De langste vinger van Gertjan Verbeek

Een vaak gezegde maar tevens ook een trieste zin. Feyenoord heeft in speelronde tien, in de tiende maand van 2010 met tien man op het veld verloren met 10-0 van PSV en wordt met die uitslag teruggestuurd naar 010 Rotterdam. Feyenoord is Feyenoord niet meer en dat wordt door het hele land betreurt. Het verlies van een grote club geeft mij gemengde gevoelens. Het valt voor mij niet alleen zwaar maar tegelijkertijd voel ik voor de beste trainer van Nederland gerechtigheid. En die beste trainer is al sinds 14 januari 2009 niet meer te bewonderen in Rotterdam. Na een succesvolle periode bij Heracles Almelo gaat hij nu de talenten van AZ, en hopelijk ook de rest van het team naar de top brengen. Gertjan Verbeek zal nog veel terug denken aan zijn tijd in Rotterdam en zal voor de mensen die geen vertrouwen in hem hadden, vast en zeker zijn langste vinger over hebben.

Dit lijkt natuurlijk niet het moment om te beginnen over een trainer die het bij een topclub niet gehaald heeft. Want waar het nu om draait is om de problemen van Feyenoord op financieel gebied maar ook op sportief gebied. De waarheid is keihard maar we kunnen er langzamerhand van uitgaan dat we een grootse club, een echte oude titelkandidaat zijn kwijtgeraakt. Ook zal niemand zin hebben in een stuk over hoe het verkeerd is gegaan. De financiële situatie is verschrikkelijk en de club zal het moeten doen met de spelers die het heeft. De ervaren spelers zijn er niet meer en de jonkies zijn wisselvallig waardoor de prestaties op zijn zachts gezegd mager zijn. Doordat de jonge jongens zoveel energie in elkaar moeten steken lijken de grote talenten als Leroy Fer en Georginio Wijnaldum niet meer wie ze zijn. Maar ik ben er zeker van dat als het bestuur het vertrouwen in de persoon Verbeek had gehouden, de jonge jongens Feyenoord met gemak bij de eerste zeven zou loodsen. Want het leek er toen goed uit te zien voor de talenten van Feyenoord die aan het voetballen werden gebracht, vooral Wijnaldum en Diego Biseswar waren één van de uitblinkers. Maar toen ging het verkeerd.

Op 14 januari wordt bekend gemaakt dat Verbeek zijn ontslag heeft gekregen bij Feyenoord. De aanleiding van het ontslag zijn de aanhoudende slechte resultaten en een meningsverschil tussen de trainer en zijn spelers. Voornamelijk de oudere garde, de spelers die in het hart zitten van de supporters, zijn het vaak niet met de trainer eens. Maar daar had Verbeek op zijn manier ‘schijt’ aan. Hij vertrok met een mislukt avontuur onder zijn arm en zou er nooit meer aan terug denken. Maar diep van binnen, na elk verlies van Feyenoord dit jaar, zal hij toch terug denken aan die tijd. Nu de club op het punt van de afgrond staat zet Verbeek’s tijd in Rotterdam mij ook aan het denken. Want slechter dan Mario Been, dit seizoen, heeft hij het niet gedaan. En dan kan Johan Derksen wel elke week zeggen dat de supporters begrip hebben voor de situatie en dat Been er niks aan kan veranderen maar ik denk dat de chemie van Been gewoon is uitgewerkt. Ik ben misschien optimistisch maar ik denk dat als Verbeek vandaag bij Feyenoord zou binnen stappen, hij de jonge spelers weer één voor één aan het voetballen zou zetten. En dan is de vraag die vaak gesteld wordt door critici ook snel opgelost. De vraag wat nou de echte talenten zijn van Feyenoord. Dat zou onder Verbeek heel snel duidelijk worden. Eén daarvan is Biseswar. Biseswar die op de loonlijst staat voor zeven ton per jaar mag nu het publiek gaan vergezellen, kijkend hoe het hart van de supporters begint te branden als er weer een doelpunt tegen valt. Terwijl juist die speler een grote opkomst maakte, dan is het jammer om te zien dat zo’n talent verloren gaat.

Verbeek maakt op mij altijd een hele goede indruk met een goede hand van trainen. Positiespel ligt bij hem voorop en dat kan alleen goed uitgevoerd worden als de spelers en voor willen werken. En dat is één van de redenen waarom het bij Feyenoord niet gelukt is. Nu bij AZ kun je al zien dat de spelers zijn tactiek met de dag beter gebruiken. Verbeek speelt graag met een lange spits: Roy Makaay, Bas Dost, Jonathas. Daaromheen wil hij graag twee snelle en behendige spelers. Bij Feyenoord Biseswar en Wijnaldum, bij Heracles Everton en Darl Douglas, en bij AZ Brett Holman en Erik Falkenburg. Ook een echte nummer 10 is bij hem belangrijk en dat is wat hij bij Feyenoord miste en bij AZ mist. Dat is ook de aanleiding dat er volgens hem nog niet genoeg gescoord wordt bij AZ. De bal moet naar de spits, die kaatst de bal terug op de nummer 10 of een back, die geeft hem op één van de vleugelspitsen, de bal wordt voorgegeven en de spits maakt de bal af. Een kind kan de was doen. Maar bij Feyenoord had het uitstekend kunnen uitpakken als hij een echte nummer 10 had gehad en alle spelers ervoor hadden gewerkt. Verbeek vraagt als speler misschien net zoveel van je als een speler van Real Madrid. Maar hij is wel een trainer die jou als jonge speler beter maakt. Ook bij Heracles is zijn gemis te merken. Als er aan een speler gevraagd wordt wat het verschil is met hem en Peter Bosz dan zegt elke speler: de vrijheid.

Verbeek geeft zijn spelers maar nauwelijks vrijheid en dat is ook een reden waarom de spelers van Feyenoord een probleem met hem hadden. Zit je volgens hem niet op je niveau, dan train je door tot je wel op dat niveau zit. En dat schoot spelers als Giovanni van Bronckhorst en Roy Makaay in het verkeerde keelgat. Zij wilden graag aan het eind van de middag met hun kinderen genieten van de heerlijke stamppot die vrouwlief had klaargemaakt. Als trainer wilde hij juist door trainen en proberen de spelers weer op niveau te helpen. Maar die manier van werken stond de oudere garde niet zo aan.

Maar nu, een hele tijd later zit Verbeek op zijn plek in Alkmaar. Het voetbal begint langzamerhand te komen en hoe slecht het begin van de competitie leek voor AZ, de aansluiting met de top vier is er nog altijd. Oftewel, alles ligt nog open. En ik hoop elke wedstrijd weer dat AZ drie punten pakt in competitie en Europees verband. Want Verbeek zal een toptrainer worden en een club vinden met spelers die keihard willen werken voor de punten. En op de dag van zijn transfer zal Feyenoord zich nog even goed achter de oren krabben wie ze hebben laten lopen. Want zoals Verbeek zelf al eens zei, met een vinger valt niet te spotten.