Hoe Feyenoord de absentie van de man van drie miljoen euro nog altijd voelt

Feyenoord plaatste zich donderdagavond ten koste van Slavia Praag voor de halve finale van de Conference League. Bij de Tsjechen had keeper Alex Mandous een enorme negatieve hoofdrol, iets dat bij de Rotterdammers Ofir Marciano eerder ook had. Zeker met grote Europese wedstrijden in aantocht, kan de afwezigheid van Justin Bijlow nog weleens flink worden gevoeld. Voetbalzone en FootballTransfers kijken samen naar de invloed van de sluitpost.

Met slechts enkele wedstrijden als vervanger van Brad Jones en Kenneth Vermeer achter de rug kreeg de jonge Bijlow in het seizoen 2018/19 voor het eerst het vertrouwen van Giovanni van Bronckhorst als de nieuwe eerste keuze van Feyenoord. Het talent bezorgde de Rotterdammers met gestopte strafschoppen van Jorrit Hendrix en Pablo Rosario meteen de Johan Cruijff Schaal tegen PSV. De eerste klap van Bijlow was voor Feyenoord meer dan een daalder waard. In de jaren die volgden verdween de doelman door blessureleed en soms door keuzes van coaches nog wel eens uit het doel, maar na het vertrek van Kenneth Vermeer naar de Verenigde Staten kreeg de zelfopgeleide Bijlow definitief het vertrouwen.

Bijlow onbetwist nummer één
Toch stond hij er sindsdien voornamelijk door blessures ook nog wel eens naast, al werd er afgelopen zomer een nóg duidelijkere keuze gemaakt door de beleidsbepalers, die Bijlow een contract tot medio 2025 lieten ondertekenen. Met het vertrek van Nick Marsman koos Feyenoord er bewust voor om met Bijlow maar één heel sterke keeper in de A-selectie te houden. Een financiële keuze, omdat Marsman circa drie ton meer aan salaris vroeg dan Marciano, de nummer één van Israël die transfervrij overkwam van Hibernian FC. Volgens FootballTransfers is de waarde van de sluitpost maar een half miljoen euro, wat ongeveer net zo hoog is als de naar Inter Miami vertrokken Marsman (zes ton). Beiden doen het qua waarde beduidend onder voor Bijlow.

Omdat ook Ramón ten Hove, dat was een sportieve keuze, geen contractverlenging kreeg in De Kuip, waren de keeperskaarten aan het begin van dit seizoen heel anders geschud. Arne Slot gaf eerlijk toe dat Feyenoord geen twee gelijkwaardige keepers in de A-selectie heeft en dat Bijlow duidelijk de eerste man was. Het vrijgekomen budget kon worden geïnvesteerd in de rest van het elftal en bijvoorbeeld in het verlengen van de contracten van bepalende spelers. De vele blessures van Bijlow werden (groten)deels afgedaan als pech.

Blessures Bijlow
Maar de blessuregevoeligheid van Bijlow kan niet langer worden afgedaan als pech. In 2019 miste hij meer dan een half jaar vanwege een voetblessure en een jaar later stond hij zeventien wedstrijden langs de kant met een teenkwetsuur. Tussendoor stond hij korte periodes buitenspel met pijntjes aan onder meer zijn knie, bovenbeen, elleboog en lies. De voetoperatie die hij afgelopen maand moest ondergaan was zijn derde langdurige blessure, maar alle korte kwetsuren zijn inmiddels niet meer op één hand bij te houden.

Ook dat heeft duidelijk invloed op de transferwaarde van Bijlow, die bij FootballTransfers al ruim een jaar ongeveer stabiel net boven de drie miljoen euro staat. De eerste keeper van het Nederlands elftal kan in dat rijtje geenszins tippen aan bijvoorbeeld de keeper van België (Thibaut Courtois, 86 miljoen), Italië (Gianluigi Donnarumma, 59 miljoen), Hongarije (Péter Gulásci, 20 miljoen), Marokko (Yassine Bounou, 17,1 miljoen) of zelfs Finland (Lukas Hradecky, 7,7 miljoen).

Mede door alle blessures van Bijlow krijgen Jasper Cillessen, Kjell Scherpen, Tim Krul, Marco Bizot en Joël Drommel bijvoorbeeld een hogere marktwaarde dan de sluitpost van Feyenoord, die door Louis van Gaal als de beste van het land wordt geacht. Maar niet één seizoen volledig keepen helpt niet mee om jezelf in de kijker te spelen van andere clubs. Ook staat de teller qua interlands nog altijd slechts op zes, mede vanwege alle blessures van de doelman. De inmiddels terechte vraag is of Bijlow ooit nog van dat stempel afkomt, daarvoor zal hij in elk geval een flinke tijd blessurevrij moeten zijn.

Hoe verder voor Feyenoord?
De keuze om het vertrouwen uit te spreken in Bijlow, was er sportief eentje die goed uitpakte, totdat de keeper - die voor zijn zware blessure ook al wel enkele duels miste dit seizoen - voor langere tijd wegviel. Marciano oogde vanaf het eerste moment al beduidend minder stabiel, zoals in de kwalificatie van de Conference League tegen IF Elfsborg bijvoorbeeld al pijnlijk duidelijk werd (3-1). Ook in de kwartfinale van dat toernooi oogde hij in het heenduel in De Kuip zeer onzeker, hetgeen dat Feyenoord niet fataal werd.

Die onrust is ook te zien in de cijfers, want Marciano krijgt gemiddeld meer tegengoals dan Bijlow (1,30 doelpunt om 0,94 doelpunt) en houdt ook minder vaak de nul dan zijn Nederlandse concurrent (30 procent om 41 procent). Dat de prestaties van de Rotterdammers significant minder zijn met Marciano op doel dan Bijlow, is geen verrassing: met de Israëliër tussen de palen pakt Feyenoord gemiddeld minder punten per wedstrijd dan met de beoogde eerste keeper.

Het was derhalve geen verrassing dat in de absolute slotfase van de transferperiode Valentin Cojocaru, wiens waarde door FootballTransfers op een miljoen euro wordt geschat, nog tijdelijk werd gepresenteerd. De afwezigheid van Bijlow zou zich enorm doen voelen als de Rotterdammers bijvoorbeeld door een blunder van Marciano Europees eremetaal mislopen, maar de Israëliër passeren zorgt ook voor onrust. Zo zal de afwezigheid van Bijlow nog wel even worden gevoeld bij Feyenoord.