De flamboyante ster die na een horrorblessure vooral buiten de lijnen schitterde

De rijke voetbalgeschiedenis kent vele markante, tragische of grappige personages. In de rubriek Vedettes licht Voetbalzone telkens het doopceel van een van die figuren. Guy Roux vergelijkt het talent van Djibril Cissé met dat van Kylian Mbappé, maar twee beenbreuken zorgden ervoor dat de oudere van de twee later in zijn carrière vooral naast het veld uitblonk. Dit is zijn levensverhaal.

Door Sander Grasman

Niemand leek de afgelopen weken blijer met de Afrikaanse titel voor Ivoorkust dan 41-voudig Frans international Djibril Cissé. De kleurrijke oud-aanvaller was de jongste zoon van de Ivoriaanse verdediger Mangué Cissé, die zijn carrière afsloot bij het Franse Arles, waar de kleine Djibril ook ter wereld kwam. Hij had misschien de goede genen van zijn vader, maar die verliet het gezin nog voordat hij zijn driejarige de liefde voor het voetbal had kunnen doorgeven.

Djibril Cissé has still got it pic.twitter.com/K7aAO1d0mO

— COPA90 (@Copa90) February 13, 2024

Die liefde vond hij dus uit eigener beweging - met een beetje inspiratie van zijn oudere broer Abou - en die liefde was ook gelijk wederzijds. Na twee jaar bij Nîmes, mocht hij zich op zijn vijftiende melden bij de befaamde jeugdopleiding van AJ Auxerre. Daar had Guy Roux niet lang daarvoor in de persoon van Eric Cantona al aangetoond met onvoorspelbare types overweg te kunnen. Veel tijd had de nieuweling niet nodig om de oude leermeester te overtuigen van zijn talent en voor hij het wist, werd hij naar de hoofdmacht overgeheveld. Maar niet voordat hij de prestigieuze Franse jeugdbeker, de Coupe Gambardella, met zijn leeftijdsgenoten had gewonnen.

Cissé debuteerde al op zeventienjarige leeftijd in het eerste van de club, maar moest nog een tijd geduld hebben voor Roux hem tot zijn aanvalsleider zou bombarderen. Toen hij die positie echter veilig in handen had, stond er geen maat op de jonge Fransman. Met zijn snelheid, atletisch vermogen en een kanon vermomd als rechtervoet kroonde hij zich in drie seizoenen tweemaal tot Frans topschutter en was hij in die tijd goed voor meer dan zestig treffers. Bovendien nestelden les Diplomats zich aan zijn hand weer in de subtop van de Ligue 1.

Jaren later zou Roux het talent van zijn pupil vergelijken met dat van Kylian Mbappé en er was geen al te scherp oog voor nodig om te zien dat Auxerre hun groeibriljant niet veel langer binnenboord zou kunnen houden. Uiteindelijk was het Liverpool dat hem haalde als vervanger van hun eigen vertrokken wonderkind van de club, Michael Owen.

Guy Roux : « Kylian Mbappé ? Je le compare souvent à Djibril Cissé. Ils sont explosifs, à l’aise quand ils ont des espaces à dévorer et ils finissent bien. » (@RMCsport) pic.twitter.com/YN1nRKWr2g

— Actu Foot (@ActuFoot_) October 20, 2018

Ondanks een doelpunt bij zijn debuut had de Fransman tijd nodig om zich aan te passen aan het niveau in de Premier League. Die tijd kreeg hij echter niet, want al op 30 oktober sloeg het noodlot toe. In een ogenschijnlijk onschuldig duel met Blackburn Rovers-verdediger Jay McEveley bleef de linkervoet van de Fransman haken in het gras. Als een jong twijgje in een voorjaarsstorm brak het onderbeen van Cissé nagenoeg in tweeën. De open breuk had zelfs tot amputatie kunnen leiden, als hulpverleners in het stadion niet zo adequaat hadden opgetreden.

Normaal gesproken staat er voor een dusdanig ingrijpende blessure een lange revalidatie, maar Cissé keerde boven verwachting snel terug en stond zelfs op het veld in Istanbul, toen the Reds het in de finale van de Champions League moesten opnemen tegen het AC Milan van Carlo Ancelotti. Na een Italiaanse 3-0 voorsprong bij rust, zouden de Liverpudlians aan de hand van Steven Gerrard de wedstrijd compleet doen kantelen en het was de herstelde spits die één van de penalty’s in de beslissende serie verzilverde.

Happy birthday, Djibril Cisse. One of Liverpool's three penalty shootout scores that night in Istanbul. Can you name the other two?#LFC pic.twitter.com/aWR9Ri5oAG

— Planet Football (@planetfutebol) August 12, 2022

Terwijl zijn sportieve loopbaan noodgedwongen stil had gelegen, was hij naast het veld wel begonnen de maatschappelijke ladder te beklimmen. Hij had een landgoed gekocht in Cheshire, wat hem de titel Lord of the manor of Frodsham opleverde, en hij joeg onmiddellijk een deel van de vooraanstaande bevolking tegen zich in het harnas door er op aanraden van plaatselijke dierenrechtenactivisten de jacht op vossen te verbieden. Niet de beste manier om je binnen je nieuwe adellijke stand geliefd te maken.

In zijn tweede seizoen in Engeland werd Cissé door coach Rafa Benítez vaak vanaf de rechterflank gebruikt, maar eigenlijk zat de Spanjaard helemaal niet te wachten op de grote aankoop van zijn voorganger Gerard Houllier en dus ontstonden er rap geruchten dat zijn langste tijd op Anfield erop zat. Aan het eind van het seizoen zou een transfer naar Marseille al in kannen en kruiken zijn geweest, toen hij in de laatste oefenwedstrijd van les Bleus richting het WK in Duitsland andermaal een been brak.

Zijn overstap naar Zuid-Frankrijk werd daarop omgezet in een huurdeal en rond de jaarwisseling stond Cissé weer voor het eerst op het veld. Ondanks de twee loodzware blessures waren de verwachtingen rond de teruggekeerde verloren zoon torenhoog. Zo hoog dat hij ze nooit kon waarmaken, en dus begon men te morren, toen de teller vier maanden na zijn comeback slechts op vier treffers stond.

De doelpuntenmachine van weleer leek gestokt, maar gedurende het competitieslot bleek de spits nog een eindspurt in de benen te hebben. Met nog eens vier doelpunten in zijn laatste zeven wedstrijden had hij namelijk een belangrijk aandeel in het behalen van een Champions League-ticket en dus kreeg hij alsnog zijn gewilde transfer naar de havenstad.

Djibril Cissé won de Champions League met Liverpool en werd twee keer topscorer van Frankrijk. Nu vliegt hij als dj de wereld over. We spraken hem over de muziek van Memphis Depay, dj'en en feesten als voetballer. Hier is het hele interview te zien: https://t.co/KX3iBEmlQu pic.twitter.com/aIFTE0sGsW

— VICE Sports NL (@vicesportsnl) August 21, 2019

Ook in eigen land begon hij buiten de lijnen een opmerkelijk portfolio op te bouwen. Als geheelonthouder werd hij grootaandeelhouder van een wijnchateau in de buurt van Bordeaux, startte hij zijn eigen kledinglijn Klubb 9 en speelde hij een klein rolletje in de populaire filmreeks Taxi. Toch bleef zijn liefde voor voetbal het voornaamste.

Al sinds zijn transfer van Liverpool naar Marseille had Cissé zijn zinnen gezet op een terugkeer naar het beloofde voetballand en die gedroomde overstap kwam er ook, al zal de uiteindelijke bestemming niet in zijn dromen zijn voorgekomen: Sunderland. De aanwezigheid van Roy Keane als manager van the Black Cats trok hem echter over de streep en diens vertrek nauwelijks een jaar later betekende dan ook alweer het einde van Cissé’s verblijf in Noord-Engeland. Panathinaikos legde een voor Griekse begrippen ongekend hoog bedrag neer voor de spits, die dat vertrouwen met gelijke munt terugbetaalde.

Roy Keane on coaching former Liverpool striker Djibril Cisse at Sunderland: "I remember I was trying to get Djibril Cisse and everyone said to me 'no, not a great lad' but I still took a chance. "He's one of the best lads I've ever come across."@DjibrilCisse ?? pic.twitter.com/nka5HGtLHt

— Rousing The Kop (@RousingTheKop) January 10, 2024

Cissé was voor Pao ouderwets op schot. Tweemaal werd hij topschutter van Griekenland, terwijl hij er in zijn eerste seizoen met de club in slaagde om de hegemonie van Olympiakos Piraeus te doorbreken. De spits was ongekend populair bij de supporters en dat gevoel werd er niet minder om, toen de toch al flinke ondergetattoeëerde speler het logo van een klaverblad op zijn dijbeen liet vereeuwigen. Dat de Fransman het toch maar twee seizoenen volhield in Griekenland, had te maken met een incident tijdens een heetgebakerd avondje in Piraeus.

Nadat hij op het veld al was aangevallen door woedende Olympiakos-supporters, kreeg hij het in de spelerstunnel aan de stok met de voorzitter van de rivaal, de steenrijke scheepsmagnaat Evangelos Marinakis. De huidige eigenaar van Nottingham Forest heeft een dubieuze reputatie, wordt in verband gebracht met een Turks drugsschip, een aanslag op de bakkerij van een Griekse scheidsrechter, intimidatie van tegenstanders en het meermaals proberen te manipuleren van uitslagen, maar kon na deze avond ook racistisch bejegenen van een speler van de tegenstander aan zijn beschuldigingen toevoegen.

Niet veel later trok Cissé de Griekse deur achter zich dicht en begon hij aan een nomadisch bestaan, dat hem van het hemelsblauwe deel van Rome en het Londense Queen’s Park Rangers naar het Midden-Oosten, Rusland, Corsica en tenslotte het Franse overzeese territorium Réunion leidde tot hij in 2015 in een televisie-interview aankondigde dat hij moest stoppen. “Mijn lichaam kan het niet meer aan”, vertelde hij de kijkers in tranen. Zijn heup was versleten.

Intussen was hij naast Britse adel, couturier, wijnbouwer, acteur, model en inmiddels oud-prof ook hard aan de weg aan het timmeren als dj. In Parijs mocht hij het publiek opwarmen voor een optreden van Mariah Carey, terwijl hij ook de meeste feesteilanden van Europa al vereerd had met een bezoekje.

Affaire de la sextape : Djibril Cissé aurait eu des contacts avec les maître-chanteurs présumés et Mathieu Valbuena https://t.co/ODDFJkl7Tp pic.twitter.com/OatRT5j86E

— RMC Sport (@RMCsport) February 14, 2017

Terwijl alles zijn gangetje leek te gaan en hij net deelname aan het tv-programma Danse avec les stars aan zijn imposante cv had kunnen toevoegen, barstte plots de bom. Cissé werd net als Karim Benzema in verband gebracht met afpersing van zijn voormalig Olympique Marseille-teamgenoot Mathieu Valbuena, van wie een pikante video zou worden gepubliceerd als hij niet met 150.000 euro over de brug zou komen. De oud-speler werd op de set opgepikt door de Franse gendarmerie, waarna hij meteen door kon quicksteppen naar een gereedstaand verhoorbusje. Cissé zou geweten hebben van de chantage, maar zelf niet verantwoordelijk zijn geweest. Hij werd uiteindelijk nooit vervolgd.

In die tijd begon de liefde voor voetbal toch ook weer te kriebelen. Twee jaar na zijn pensioen - en een nieuwe heup rijker - ging hij aan de slag op het derde niveau van Zwitserland bij Yverdon Sport. Zijn komst was mogelijk gemaakt door externe financiers en bezegeld met een helikoptervlucht die eindigde op de middenstip. De shirtjes met zijn naam achterop waren nauwelijks aan te slepen.

Met 24 doelpunten werd hij voor de vijfde keer topscorer en ineens was er weer die droom om alsnog zijn honderdste doelpunt in de Ligue 1 te maken. Slechts vier treffers scheidden hem namelijk nog maar van die historische kaap, maar de kans die te doorbreken zou hij nooit meer krijgen.

Daarentegen was na een mislukt avontuur in Italië en een gedwongen tweede sabbatical Amerika zijn volgende bestemming. In april 2021 maakte de net opgerichte vierdeklasser Panathinaikos Chicago zijn komst wereldkundig met de tekst: ‘Eens groen, altijd groen’. In totaal speelde hij slechts één mini-competitie van tien wedstrijden met die ploeg, waarna de 39-jarige het definitief - maar zeg nooit nooit - voor gezien hield.

1st International appearance for Wales UEFA U15/16 tournament for this young man, scored a penalty. ??????????????v???? Wales Won 1-1 on penalties ???????????????? pic.twitter.com/J0HrUidHPn

— Lady Jude Cisse (@JudeCisse) August 24, 2022

Inmiddels is Cissé vooral een voetbalvader geworden. Twee van zijn zonen timmeren hard aan de weg in het Engelse voetbal. Zijn oudste zoon Cassius tekende recentelijk zijn eerste profcontract bij Notts County, terwijl diens jongere broertje Prince Kobe in de jeugdopleiding van papa’s oude club Liverpool speelt. Opvallend genoeg vertegenwoordigen beiden voorlopig noch Ivoorkust, noch Frankrijk, maar kwamen zij allebei uit voor nationale jeugdploegen van Wales, het geboorteland van hun moeder Jude.