Memphis Depay: de man die zich moet bewijzen, omdat Nederland hardleers is
In de rubriek Tribunegeluiden draait Voetbalzone de rollen om en krijgt de lezer de kans om een opiniestuk, column of ander interessant artikel over voetbal te publiceren op onze website. In deze editie van Tribunegeluiden is het woord aan Abdelilah Amraoui, die zijn nieuwste column wijdt aan Memphis Depay.
Door Abdelilah Amraoui (The Artistic Ninja)
Memphis Depay. Scoort, strooit, stijlt, schittert. In Brazilië breekt hij het stadion af, elke keer weer. De man is fit, in vorm en speelt met een swagger waar je kippenvel van krijgt. Maar wat doet Nederland?
Die behandelen hem als een afgetrapte bal. Een jojo. Trek Memphis erbij als het uitkomt, drop Memphis zodra het even tegenzit. Lekker makkelijk hè?
Elke keer weer datzelfde verhaal. “Ja, Memphis moet het nog maar laten zien.” Bro, wáár heb je de afgelopen tien jaar gezeten? Deze man heeft zijn land naar halve finales gesleept, doelpuntenrecords gebroken en meer ballen dan de hele voorhoede bij elkaar.
Maar nee hoor, in Nederland is het altijd nét niet goed genoeg. Waarom? Omdat hij geen meeloper is. Omdat hij tattoos heeft. Omdat hij zijn eigen pad kiest. Omdat hij een gouden microfoon meebrengt in plaats van een suf perspraatje. Omdat hij niet meegaat in het brave keurslijf waar zovelen zich krampachtig aan vasthouden.
Nederland heeft een ziekelijke obsessie met normaal doen. Memphis is daar allergisch voor. En terecht. Hij is een wereldspeler, geen grijze muis. Hij speelt zoals hij leeft: op zijn eigen manier. En dat steekt, blijkbaar.
In plaats van te juichen om wat Memphis op het veld laat zien, houden we ons in Nederland liever bezig met wat hij aanheeft. Of dat hij te veel randzaken doet. Alsof zijn kledingkeuze of muziekprojecten ook maar iets afdoen aan wat hij doet op het veld. Hij scoort als een wereldspits, maar Nederland struikelt liever over z’n jas en haarbandjes.
We willen een spits die scoort, werkt, strijdt en zelfvertrouwen heeft. Maar zodra je hem hebt, willen we dat hij zijn bek houdt, zijn stijl aanpast, zijn persoonlijkheid dempt. Doe even normaal met die energie. Alsof je een leeuw vraagt om te spinnen als een huiskat.
En nu? Wie moet het dan doen in de spits? Zeg het maar: Brobbey? Maakt zijn minuten, maar zelfs hij zegt tussen de regels door dat hij nog niet klaar is voor dat podium. Weghorst? Inzet: 100. Klasse? Niet op Memphis-niveau. Malen, Zirkzee, Lang? Talenten, zeker. Maar niemand die op dit moment die positie draagt zoals Memphis dat jarenlang gedaan heeft. Feit is: er is op dit moment geen enkele spits in Oranje die op zijn niveau opereert. Maar tóch moet hij zich bewijzen. Hoe dan?
Wat moeten jullie nog meer zien? Hij speelt samba in Brazilië, maar in Nederland krijgt hij oorverdovende stilte terug. Geen lof, geen erkenning: alleen maar gezeik. Als hij straks het Oranje-shirt aantrekt, is het weer: “Ja, maar hij moet zich bewijzen.” Bewijzen voor wie? Voor journalisten die in 2006 zijn blijven hangen? Voor fans die liever een spits met een braaf imago willen dan eentje die écht levert?
Misschien wordt het tijd dat we in de spiegel kijken. Misschien ligt het probleem niet bij Memphis. Misschien ligt het aan een land dat niet weet wat het met échte klasse aan moet.
Memphis Depay is geen jojo. Hij is geen back-up. Hij is de man. En het wordt tijd dat Nederland dat eindelijk eens gaat beseffen. Niet straks. Niet pas als hij zijn carrière afsluit. Nu.
Zelf schrijfambities of een mooi verhaal dat een groter publiek verdient? Speelt er iets bij jouw club dat je echt kwijt moet of heb je een mooie anekdote over voetbal? Voetbalzone plaatst regelmatig een inzending van lezers. Mail jouw verhaal (max. 1500 woorden) naar wessel.antes@footballco.com en wie weet is het binnenkort te lezen op Voetbalzone!
