De ‘schuld’ van Manchester City aan degradaties in Spanje en Nederland
Manchester City veroverde dit seizoen de domestic treble, door de Premier League, de FA Cup en de EFL Cup te winnen. De vreugde was groot in het blauwe deel van Manchester, waar the Citizens gehuldigd werden tijdens een rit in een open bus. Het contrast met Girona, een ander filiaal van de zogenaamde City Football Group, is levensgroot. In Catalonië geen uitzinnige vreugde, zelfs geen glimlach. Ondanks alle ambities en mooie plannen is Girona na twee jaar in LaLiga terug bij af en dat zorgt voor het nodige chagrijn.
Door Chris Meijer
De datum 4 juni 2017 zal in de omvangrijke geschiedenisboeken van Girona altijd een speciale plaats hebben. Met een 0-0 gelijkspel tegen Real Zaragoza verzekerden los Blanquivermells zich voor het eerst in het bestaan van promotie naar LaLiga. Girona speelde het grootste deel van het bestaan op het derde niveau van het Spaanse voetbal, maar was in de jaren voorafgaand aan de promotie naar het hoogste niveau een vaste waarde in de Segunda Divisíon. Op het moment dat Girona zichzelf verzekerde van een plaats in LaLiga, waren de onderhandelingen met de City Football Group al in een vergevorderd stadium. Het door Sheikh Mansour opgebouwde voetbalimperium wilde dolgraag een filiaal in Europa openen en Girona was om meerdere redenen een bijzonder interessante toevoeging. Helemaal toevallig was het niet dat de City Football Group in 2016 bij Girona terechtkwam. Pere Guardiola, de jongere broer van Manchester City-manager Pep, had eerder namelijk al zijn intrede gedaan bij de Catalaanse club.
Guardiola, die met zijn bedrijf Media Base Sports de belangen van onder meer zijn broer, Luis Suárez, William Carvalho, Brahim Díaz, Yuri Berchiche en Pablo Maffeo behartigt, speelde al een tijdje op de achtergrond een rol bij Girona, waardoor in 2015 al de eerste huurlingen van Manchester City in Spanje arriveerden. De Spaanse zaakwaarnemer onderhoudt zeer warme banden met Txiki Begiristain en Ferran Soriano, die sinds 2012 belangrijke posities vervullen binnen de City Football Group en wat er mede tot heeft geleid dat Pep Guardiola in 2016 in Manchester tekende. De informele samenwerking werd in de zomer van 2017, vlak na de promotie van Girona naar LaLiga, omgezet in een officiële overeenkomst. In een statement werd bekendgemaakt dat de City Football Group 44,3 procent van de aandelen in Girona in handen kreeg. Een andere 44,3 procent kwam in handen van de Girona Football Group. Deze partij wordt pikant genoeg gerund door Pere Guardiola.
Belangenverstrengeling
Om die reden is het dan ook niet verwonderlijk dat er direct vragen ontstonden over vermeende belangenverstrengeling, onder meer bij the Guardian en de BBC. De Britse kwaliteitskrant trok de conclusie dat zowel de Engelse voetbalbond (FA) als de Spaanse voetbalbond (RFEF) geen regels heeft aangaande innige samenwerkingsverbanden met buitenlandse clubs. “Het is makkelijk voor te stellen hoe de alarmbellen afgaan als Girona zich plaatst voor de Champions League en daarin aan Manchester City gekoppeld wordt”, schrijft de BBC. “City weet dat er verdenkingen zijn, maar benadrukt dat de lange termijn-visie belangrijker is dan de personen die momenteel betrokken zijn. Ondanks dat zij mede-eigenaar zijn, hebben ze geen directe invloed op de beslissingen bij Girona. Pep en Pere Guardiola zijn niet alleen broers, maar hebben vergelijkbare ideeën over voetbal en hoe een club gerund moet worden. City gelooft niet dat de samenwerking met Girona iets nieuws is, want meer Engelse clubs hebben een dergelijke samenwerking. Chelsea heeft bijvoorbeeld een vergelijkbaar samenwerkingsverband met Vitesse.”
Hoe Man City met zijn ‘Disney-imperium’ uitgroeide tot rijkste club ter wereld
De intenties van de City Football Group waren eigenlijk direct duidelijk: een podium creëren voor de meest talentvolle spelers van de academie van the Citizens om hen ervaring op te laten doen en hun marktwaarde te verhogen. Of zoals dat volgens de officiële lezing heet: “De nieuwe eigenaars willen de club laten groeien en tot een vaste waarde in LaLiga laten ontwikkelen. Dankzij deze actie zal de club een beroep kunnen doen op de ervaring van de City Football Group inzake infrastructuur, technische ploegen, de vorming van jonge spelers en marketing.” Sinds het aantreden van Sheikh Mansour heeft de jeugdopleiding van Manchester City een ongekende facelift ondergaan. Met de aankoop van the Citizens wilde hij niet alleen een uithangbord voor de Verenigde Arabische Emiraten creëren, maar ook geld verdienen. Want ondanks dat er al een oneindige berg oliedollars in Manchester City is gestoken, is de City Football Group inmiddels een winstgevende organisatie. In het verdienmodel van het ‘Disney-imperium van het voetbal’ heeft Girona een belangrijke plaats. De andere filialen van de City Football Group, New York City, Melbourne City, Yokohama Marinos, Club Atletico Torque en Sichuan Jiuniu, hebben in principe als functie om het ‘merk’ op andere continenten te versterken.
Logische consequentie
Girona diende op voorhand eigenlijk als voorportaal voor de hoofdmacht van Manchester City. De kampioen van Engeland heeft immers wel een ijzersterke jeugdopleiding, waarvoor overal ter wereld de beste talenten worden weggeplukt. Er miste echter een essentieel onderdeel binnen de academie: de mogelijkheid om de laatste stap richting het eerste elftal te zetten. “De beloftencompetitie is niet goed genoeg voor jonge spelers. In Spanje spelen de tweede teams van Real Madrid of Barcelona voor 45.000 mensen, terwijl hier niemand komt kijken. Het is niet sterk genoeg en daarom is het soms zo moeilijk voor Engelse spelers om door te breken. Het is een probleem in het Engelse voetbal”, zo verwoordde City-manager Guardiola zijn zorgen. Met de samenwerking met Girona loste Manchester City dit probleem in principe op, want op deze manier werd er een ‘tweede elftal’ gecreëerd, waar jonge spelers ervaring konden opdoen in LaLiga. Na hun periode in Girona zouden deze spelers dan klaar zijn voor het eerste elftal óf een transfer, wat dan weer geld in het laatje zou brengen voor de City Football Group. “Het kopen van Girona is een logische consequentie van de strategie van de City Football Group en de concentratie van rijkdom in het Europese voetbal. Door Girona kan City spelers ontwikkelen, om meer geld aan hen te verdienen. Slechts een aantal van hen zal ooit voor City spelen”, legde Raffaele Poli, hoofd van het CIES Football Observatory, uit aan the Guardian.
In het eerste jaar van de officiële samenwerking werden deze intenties kracht bijgezet door Manchester City, dat met Olarenwaju Kayode, Aleix García, Douglas Luiz, Pablo Maffeo en Marlos Moreno vijf op papier veelbelovende talenten richting Catalonië stuurde. In eerste instantie was er bij de fans van Girona positiviteit over de samenwerking met the Citizens. “Het zorgt ervoor dat de club meer geld heeft, waardoor we in staat zijn om de plek in LaLiga te consolideren en betere spelers te halen”, sprak Jaume Boix, supporter van Girona, twee jaar geleden tegenover de BBC. De positiviteit werd nog eens versterkt door het sterke debuutjaar van Girona in LaLiga. Onder leiding van trainer Pablo Machín eindigden de Catalanen als tiende, waarmee plaatsing voor Europees voetbal maar net werd misgelopen. De charismatische oefenmeester trad in 2014 aan toen Girona naar het derde niveau dreigde te degraderen en loodste de club in een kleine vier jaar naar een plek in de middenmoot van LaLiga, door zijn elftal met een duidelijke identiteit en filosofie te laten spelen. Machín liet Girona afgelopen zomer achter zich voor Sevilla, een vertrek dat volgens speculaties in Spaanse media weleens ingegeven zou kunnen zijn door de bemoeienissen vanuit Engeland.
Behalve Machín vertrok ook steunpilaar Maffeo, die door Manchester City werd verkocht aan VfB Stuttgart. Hoopvol werd er in Girona gekeken richting Engeland, maar uiteindelijk kwam er met Patrick Roberts slechts een nieuwe huurling bij. Verder versterkten los Blanquivermells zich met Johan Mojica (die overigens direct zwaar geblesseerd raakte), Jairo Izquierdo en Seydou Doumbia, terwijl Eusebio Sacristán werd aangesteld als de nieuwe trainer. Het huwelijk tussen de 55-jarige voormalig assistent-trainer van Barcelona, die bekendstaat als inconsistent en soft, en Girona werd nooit een succes, vooral omdat hij de matige selectie van de Catalanen niet aan het voetballen kreeg. Terwijl Girona worstelde, bleef het vanuit Manchester stil. Twee jaar geleden werd door Soriano nog beloofd dat men er alles aan zou doen om Girona zo lang mogelijk op het hoogste niveau te houden, maar van die belofte leek nu weinig over. Mede door negen nederlagen in de laatste tien wedstrijden van het seizoen degradeerde Girona uiteindelijk uit LaLiga. De woede van de fans richt zich toch voornamelijk op de City Football Group, die na de degradatie liet weten dat er ondanks de teleurstelling niks zou veranderen aan de samenwerking. “Voetbal gaat om emoties. De fans, ondanks dat ze geen eigenaar zijn van de club, verdienen een uitleg voor wat er de afgelopen maanden is gebeurd”, schreef de Diari de Girona.
NAC Breda
Het verhaal van Girona vertoont in zekere zin de nodige gelijkenissen met NAC Breda. In april 2016 tekende de Parel van het Zuiden een vijfjarig samenwerkingsverband met Manchester City. Uit een reconstructie van NRC Handelsblad blijkt dat daarbij afgesproken is dat jaarlijks vier talenten de tijdelijke overstap naar Breda maken. Daarnaast staat in het contract dat NAC in de Eredivisie een ‘uiterste inspanning’ moet leveren om de gehuurde spelers minimaal 50 procent van de officiële wedstrijden te laten spelen, terwijl dit percentage in de Eerste Divisie kan oplopen tot 75 procent. Het samenwerkingsverband met NAC heeft eigenlijk dezelfde insteek als die met Girona: het doen toenemen van de marktwaardes van de huurlingen van Manchester City. In het eerste jaar kwamen er direct zes spelers vanuit Engeland richting Breda: David Faupala, Brandon Barker, Ashley Smith-Brown, Thomas Agyepong, Manu García en James Horsfield, terwijl ook Fisayo Adarabioyo en Shane O’Neill via het netwerk van the Citizens binnenkwamen in het Rat Verlegh Stadion. NAC promoveerde direct en handhaafde zich een seizoen later in de Eredivisie, mede dankzij huurlingen Angeliño, Thierry Ambrose en Pablo Marí.
Dit drietal keerde na de zomer niet terug in Breda, om elders gestald of verkocht te worden. Erik Palmer-Brown, Luka Ilic, Paolo Fernandes en Arijanet Muric kwamen uiteindelijk op huurbasis naar NAC, al speelde laatstgenoemde slechts één wedstrijd in Nederlandse dienst. De twintigjarige doelman werd door City teruggeroepen wegens een langdurige blessure van Claudio Bravo, waarmee NAC eind augustus opgezadeld werd met een behoorlijk probleem. Het is tekenend voor de moeizame manier van samenwerken in dit seizoen. Na het vertrek van technisch directeur Hans Smulders en algemeen directeur Justin Goetzee was er volgens BN De Stem nauwelijks communicatie meer tussen NAC en City, wat er mede toe heeft geleid dat NAC in de winterse zoektocht naar versterkingen geen gebruik maakte van het Engelse scoutingsnetwerk. Tegelijkertijd verhuurde City Ko Itakura zonder overleg aan FC Groningen, op dat moment een concurrent in de strijd tegen degradatie. Joost Gielen, voorzitter van de raad van commissarissen, haalde later in gesprek met Voetbal International de kou uit de lucht en stelde dat al lang en breed bekend was dat NAC in de winter geen spelers zou krijgen vanuit Engeland. “Ik vind het te kort door de bocht om dan maar te stellen dat de samenwerking niets meer voorstelt. Dat is gewoon onzin.”
Voor zowel NAC als Girona wachtte dit seizoen uiteindelijk hetzelfde lot: met een bijzonder tegenvallende selectie degradatie vanaf het hoogste niveau. Het lijkt onwaarschijnlijk dat de City Football Group twee jaar geleden dit scenario had uitgedacht toen de contracten in Nederland en Spanje werden getekend. Het is de vraag of de leiding van het imperium zijn houding komende zomer zal veranderen, om de filialen weer terug te brengen op het hoogste niveau. Luuc Eisenga, de nieuwe algemeen directeur van NAC, benadrukte in een interview met BN De Stem dat er nog sprake is van een doorlopend contract en dat er in Engeland gesproken is. “Het waren prima gesprekken. Het ging over welke filosofie wij aanhangen, hoe NAC op een goede manier van hun spelers, kennis en manier van werken kan profiteren en hoe wij iets van regie kunnen hebben over welke spelers er komen en voor welke posities. Toen García en Angeliño hier speelden, waren er weinig kritische vragen over de samenwerking met City, het kan dus wel. In heel deze discussie moeten we relativering aanbrengen.”
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Jürgen Klopp laat zich uit over Arne Slot en geeft hem een mooi compliment
Dit is de enige competitie in de top 30 van Europa die VAR niet gaat invoeren
‘Galatasaray wil zich versterken en is van plan om toe te slaan bij Man United’
PSV passeert Ajax op ranglijst van tv-gelden Eredivisie en krijgt mooi bedrag
De 15 namen die Arne Slot deze zomer kunnen opvolgen bij Feyenoord
Hedwiges Maduro lijkt Ajax te gaan verruilen voor hoofdtrainerschap Almere City
Meer sportnieuws
Interessant artikel! Vind het wel jammer dat Girona gedegradeerd is, onder Machin kon je echt genieten van het spel. Super aanvallend ook en spelers als Portu en Stuani maakten het ook leuker om naar te kijken. Dit jaar heb ik daar helaas weinig van terug gezien.
Deze trend zie je overigens vaker terugkomen bij voetbalclubs: de eigenaar van Watford heeft uit mijn hoofd nog twee andere clubs, Granada en Udinese waren het volgens mij. Leipzig in Oostenrijk en in Duitsland is hier ook een voorbeeld van en volgens mij zijn er nog wel een paar. Heel krom eigenlijk dat dit kan en mag.
Granada is een jaar of 2 uit de samenwerking, ze hebben sinds die tijd een chinese eigenaar.
Wat je vaak ziet is het volgende patroon:
Girona en NAC huren spelers van City en die blijken het toch aardig goed te kunnen. Vervolgens komen ze na een seizoen weer terug in Manchester en ze worden verhuurd aan een grotere club op een hoger niveau.
Daarop volgend krijgen Girona en NAC weer een nieuwe lichting en dan moet je maar hopen dat daar weer een paar voltreffers tussen zitten. Het is namelijk niet zo dat je de grotere talenten krijgt en ruim 75-85% (ruwe schatting) van die jeugdopleiding kan er niet bijster veel van.
@sirius: Wel grappig om een reactie te lezen waarin getracht wordt sentiment om te zetten naar onderbouwing. Mag ik vragen op basis van welke cijfer jij tot jouw inzicht en daarbij tot de ruwe schatting bent gekomen. Ook ben ik wel benieuwd wat jouw definitie van er "niet bijster veel van kunnen". Op welk niveau moet iemand mee kunnen om er wel veel van te kunnen?
Wat bekent is dat Manchester City state of the art faciliteiten heeft. Daarnaast hebben ze de afgelopen jaren er veel werk van gemaakt om de input van topkwaliteit wereldwijd naar Manchester te trekken. De inflatie in het voetbal die mede tot stand komt door de toptransfers van onder andere City maakt dat deze opzetin een aantal jaren flink lucratiever is gewordenen.
De constructies met andere teams maakt dat zij kunnen proviteren van kwaliteit die normaliter niet in het budget zouden passen. Echter ontbreekt het die clubs aan een geraamte waar zij jaren op voort kunnen bouwen. Een constructie met maximaal 2 a 3 spelers zou veel geschikter zijn.
Ik vind dit soort opzetten erg interessant en in sommige gevallen wel een goede ontwikkeling. Zolang clubs als Manchester City een satellietclub in Azie, Australie of de VS hebben denk ik dat het het voetbal alleen maar leuker en beter kan maken. De kans dat een supertalent uit Europa anders in de VS zou spelen is niet heel groot natuurlijk!
Satellietclubs binnen Europa vind ik al gevaarlijker. Stel inderdaad dat Girona de Champions League in lijkt te gaan door goede prestaties in de competitie. Manchester City is en blijft de topclub, dus die zullen dan liever hebben dat Girona er uit blijft omdat je als eigenaar niet twee clubs in 1 competitie mag hebben en dan Man City dus buiten de boot kan vallen? Wat gebeurt er dan? Laat Girona de laatste vijf wedstrijden lopen of trekken ze zich uit het toernooi terug?
Om de regels te omzeilen heet Red Bull Leipzig officieel natuurlijk RassenBall Leipzig, en de UEFA laat toch zowel Leipzig als Salzburg toe in de Champions League. Zolang ze dus geen Girona City heten zal het wel snor zitten dus?
Volgens mij hebben Girona en City gewoon een zelfde samenwerking als die van Vitesse en Chelsea. Naar mijn weten zijn alleen Melbourne en New York echt van de City Group.
Dat hebben ze niet gooner. City is voor 44% eigenaar van Girona terwijl Chelsea voor welgeteld 0% eigenaar van Vitesse is. Dat de eigenaar van Vitesse dan erg close is met de eigenaar van Chelsea en daardoor makkelijker spelers doorgeschoven worden is een mooie bijkomstigheid voor Vitesse. Verder mag Vitesse zelf kiezen wie ze huren, NAC en Girona hadden die optie niet...
Dat heeft meer te maken met de eigenaren. RB Leipzig en RB Salzburg waren voor 100% onderdeel van Red Bull. Tegenwoordig is Salzburg op papier geen eigenaar meer, maar enkel hoofdsponsor. Achter de schermen zal het één en ander nog wel door Red Bull bepaald worden. Door deze truc kunnen beide clubs uitkomen in de CL. Zelfde geldt voor Chelsea en ik meen Cska Moskou, Abramovic heeft 100% van de aandelen van Chelsea en slecht 49% van de aandelen van Cska. City Football Group is volgens het artikel maar 44,3% eigenaar van Girona, dus beide clubs mogen tegen elkaar uitkomen in de CL of EL zonder dat de Uefa er wat aan kan doen.
RB Leipzig heet trouwens zo omdat sponsornamen zijn verboden in de professionele voetbalcompetities in Duitsland. Met uitzondering van Bayer en CZ Jena, omdat die van oudsher zijn ontstaan uit het bedrijf zelf zoals ook bij PSV
De samenwerking tussen Vitesse en Chelsea ziet er toch wat anders uit. De eigenaar van Vitesse is namelijk een andere dan Chelsea heeft. Dat die eigenaren 'goed bevriend' zijn staat overigens buiten kijf.
Juridisch gezien is dat ook geen probleem en zelfs de Uefa heeft geoordeeld dat dit een valide constructie is waar zowel Vitesse als Chelsea in het zelfde seizoen uitkwamen in Europa en er zodoende een papieren kans was dat ze tegenover elkaar zouden kunnen staan.
Lijkt toch anders dan Girona en City.
Nu ben ik zeker geen fan van City, maar dit gaat wel erg ver. Je bent als club zelf verantwoordelijk voor de ploeg die in het veld staat. Door een dergelijke samenwerking krijg je niet ineens de beschikking over toptalenten. Zo af en toe zit er een pareltje tussen, maar over het algemeen schepen ze je op met pure middelmaat en daar ben je zelf als club ook bij.
NAC en Girona zijn dan ook gewoon zelf verantwoordelijk voor hun degradatie. Clubs als Heracles doen het al jaren erg goed met zeer beperkte middelen, dus met een goede scouting kun je wel degelijk een behoorlijke ploeg op de been brengen. Als valt en staat met beleid en als je al afhankelijk bent van een andere club, is er al iets structureel mis.
Nou, ik heb mijn verhaal gewist want ik dacht hetzelfde.. Ik denk dat het een beetje misgaat bij de spelers die je toebedeeld.. City koopt natuurlijk als een gek voetballers met een beetje talent op de hoop dat ze er geld voor krijgen, ware het niet dat van de 100 spelers er misschien 5 tussen zitten die idd het verschil kunnen maken. Die gaan natuurlijk naar grotere clubs dan een club in Nederland, misschien heb je geluk dat je wel behoorlijke spelers krijgt bv een angelino of ambrose.. Maar idd, als je je zelf als club afhankelijk maakt van zo'n constructie is er bestuurlijk week wat mis, want ik blijf er bij dat zo'n mooie club als NAC dat niet nodig zou moeten hebben.
Ik denk dat clubs als NAC dit echt wel nodig hebben, hopen op een paar goede seizoenen op rij dmv de huurlingen en daarmee budget creëren om zelf spelers aan te trekken en de goede prestaties vol te houden.
Ik ga er vanuit dat NAC de hoop gehad heeft spelers te ontvangen die het niveau iets beter aan kunnen dan wat ze nu krijgen. Gevalletje gegokt en verloren, nu zaak om het op een andere manier te proberen.
Ik snap zijn keuze wel van zermat hier op Voetbalzone hij is nu 6 jaar voetbalfan eerst voor Liverpool maar besloten dat City uiteindelijk een betere keuze was. Een club die titels wint en eerlijk is eerlijk die Arabier heeft het slim bekeken met deze constructie. Ik ben zelf niet voor deze club maar ze spelen mooi voetbal en misschien dat ik ook maar dan moet worden van City nu Manu het niet meer zo goed doet de laatste jaren. Want het beleid bij city is in ieder geval goed geregeld.
"daarnaast staat in het contract dat NAC in de Eredivisie een ‘uiterste inspanning’ moet leveren om de gehuurde spelers minimaal 50 procent van de officiële wedstrijden te laten spelen"
Waarom die regel? Als een speler er op eigen kracht niet eens in slaagt om 50 procent speeltijd af te dwingen bij Nac, dan kan Manchester City toch al wel de conclusie trekken dat ze die speler af kunnen schrijven? Waarom dan toch nog zo geforceerd speeltijd afdwingen voor een (voor hen) onbruikbare speler?
Omdat spelers zich dan helemaal niet ontwikkelen? En nee, dan hoeven ze nog niet afgeschreven te worden. Zinchenko kon bij PSV ook geen basisplaats afdwingen en maakt nu veel minuten op een voor hem onnatuurlijke positie.
Een basisplaats afdwingen bij PSV of 50 procent van de wedstrijden spelen bij Nac, da's nogal een verschil, vind je niet?
Mijn punt is dat als je geen basisplek bij PSV kunt afdwingen niemand verwacht dat je twee jaar later zo veel minuten maakt bij City.
En die 50% is gewoon een logische eis. Waarschijnlijk worden ze nooit goed genoeg voor City maar kunnen ze de spelers wel voor een aardig bedrag verkopen als hij goed presteert.
Zinchenko speelde in de wedstrijden dat hij de kans kreeg niet onverdienstelijk. Nu weet ik niet wat op de trainingen gebeurde, maar het leek erop dat hij niet de kansen kreeg die hij verdient. Cocu was gewoon een stijfkop die na tegenvallende resultaten al snel terugpakte naar zijn oude vertrouwde selectie.
Een regel dat een bepaald aantal wedstrijden minimaal gespeeld moeten worden zijn voor de club (in dit geval city) en de speler gewoon een logische eis.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.