Beste bezoeker, je bent op een artikel over wedden terechtgekomen, maar je bent niet oud genoeg om deze content te lezen.

Beste bezoeker, je bent op een artikel over wedden terechtgekomen, maar je hebt eerder aangegeven deze content niet te willen zien.
 

Om content over online kansspelen volgens wet- en regelgeving te tonen, willen we zeker weten tot welke leeftijdsgroep u behoort.

Door je keuze te maken bevestig je dat je je bewust bent van de risico’s van online kansspelen en dat je momenteel niet bent uitgesloten van deelname aan kansspelen bij online kansspelaanbieders.

De bal wordt in Argentinië bemind als een vrouw

Laatste update:

Vorige week zijn de laatste landen gekwalificeerd voor het WK in Zuid-Afrika. Hoewel de kwalificatie van Argentinië alles behalve soepel is verlopen, is het toch nog groepshoofd. Met de hakken over de sloot werd een slechte wedstrijd in Uruguay winnend afgesloten, waardoor de Argentijnen de laatste directe kwalificatieticket van Zuid Amerika hebben veroverd.

De prestaties van de Argentijnen op een WK zijn sinds 1994 niet om over naar huis te schrijven. Het WK van 1994 waarin Diego Armando Maradona zijn laatste visitekaartje wilde afgeven, maar dat niet kon doen zonder te snuiven, heeft voor veel verandering gezorgd. Het Argentijnse elftal beschikte altijd over wilde, ongure mannen met onverzorgde lange haren en baarden, net als hun grote held Ernesto Che Guevara. Mannen als Daniel Passarella, Mario Kempes, Maradona, Claudio Caniggia, Diego Simeone enz. Ze straalden agressie, mannelijkheid en onoverwinnelijkheid uit. Tegenstanders werden negentig minuten lang geïntimideerd, binnen en buiten de lijnen. Maar na het cocaïnegebruik van Maradona moest de Argentijnse bond drastische maatregelen nemen.

Onder leiding van Passarella moesten de Argentijnen op het WK van 1998 een fair-play imago uitstralen. Passarella stond zelf in zijn voetbaljaren bekend als één van de meest gevreesde verdedigers van zijn generatie. Toch nam hij zijn taken zeer serieus. Alle spelers die voor het Argentijnse elftal wilden spelen moesten heropgevoed worden. De haren moesten worden gekort, de slidings niet meer op kniehoogte en geen gemekker of intimidaties meer aan het adres van de scheidsrechters. Dat daardoor Argentinië haar beste speler, Fernando Redondo, thuis moest laten nam Passarella maar voor lief.

Alle goede bedoelingen ten spijt, de worsteling van de Argentijnen met hun eigen persoonlijkheid brak ze tegen Nederland op. De Argentijnen waren tam en onherkenbaar. Ortega kon het niet meer aan, Bergkamp maakte het schitterend af. Toch heeft Argentinië geprobeerd dat nette imago sindsdien vast te houden. Hoewel de haren daarna wel weer langer mochten, moesten de Argentijnen zich alsnog op het veld beheersen. Het imago werd lichtelijk verbeterd, de resultaten bleven uit.

Naast het bovengenoemde en het aanbreken van economisch zeer moeilijke tijden voor het Argentijnse volk, werd de schreeuw om de wereldtitel nog groter, dat zorgde ervoor dat de Argentijnse voetballers zich nog onwenniger voelden. Immers de liefde van het Argentijnse volk voor de bal is ongeëvenaard. De bal wordt in Argentinië bemind als een vrouw, “la pelota” noemen ze haar, in tegenstelling tot de Spanjaarden die het mannelijke “el balon” gebruiken. Voetbal is in Argentinië terug te vinden in alles wat met het leven te maken heeft. In de politiek, vreugde en verdriet maar ook in de liefde en de dood. Het gaat zelfs zover dat een River-supporter zijn kinderen vraagt op zijn sterfbed zich te hullen in een Boca shirt. Dat om aartsrivaal Boca Juniors met zich mee te begraven. De tragedie wil dan ook dat de bijna obsessieve liefde van de Argentijnen niet gebaseerd is op de liefde voor de sport zelve, maar dat het voetbal een soort vluchtroute is om niet met het eigen leed bezig te zijn.

Toch heeft de bal de Argentijnen ook wel mooie momenten bezorgd. De onderdrukking van de Argentijnse bevolking door de militaire junta werd met het behalen van de wereldbeker in 1978 minder hachelijk. Het bloedvergiet van de falklands-oorlog werd gewraakt met de doelpunten van Maradona tegen de Engelsen in Mexico. Sindsdien is elke wereldkampioenschap weer een reden voor het Argentijnse volk om te bidden, om hoop te hebben en de eigen problemen voor even te vergeten.

Dat in tegenstelling van de altijd olijke Brazilianen. Ze zoeken overal naar het plezier en kunnen heel goed sarcastisch zijn jegens eigen leed. De grijns van Ronaldinho zul je zelden op een Argentijnse gezicht zien. En wanneer je die wel ziet, dan is het een slechte imitatie van een Braziliaan. De Argentijnen vinden de Brazilianen onverantwoord en clownesk, daartegenover staat dat de Brazilianen de Argentijnen bestempelen als chagrijnig, depressief en arrogant. Voor mij zijn deze verschillen de reden waarom de Brazilianen zoveel succes hebben met voetbal en de Argentijnen alleen maar de tragiek erop na houden.

Argentinië fascineert door haar paradoxen. Het bestuderen en analyseren van voetbal is een universitaire studie, maar tegenover dat rationele staat dat dwaze, soms idiote, onberekenbare gedrag, die Plato aan de ‘Eros’ zou toedichten. De gekte gaat zelfs zover dat de geboortedatum van Maradona verheven is tot de geboorte van een nieuw religie; de Maradona Church, met als bijbel de autobiografie van Maradona. De apostelen zijn degenen die El Diego tijdens zijn carrière hebben geholpen.

Dezelfde El Diego wordt nu maandenlang getreiterd om zijn bondscoachschap op te geven. Onder zijn leiding is de kwalificatiereeks dramatisch verlopen. Voor het eerst sinds 1990 zijn de Argentijnen dan ook geen favoriet voor de eindzege. Met Maradona aan het roer, die met zijn ego een karikatuur is van zichzelf, heeft Argentinië openlijk en officieel gesolliciteerd voor misschien wel een nog grotere afgang dan de uitschakeling in 2002.

Echter voor de goedgelovige Argentijn is er nog hoop. Immers, Argentinië heeft nooit het WK gewonnen in een jaar waarin zij zelf tot één van de favorieten behoorde. Maradona die alles behalve een capabele trainer is, neemt alle druk op zichzelf. Met zijn uitspraken en media-acts heeft hij in een jaar tijd afgerekend met het nette imago dat sinds 1998 door Passarella werd ingezet. Het WK zal het toneel worden van grove overtredingen en scheidsrechterlijke intimidaties. Met Messi in het elftal, heeft Argentinië voor het eerst sinds jaren een speler die over een uitzonderlijke klasse beschikt.

Verder is er de terugkeer van Pablo Aimar, de enige Argentijnse voetballer die spelvreugde uitstraalt. Dit moet zijn WK worden, niet het WK van de onder druk altijd falende Veron en niet het WK van de triest ogende Riquelme, maar het wordt het WK van El Payaso (de clown). Onder Maradona’s supervisie wordt het aanstaande WK voor de derde keer een prooi voor de Argentijnen. Zeker na de uitschakeling van Guus Hiddink, is er geen andere coach die de natuurwetten nog meer kan beïnvloeden dan El Diego.

Meer nieuws

1
2

Meer sportnieuws

Reacties

Leuk stukje. Vooral het stukje zelfreflectie en inzicht bevalt mij. Dat uiteindelijk voetbal een afleiding voor de Argentijnen is om niet naar eigen problemen te kijken. Dat zit ook in een cultuur. Net zoals in Nederland iedereen lekker normaal moet doen. De hoge bomen moeten het ontgelden. Angstvallig elkaar klein willen houden. Allemaal omdat iedereen bang is naar zichzelf te kijken en in zichzelf te geloven. Iedereen geniet wanneer de mensen die succes hebben vallen. Want je mag geen succes hebben. Dat zou betekenen dat ik ook succes zou kunnen hebben op mijn eigen manier. Leuk om te lezen hoe het komt dat in Argentinië men zo gek is op voetbal. Afleiding. Het is een religie en absolute waarheid geworden.

Mooi inzichtelijk stuk trouwens. Mooi geschreven. leuk gedaan.

Ik heb trouwens al maanden het voorgevoel dat Argentinië wereldkampioen gaat worden (mijn vrienden lachen mij al maanden uit daardoor trouwens). Het is niet op rede toepasbaar. Maar op een gevoel. Net zoals jij erin geloofd ook al spreken de "odds" tegen je.

23 november 2009 om 12:01

5 sterren trouwens omdat je op een mooie, bevlogen, inzichtelijke manier schrijft. Je mening is opportunistisch en bijna naïef. Wat het bijna ontroerend maakt. Want je laat ook zien waarom je dat denkt op een hele realistische manier.

Mooi stuk, goed geschreven en duidelijke taal. Ik vind dat je bij vlagen iets te omslachtige zinnen gebruikt, het is niet dat ik er zelf moeite mee heb maar weet uit ervaring dat men het soms lastig vindt.

In tegenstelling tot Filip, denk ik niet meer dat Argentinie het kan gaan maken dit toernooi. Zolang het elftal gebouwd is om Messi ipv om een echte trequartista zal dit team bestaan uit losse projectielen die tevergeefs hetgeen moeten uitvoeren waar zij niet het beste in zijn. Of betekent de terugkeer van Aimar dat het elftal om hem gebouwd wordt? Want dat verandert de zaak.

Ik twijfel tussen 4 en 5 ster, ik geef je er 4 omdat ik weet dat je nog veel meer in je mars hebt.

23 november 2009 om 12:33

Ik zeg er gelukkig ook bij dat het een gevoel is.. Mijn rede zegt me al tijden dat het niet echt gaat lukken. Heb niet erg veel vertrouwen in de coach. Zit geen balans in dat elftal. Presteren al jaren niks op een WK. Maar ik heb gewoon een voorgevoel. Net zoals ik het voorgevoel had dat Spanje het EK zou winnen. op dat moment had Spanje al jaren niks laten zien en leken ze los zand... Maar het is een gevoel. Ik denk sowieso dat we geen Europese wereldkampioen krijgen. Buiten Europa zijn Europese ploegen niet vaak overwinnaar op een WK.

23 november 2009 om 13:27

Dat is waar. Hoe vaak hebben we al niet meegemaakt dat Italie en Frankrijk worden afgeschreven na een dramatische kwalificatiereeks, om vervolgens doodleuk de finale te halen.

Voor mij zijn Spanje, Duitsland, Brazilie en Italie topfavoriet, kort gevolgd door Frankrijk en Argentinie. Nederland, Engeland, Portugal en Servie zijn gevaarlijke outsiders.

Laten we hopen dat Frankrijk en Argentinie presteren naar de kwaliteiten die ze hebben. Sinds 1998 is er al geen leuk WK meer geweest, mede omdat de ene topteam na de ander faalt. Ik kijk ook erg uit naar de Z-amerikaanse landen naast Brazilie en Argentinie. Zij kunnen het de favorieten ontzettend lastig maken.

23 november 2009 om 15:14

Je hebt gelijk... ik schrijf niet al te korte zinnen! Ik wil te veel vertellen in een zin.
Aimar is idd mijn troef... nou maar hopen dat Maradona daarmee iets gaat doen. Aimar had in 2002 op het Wk in plaats van Veron Argentinie moeten leiden. Bielsa durfde het niet... Veron was een drama, maar had teveel krediet. Romy kreeg terecht een kans op het WK 2006, deed het goed, maar was niet genoeg. Ik vind het fair, als Aimar nu de verantwoordelijkheid krijgt om het spel te verdelen.

23 november 2009 om 17:20

Hehe dat getuigt alleen maar van passie. Is het trouwens toeval of zijn alle Irakezen pro-argentinie?

Tja, voor zover ik het weet is Maradona niet goed omgegaan met Riquelme. Het is ook belachelijk om Messi de motor van het team te maken, Messi is de 5e en 6e versnelling maar niet de motor.
Aimar heeft toch een beetje de status van het eeuwige talent, dus ik betwijfel of hij de beste keuze is. Ik denk dat Riquelme Argentinie meer kan bieden als het moet, gewoonweg omdat zijn talent beter ontwikkeld is. Maar jij weet hier ongetwijfeld meer vanaf dan ik, dus ik hoop dat je gelijk hebt. Het is gewoon in het belang van het mondiale voetbal dat Argentinie goed presteert. Al is het maar om het opleiden van de ''10-positie'' te rechtvaardigen.

Off: Ik liep al een paar dagen met de gedachte rond om je te pm'en waar jouw kundige clubexpert stukken blijven, gelukkig ben je het nu.

23 november 2009 om 17:52

Op zich mee eens maar denk dat ook nog eens de factor geluk veel meespeelt.

Wat als Italie de vorige finale de pech had dat de scheidsrechter via het oortje niet op de hoogte werd gebracht van de kopstoot van Zidane?

Of dat Bergkamp in 1998 de wedstrijd tegen Argentinie niet mee mocht doen omdat hij 'gewoon' een rode kaart had gekregen voor zijn overtreding in de wedstrijd tegen Joegoslavië (met de hak op de rug van een liggende speler) Dan was Iraniangangster klaarblijkelijk nooit een fan van voetbal geworden

Verder ben het het idd eens dat er op psychologisch gebied veel te halen is maar op de een of andere manier is het conservatieve voetbalwereldje vaak bang hiervoor.

On: Mooi stuk, je enthousiasme werkt aanstekelijk.

23 november 2009 om 19:08

@ Iraniangangster
23 november 2009 om 17:13
#17

Het is in zekere mate mijn professie. Maar ook weer niet. Ik ben maatschappelijk werker (werk zoekende maar a la) en dit heb ik niet op mijn opleiding gevolgd. Dit is een cursus NLP (neuro linguistic programming) gevolgd.

De stroming is vrij complex. Is niet echt in 1 zin samen te vatten. Het komt er op neer dat er 2 mannen waren die geïnteresseerd waren in het gedrag van mensen. Zij vroegen zich af hoe het kwam dat iemand die succesvol is succesvol geworden is. Dat gedrag hebben ze bestudeerd. Toen vroegen ze zich af wat er zou gebeuren als ze dit gedrag aan iemand aan gingen leren die totaal niet succesvol was en nergens in slaagde. Wat denk je? Juist. Diegene werd succesvol. Toen gingen ze het omdraaien. het gedrag van iemand die totaal niet succesvol is aangeleerd aan iemand die succesvol is. Ook omgekeerd werkte het.

In NLP gaat het ook vooral over het plaatje wat jij in je hoofd afspeelt en hoe die jouw werkelijkheid creëert. Wat jij ziet is voor jou werkelijkheid. Dat beeld kan jij ook veranderen en mee spelen. Daarnaast gaat NLP er vanuit dat lichaam en geest invloed op elkaar hebben. Eén zijn. Dus wat jij denkt heeft ook invloed op jouw prestaties op het veld. Daarnaast gaat NLP er vanuit dat gedrag iemands beste keuze is. Dus het gedrag wat jij vertoont is in jouw beleving de beste keuze. Iedereen heeft vele types gedragen gezien en aangeleerd gekregen. Uit al die opties die je gezien hebt of aangeleerd gekregen hebt heb jij op dat moment een keuze gemaakt. Iets in jou vindt dat dus de beste keuze. Dus in plaats van iemands gedrag te straffen kan je ook na gaan denken waarom iemand er voor kiest om dat gedrag te vertonen. Wat levert dat iemand op.

Wat zegt dit nou voor bijvoorbeeld het voetbal? Nou neem bijvoorbeeld een Suleymani. Eerste jaar bij Ajax een ontzettende druk gevoeld. Zijn voeten deden niet meer wat hij wou. Hoe kwam dat? Waarschijnlijk ook met het beeld wat jij in je hoofd afspeelt. In plaats van het vrije voetbal wat hij deed werd alles anders. Hij voelde ineens veel druk. Kon daar niet mee omgaan. Dingen leken wat minder te gaan. En langzaam begon hij een plaatje voor zich te zien dat hij misschien voetbal wel verleerd was. Zijn plaatje werd negatief en zijn voeten gingen zijn geest volgen (natuurlijk is het ook belangrijk om de fysieke condities te creëren; iemand die net geblesseerd is geweest moet terug komen fysiek. indien jij overgewicht hebt ga je ook minder lekker in je vel voelen en loop je ook minder snel). Het is de kunst om er een positief plaatje van te maken. De gedachte die jou weerhoudt alles uit je kunnen te halen (angst bijvoorbeeld) tegen te gaan. Daarnaast kan hij er bijvoorbeeld aan denken om zijn positieve gevoel te verankeren. Het gevoel wat hij bij Heerenveen had (vrij uit zonder druk, positief, in vorm) terug gaan halen terwijl je hand op een plek legt waar je dat gevoel in je lichaam voelt. Goed dat gevoel voelen. Het als een bol voor je zien. En steeds groter en groter maken. (dit vraagt ook allemaal oefenen natuurlijk) En na een paar keer dat verankert te hebben is het heel simpel. Op het moment dat je dat gevoel weer wilt oproepen (in het veld) leg je de hand op de plek waar je het verankert hebt. Dat gevoel haal je terug. Neem daarbij een positief filmpje wat jij in je hoofd afspeelt. Jij hebt dan het positieve gevoel. Dan ga je benen je volgen en haal jij het maximale uit je fysieke kunnen op dat moment. Dit klinkt allemaal heel raar. Maar ga eens na. Muziek bijvoorbeeld. Iedereen heeft wel een nummer die bijvoorbeeld staat voor een bepaalde periode uit je leven (positief of negatief). Het nummer wat je hoorde toen je bijvoorbeeld je grote liefde uit je leven voor het eerst zag. Als jij nu hoort dan roept dat nummer dat positieve verliefde gevoel bij je op. Je bent bij wijze van spreke weer even verliefd op die vrouw op dat moment.

Zo kan je allemaal ankers maken. Mensen dingen aanleren (een coach bijvoorbeeld) en op dat moment een geur opspuiten zoals jij zegt. Wanneer de spelers dat ruiken dan krijgen ze zo weer voor zich wat ze geleerd hebben en weten ze precies weer wat ze moeten doen. Dan spuit je ze dat op onder een wedstrijd. Zo kan je dat ook met muziek doen. Iedereen vragen een gevoel van onoverwinnelijkheid op te wekken. In elke situatie dan ook. Voor zich te zien. Helemaal te voelen. Dat steeds bij dat muziekje te doen. Dan voor de wedstrijd gaan afspelen.

Je kan ook daarmee spelen natuurlijk. Denk bijvoorbeeld eens aan gedrag in het veld. Een Babel heeft zichzelf bijvoorbeeld aangeleerd dat wanneer hij de bal aan de buitenkant krijgt hij naar binnen en schiet. Elke keer hetzelfde. Wat maakt dat hij elke keer dit gedrag vertoont? Simpel. Omdat in het verleden dat gedrag hem het meeste opgeleverd heeft. Dan is het nu zaak om hem te laten zien dat ander gedrag (langs de buitenkant gaan en voorzetten. of combinaties aangaan) misschien meer oplevert dan het gedrag wat hij nu vertoont. Op het moment dat je hem dat bewust maakt en laat zien kan hij daarmee gaan spelen. Laat hem eens oefenen met een man aan de buitenkant passeren. Wat levert je dit op? Nou etc etc etc. Zo kan je ook mensen verbeteren en als mens beter maken.

23 november 2009 om 19:33

@ decheiver
23 november 2009 om 17:52
#19

Ik zeg ook niet dat psychologisch bepalend is. Ik zeg dat het de omstandigheden kan creëren het maximale uit jezelf te halen. Natuurlijk ben je afhankelijk van een externe factor als een scheids.. En natuurlijk ben je ook afhankelijk van dingen als kwaliteit en tegenstander. Aan de andere kant. Het Nederlands 11tal is wel eens op een groot toernooi uitgeschakeld geworden door penals. Is dat kwaliteit dat ze missen? Ik durf te wedden dat ze allemaal op de training die zo in de hoek van een goal kunnen rossen. Echter bij sommige mensen veranderd het al als er alleen een keeper staat en bij sommige mensen veranderd het als er druk op komt te staan. Kunnen ze het dan niet fysiek? Jawel. Alleen wat er in je hoofd gebeurt heeft ook effect op je actie (tegen een bal aanschoppen). De meeste Nederlanders denken bij penals "oh nee ik wil niet missen" terwijl hoe meer je bezig bent met missen (ook al zet je er niet voor.. je bent nog steeds bezig met missen) hoe groter de kans. Je kan ook zeggen "ik wil scoren!". Positief bekijken. Een goede psychologische gesteldheid is ook een kwaliteit die je kan trainen.

23 november 2009 om 20:48

@filip

Ik heb eigenlijk nu pas tijd om de stukken allemaal te lezen. De grap is, dat jij met je stukken precies de kant op bent gegaan waar ik hoopte dat men op zou uitkomen.
Ik vind het ook schitterend dat je NLP erbij haalt.

@iraniangangster
Het concept is al lang en breed uitgeschreven. De hele sportwereld werkt ermee, behalve...jawel de voetballers. Te macho daarvoor. Het begint hem al bij de simpele dingen. Op de training, wanneer een speler heel veel fouten maakt, wat ga je als coach roepen? Op het veld wat gaat de Aanvoerder roepen als het team slap start? Kijk voor de grap naar een wedstrijd van de Nederlandse hockeydames. Mentaal/psychologisch zijn ze zo goed getraind... Er wordt op elk woord gelet. Kijk naar een willekeurige voetbaltrainer, de meeste coaches (zeker op amateurniveau en ik heb me toch veel wedstrijden gezien van trainers met naam en licenties...pff) die coachen hun team de afgrond in. Het probleem is ze hebben het niet door.
Maar mensen de uitspraak van Del Bosque afgelopen week is een bekrachtiging voor mijn schets van de mentaliteit van een Argentijn. De wedstrijd tegen de spanjaarden ging verloren. Maar de Argentijnen waren scherp. Del Bosque vertelde ook, Argentijnen weten niet wat een oefenduel is. Dat klopte voor 1994 en na dit jaar. Tussen 1994 en nu waren ze zichzelf kwijt, zie hun remise aafgelopen WK tegen Nederland! Het was notabene een WK wedstrijd... Dat is niet des Argentijns! Zij horen rode kaarten te krijgen en te protesteren en kei en keihard te vechten voor hun overwinningen. Een wedstrijd als die van Argentinie tegen Servie en Motengro 5-0 mensen mocht dan wel reclame zijn voor het voetbal, maar het was alles behalve een Argentijnse overwinning. Het was een kopie van het totaalvoetbal wat Nederland hoort te laten zien! Ze waren na die wedstrijd ook de draad helemaal kwijt.

Dus Iranian en Filip... ik ben blij met jullie intuitie,,, eigenlijk hebben jullie mijn comments overbodig gemaakt!

23 november 2009 om 23:06

Haha... weet je hoeveel Irakezen me uitlachen als ik over Argentinie begin. Daar is Voetbal Brazilie. En er was in de voetbalgeschiedenis maar 1 speler die kon voetballen en dat was Pele. Thuis kijken ze alleen maar naar de voetbalwedstrijden van Argentinie om de tegenstander te supporten!! Maar het viel mij ook op dat er op deze site enkele Irakezen zijn die pro Argentina zijn.

Riquelme is een schitterende speler. Je ziet ook nadat hij is gestopt bij Argentinie is het team de orde kwijt. Niemand weet waar die moet lopen. Het was ook dom van Maradona om Mascherano captain te maken (terwijl er spelers met een grotere staat van dienst rondlopen). Toch is in mijn optiek Aimar de meest ondergewaardeerde speler die er rondloopt in Argentinie... Ik denk dat zijn continue glimlach ervoor zorgt dat hij niet in de basis staat. De spelvreugde die hij uitstraalt is niet des Argentijns. Als hij een Braziliaan was... was hij een ster. Btw. Messi's idool is Aimar. De eerste wedstrijden dat Messi met de nationale elf met Aimar mocht trainen was hij dolblij om met zijn grootste idool (uit zijn bewuste voetbaljaren...) te mogen voetballen!


23 november 2009 om 23:54

Haha Irak is dus een en al Barcelona en Brazilie.

Grappig, dat je haast vergeet dat zo'n ster als messi ook gewoon idolen heeft. Ik denk dat niemand twijfelt aan het talent van Aimar, maar hij kon meer bereiken, hij kon beter zijn. Maar ik hoop met je mee, dat Aimar deze kans met beide handen aanpakt, en zijn verwachtingen toch waarmaakt door zijn ploeg naar de finale te voetballen.

Maradona had nooit het rugnummer ''10'' aan Messi mogen geven ten koste van Riquelme, een enorme blunder van de grote Maradona.

24 november 2009 om 00:38

Helemaal met je eens. Riquelme is misschien wel de beste klassieke nummer 10 die in de afgelopen 15 jaar heeft rondgelopen(ik weet dat ik nu een gewaagde uitspraak doe). Ik heb niemand zo makkelijk met steekpasses zien strooien als hij dat doet. Maar Romy is een moeilijke jongen... en Mardaona heeft een te kort lontje. beide hebben ook nog een te grote ego. Het is werkelijk armoe dat Veron nu opgesteld wordt in het Argentijnse elftal.

23 november 2009 om 14:24

Ik denk dat er op een WK veel meer factoren meespelen dan op andere podia. Je speelt voor je land. Het is één keer per 4 jaar. Dus relatief gezien minder kans om het eens in je carrière te winnen. Dat de "favorieten" vaak het niet redden is niet gek. Iedereen verwacht dat ze winnen. Bovenop de druk die er al is komt er nog een extra druk op dat iedereen vindt dat jij het ook moet winnen. Alles minder dan winnen is een teleurstelling. Dit voelen spelers ook. De meeste spelers mogen dan gewend zijn om met druk om te gaan. Dit is een speciale druk. Je voetbalt voor je land, het is een bijzondere gebeurtenis één keer per vier jaar EN je mag niet falen (je mag niet falen is hetzelfde als ik mag niet aan een roze olifant denken.. doordat je zegt er niet mee bezig te zijn ga je er juist mee bezig.. die roze olifant is dan niet uit je hoofd te slaan).

Naast de druk heb je denk ik ook in dit geval te maken met omgeving. Dit wordt in mijn ogen nog wel eens onderschat. Het wk is in Afrika. Daar moet iedereen aan wennen. Een hele andere cultuur en inslag. Om die omschakeling te maken is niet heel makkelijk. Veel spelers uit Europa komen ook niet vaak buiten Europa. Zijn niet gewend om in een andere cultuur te zijn. Waardoor ze minder goed kunnen aanpassen aan de omstandigheden. Veel spelers uit bijvoorbeeld Zuid Amerika zijn gewend om in andere cultuur te spelen. Veel van hen voetbalt in Europa en moeten zich aanpassen aan die cultuur terwijl zij uit een andere cultuur komen. Daar hebben die landen gewoon een voordeel mee. Vandaar dat ook niet vaak als een WK buiten Europa wordt gehouden dat daar een Europees land kampioen gaat worden.

Hiernaast heeft een land ook gewoon veel kwaliteit nodig om te winnen.

Ik denk dat veel omstandigheden in het voordeel zijn van Argentinië:
*niemand houdt er rekening mee dat zij ook maar iets fatsoenlijks gaan presteren op het wk... iedereen wacht op de afgang van Argentinië. spelers hebben geen druk uit het eigen land of van de wereldpers. Als ze afgaan is het normaal.. elke ronde die ze verder doorkomen is winst. ze kunnen vrij uit voetballen
*argentijnen zijn gewend om in een andere cultuur te voetballen.. kunnen zich waarschijnlijk ook sneller aanpassen aan de cultuur
*kwaliteit meer dan genoeg

Natuurlijk heb je altijd nog te maken met simpele dingen. Vorm, ontbreken van kwalitatief zeer goede spelers en de coach. De coach is nou niet echt geweldig tot nu toe. Aan de andere kant. Die man heeft zoveel fouten gemaakt dat hij van die fouten kan leren. Hij heeft in een korte tijd veel inzicht gekregen.

23 november 2009 om 14:53

Daar heb je inderdaad een heel goed punt, omgeving is een belangrijke factor in het leer-en-prestatie-proces.
Zo is bewezen dat men beter presteert in een omgeving, wanneer deze identiek is als de omgeving waarin men heeft geleerd. Ik heb me weleens afgevraagd waarom trainers niet met dit soort methodes werken.

Het is toch briljant om de spelers een bepaald geurtje te laten dragen tijdens de training, en ze die ook weer op laat doen in de wedstrijd. Net als het dragen van de wedstrijduniform tijdens het trainen. Zoveel mogelijk de trainingssituatie afstemmen op de wedstrijdsituatie.
.
Ach ja, laten we het erop houden dat de onvoorspelbaarheid het voetbal zo aantrekkelijk maakt.

23 november 2009 om 15:54

Er is ontzettend veel te winnen op het psychologische aspect van het voetbal. Inderdaad de omgeving speelt daarin ook een rol. En zoals jij zegt bijvoorbeeld een geur. Uiteindelijk kan jij een bepaald gevoel oproepen door het te conditioneren of te verankeren in heel veel dingen. Niet alleen in geur maar ook in muziek bijvoorbeeld. Of nog simpeler. Wat dacht je van het positieve gevoel van winnen verankeren in bijvoorbeeld (een willekeurig lichaamsonderdeel). Je raakt een lichaamsonderdeel aan, terwijl je dat doet visualiseer je de momenten dat je wint en dat je een goed gevoel had (dat je bijvoorbeeld in vorm was). Je ziet het voor je hoe dat gevoel als een bol daar verankert zit. Dat maak je steeds groter (die lichtbol bij wijze van spreke). Daarna elke keer als je dat gevoel wilt oproepen raak je dat onderdeel van je lichaam aan waar je het gevoel verankert hebt.

Of wat dacht je van omgaan met verlies en winnen. Daar maak jij ook een plaatje bij. Dat plaatje kan jij veranderen tot hetgeen wat in jou voordeel werkt.

Uiteindelijk moet je alles wel zelf in je wedstrijd doen. Maar er gebeurt meer in je onderbewuste dan je denkt. Je moet goed kunnen voetballen maar je kan wel het maximale uit jezelf halen door dingen die bij jou werken.

23 november 2009 om 17:13

Hehe zie hier, een kenner, misschien idee voor een boek? Schrijven we dit concept samen uit, geven we Wenger het eerste exemplaar en nadat hij met deze nieuwe methode de treble gepakt heeft verkopen wij de rechten met torenhoge winst aan geinteresseerden.

Maar even zonder gein, als dit je professie is, denk er serieus over na. Kom met een trainingsmodel (natuurlijk het psychologische aspect, niet de technische en tactische gedeelte) gebaseerd op deze wetenschap. Dit kan echt revolutionair zijn, zeker in het voetbal waar men nog erger conservatief is omtrent het mentale gedeelte.

Mooi stukje, al is je conclusie wel heel voorbarig Maar dat mag bij dit soort verhaaltjes ook.
Wel vind ik die vergelijking met de Brazilianen een overbodig stukje, om ze nog even een hak te zetten.
En ook vind ik dat je met twee kwartfinale plaatsen best kan thuis komen, misschien niet in Argentinië, maar het is geen ramp zoals in 2002, toen was Argentinië echt een drama.
3(,5) sterren, naar beneden afgerond ter motivatie

23 november 2009 om 14:42

Ik heb juist respect voor de Braziliaanse manier van plezier hebben in het spel. Bij mijn weten geef ik geen trap na, maar schets ik de situatie in zoals ik denk dat die is (Je zou eerder mogen zeggen dat ik de Argentijnen een trap na geef...).
Verder probeer ik juist duidelijk te maken dat men in Argentinie een heel andere waarde hecht aan de prestaties van hun team op het WK, en dat dus kwartfinale plaatsen niet tellen.. Voor Nieuw-zeeland zou het feest zijn. Ik denk dat je het toch nog maar een keer moet lezen

Erg mooi stukje, met plezier gelezen...
Ik vind het stukje over de brazilianen juist leuk..het is niet zwaar beledigend maar er zit wel waarheid in..zo liggen de verhoudingen nou eenmaal in Zuid-amerika...
Top stukje 5 sterren....als ik die nog ergens kan geven.....

Thanks voor de reacties! Btw, ik denk helemaal niet dat de Argentijnen wereldkampioen worden. Ik zou het wel schitterend vinden, maar het is niet reeel. Het is dan ook niet mijn conclusie (op het einde)... ik zoek alleen naar een reden om de opportunistische druk, die de Argentijnen op het elftal leggen te onderbouwen... niks ratio.. Ze geloven erin en that's it.

23 november 2009 om 14:43

Aan de andere kant is die opportunistische druk er in Nederland ook. Misschien heeft dat te maken met een land met kwalitatief goede voetballers hebben. Argentinië heeft trouwens wel laten zien dat zij het in zich hebben om echt te winnen. Dat heeft Nederland nog niet vaak. maar je hebt nog meer van die achtergrond van de Argentijnen laten zien en hoe diep het allemaal zit. Vond het erg mooi om te lezen. Vooral de psychologische gedeeltes erg boeiend.

23 november 2009 om 15:07

Leuk om te lezen dat het ook in de smaak is gevallen. Ik heb het nog vrij oppervlakkig gehouden... Ik had het eerst heel uitgebreid omschreven.. maar moest het inkorten van de redactie. Verder wist ik niet of die in de smaak zou kunnen vallen, want het gaat niet alleen over het voetbal... maar vooral om van alles erom heen. Ik vind het ook erg grappig dat jij Argentinie moet verdedigen! Het heeft geen nut deze strijd met argumenten te voeren. Argentinie wint hem... of wint hem niet.

23 november 2009 om 15:48

Uiteindelijk is de heerlijke charme van voetbal dat je er van te voren zoveel lol van kunt hebben door er over te praten. Je kan er veel van leren qua inzichten en hoe mensen met situaties omgaan (tegenslag, willen winnen). En je kan van te voren wel een inschatting maken. Welke factoren in het voordeel van iemand kunnen spelen. Die factoren spelen wel mee.. Uiteindelijk moet natuurlijk iemand gewoon die bal erin schoppen..

Je hebt gelijk Diegopeladona, had het er al kort over met Filip via PM dat de Duitsers op dit gebied zoveel verder zijn dan elk ander voetballand. Maar goed, dan is het dus de kunst om deze technieken te verkopen, dus in een ander jasje te steken... ooit zal het voetbal hiervoor plaats moeten maken.

24 november 2009 om 01:58

Ik dacht dat chelsea daar serieus mee bezig is! Toch wel triest dat voetbal eigenlijk heel lang een oersport blijft.. terwijl alle andere sports er alles aandoen om hun spel te perfectioneren.

24 november 2009 om 17:17

Ah, dat verklaart een hoop. De spelers van Chelsea komen onoverwinnelijk over, terwijl het bij Arsenal soms wat fragiel lijkt... zelfs als ze de tegenstander wegspelen.

Mooi stukje Diegopeladona. naar mijn mening is het 5 sterren waard. Vermakelijk, duidelijk en informatief.

Jou vergelijking tussen de visie van Passarella en dat van Maradona klopt ook helemaal. Bij Passarella draait het allemaal om het collectief. Passarella hamerde altijd op Mentaliteit en discipline. Maradona is wat losser inderdaad, bij maradona is het individu belangrijker dan het collectief. Maradona geeft zijn spelers echte vrijheid om echt te laten zien wat ze met hun benen kunnen.

Dat heb jij echt heel goed duidelijk gemaakt in jou stukje.

Mijn complimenten,

een Argentinië fan.

24 november 2009 om 17:19

Haha jij kan ook geen kritiek op Maradona uiten he.

Hij geeft ze meer vrijheid? Of is het meer onkunde? Ik denk een combinatie van die 2
Wat Maradona ook doet, tot nu toe heeft het in ieder geval niet gewerkt. Maar laten we hem tijd geven om zich te bewijzen op het WK. Het is wel een briljante persoonlijkheid.

25 november 2009 om 12:33

ahhaah, Hij is ook de beste voetballer aller tijden. Dus ja .

Ik heb het nu niet over zijn kwalitieten als trainer, onkunde of niet. ik zeg alleen wat zijn eigen stijl is. Het heeft niets met onkunde te maken. Het is zijn visie. Geef de speles vrijheid en ruimte en dan komt het van zelf goed. Vooral als je beschikt over spelers als Messi, Tevez, Aguero en Aimar.

26 november 2009 om 17:06

Haha... eigenlijk ben ik het niet helemaal met je eens dat Maradona Het Argentijnse elftal de vrijheid geeft om te voetballen. Maradona is een motivator. Hij is wel iemand waarvoor de Argentijnse voetballers ver willen gaan. Ik zeg alleen dat hij het instinctieve (typisch Argentijnse) is de spelers oproept.

26 november 2009 om 17:07

Dubbel!

Erg leuk stuk. Misschien soms wat langdradig, maar je raakt de draad ook weer niet kwijt. Met veel plezier gelezen.

Was het trouwens niet Batistuta die niet meeging? Ik dacht dat redondo zijn haar had afgeknipt idd door die belachelijke regels, maar batistuta dit weigerde. Kan iemand me even helpen met wat meer info?

5 sterren trouwens, vooral omdat je het Argentijns elftal van een nieuwe manier belicht. Erg interessant en origineel.

26 november 2009 om 16:56

Neeen het was Redondo.. de moraalridder. Toen Passarella na het Wk die regel afschafte. Knipte Redondo uit principe direct zijn haar. Batistuta speelde tijdens dat Wk en had tegen Nederland de paal geraakt.
Maar dat was niet de enige reden waardoor Redondo niet meeging. Redondo wilde in het national elf op de nummer 5 spelen. Passarella wilde Veron op die positie. Daar was Redondo niet blij mee...

27 november 2009 om 10:57

Dank u.

Nooit geweten dat hij Veron op die positie boven Redondo wilde zetten. Erg vreemd, Redondo vond ik echt een magistrale speler.

Argentinie word wereldkampioen! goed stukje tekst , veel betrouwbare stukken tekst en gewoon geweldig hoe je argentinie beschrijft gewoon perfect

Top!

geweldig stuk!! ik hoop iig dat argentinië ver komt maar, het wk winnen zie ik liever een ander land doen en dat is Oranje.

4 december 2009 om 00:09

haha... en terecht natuurlijk dat je dat vindt.

zeer mooi stukje, vooral de laatste paragraaf over Aimar de man komt eindelijk weer bovendrijven bij Benfica, zag hem nog aan het werk 2 jaar geleden bij Zaragoza op de linkerflank waar hij een beetje verloren liep maar toch absolute klasseflitsen toonde. Alles lijkt zo makkelijk, klassespeler, hoop dat hij eindelijk een volwaardig kans krijgt bij de nationale ploeg!

Hopelijk kunnen ze nog eens wereldkampioen worden, ze verdienen het!

Reageer

Je moet inloggen om te reageren. Heb je nog geen account? Dan kun je je gratis registreren. Inloggen

X

Inloggen op Voetbalzone

Leuk dat je actief wilt zijn op de grootste voetbal community van Nederland. Voor alle mogelijkheden lees je onze FAQ.

Gebruikersnaam
Wachtwoord
 
Wachtwoord vergeten?
Registreren