De Eredivisie: Het seizoen tot nu toe

Ik kijk naar Ajax – AC Milan. Suárez poort Nesta, legt keurig af op El Hamdaoui, die wegdraait en goed inschiet. Ik juich, niet alleen omdat Ajax scoort, maar ook en vooral omdat het een doelpunt is voor het Nederlandse voetbal. Jaren vol drama in de Champions League zijn gepasseerd, een lichtpuntje aan het eind van de tunnel. Martin Jol stuurt zijn ploeg zowel tactisch als aanvallend goed. Voor rust scoort AC Milan nog. Het doet er niet toe. Ajax heeft zijn punt al gemaakt en het Nederlandse voetbal ook: we doen weer mee!

Terug naar het begin van de Eredivisie seizoen 2010/11. Zoals gewoonlijk worden de aankopen weer veel te groot gebracht en creëert dit torenhoge verwachtingen bij supporters. Om er nog een schepje bovenop te doen verhogen veel clubs hun doelstelling naar onrealistische perspectieven. Er wordt met grote spanning uitgekeken naar speelronde één. De stadions zitten vol, de spelers zijn fit. Het is een genot om naar te kijken een boost energy. Het maakt niet uit welke wedstrijd je kijkt, er wordt geknokt, gewerkt, tactisch goed gespeeld. Kortom: zo zou het moeten zijn.

Een paar speelrondes verder. Ik verbaas me weer over het hoge niveau van de eredivisie tot nu toe. Zelfs Johan Derksen is tevreden met het vertoonde spel. De nieuwkomers houden zich verassend sterk. Excelsior als absolute uitschieter bevestigt het spreekwoord: ‘wie niet sterk is moet slim zijn’. Maar dan keert een jaarlijks fenomeen terug: de verzaking van zowel spelers als supporters en de terugkeer van Mickey Mouse Competitie Nederland.

In een tijd van drie à vier speelrondes slaat de sfeer op het zowel het veld als de tribunes volledig om. Het spel wordt rommelig, ongeconcentreerd en saai. Heel af en toe vliegt een bal per ongeluk mooi binnen. Ook zijn er weer de jaarlijkse soaps, Suárez bijt Bakkal, Toivonen blijkt een smerig mannetje te zijn, FC Hollywood Jordania Productions trekt hele matige spelers aan, El Hamdaoui is vervelend. Kortom: alleen te zien in Nederland. Het kijken van Studio Sport is eigenlijk de moeite al niet meer waard, in tegenstelling tot het begin van het seizoen, waar menig voetbalfan aan de buis gekluisterd zat.

Winter 2011, Suárez wordt weggekocht door Liverpool voor een spotprijsje. Clubs als Vitesse en Feyenoord zitten vast in een dal, waar De Graafschap en Heracles Almelo een soepel seizoen draaien. Tegelijkertijd zijn Ajax en FC Twente na een goed begin toch vrijwel kansloos uitgeschakeld in de Champions League. Ook Utrecht legt het loodje en gaat niet door in de Europa League. De stadions zijn mondjesmaat gevuld.

Donderdag 17 maart. Spartak Moskou – Ajax, een kansloze missie vanaf minuut één. Tonnetje pretvet Jeroen Verhoeven heeft zojuist de bal na de 3-0 uit de goal gevist. Waar Engeland nog drie clubs in de kwartfinale van de Champions League heeft staan. Heeft Nederland er nog (maar) twee in de Europa League. Tweede op het WK en toch zo’n gezapige competitie. In Europa de afgelopen jaren uitgelachen door clubs uit Rusland, Roemenie, Portugal en zelfs door FC Kopenhagen uit Denemarken. Ga je schamen!