn tijd als kamergenoot van Theo Janssen tijdens een jeugd-EK. “Janssen was natuurlijk een kettingroker, maar ik sliep met hem op de kamer en heel de kamer stond blauw. Zo kon ik natuurlijk niet slapen, dus deed ik het raam open terwijl het buiten -3 graden was. Ik zei: ‘Ik doe het raam pas dicht als jij stopt met roken.’ We hebben toen heel de nacht met het raam open geslapen." Ook de volgende dag weet Van Dieren zich nog goed te herinneren. “We liepen langs een meertje, en Janssen zei: ‘Zie je die vissen, ga ze maar van dichterbij bekijken’. Hij duwde mij toen zo dat meer in.”