Verdere afgang bespaard

De kans dat Feyenoord na zondag nog achtste van Nederland wordt, is zeer klein. We zijn afhankelijk van resultaten elders. AZ wint of speelt gelijk tegen FC Utrecht, dus bij winst op NEC wordt Feyenoord in ieder geval negende. Voor de achtste plaats moet er een doelsaldoverschil van zeven goals ten opzichte van Heracles goed worden gemaakt. Daarbij komt dat Heracles met meer goals vóór het seizoen zal eindigen, waardoor je niet alleen gelijk moet komen qua saldo, maar er zelfs een meer moet maken om over Heracles heen te gaan. Dan komt het erop neer dat Feyenoord van NEC met 4-0 moet winnen en Heracles thuis van ADO met 0-4 moet verliezen. Of 5-0 om 0-3. Of 2-0 om 0-6 en ga zo maar door.

Wie de statistieken van uitwedstrijden van ADO erbij pakt, ziet dat er zelden met grote cijfers uit gewonnen wordt. Wie de statistieken van thuisnederlagen van Heracles erbij pakt ziet dat er zelden met grote cijfers verloren wordt. Wie de statistieken van laatste thuiswedstrijden van Feyenoord erbij pakt ziet dat er hoop gloort, gezien er meestal gewonnen wordt en met de nodige goals. Maar... de statistieken van wedstrijden tegen NEC, uit maar ook thuis, zijn weer minder veelbelovend. Feyenoord heeft dus statistisch alle schijn tegen om nog achtste te worden en kan de play-offs vergeten. Is dat zo erg? Ik vind van niet.

Eigenlijk heeft Feyenoord door de afgang van vandaag het afgelopen seizoen treffend geïllustreerd. De factor onkunde in combinatie met pech bepaalt wederom het resultaat. Een slecht, nee, vernederend resultaat. Je kunt en mag niet verliezen van een Eerste divisie-ploeg als VVV. Feyenoord speelde een eerste helft zonder inzet, zonder flair, zonder durf en zonder uitgespeelde kansen. Waren er überhaupt kansen? VVV kon nauwelijks iets doen, maar dat mag je die ploeg niet verwijten. Zij hebben op strijdlust gewonnen, met enig fortuin in de tweede helft. Eigenlijk op de manier zoals wij van onze club verwachten, er vol voor gaan en niet opgeven tot er een resultaat staat.

Feyenoord ontloopt eigenlijk de play-offs en daarmee verdere vernederingen op korte termijn. Want wie de statistieken van Feyenoord in de play-offs erbij pakt ziet dat we het bedroevend doen. Ook in jaargangen met een betere selectie. Als het er echt om gaat, staat onze club er niet. Het team kan het geluk niet afdwingen en heeft niet de kunde om zich door een slechte wedstrijd heen te loodsen. Tactisch is het ook zo lek als een mandje. Ik heb Diego Biseswar als opbouwer vanaf eigen helft gezien, als spelverdeler. Hoogst opmerkelijk en de reden waarom er nauwelijks kansen zijn gecreëerd. Feyenoord heeft geen echte kans tegen ploegen als Roda, ADO, AZ of Groningen. Het zijn ploegen die stuk voor stuk beter en effectiever spelen.

Op lange termijn bespaart Feyenoord ons als supporters een nieuwe Europese afgang. Want al zouden we de play-offs halen, en doorstoten naar de voorrondes, dan worden we net als in het laatste Europese avontuur kansloos omver gelopen door de nummers drie, vier of vijf van Oostenrijk, Polen, België of Portugal. Want dromen mag, maar realisme is nodig om in te zien dat Feyenoord volgend jaar een zelfde soort seizoen zal draaien. Ik verwacht dat Leroy Fer, Ron Vlaar en Georginio Wijnaldum vertrekken. Ik denk ook dat de club daar bewust voor kiest. Want aan spelers die graag hogerop willen heb je niets in de middenmoot van de Eredivisie. En ze kosten je handenvol met geld, hetgeen we niet hebben.

Voor over twee weken heb ik kaartjes, om Feyenoord tegen NEC te zien. Ik had de ijdele hoop dat we nog voor een verrassing konden zorgen. Eerlijk gezegd ben ik blij dat de wedstrijd nu nergens meer om gaat. Want een nieuwe ontgoocheling, op 15 mei of in de weken erna, wens ik de supporters en mijzelf niet toe. Ik hoop dat de fans beseffen dat Feyenoord niet zomaar meer terugkomt aan de top van de Eredivisie, daarvoor is de club zowel voetballend als financieel te noodlijdend. Waar ik naar uitkijk is het nieuwe seizoen, met veel jonge Feyenoorders, zonder rare gehuurde spitsen, zonder nietszeggende aankopen. Liever een seizoen met eerlijk voetbal en dito inzet, zodat ons verwachtingspatroon een keer overeenkomt met de uitslagen en we niet ‘hè hè, eindelijk’ na een winstpartij zeggen, dromend van een ommekeer, maar voorbereid zijn op het allerslechtste. Het zou in ieder geval een stuk minder zeer doen dan zondag.