Rijzende ster In De Goffert

Het zijn donkere tijden in Nijmegen. Alex Pastoor moest al vroeg dit seizoen het veld ruimen door de teleurstellende resultaten. Hij kreeg zijn ploeg niet meer aan de praat en Anton Janssen werd zijn opvolger. Hij liet de Nijmeegse fans weer juichen toen na twintig wedstrijden eindelijk weer eens werd gewonnen. Toch is NEC nog steeds de hekkensluiter in de Eredivisie met pas drie overwinningen en negenenveertig doelpunten tegen. Na de eerste seizoenshelft is er niet veel positiefs te beleven, is er dan geen enkel lichtpuntje voor NEC? Gelukkig wel, het is een speler die de harten van de NEC-supporters sneller laat kloppen. Waarschijnlijk raad je het al, het is de flitsende buitenspeler Alireza Jahanbakhsh.

Het was 27 Mei 2013 toen NEC met het nieuws naar buiten kwam dat de jonge Iraniër een mondeling akkoord had met de club. Ik keek even raar op, wat moet NEC nou met een speler uit de Iran Pro League? Want het was nog niet vaak voorgekomen dat een speler vanuit Iran naar Nederland trok. Na een aantal weken had Alireza het eindelijk voor elkaar, hij kreeg een visum en een werkvergunning. Het was waarschijnlijk erg lastig voor hem om te communiceren met zijn nieuwe ploeggenoten omdat de speler geen Nederlands sprak. Engels sprak Alireza ook nog niet maar dat had hij razendsnel onder de knie. Hij maakte zich erg geliefd doordat hij het clublied uit zijn hoofd had geleerd binnen drie dagen, dat zong hij op de open dag. In Iran is de aanvaller erg bekend en de Iraanse fans laten dat maar al te graag weten via de social media, hij wordt daar de Iraanse Cristiano Ronaldo genoemt. Het maakte me enthousiast en ik kon niet wachten deze jongen aan het werk te zien.

Veel aanpassingsproblemen kende de nog maar net twintigjarige speler niet. Hij woonde al vanaf zijn vijftiende uit huis. Dat deed hij voor zijn voetbalcarrière die toen nog maar net op beginnen stond. Hij speelde bij Damash Karaj op zijn zestiende dat op het derde niveau uitkomt in Iran. Via SC Damash kwam hij bij NEC terecht, nadat scouts hem hadden bekeken op een internationaal toernooi waar onder meer Australië en Japan aan mee deden.

De eerste wedstrijd van het seizoen zou hij beloven er te staan, als dat nodig zou zijn. Na rust werd Cihat Celik vervangen voor Jahanbakhsh. Het was niet een best debuut, NEC verloor met 1-4 van FC Groningen en Alireza was vrijwel ontzichbaar. Een paar weken later mocht hij starten tegen de Harkemase boys in de KNVB-beker. Die wedstrijd liet hij zien zich wat meer aan te passen aan de speelstijl en scoorde hij een prachtig doelpunt na een solo, het was weliswaar tegen amateurs maar het straalde klasse uit. Opnieuw een paar weken later was het grote moment aangebroken voor NEC, het moment waarnaar alle spelers en supporters op wachtte. SC Heerenveen werd in eigen huis verslagen met 2-1, Alireza viel in en maakte veel indruk door zijn snelheid, prachtige bewegingen en zijn enorme loopvermogen. Het absolute hoogtepunt bij NEC tot nu toe was de wedstrijd tegen AZ, de wedstrijd werd gewonnen door twee doelpunten van Alireza. Hij speelde een geweldige wedstrijd en liet de verdedigers vaak het nakijken. De tweede treffer was echter een plaatje, hij sprintte naar de bal nadat Michael Higdon de bal doorkopte en rondde de aanval af met een prachtige volley over de doelman van AZ.

Hij was aanvoerder van de Iraanse ploeg onder 20 toen hij bij SC Damash speelde. Sinds 15 Oktober dit seizoen is hij international van de A-selectie. In de 79ste minuut mocht hij het veld in en Iran won die wedstrijd met 2-1 van Thailand. In zijn tweede wedstrijd kwam hij de 85ste minuut het veld in, en Alireza scoorde zijn eerste doelpunt voor zijn vaderland, die wedstrijd werd ook gewonnen van Thailand maar dit keer met 3-0. Zijn derde interland mocht Alireza in de basis beginnen, hij scoorde niet maar Amir Hashemi,zijn begeleider, sprak over een ‘good game’ via Twitter.

Alireza wordt beschreven als een groot talent en kwam in de lijst met top 100 talenten van de wereld (de ‘in bed with Maradonna’-lijst). In die lijst staat hij onder meer tussen Paul Pogba, Mario Götze en PSV-aanvaller Memphis Depay. Door zijn spel van de afgelopen weken en zijn debuut voor Iran word het lastig de aanvaller te behouden. Hij toont veel lef in zijn spel, heeft een geweldige techniek, is snel en hij werkt verschikkelijk hard. Het is ook een speler die enorm veel passie heeft en het plezier spat er van af.

Als NEC supporter kan ik er enorm van genieten, Het is maar de vraag hoelang hij in Nijmegen te bewonderen is…