Jesse Lingard doet boekje open over depressie en alcoholproblemen
Jesse Lingard kampte tijdens zijn periode bij Manchester United jarenlang met depressies en alcoholproblemen, zo heeft de Engelsman laten weten in de Diary of a CEO Podcast. De dertigjarige aanvaller vertelt dat zijn moeder diepe depressies had en dat Lingard daar later zelf ook aan zou lijden. Inmiddels gaat het beter met de speler van Nottingham Forest.
De moeder van Lingard werd in 2019 opgenomen in het ziekenhuis, wat een groot effect had op de toenmalig voetballer van Manchester United. "Ik begon 's avonds te drinken, ik nam slaapmutsjes. Ik kijk daar nu op terug en denk: waarom deed ik dat? Maar ik had iets nodig om de pijn proberen weg te laten gaan. De depressie (van zijn moeder, red.) werd zo erg dat zij het niet helemaal meer aankon en het huis uit moest om hulp te krijgen. Maar mij alleen met zijn zuster van elf en broer van vijftien laten... Ik was nog druk met mezelf bezig. Ik was dus niet echt de grote broer die zij op dat moment nodig hadden. Ze kregen altijd de leuke, lachende Jesse en ik was bezig met het verwerken van mijn eigen dingen, dus opereerde ik op de automatische piloot", vertelt de openhartige Lingard.
De 32-voudig international vertelt dat hij er 'mentaal niet bij was' en dat had ook zijn weerslag op het veld. "Ik stond er, maar ik wilde daar niet staan. Ik wilde niet spelen. Ik wilde niet stoppen met voetbal en zou dat ook nooit gedaan hebben, maar ik had een pauze nodig. Ik ging wedstrijden in met een gevoel van leegte in mijn hoofd. Ik wilde niet op het veld staan, wilde er niet zijn, dus natuurlijk speelde ik slecht." Vanaf maart 2020 ging het langzamerhand beter met Lingard, toen hij op eigen initiatief in gesprek ging met toenmalig trainer Ole Gunnar Solskjaer.
"Ik dacht dat ik er wel mee om kon gaan, maar toen stapte ik naar Ole en vertelde ik hem wat er gebeurde", haalt Lingard in herinnering. "Dat hielp. Gewoon dat Ole vroeg hoe het mijn moeder ging, die conversaties alleen al, dat hielp." Lingard kende op Old Trafford bovendien geen goede relatie met Ralf Ragnick, die na het vertrek van de ontslagen Solskjaer zes maanden aan het roer stond. De Duitse oefenmeester had beweerd dat Lingard om vrije dagen had gevraagd, terwijl dat volgens hem juist andersom was. "Dat heb ik ook meteen op Twitter gezet: ik heb daar niet om gevraagd." Lingard verkaste afgelopen zomer uiteindelijk transfervrij naar Forest. Tot dusver kwam hij in zestien wedstrijden in actie voor die club en scoorde de Engelsman twee keer.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Joseph Oosting gaat live op tv in op contact met Feyenoord
Sporting Portugal kan landstitel ruiken na spectaculaire comeback tegen Porto
V/d Vaart ziet belangrijkste man bij PSV: ‘We onderschatten hoe goed hij is’
Van Hanegem ziet aanwinst voor gehele Nederlandse top bij Sparta rondlopen
Kenneth Perez waarschuwt Arne Slot: ‘Die komt geen lantaarnpaal voorbij’
Perez dubt over PSV'er: ‘Als hij 45 miljoen moet kosten, is zo’n dip wél erg’
Meer sportnieuws
Stoer dat mentale problemen gewoon bespreekbaar worden binnen een macho cultuur, zet hem op Jesse!
Een fake macho cultuur. Tegenwoordig wordt alleen maar aandacht gezonken aan het uiterlijk, het lichaam maar de ziel/innerlijk ho maar. Het is bij vele zelfs zo leeg als wat en als er dan problemen ontstaan valt men meteen in een diep gat met allerlei gevolgen van dien. Er is geen houvast meer! Maar uiteraard is het goed om het bespreekbaar te maken want anders wordt het alleen maar erger.
Je haalt me de woorden uit de mond Socio. Inderdaad goed dat het uit het taboe-hoekje komt. Nu de reden van de vele depressies onder (naar mijn idee met name jonge) mensen zien te ontcijferen.
Ik zal je wel een reden kunnen geven. Ben namelijk al 3 vrienden verloren door diepgaande depressies, puur door de bizarre druk die er op ‘onze’ (18-30 jaar) generatie staat. Alles wordt ontiegelijk duur, je MOET papiertjes halen, zsm het huis uit, de regels vanuit de overheid worden strikter en strikter, er wordt van ons verwacht alles te redden: klimaat, racisme issue, de acceptatie van alles en ga zo maar door..
Maar last but not least: de kracht van Social Media. De zogenaamde perfecte leventjes en kiekjes waardoor volgers dat ook willen, wat vervolgens niet lukt en dan beginnen de slechte persoonlijke ontwikkelingen.
Wat is het toch met die sociale media? Je hoeft toch geen sociale media te hebben om te functioneren in deze maatschappij?
Ik heb geen sociale media: geen Facebook, geen Instagram, geen Twitter, geen Tiktok,... en ik heb niet het gevoel dat ik ook maar iets mis. En voor zover ik kan inschatten heb ik nog steeds een normaal sociaal leven. Ik heb alleen niet de nood om dat op elk moment van de dag te willen delen met de rest van de wereld...
En waarschijnlijk ervaar ik heel wat minder ergernissen want als ik bij toeval eens meekijk met mijn vrouw op haar sociale media, dan wordt ik ongemakkelijk van wat mensen allemaal posten. Vooral met als doel 'kijk eens , hoe goed ik het voor elkaar heb'... om indruk proberen te maken op hun 'followers', aka grotendeels 'virtuele vrienden'.
Oef, tot daar mijn 'rant' over sociale media:-)
ON: prima dat Lingard dit bespreekbaar maakt. Er is ook helemaal niets mis mee om te erkennen dat je mentaal moeilijker hebt want alleen zo kan je beter worden.
Eens, altijd respect voor mensen die dit bespreekbaar maken. Er heerst nog altijd een taboe op mentale problemen, zeker in dit soort werelden. Sneue reacties als “zij zijn rijk en zijn voetballers dus ze mogen niet janken” dragen daar natuurlijk 0,0 aan bij.
Prive issues ben ik het helemaal mee eens, maar verder dan dat moeten ze natuurlijk niet zeuren. Ze verdienen miljoenen, maar hebben niet de druk die mensen in het bedrijfsleven hebben.
@musi26
Ja en mensen in het bedrijfsleven verdienen duizenden, hebben niet de druk die daadwerkelijke hongerloon werkenden uitvoeren in derde wereld landen niet eens om carrière te maken maar te overleven dus hier moeten ze ook niet zeuren om druk.
Iemand in het bedrijfsleven gaat naar huis en wordt niet verrot gescholden door een groep aan klanten als hij weggaat van werk om thuis te komen met nog honderden doodsbedreigingen voor hem en zijn gezin omdat hij volgens iemand niet super werk geleverd heeft.
Het lijkt me een hel om bekend te zijn. Ik teken ondanks dat ik van voetbal houd 100% voor een bedrijfsleven als ik even veel kon verdienen.
Het is ook totaal niet raar dat genoeg voetballers hebben aangegeven een bloedhekel te hebben aan de randzaken van profvoetballer zijn en zij als ze met pensioen gaan, vooral zullen verdwijnen.
Dank voor het voorbeeld Musi, precies de sneue en kortzichtige visie waar ik jeuk van krijg!
Triest. Zo zie je maar weer hoe "randzaken" je zo erg kunnen afleiden van waar je mee bezig bent. Altijd gemotiveerd blijven, altijd alles blijven geven, constant presteren als een robot. Bijna onmogelijk om jezelf volledig af te sluiten van dat soort privézaken. Goed dat hij hierover spreekt, wordt weleens onderschat denk ik.
Tsja, we zien spelers uitblinken maar als ze slecht spelen vragen we ons nooit af wat de oorzaak is. We zien alleen de aanleiding.
Ik hoop voor hem dat hij niet terugvalt en de weg omhoog, op een lager niveau, kan voortzetten
Wel opmerkelijk dat dit komt van een speler die altijd met gekke dansjes, handgebaartjes en social media filmpjes bezig leek te zijn. Anderzijds verklaart dat misschien ook wel weer e.e.a.
Wat is je punt? Ik zie namelijk geen.
Mijn punt is dat ik deze jongen altijd volgde op sociale media en hij daar overkwam als een super vrolijke vent die altijd aan gek aan het doen was en aan het dansen etc. Daar zat dus blijkbaar veel achter en dat had ik niet verwacht
Veel mensen die depressief zijn of vechten met angstgevoelens komen er vaak niet voor uit. Lijden in stilte.
Wat iemand voel kan ik niet bepalen voor iemand, zelfde met werknemers die in een rustige omgeving toch werkdruk ervaren. Dus ondanks dat je moet dealen met de gevoelens van een ander, vind ik dat de oorzaak komt omdat we steeds meer watjes worden.
Voetballers groeien op in zo'n succescultuur in een bubbel en voelen bij elke tegenslag een depressie en vinden al snel dat ze daarom dingen mogen doen van zichzelf omdat ze zooooo zielig zijn.
Jeugd word door ouders en scholen verteld dat ze alles kunnen en verwachten met 32 uur werken voor hun 30ste directeur te zijn van een succesvol bedrijf. 32 uur is hard werken, 40 is voor de nutcases. Beginnen als junior in iets en binnen no-time burn-out.....
Dus dat ze het voelen is heel erg, maar waarom ze het voelen is gewoon eigen schuld dikke bult van ons als samenleving. Vraag een gemiddelde kleuter wat ze willen worden? 20 jaar geleden brandweerman, timmerman etc. nu hoor je directeur van de bank en rijk.... dat verzinnen ze niet zelf, dat komt van de ouders en het milieu waarin ze opgroeien
Reageer
Je mag reageren vanaf niveau 3.