‘Als 15-jarige zaakwaarnemer zat ik met Chinezen in het Van der Valk Hotel’

Het is nooit te vroeg om ergens mee te beginnen, dat is de gedachte die Abhay Ramautarsing had toen hij op vijftienjarige leeftijd zijn eerste deal sloot. Hij had op jonge leeftijd al de droom om zaakwaarnemer te worden en regelde in de afgelopen jaren transfers voor profvoetballers naar landen als Spanje, Cyprus, en Australië.

Door Jordi Tomasowa

“Toen ik een jaar of vijftien was, was ik aanwezig op een bruiloft”, zegt Ramautarsing, als hem wordt gevraagd hoe hij in de wereld van zaakwaarnemers terecht is gekomen. “Daar ontmoette ik een jongen die speelde bij de beloften van NAC Breda en Almere City. Toen vroeg ik aan hem of ik een club voor hem mocht regelen. Ik heb een dag later de laptop van mijn moeder erbij gepakt en ben mailtjes naar clubs over heel de wereld gaan sturen. Het leidde er uiteindelijk toe dat ik met een paar Chinezen aan tafel zat in het Van der Valk Hotel in Breukelen. Dat waren investeerders van bepaalde clubs in China. Uiteindelijk is de deal niks geworden, maar ik ontmoette daar een zaakwaarnemer die talent in mij zag. Zo ben ik er eigenlijk een beetje ingerold.”

Ramautarsing besloot op jonge leeftijd berichten via Facebook en Instagram te sturen naar verschillende profvoetballers zoals “Ik kreeg dan reacties als: ‘Weet je wel wie ik ben? Ik kan zelf ook wel een club regelen’.” Je bent jong en dan word je ook nog niet zo heel serieus genomen, dus dat was best lastig”, vertelt de inmiddels 21-jarige Ramautarsing. “Ik ging uiteindelijk samenwerken met die zaakwaarnemer die ik had ontmoet in het Van der Valk Hotel in Breukelen. Hij stuurde mij drie spelers door, waarvan één Samet Bulut was. Een talentvolle spits met een verleden bij Ajax, die de stap naar Jong PEC Zwolle gemaakt had en op dat moment zonder club zat.”

“Ik ben allemaal clubs gaan benaderen via de mail”, vervolgt Ramautarsing. “Ik werd op een zondag eigenlijk uit het niets gebeld door Fred Grim, die op dat moment de trainer van Almere City was. Hij gaf aan interesse te hebben in Bulut en vroeg of ik de dag erna naar Almere kon komen. Toen ben ik met een jongen uit mijn klas met de trein daarheen gegaan en hebben we die deal geregeld. Zo is het eigenlijk allemaal begonnen. Ik heb nog even samengewerkt met die andere zaakwaarnemer, maar ik kreeg mijn geld niet uitbetaald en afspraken werden niet nagekomen.”

Voor Ramautarsing stond het opdoen van ervaring in zijn tienerjaren dan ook voorop. “Je hoeft op die leeftijd nog geen bakken met geld, of uberhaupt geld te verdienen. Ik vond het gewoon leuk om te doen. Het was vooral belangrijk om connecties te maken en mijn netwerk uit te bouwen. Ik had toen een eigen bedrijfje APR Football, waarmee ik videos maakte voor onder anderen Isaac Donkor, die op dat moment bij Internazionale speelde en Lloyd Sam. Het management-gedeelte trok mij echter toch meer, waardoor ik mijn eigen bedrijf Fearless Agency begon.”

Ramautarsing erkent dat hij zelf nooit het talent heeft gehad om op het allerhoogste niveau te voetballen. “Toen ik op de middelbare school in de eerste klas zat, deed ik nog weleens gekke dingen. Dan ging ik spijbelen om te voetballen. Ik was niet echt serieus en het ging daardoor niet zo goed op school. In het eerste jaar werd ik toen van school gestuurd. Ik zat in de klas bij een jongen die heet Lucas Leverland. Hij speelde toen in de jeugd van ADO Den Haag. Ik zei toen: Later ga ik je zaakwaarnemer worden. Uiteindelijk heb ik hem in de zomer van 2019 naar UD Ibiza gebracht. Bij deze transfer ontmoette ik ook Gianluca Simeone, de zoon van Atlético Madrid-trainer Diego Simeone. Voor hem ben ik nu ook aan het kijken voor een club.”

De Nederlandse tiener die een rijzende ster is in Argentinië

Ramautsaring bracht Leverland in 2019 van de beloften van ADO Den Haag naar UD Ibiza.Lees artikel

Als tiener regelde Ramautarsing ook nog andere bijzondere transfers voor verschillende spelers. “Op mijn achttiende bracht ik Simo Choukoud van de jeugdopleiding van Feyenoord naar Pafos FC in Cyprus. Ik heb bijvoorbeeld ook twee deals gedaan in Australië. Zo ging Omid Popalzay als Afghaans international naar Adelaide Comets en Cali Daniel, die Nederlands jeugdinternational was, naar Para Hills. Ik breng zo nu en dan ook trainers naar clubs. Zo zit bijvoorbeeld Tomaz Kavcic, voormalig bondscoach van Slovenië bij mij.”

Ramautarsing werkte tot vorige maand nog bij een softwarebedrijf als accountmanager, maar het vertegenwoordigen van spelers begon naar eigen zeggen toch weer steeds meer bij hem te kriebelen. “Terwijl ik als accountmanager werkte, heb ik ook nog veel jongens begeleid, zoals bijvoorbeeld Wellington Verloo. Hij speelde bij Vitesse, was een groot talent en jeugdinternational van Oranje, maar scheurde drie keer zijn kruisband af. Ik heb altijd contact met hem onderhouden en gevraagd of ik wat voor hem kon doen. Nu ben ik hem aan het adviseren en kijken we of hij ook wat in de voetbalwereld op het gebied van management kan gaan doen.”

Hoe werd er eigenlijk bij clubs op gereageerd dat je op jonge leeftijd zaakwaarnemer was?
“Toen ik nog een stuk jonger was - ik ben nu 21 - zagen de clubs mij eigenlijk als een assistent van een zaakwaarnemer met wie ik samenwerkte. In de afgelopen jaren heb ik een netwerk opgebouwd en ook regelmatig telefonisch contact met clubs, dan weten ze wel wie je bent. In het begin was het wel even moeilijk, aangezien ze mij niet serieus namen. Nu is het zo, als je de speler begeleidt die clubs willen, dan doe je gewoon zaken. Je hebt in het voetbalwereldje vaak een naam nodig, moet de broer van een speler zijn of zelf actief geweest zijn als profvoetballer, dan is het sowieso makkelijker om in de voetbalwereld actief te zijn.”

“Je hebt ook geld nodig om te reizen. Mijn ouders zijn ook niet de rijksten, daardoor moet je zelf werken om te kunnen reizen naar verschillende clubs. Dat was wel een struggle voor me. In de afgelopen jaren heb ik eigenlijk vrijwel niks verdiend. Misschien maar tweehonderd euro. Natuurlijk, je bent jong en denkt daardoor niet echt aan het geld. Als je dan een afspraak maakt met een zaakwaarnemer en zegt dat je het fifty-fifty doet, er een hotel en vliegtickets voor je geregeld worden, krijg je uiteindelijk niks en moet je het zelf betalen. Ze denken: hij is jong en gaat toch niet achter zijn geld aan. Nu ben ik 21 jaar. Als ik met clubs praat dan moet er op papier komen te staan wat ik ga verdienen. Ik was nog niet zo ervaren, bovendien ook jong en ik had niet iemand die me mee liet kijken en me adviseerde, waardoor ik meer zelf moest ontdekken. Daarnaast is het ook een stukje jeugdigheid. Dat je denkt: oh, ik vind het wel prima om een deal te doen.”

‘Toen Frenkie en Donny mijn verhaal hoorden, verbaasde het ze: ‘Wat zonde’’

Voormalig jeugdinternational Wellington Verloo moest zijn carrière na drie kruisbandblessures vroegtijdig beëindigen en gaat nu ook als zaakwaarnemer aan de slag.Lees artikel

Je hebt deals geregeld voor spelers in vrij bijzondere landen. Komt het ook weleens voor dat zulke transfers verkeerd uitpakken?
“Zekerheid dat een transfer goed uitpakt heb je nooit. Soms komt het voor dat een buitenlands avontuur voor iemand uiteindelijk toch iets te vroeg kwam. Zo’n jongen moet op zichzelf kunnen wonen, koken en is ver van zijn familie. Dan kan een speler ook depressief raken en kan er heimwee op gaan spelen. Je moet in zo’n situatie kijken hoe je er voor een speler kan zijn. Is het een optie om zijn familie een weekend naar de club te sturen? Voor bepaalde jongens is het lastig. Die worden thuis in de watten gelegd, terwijl ze twintig jaar zijn. Dan zie je ook dat ze in het buitenland niet goed presteren. Dat was bijvoorbeeld ook bij Choukoud in Cyprus. Er was een bepaald plan. Hij zat bij het eerste elftal, kon speelminuten maken, maar op een gegeven moment komt zo’n club zijn beloftes ook niet na. Dan moet je kijken of er een oplossing is, of dat er andere opties dichterbij huis zijn.”

“Het is lastig als je opeens ver van familie en vrienden bent. Zo heb ik ook een voorbeeld tijdens de coronapandemie. Ik bracht Cali Daniel naar Australië. De afspraak was dat hij naast een maandsalaris ook een bonus zou krijgen. Hij moest alleen zelf een accommodatie regelen. Die kosten moeten gewoon betaald worden. Door corona lag de competitie stil en kon zijn club Para Hills hem niet meer betalen, waardoor hij in een lastig parket kwam. Wat wel goed is geweest voor die jongen, is dat hij in Australië helemaal afgesloten was van alles en iedereen. Hij las veel boeken en is gaan werken aan zijn zelfontwikkeling. Toen hij terugkwam is hij ook gaan studeren. Dat vind ik wel belangrijk, want heel veel jongens in het voetbalwereldje focussen zich alleen maar op het voetbal, maar ze hebben geen backup als ze bijvoorbeeld geblesseerd raken. Ik laat de jongens die ik begeleid altijd een mandaat tekenen, dat houdt in dat ik ze in een bepaalde periode bij clubs in verschillende landen mag voorstellen. Dan spreek ik ook met ze af dat ze gaan studeren, want ze moeten altijd een backup achter de hand hebben. Het kan zomaar zo zijn dat ze geblesseerd raken of een tijdje zonder club zitten en alsnog inkomsten nodig hebben. Er zijn jongens die het niet schoppen tot voetballer en bijvoorbeeld gaan werken als pakketbezorger bij DHL om aan hun centen te komen, terwijl ze eigenlijk ook een betere kantoorbaan kunnen vinden.”

“Wat je ook merkt aan de meer talentvolle profvoetballers is dat ze op jonge leeftijd niet met hun geld om kunnen gaan. Dan zie je op Instagram dat ze dure auto’s of horloges en merkkleding kopen. Op een gegeven moment zitten jongens wellicht opeens zonder geld en dan is er geen plan. Daarom vind ik het goed dat er bedrijven zijn, zoals Sport Legacy, die deze jongens ook adviseren om daarnaast iets op te bouwen. Het beginnen van een eigen merk, geld investeren in vastgoed etcetera. Het is ook de taak van een zaakwaarnemer om je cliënten te vertellen hoe ze het beste met hun geld om kunnen gaan.”

Wat is de meest recente deal die je hebt gesloten?
“Omid Musawi gaat net als Daniel eerder naar Para Hills, dat op het tweede niveau van Australië actief is. Hij speelde het afgelopen seizoen voor PEC Zwolle Onder 21. Het was een hoop werk, afgelopen nacht heb ik om vier uur met die club gebeld. Het is tegenwoordig lastig om een visum te regelen, dat moesten we in orde maken. Hij moest medische tests doen, documenten invullen maar alles is nu afgerond. Musawi is international van Afghanistan en heeft aangegeven dat hij graag in Azië wil spelen. Zelf heb ik ook voorgenomen om veel in Azië te gaan doen. Ik heb contact met clubs in Thailand, Indonesië, Australië, India en Bangladesh. Je moet het ook zo zien: voor een jongen die op de leeftijd van 21 of 22 jaar erachter komt dat hij geen perspectief heeft op een doorbraak in de Eredivisie, moet je kijken naar landen in Azië. Het geld is daar ook gewoon goed. In de meeste landen kunnen spelers, afhankelijk van hun curriculum vitae zo’n 150.000 tot 200.000 euro verdienen.”

Wat vind je eigenlijk het leukste aan je werk om te doen?
“Het leukste vind ik om een speler te begeleiden. Zelf had ik nooit het talent om op hoog niveau te voetballen, maar ik vind het juist mooi om jongens de kans te geven om profvoetballer te worden en alles uit hun carrières te halen wat erin zit. Ik ben zelf heel ondernemend en wil anderen altijd graag helpen. Dat is ook wel kenmerkend voor mijn karakter. Ik ben iemand die altijd eerlijk is, spelers zien mij ook als hun eigen vriend.”

Voetbalmakelaars krijgen ook regelmatig kritiek. Ze zouden te machtig zijn, verdienen te hoge commissies en een opleiding is niet nodig. Wat vind je daarvan?
“Ik vind het grotendeels ook terecht. Ik ben nog jong, maar hoefde geen opleiding te doen. Ik zou het wel top vinden dat als je op jonge leeftijd zaakwaarnemer wilt worden, je op zijn minst een cursus kan volgen. Daarnaast zijn er ook veel zaakwaarnemers die er misbruik van maken. Dan tekenen ze bepaalde spelers, maar kunnen ze niks voor deze spelers regelen. Tegenwoordig kan de bakker om de hoek bij wijze van spreken zelfs zaakwaarnemer worden omdat er geen licentie nodig is. De FIFA heeft het in het afgelopen jaar wel heel goed gereguleerd. Normaal gesproken kon je mee-eten op een doorverkooppercentage of zelf met de club over een premie onderhandelen. Dat kon bij een transfer twintig procent zijn. Nu is het tussen de zes en tien procent. Ben je een grote naam in de wereld van de zaakwaarnemers dan kun je makkelijk tien procent vragen, maar voor de jongens daaronder, zoals ik, dan zit je rond de zes procent.”

Er zijn veel jonge jongens die ook voetbalmakelaar willen worden. Heb je voor hen nog tips of adviezen?
“Ik heb het zelf een beetje verwaarloosd, maar doe sowieso je best op school. Je moet ervan uitgaan dat je de eerste paar jaar niks verdient. Daarnaast moet je wel gewoon studeren en iets anders ernaast blijven doen. Niet voor iedereen is het weggelegd om gelijk een grote deal te sluiten, sommige zaakwaarnemers doen daar vijftien jaar over voordat ze met een transfer een financiële klapper maken. Daarnaast moet je telkens je netwerk verder uitbreiden. Tegenwoordig heb je steeds meer platformen waarop dat kan. Via LinkedIn kun je met clubs of scouts in contact komen. Op playersagent.com zie je wanneer de transferwindows zijn geopend en wat voor spelers clubs in bepaalde landen zoeken.”

Nederlandse zaakwaarnemers moeten ook ingeschreven staan bij de KNVB, toch?
“Klopt, zelf heb ik dat bewust niet gedaan, want de focus ligt momenteel op school. Voor mij was het daarnaast meer een hobby, aangezien ik er nog niet veel geld mee verdien. Nu werk ik met Shailesh Dwarka bij BOLD TM en daarnaast hebben we een voetbal instituut Football Ambitions. Als ik een deal sluit in Nederland, is dat via Shailesh. Voor de rest richt ik me niet echt op Nederland, want de markt is hier verzadigd. Als FC Dordrecht een nieuwe linksback zoekt, dan weten dertig zaakwaarnemers dat. Daarom ben ik nu aan het kijken in Azië."

Je bent enorm jong, heb je zelf bepaalde ambities of doelen die je op de korte of de lange termijn wilt bereiken?
Ik wil me op de korte termijn samen met de jongens die het om uiteenlopende redenen niet hebben geschopt tot profvoetballer focussen op de markt in Azië en de Verenigde Staten. Ik heb echter ook twee grotere ambities. Voordat ik dertig jaar ben, dus in de komende negen jaar, wil ik technisch directeur van een club zijn en later wil ik een eigen voetbalclub kopen. Ik heb dan gestudeerd, ben ondernemend en hebt een flink netwerk opgebouwd in de voetbalwereld, dus ik geloof dat zoiets zou kunnen. Ik heb recent mijn examens afgerond en diploma behaald. In september ga ik beginnen aan een hbo-opleiding bedrijfskunde. Ik wilde eerst helemaal niet studeren. Alleen om iets te bereiken heb ik gemerkt dat dit wel nodig is.”