Een pluim op de hoed voor de Belgische voetbalopleiding?
Doorgaans is het succes van de nationale ploeg een resultaat van jarenlang opleiden en een weergave van hoe goed de opleiding in een bepaald land er voor staat. Nederland bijvoorbeeld, staat al jaren bekend als een voetballand waarbij de jeugdopleiding internationale erkenning krijgt en in vele landen wordt gekopieerd. In landen als Frankrijk en Spanje hebben de zichzelf respecterende voetbalclubs ook grote voetbalinstituten of cantera's. Na het EK debacle in de lage landen (EK2000) heeft Duitsland zijn eigen jeugdopleiding van aan de basis helemaal herschreven en het laatste WK succes is hiervan, met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, het resultaat. België boekt de laatste jaren terug resultaat met zijn nationale selectie. Nu ook nog eens de Belgische topclubs het geweer van schouder veranderen en na de successen van de nationale ploeg ook volop inzetten op hun eigen jeugd, nemen de clubs en de KBVB graag de lof in ontvangst voor de jeugdwerking in België. Maar is dit wel terecht?
Als je kijkt naar de resultaten van de Rode Duivels de afgelopen jaren zou je denken van wel. De Belgische nationale selectie is na jaren van ellende uit het moeras gekropen en kan zich op goede dagen meten met de andere toppers van deze wereld. De selectie is relatief jong en kan nog enkele jaren verder met deze groep. Daarnaast zijn er enkele (sub) toppers die in de wachtkamer zitten en zich bij een goede ontwikkeling van talent zeker aan uitnodigingen mogen verwachten. Ik denk daarbij spontaan aan spelers als Charly Musonda, Youri Tielemans, Adnan Januzaj of een Leander Dendoncker. Deze vaststelling neigt me om te zeggen dat de resultaten van de Rode Duivels de laatste jaren inderdaad een resultaat zijn van een sterke visie van clubs en KBVB.
Echter moet je de huidige selectie van de Rode Duivels eens onder de loep nemen en eens terug gaan in de tijd om te bekijken hoe deze ontwikkeld is. Thomas Vermaelen, Jan Vertonghen en Toby Alderweireld vormen mee de ruggengraat van onze verdediging, maar zijn eigenlijk niet opgeleid door de Belgische instituten. Nicolas Lombaerts is wel opgeleid door een Belgische club (FC Brugge) maar is daar naar de achterpoort gewezen en later terug opgevist door AA Gent. Als je dus naar onze achterlijn kijkt, is Vincent Kompany de enige speler die door een Belgische club is opgeleid en via deze club de weg naar de top en nationale selectie heeft ingezet.
Wanneer je kijkt naar ons middenveld kom je tot dezelfde conclusies. Eden Hazard is opgeleid in Frankrijk (Lille) Radja Nainggolan vond geen enkele club in België dat in zijn talent geloofde en is via omzwervingen in Italië de speler geworden die hij nu is. Moussa Dembele, Dries Mertens en Nacer Chadli hadden geen toekomst binnen het Belgische voetbal en zijn via clubs in Nederland aan de top geraakt. Marouane Fellaini was dan weer een speler die bij RSCA bij de provenciale ploegen werd ingedeeld om pas op latere leeftijd, via omzwervingen, bij Standard Luik bij de elite werd ingedeeld. Dus ook op het middenveld moeten we constateren dat van onze potentiële middenvelders enkel Kevin De Bruyne, Steven Defour en Axel Witsel bij een Belgische ploeg zijn opgeleid en overgeheveld naar de eerste ploeg om van daar uit te ontwikkelen tot de speler die ze nu zijn. Wanneer je dan kijkt naar de spelers die bij de Duivels in de spits kunnen spelen zie je dat Kevin Mirallas, Divock Origi en Yannick Ferreira-Carrasco opgeleid zijn in Frankrijk en enkel Chrstian Benteke (ook vaak doorgestuurd?!) en Romelu Lukaku in België zijn opgeleid.
Wanneer je dus kijkt naar de voorselectie van de Belgen voor de EK kwalificatie wedstrijden zijn 15 van de 26 spelers ofwel afgekeurd door hun Belgische club of in het buitenland opgeleid. Dit aantal lijkt mij net iets te hoog om de hoogconjunctuur van de Rode Duivels toe te wijten aan de vernieuwingen binnen de Belgische voetbalopleiding. Hiervoor zijn er nog iets te veel toevalstreffers binnen onze selectie en iets te weinig succesverhalen zoals een Kompany of een Witsel. Als er in de toekomst werk wordt gemaakt om de Belgische talenten effectief in België verder op te leiden. We kunnen voorkomen dat spelers zoals in het verleden een Januzaj of Hazard het buitenland verkiezen boven hun Belgische club én we het aanwezige talent de ruimte en kansen geven zich te ontbolsteren en fouten te laten maken dan kunnen we spreken van een echt opleidingsland. Al denk ik dat onze eersteklassers dit beginnen te beseffen. Nu de KBVB nog, dat dan werk kan maken van strengere regels die er voor moeten zorgen dat jongens van veertien, vijftien jaar voetballen voor het plezier en hun ontwikkeling en niet voor het geld….
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Alex Kroes schetst één scenario waarin hij alsnog gaat vertrekken bij Ajax
De 15 namen die Arne Slot deze zomer kunnen opvolgen bij Feyenoord
Veerman noemt ploeggenoot bij PSV van wie hij het meest geniet: ‘Zo makkelijk’
Spelersgroep PSV laat speciale wens van Bosz na officieuze landstitel uitkomen
Johan Derksen begrijpt niets van terugkeer Alex Kroes bij Ajax
‘Van Persie-kopbal’ De Bruyne en magische Foden helpen Man City langs Brighton
Meer sportnieuws
Wat zijn volgens jou de grootste verschillen in de Duitse jeugdopleiding van voor 2000 en daarna?
Wel voor 2000 leefde het duitse voetbal eerder van losse flodders en zat er minder structuur in hun jeugdopleiding. Na het EK, waar ze maar 1 punt behaalde denk ik, hebben ze het roer omgeslagen en hebben ze allerlei maatregelen genomen. De eerste maatregel was dat elke 1e en 2e klasse ploeg verplicht een eigen voetbalacademie moest hebben, waar verplicht X aantal gediplomeerde trainers aan het werk moesten zijn en waar per generatie minimum 12 spelers met een duitse nationaliteit moesten spelen. Naast deze academies zijn er ook nog zogenaamde 'stützpunkte'. Dit zijn letterlijk vertaald 'steunpunten'. Dit zijn een soort academies voor jeugdvoetballers die wel getalenteerd zijn, maar niet zijn opgenomen in een academie. Meestal zijn dit spelers die ergens in hun ontwikkeling even een dipje hebben en dan door traditionele voetbalclubs aan de kant worden geschoven Ik heb ergens gelezen dat vorig jaar van de 50 jeugdspelers die zijn toegevoegd aan de kernen in de bdf, 40% hiervan uit zo'n steunpunt komt. Hiernaast heeft de Duitse overheid het ook nog eens mogelijk gemaakt dat jonge Duitse talenten ook mogen tijdens de dag, iets wat bijvoorbeeld in België minder mogelijk is.
Naast deze eerder praktische maatregelen hebben ze ook de inhoud van de Duitse voetbalopleiding verandert. Ze zijn zich meer gaan toeleggen op de tactische en technische trainingen en minder op de fysieke trainingen. Hierdoor is de sturm und drang iets minder, maar in mijn ogen is de attractieve kracht van de bundesliga er hierdoor wel op vooruit gegaan 
Vanaf de U17 denk ik, is de competie ook een echte competitie, waarin je kan stijgen op zakken. Zo kan het zijn dat 2 slechte generaties U17 bij bayern er voor kunnen zorgen dat ze tegen 3e klassers zouden uitkomen. Dit ter bevordering van de jeugdspelers hun winnaarsmentaliteit en hun competitieve geest.
Ik meen te denken dat dit stilaan zijn vruchten begint af te werken... ;-)
Jezus Christus, wat is dit slecht geschreven. Natuurlijk heeft de Kbvb een visie, net zoals dat bij veel clubs het geval is de laatste jaren. Clubs spelen bewust 4-3-3 omdat dit de perfecte leerschool is voor jeugdspelers om zich te ontwikkelen en de entourage in de jeugdwerking is een stuk beter geworden. Landen zoals Engeland halen België aan als hét grote voorbeeld inzake jeugdwerking om aan te tonen hoe de Kbvb de laatste tien jaar het roer heeft omgegooid. En die argumentatie over Fellaini is al helemaal te gek voor woorden.
Als men je redenering moeten volgen, zou deze generatie dus een gelukstreffer moeten zijn. De waarheid is echter dat er een generatie staat aan te komen die qua talent nog beter is dan de huidige lichting Belgische internationals op die leeftijd.
Leuk stuk om te lezen! ***** voor jou!
Je vaststelling in het begin van je stuk is eigenlijk al verkeerd en je vertelt hier eigenlijk iets wat iedereen in Belgie al weet. Het is toch algemeen geweten dat de verhoogde focus op de jeugdopleiding bij veel Belgische clubs pas is gekomen NA het succes van vele Rode Duivels in het buitenland en niet vica versa?
De generatie vanaf 1992-1993 (De Bruyne, Lukaku, Courtois, Dendoncker, Musonda, Januzaj, Praet, Tielemans, Bruno, Batshuayi,..): die mag terecht de vrucht van de Belgische jeugdopleiding worden genoemd. Maar iedereen weet toch dat vele van de "oudere" Rode Duivels in het buitenland zijn opgeleid? Er is toch niemand die anders beweert?
Lukaku was bijvoorbeeld pas de eerste die in het Purple Talents-project "afstudeerde".
Je weerlegt eigenlijk je eigen foutieve startpunt, dus vind je bevindingen niet echt revolutionair.
Als je dus met Duitsland en Spanje wil vergelijken, moet je dit artikel pas over een paar jaar scrhijven.
Zowel met de algemene conclusie als met de specifieke argumenten die je aanhaalt, heb ik toch enkele problemen. De huidige generatie Rode Duivels vertoont net die breuklijn tussen het "oude" opleidingsklimaat en het nieuwe. In mijn ogen moet je minder focussen op wie waar is opgeleid, en eerder kijken naar de wijze waarop men is opgeleid. Bij de "oudere" garde (wat bij onze selectie vrij relatief is), zitten voornamelijk "toevalstreffers". Met die term doel ik op jongens die van zichzelf zoveel talent hadden, dat je al een blinde moest zijn om die niet te laten doorstromen. Het bekendste voorbeeld daarvan is natuurlijk Vincent Kompany: fenomenaal getalenteerd, maar ook op latere leeftijd heeft die nog veel aspecten van zijn spel moeten verbeteren. Vincent is dus voornamelijk een exponent van zijn eigen talent, niet van de Belgische jeugdopleiding. In die periode stond die opleiding inderdaad gewoon minder ver, met als gevolg dat vele van die generatie naar het buitenland trokken (vooral Nederland).
Bij de nieuwere generatie, de jongens tot 23 jaar zeg maar, valt net heel sterk op dat die jongens een fantastische opleiding hebben genoten. Kijk bijvoorbeeld naar iemand als Thibaut Courtois. Nu één van de besten van de wereld, maar technisch is die niet spectaculair vooruit gegaan de laatste jaren. Die was bij Racing Genk gewoon al absolute wereldtop qua techniek. Tel daar dan nog de mentale en fysieke evolutie bij op die hij heeft doorgemaakt bij Atletico en Chelsea, en je wordt een wereldkeeper. Maar Courtois moest in zijn (nog jonge) profloopbaan veel minder bijgeschaafd worden dan iemand als Kompany, die zowat evenveel talent heeft. Hetzelfde valt me ook op bij andere jonge Rode Duivels (De Bruyne, Lukaku, Benteke...): die voetballen allemaal nog op dezelfde manier zoals ze dat enkele jaren geleden in onze Jupiler Pro League deden. Hun vooruitgang ligt vooral op het fysieke en mentale vlak. Iemand als Leander Dendoncker is het beste voorbeeld dat er wel degelijk een positieve weg is ingeslagen. Dendoncker is niet de klasbak pur sang, waar het talent zo duidelijk van af druipt dat die sowieso in het eerste zou geraken (zoals bv. bij Tielemans wel het geval is). Toch heeft Anderlecht hem zo gekneed dat hij nu al een belangrijke speler is voor het team. Besnik Hasi noemt zijn doorbraak dan ook niet voor niets zijn grootste verdienste als coach.
Voor de rest geef je over de spelers die je specifiek aanhaalt bij momenten wel een vertekend beeld. Wat het probleem met Lombaerts is weet ik niet, die stroomt na een opleiding bij Brugge en Gent door naar het eerste van AA Gent, om vervolgens een stap hogerop naar Zenit te zetten. Prima opgeleid dan toch? Wat de Beerschot-Ajax-connectie betreft, maak je toch een paar verkeerde opmerkingen wat mij betreft. Dembélé en Vermaelen speelden tot hun 18e bij Beerschot (dembélé speelde zelfs wedstrijden voor de A-ploeg), dan is de grootste verdienste in hun ontwikkeling toch voor de Ratten van het Kiel? Natuurlijk is er na je 18e nog ruimte voor post-formatie, maar om nu te zeggen dat de Belgische opleiding geen enkel aandeel heeft in hun ontbolstering, is toch de waarheid onrecht aandoen. Bij Vertonghen en Alderweireld (respectievelijk op hun 16e en 15e vertrokken), ligt dit anders. Dat Nainggolan niet doorbrak in België is normaal, dat is iemand die het op zijn eigen tempo gedaan heeft. Het is ook geen speler waar de klasse echt vanaf spat, hij onderscheidt zich vooral door zijn geweldige drang en fysieke capaciteiten. Die ontwikkel je op latere leeftijd. Toen hij als jeugdspeler in de Serie B terecht kwam, dachten ze daar ook niet dat hij de nieuwe Messi zou worden hoor. Radja heeft zijn carrière volledig aan zichzelf te danken, waarvoor hulde. Verder rep je met geen woord over de keepers van deze generatie, die stuk voor stuk hun opleiding in België kregen.
Samenvattend begrijp ik de insteek van je artikel wel. Het is inderdaad niet allemaal zo rooskleurig als het in de media wordt afgespiegeld. Maar jouw analyse is dan weer te ver doorgedreven in de andere richting. Zeker wat betreft de jongere generaties, zijn die grotendeels te danken aan de enorme progressie die onze opleidingen hebben ondergaan. Dat gaat trouwens alleen maar verbeteren, denk bv aan de nieuwe academie die Club Brugge gaat oprichten. Tot slot: in enkele generatie zullen er jongens zijn die toch een buitenlandse opleiding verkiezen, of het nu Vertonghen, Hazard, Januzaj of de 10-jarige Tomaselli is. Voor een klein land als België is dat onvermijdelijk. En waarom zouden we die uitzonderingen niet koesteren? Het verrijkt onze potentiële Rode Duivels enkel maar. Of zou Eden Hazard dezelfde speler geweest zijn mocht hij in België opgeleid zijn?
Ik vind dit een fantastisch stuk! Ga zo door! Mooi onderbouwd ook door de gebeurtenissen in de praktijk.
O shit, ik schoot per ongeluk uit. Ik bedoelde natuurlijk 5 sterren. Als dit niet veranderd kan worden, hoop ik niet dat mensen gaan denken dat het maar een middelmatig stuk is. Het is groots, pakkend, informatief en origineel.