‘Die commentatoren zeiden: ‘Hij speelde bij Ajax en Twente, een goede speler’'

Met zijn transfer naar Club Deportivo Andratx heeft Abdelghani El Bachir een ambitie waargemaakt waarvoor hij Nederland een jaar geleden achter zich liet. De voormalig jeugdspeler van Almere City, Ajax, FC Twente en FC Dordrecht speelde zich via Club Esportiu Carroi uit Andorra in de kijker bij verschillende clubs uit Spanje. Met zijn transfer naar Mallorca heeft El Bachir een bewuste keuze gemaakt om op termijn weer een volgende stap in zijn loopbaan te kunnen zetten.

Door Chris Meijer

Bijna een jaar woonde El Bachir middenin de Pyreneeën. Als hij vanuit Andorra la Vella - de hoofdstad van de bergstaat - zijn goede vriend Sergiño Dest in Barcelona wilde opzoeken, was hij met de auto of de bus uren onderweg. “Nu kan ik het vliegtuig pakken en dan ben ik binnen een halfuurtje in Barcelona”, vertelt El Bachir met een lach. Zijn nieuwe woonplaats Andratx ligt op het meest westelijke puntje van Mallorca, op een kleine tien minuten rijden van de Balearische Zee. “Er zijn niet zoveel bergen als in Andorra. En het is niet zo koud. Op mijn vrije dagen ga ik even naar de kust, want je hebt overal mooie stranden. Ik ben me ervan bewust waar ik ben, ik weet hoe mooi het hier is. Maar ik ben hier met een doel en dat is stappen maken.”

El Bachir is met een duidelijke reden neergestreken op Mallorca. De 21-jarige buitenspeler had er in januari ook voor kunnen kiezen om Carroi te verruilen voor de Segunda División of de Primera División RFEF, het derde niveau van het Spaanse voetbal. Onder meer Hercúles, Extremadura en Talavera wilden hem eveneens binnenhalen en zijn op papier grotere clubs. “Maar misschien zou ik daar wel op de bank terechtkomen of had ik een kleinere kans op speelminuten, bij Andratx zit echt een trainer die in mij gelooft en gebruik wil maken van mijn kwaliteiten. Daardoor kreeg ik een goed gevoel bij Andratx”, legt El Bachir uit. “Door verkeerde keuzes heb ik al een achterstand in mijn ontwikkeling, dus ik moest nu echt gaan spelen. Ik wilde een realistische stap maken, dus rustig naar de top gaan. Niet te snel, niet te langzaam. Ik heb een plan en weet waar ik naartoe wil, maar dat wil ik geleidelijk doen.”

Gedreven door de ambitie om ooit in Spanje te spelen koos El Bachir een halfjaar na zijn vertrek bij FC Dordrecht voor een overstap naar Andorra. Vooral mentaal vormde het dienstverband bij Carroi - de hekkensluiter van de Andorrese Primera Divisió - een uitdaging voor El Bachir. “Ik kwam vanuit de jeugdopleiding van Ajax en had het een en ander meegemaakt op hoog niveau, dus dit was anders. Je wordt aan het nadenken gezet: ligt het aan mij of aan een ander? Weet je wel, je moet kritisch zijn op jezelf. Ik begon doelen te schrijven, keihard te trainen én te netwerken.”

Bij Carroi slaagde El Bachir erin om zich weer in de kijker te spelen. Geregeld hingen er clubs vanuit Frankrijk en Spanje aan de telefoon voor de jeugdinternational van Marokko, die in Andorra weer op zijn oude positie van linksbuiten kwam te spelen na een tijd actief te zijn geweest als aanvallende middenvelder. Een halfjaar geleden kwam het nog niet van een volgende stap, waarna Carroi zijn contract met twee jaar wilde verlengen. “Ze wilden alles voor me regelen: een eigen huis, goed salaris. Dat zag ik niet zitten, Andorra was niet waar ik mijn carrière op dat moment wilde voortzetten. Ik was blij met de kans, maar wilde niet voor langer dan zes maanden tekenen. Dat is uiteindelijk in orde gekomen.”

Het plan van El Bachir pakte uit zoals hij gehoopt had en zijn ervaringen in Andorra hielpen hem om bij Andratx direct een goede indruk achter te laten. “Ik spreek Spaans, daar heb ik nu enorm veel profijt van. Toen ik hier kwam, begonnen ze een beetje in het Engels tegen me te praten. Dat ik in het Spaans antwoordde, zorgde wel voor verbazing. Het heeft een goede indruk achtergelaten, zo werkt het een beetje in Spanje. Je moet je aanpassen, anders kijken ze niet echt naar je om”, geeft El Bachir te kennen. “Andratx heeft niet zo’n groot stadion, maar dat komt doordat ze in drie jaar tijd drie keer zijn gepromoveerd. Ze hadden niet gedacht dat het zo snel zou gaan, dus nu beginnen die verbouwingen pas. Alles is heel professioneel. Ze volgen bijvoorbeeld alles met camera’s. De kranten staan vol met wedstrijdverslagen en alles.”

Na zijn debuut voor Andratx - als invaller tijdens de thuiswedstrijd tegen CD Ebro - kreeg El Bachir al snel in de gaten wat zijn komst losmaakt bij de lokale media. “Na de wedstrijd kwam ik erachter dat de camera mij continu volgde. Die commentatoren zeiden: ‘El Bachir is hier, hij heeft bij Ajax, FC Twente en het Marokkaanse elftal gespeeld en bewees in Andorra dat hij een goede speler is. De trainer is lovend over hem’. Ze kijken er naar uit om me te zien vlammen hier, na de wedstrijd kwamen ze dat ook tegen me zeggen. Dat is een heel warm welkom geweest”, zegt hij met een glimlach. In samenspraak met trainer José Contreras is besloten om hem rustig te brengen, daar hij zijn laatste wedstrijd voor Carroi eind november speelde. “De trainer heeft twee fysieke trainers op me gezet, die zitten dag en nacht op mijn huid. Zelfs buiten het veld. Ik ben elke dag helemaal kapot, zodat ik fysiek klaargestoomd word.”

“Het niveau ligt hier hoog, alles gaat hier op honderd procent. De intensiteit op de training ligt hoger dan ik eerder bij andere clubs heb meegemaakt. Een aantal gingen wel op honderd procent, maar sommigen deden het ook op tachtig procent. Hier gaat echt iedereen volle bak, zelfs de jongens die op de bank zitten. Je ziet dat je dan ook sneller moet handelen. De ene helft van het team komt uit de jeugdopleiding van RCD Mallorca en de andere helft heeft ervaring in LaLiga.” Tijdens zijn eerste uitwedstrijd tegen Club Lleida Esportiu - getraind door oud-Ajacied Gabri - raakte El Bachir onder de indruk van de sfeer in het Club Lleida Esportiu, waar plaats is voor bijna vijftienduizend mensen.

“We vlogen naar Barcelona, gingen met de bus naar Lleida en sliepen daar in een hotel. Ze hadden een mooi, groot stadion, maar ik vroeg me af of er wel mensen zouden komen. Ik wist gewoon niet wat ik moest verwachten. Toen we het veld opkwamen, zag ik dat het stadion halfvol zat. Met drummers, mascottes, fotografen: dat was prachtig”, vertelt El Bachir, die zich mogelijk in mei weer mag melden bij Marokko Onder 23 voor een trainingsstage. De Segunda División RFEF - waar ook de tweede teams van onder meer Espanyol en Cádiz actief zijn - moet voor hem een opstap vormen. “Ik ben volgend jaar ook nog jonger dan 23. Je hebt veel tweede teams in de Spaanse voetbalpiramide. Abde Ezzalzouli is ook van dit niveau naar Barcelona gegaan. Er gaan veel jongens vanaf dit niveau naar tweede teams van clubs uit LaLiga, waar ze dan uiteindelijk debuteren.”