FC Utrecht: verleden gaat nooit weg

Elk seizoen gaat een club weer met frisse moed de competitie in. Weer een kans om hoog te eindigen, Europees voetbal te halen, of degradatie proberen te ontlopen. Bij het begin van een seizoen heeft iedere club ook een bepaalde ambities. Afhankelijk van wat er zich heeft plaatsgevonden op de transfermarkt en binnen de club word er weer een bepaalde verwachting geschetst bij een club. Laten we daar even verder op in gaan als we kijken naar FC Utrecht.

FC Utrecht is een club die zich graag wilt gaan manifesteren als een top 5 club. Uiteraard gaat dat niet even in een paar weken, of in 1 seizoen. Dat gaat middels een meerjarenplan, wat opgesteld is door van Seumeren en het bestuur van de club. Dit jaar heeft Utrecht zich laten zien op de transfermarkt. Zo werd tijdens het vorige seizoen Dries Mertens al vastgelegd van AGOVV. Daarna volgden transfers van Ricky van Wolfswinkel (Vitesse), Jacob Mulenga (Chateauroux, Franse 2e divisie), Jacob Lensky (Transfervrij), Jan Wuytens (Heracles Almelo) en Nana Asare (KV Mechelen). Daarnaast kwam Jan Wouters als assistent voor du Chatinier, werd Foeke Booy technisch directeur en werd ook Khalid Sinouh nog aangetrokken om achter Vorm te fungeren. Genoeg spelers om de ambities wat op te schroeven. Er wordt immers nog steeds verwacht dat Utrecht zich 'gewoon' moet plaatsen voor de playoffs om tickets voor de Europa League. Maar... Met nieuwe spelers alleen kun je niet meteen de richting naar de top inslaan. Daar gaat nog veel tussen zitten. Het verleden gaat ineens een rol spelen.

Utrecht is een club waar elk jaar wel iets gebeurd. Vorig jaar nog zelfs, toen de trainersrel rond Van Hanegem een belangrijke rol speelde in de club. De gehele technische staf, behalve Van Hanegem, stapte op en Ton du Chatinier komt binnen als nieuwe assistent. Niet veel later pakt ook Willem zijn biezen en moet Ton ineens alles zelf doen. Dit is een voorbeeld van een gebeurtenis in de club. Om even op het heden in te spelen, er word de laatste tijd veel gesproken over Kevin Vandenbergh. De speler die voor 1 miljoen overkwam naar FC Utrecht, toen Foeke Booy nog trainer was. Inmiddels is Booy technisch directeur. Vandenbergh heeft weinig speelminuten gemaakt bij Utrecht en lijkt ook onder du Chatinier geen kans meer te krijgen. Wat mede een struikelblok is voor het bestuur, is het salaris van de Belgische spits. Die bedraagt namelijk het hoogste van alle spelers binnen de FC. Toch wel schrikbarend voor iemand die niet speelt. Samenvattend, iets wat zich heeft afgespeeld in de afgelopen jaren is niet zomaar weggevaagd als een nieuw seizoen begint. De transfer van Vandenbergh gaat Utrecht nu dwars zitten, iets wat toen niet verwacht werd.

Laten we verder gaan met dit seizoen, 2009-2010. Utrecht is de competitie alleraardigst begonnen en staat op een keurige 5e plaats, vlak achter Ajax en Feyenoord. De aanwinsten doen wat er van ze verwacht word en mede daarom mag Utrecht zich op zo'n hoge positie bevinden.

Laten we een paar uitslagen analyseren:

- RKC 0-1 winst: van Wolfswinkel
- Willem II 1-0 winst: Dickoh
- VVV thuis 2-2 gelijk: Mertens (2x)
-Sparta thuis 2-0 winst: Lensky, van Dijk
-Twente uit 3-2 verlies: van Wolfswinkel (2x)
- ADO Den Haag uit 0-1 winst: Mertens
- AZ thuis 1-0 winst: Keller
- NEC uit 1-1 gelijk: Lensky
- PSV thuis: 0-0 gelijk
- FC Groningen uit: 0-0 gelijk
- Roda JC thuis: 2-1 winst: Mulenga, van Wolfswinkel

Als je deze statistieken bekijkt zijn de nieuwelingen dus erg belangrijk voor Utrecht. Bij bijna elke overwinning zijn ze wel betrokken met een doelpunt of assist. Ook achterin staat het veel beter met minder tegendoelpunten en vaak de 'nul'. De wedstrijd FC Groningen uit wil ik even verder op ingaan. Hier gaat eigenlijk het hele verhaal om. Verleden komt altijd terug. Dat werd maar weer eens benadrukt in een middagje Euroborg. In deze wedstrijd was Jacob Mulenga afwezig, vast aanspeelpunt in de spits, en viel in de wedstrijd zelf van Wolfswinkel uit. Hele voorhoede eruit en dus komen er basiskrachten van vorig seizoen voor in de plaats. George mocht starten, Maguire viel in. Na die wisselingen was er totale wanorde voorin bij Utrecht. Ze wisten zich geen met de situatie en dus werd er maar gegokt op een gelijkspelletje en werd er geleund op het centrale duo achterin; Keller en Wuytens. De wedstrijd eindigde in een 0-0 gelijkspel en daar mocht Utrecht zich gelukkig mee voelen. De wedstrijd zag eruit, zoals Utrecht vorig jaar erg vaak speelde. Zonder maar enig aanspeelpunt, zonder creativiteit en zonder aanval.

Vorig jaar stonden daar vaak Loval, Skoubo of George, maar je zag aan deze wedstrijd, dat die veel te licht zijn voor Utrecht. Ook Maguire, die vorig jaar nog wel eens aardig inviel, was geen schim daarvan en speelde erg onder zijn niveau in het hoge noorden. Zo is te zien dat Utrecht het heel goed doet, maar echt leunt om de individuele kwaliteiten van de nieuwelingen. Als er maar enkele daarvan uitvallen, is een aanvallend Utrecht ver te zoeken. Problemen die zich in voorgaande jaren hebben voorgedaan, zoals het scorend vermogen van de club, komen dus toch weer terug. Loval of George valt in en er ontstaat chaos. Niemand lijkt zijn rol dan nog te weten en doelpunten blijven uit. Dat sluipt dan ook in de ploeg en kan nog tot onnodig puntverlies leiden dit seizoen.

In zijn totaliteit gezegd: Utrecht is een uitstekende subtoppers, mits het basiselftal fit is. Zo niet, hou dan je hart maar vast, want mooi voetbal zal er niet snel uitkomen... voorlopig.