De grote obsessie

Het is al jaren onrustig bij Spartak Moskou. De grootste club van Rusland wacht inmiddels veertien jaar op een Russische landstitel en het is zeven jaar geleden dat Spartak überhaupt een prijs heeft gewonnen. Waar ligt het probleem?

Aan het materiaal ligt het in ieder geval niet. Spartak heeft een aardige selectie met enkele goede spelers, zoals topscorer Yura Movsisyan, Tino Costa, Denis Glushakov en ex-Ajacied Aras Özbiliz. In het begin van het seizoen leek het erop dat Spartak de aangewezen kampioen zou worden. Ze speelden het beste voetbal en lieten weinig punten liggen, maar de Russische volksclub is na een lange winterpauze slecht begonnen aan het seizoen. Er werd er met 1-0 verloren van Terek Grozny, in de beker verloor het thuis met hetzelfde resultaat tegen FC Tosno, een club dat in de Russische topklasse speelt, en het speelde met 2-2 gelijk tegen Anzhi Makhachkala nadat het met 2-0 voorkwam. Met andere woorden: het is weer crisis.

Dat heeft uiteindelijk de kop gekost van Valery Karpin. Karpin heeft in mijn ogen zeker de potentie om uit te groeien tot een Russische Frank de Boer of Josep Guardiola, maar op dit moment is hij er nog niet klaar voor. Als trainer laat hij altijd leuk voetbal zien, maar het is nog vaak te wisselvallig en hij is niet iemand die garant staat voor prijzen. Bovendien heeft hij nog te vaak de gewoonte om arrogant en chagrijnig over te komen wanneer Spartak een tegenvallend resultaat heeft behaald. Momenteel neemt Dmitri Gunko de honneurs waar, maar die doet het met een 4-0 nederlaag tegen FC Krasnodar niet veel beter.

“De enige geschikte trainers voor Spartak zijn José Mourinho en Josep Guardiola”, zei Karpin na zijn ontslag. Stanislav Cherchesov werd genoemd als de opvolger van Karpin. Cherchesov zwaaide rond 2008 al met de scepter bij Spartak en dat bleek geen succes. Hij verloor in de voorronde van de Champions League tweemaal met 4-1 van de eeuwige rivaal Dinamo Kiev en tijdens de Russische klassieker tegen CSKA Moskou werd er thuis met 1-5 verloren. De Fratria, de zogehete harde kern van krasno-belye, liet in een open brief weten dat het niet zit te wachten op zijn komst. Hoewel Cherchesov een stuk wijzer is geworden nadat hij bij Spartak was ontslagen, zal hij Spartak niet opnieuw gaan leiden. De voormalige doelman van de Russische volksclub en het nationale elftal liet een club als Terek Grozny boven hun verwachtingen presteren door op de achtste plaats te eindigen. Datzelfde flikt hij nu ook met Amkar Perm, dat momenteel zelfs op de zevende plaats staat. Maar bij Spartak besloot men dat Cherchesov ‘niet bij de club past’.

De club wordt met grote opportunisme geleid en doordat de landstitel als een obsessie wordt gezien, laat het in Europa vaak steken vallen. In de Europa League haakt Spartak bijna altijd af tijdens de voorronden en gezien het materiaal is dat natuurlijk een grote schande. Tegen Legia Warschau gaven ze een 2-0 voorsprong weg en verloor het met 2-3 en dit seizoen werd er tegen FC Sankt-Gallen met 2-4 verloren, maar dat lag puur aan Karpin, die zich verkeek op de Zwitserse club door een veredeld B-elftal op te stellen.

Spartak heeft vaak het geduld niet met trainers. Het heeft onder meer Michael Laudrup en Unai Emery als trainer gehad en hoewel dat geen verkeerde namen zijn, werden ze al snel ontslagen wegens tegenvallende resultaten. Spartak heeft in mijn ogen dan ook behoefte aan een trainer die bestand is tegen de grote druk van het publiek en bestuur. Er moet iemand komen die garant staat voor prijzen en een duidelijke filosofie weet te hanteren. Het raakt namelijk heel snel in paniek als het niet goed gaat terwijl een club als CSKA Moskou, dat ook lang heeft moeten wachten op een prijs, altijd blijft vasthouden aan hun eigen visie.

Daarom zou Louis van Gaal de meest ideale kandidaat zijn. Dat de naam van Van Gaal erin staat zal voor de meesten misschien een verrassing zijn doordat hij onlangs uitsprak naar Engeland te willen, maar van Gaal werd in zijn AZ-periode met Spartak Moskou in verband gebracht, ware het niet dat beide partijen net niet tot een akkoord konden komen. Van Gaal is iemand die garant staat voor mooi voetbal en ook jeugdspelers de kans geeft. Spartak heeft een van de beste jeugdopleidingen van Rusland. Zo durfde Karpin het onlangs aan om doelman Anton Mitryushkin voor de leeuwen te gooien en zijn ook Sergei Parshivlyuk, Evgeni Makeev, Pavel Yakovlev en Sergei Bryzgalov jeugdproducten. Van Gaal is een trainer die met zijn visie ervoor kan zorgen dat zowel Spartak als het nationale team van Rusland op de lange termijn succesvolle resultaten kan behalen, zoals hij dat liet zien met Bayern München en FC Barcelona.

Van Gaal zal na het WK 2014 in Brazilië beschikbaar zijn en voorzitter Leonid Fedun heeft het vermogen om de Amsterdammer te verleiden tot een overgang naar de rood-witte vereniging. Waar Fedun misschien vaak de mist inging, is dat hij te veel het vertrouwen gaf aan trainers die te weinig ervaring hadden. Spartak is een hele moeilijke club waar de druk ongekend hoog is. Wanneer je niet presteert, is de kans groot dat je snel op straat wordt gezet. Een andere optie is Dick Advocaat. Advocaat is bekend met Rusland en heeft het met Zenit Sint-Petersburg uitstekend gedaan. Hij liet ze als een hecht collectief voetballen en zorgde ervoor dat Zenit landskampioen werd, de Europa League en de Europese Supercup veroverde. Een nadeel met Advocaat is dat hij weinig naar de jeugd kijkt. Advocaat werkt graag met een vaste kern, terwijl Spartak dus over een uitstekende jeugdopleiding beschikt.

Daarom zie ik liever Van Gaal komen. Wat Spartak namelijk nodig heeft, is een duidelijke visie die gericht is op de toekomst. Daaraan moeten ze vast blijven houden en dan zullen zij ook merken dat de successen vanzelf komen. Daarvoor is van Gaal de ideale man.