‘Ik en mijn vader zijn grote Ajax-fans, het is de club van ons hart’

GRASSE - In de Ligue 1 zijn vier Nederlanders actief: Memphis Depay, Kevin Strootman, Kenny Tete en Queensy Menig. Op een lager niveau loopt er echter nóg een speler rond met een Hollands paspoort: Killien Jungen. Deze aanvaller speelde jarenlang in de jeugd bij AS Monaco, liep stage bij Ajax, werd geplaagd door blessures en hoopt via het bescheiden Racing Club de Grasse zijn top te halen.

Door Gijs Freriks

Jungen werd geboren in Purmerend, maar verhuisde al op éénjarige leeftijd naar Frankrijk. Zijn vader begon een juwelierszaak in Cannes en echtgenoot, dochter en zoon gingen mee. Jungen ging voetballen bij US Mandelieu-la-Napoule en werd op achtjarige leeftijd gescout door AS Monaco. “Ik heb daar de mooiste momenten van mijn leven meegemaakt. Ik heb er veel vriendschappen aan overgehouden, ben toch met al die jongens opgegroeid.” Vader Jungen bracht zijn zoon iedere dag naar de training en haalde hem ook weer op. Elke dag waren ze twee uur onderweg. Negen jaar lang werden er zo honderden kilometers afgelegd.

“We woonden op 55 kilometer van Monaco. Mijn vader reed mij vier keer in de week heen en weer. Dat geluk hebben weinig kinderen. Als ik aan die tijd terugdenk, dan doet het mij goed dat mijn vader altijd zo achter mij heeft gestaan. Het is een heel mooi iets in mijn leven.” Jungen zat niet in de lichting van Anthony Martial en Kylian Mbappé, maar speelde wel samen met Kévin N’Doram, die een vaste waarde is in het Stade Louis II. Ook voetbalde hij met linksback Cheick Keita, die momenteel door Birmingham City wordt verhuurd aan KAS Eupen. Voor de rest zijn er van Jungens lichting weinig spelers doorgebroken.

Ook voor Jungen hield het verhaal bij AS Monaco op een geven moment op. Toen hij zeventien was, kreeg hij te horen dat er geen perspectief meer was. “Het was moeilijk. Toen ik een leeftijd bereikte waarop ik kon doorbreken, vond er een revolutie plaats. Er kwam een Rus (Dmitry Rybolovlev, GF.) die nu nog steeds de eigenaar is en hij begon veel geld in de club te pompen. Hij haalde jongens van buitenaf: Radamel Falcao, João Moutinho, James Rodríguez. Van mijn ‘jaar’ hebben een of twee spelers het eerste van AS Monaco gehaald. Erg weinig.” Jungen ging op zoek naar een nieuwe club en werd geholpen door André Gieling, een vriend van zijn vader en voormalig jeugdvoetballer van Ajax.

“Hij was zaakwaarnemer. Hij had me zien voetballen en regelde proefperiodes bij Vitesse en Ajax. Daar deden die clubs niet moeilijk over. Ik trainde een week mee met de A1 van Vitesse en op de eerste training maakte ik meteen een hattrick. Ik mocht de volgende training direct meedoen met Jong Vitesse, dat vond ik wel heel speciaal, want ik was net zeventien geworden. De week erop ging ik op stage bij Ajax. Dat was heel speciaal, want mijn neefje Mitchel Bakker speelt er ook. Zijn vader en mijn oom, Edwin Bakker, heeft ook bij Ajax gespeeld en Justin Bakker ook. Hij zit nu bij AZ. Ik en mijn vader zijn grote Ajax-fans, het is de club van ons hart. Het was daarom heel erg mooi om bij Ajax te trainen.”

“Ik speelde met Kenny Tete, Queensy Menig, dat soort gasten. Het waren allemaal vriendelijke jongens en het niveau lag hoog. Ik vond het heerlijk om met hen te spelen.” Jungen hoopte bij Ajax te kunnen blijven, maar de club uit Amsterdam liet slechts weten dat men hem in de gaten zou blijven houden. “Vitesse wilde direct met mij door en van Ajax moest ik maar afwachten of ze voor mij zouden terugkomen. Ze waren wel tevreden, maar Ajax is de grootste club van Nederland en kan in principe elk talent halen uit de wereld. Ajax was voor mij daarom geen zekerheid en Vitesse wel.” Voordat Jungen zou terugkeren in Arnhem, hield hij zijn conditie nog op peil bij Monaco. Toen sloeg het noodlot toe.

“Er werd een sliding gemaakt op mijn knie. Ik moest geopereerd worden, want mijn meniscus moest eruit. Vitesse wilde dat ik mij op 10 december zou melden, maar ik onderhandelde het zo uit dat ik pas op 31 januari tekende. Tot die tijd had ik de kans om te revalideren. Ik ben vervolgens begonnen bij Vitesse zonder iets over mijn knie te hebben gezegd. Ik was jong en was mij niet echt bewust van de impact van mijn meniscusblessure. Daardoor ben ik in dat half jaar bij Vitesse eigenlijk alleen maar aan revalideren toegekomen. Ik was niet fit genoeg en speelde minder goed dan gehoopt.” Jungen kreeg geen profcontract en ging in de zomer van 2014 op proef bij clubs als MTK Boedapest, Royal Antwerp en Erzgebirge Aue.

Met Erzgebirge Aue speelde Jungen een vriendschappelijke wedstrijd tegen het Hertha BSC van Salomon Kalou en John Heitinga. Daarin maakte hij een goede indruk op Tomislav Stipic: “De trainer was blind van me. Hij zei in de krant veel positieve dingen over mij en vond dat ik veel potentie had.” Jungen trainde tweemaal daags en voelde zich sterker en fitter worden, maar van een vaste basisplaats was nog geen sprake in de 2. Bundesliga. Toen Erzgebirge Aue degradeerde, liet Stipic weten dat hij vaker een beroep zou doen op onder anderen Jungen. “Hij beloofde dat hij op ons zou bouwen, dat het óns jaar zou worden. Vervolgens kreeg hij ruzie met de club en ging hij weg. Toen was mijn avontuur kapot.”

De Bulgaar Pavel Dochev nam het stokje van Stipic over en nam ‘een stuk of tien spelers’ mee. “Daardoor kwam ik niet meer in de plannen voor, heel teleurstellend. Ik kwam van een kleine wolk onder de grond terecht.” Jungen verliet Erzgebirge Aue en vond emplooi bij TOP Oss. Hier hoopte hij naam te maken in de Keuken Kampioen Divisie, maar na één maand scheurde hij in een oefenwedstrijd tegen de beloften van FC Dordrecht zijn kruisband af. Daardoor bleef zijn bijdrage aan TOP beperkt tot één invalbeurt van zes minuten. “Oss had financieel ook niet de mogelijkheid om mij door te betalen bij een blessure. Ik had op dat moment dus niets meer.”

Wat heb je toen gedaan?
“Mijn contract liep aan het einde van het seizoen af (juli 2016, GF.), maar ik moest nog tot december, januari revalideren. Ik ben daarom teruggegaan naar Cannes, waar mijn vader woont. Ik ben daar met een privétrainer aan de slag gegaan en ben op stage geweest bij Modena. Die onderhandelingen liepen op niets uit; de club ging een paar maanden later ook failliet. Toen ik terugkwam van die stage, zeiden twee oude vrienden: ‘kom meetrainen bij RC Grasse’. Ik kende die jongens nog van AS Monaco. Ik ben in het begin alleen maar gaan meetrainen om fit te worden omdat ik eigenlijk op een hoger niveau verder wilde gaan.”

“Na tweeënhalve maand scheurde ik opnieuw mijn kruisband af en moest ik weer acht maanden revalideren. De trainer van Grasse had wel gezegd dat ik meteen een contract zou krijgen als ik klaar was met de revalidatie, want hij had mij natuurlijk al zien spelen. Ik heb daardoor de tijd kunnen nemen om fit te worden en in dat proces zit ik nu eigenlijk nog steeds. De competitie is begin augustus begonnen ik ben nog niet honderd procent fit, maar ik ben onderweg. Ik hoop dat ik half november weer in de basis kan staan bij Grasse.”

Je speelt met Grasse op het vierde niveau. Hoe bevalt dat?
“Het is redelijk hoog, hoger dan ik had verwacht. Het niveau ligt wel lager dan bij TOP Oss. Ik merk bij mezelf dat ik een minder hoog niveau haal dan vóór mijn kruisbandblessure, maar ik denk dat ik mijn top wel weer kan halen. Er zijn wel periodes geweest dat ik er even doorheen zat. Ik had bij Oss voor zes maanden getekend en hoopte vervolgens een stap hogerop te maken, maar na één maand raakte ik dus geblesseerd. Dat was heel zuur. De laatste paar jaar heb ik door blessures steeds stapjes terug moeten doen.”

Het ultieme doel van Jungen is om in een topcompetitie te spelen. In welk land dat is, dat maakt hem niet veel uit. “Ik ben op mijn zeventiende naar Vitesse gegaan en op mijn negentiende naar Duitsland. Ik heb er niet veel moeite mee om ergens te aarden. Ik wil gewoon mijn hoogste doel bereiken. Of ik ooit in de Eredivisie wil spelen? Ja, dat zou een droom zijn.” Voorlopig werkt Jungen zijn wedstrijden dus af in parfumstad Grasse in het zuidoosten van Frankrijk. Het eerstvolgende duel waarin Jungen zijn opwachting kan maken, is op 20 oktober. Dan gaat Grasse op bezoek bij SC Toulon.