‘Ze willen alles over Nederland weten, bijvoorbeeld hoe Ajax het zo goed doet’

Op je 27e nog je debuut maken op het hoogste niveau van het profvoetbal? Het klinkt misschien hoogst onwaarschijnlijk, maar Angelmo Vyent bewijst dat het niet onmogelijk is. De aanvaller verdiende twee weken geleden een transfer naar het Albanese Luftëtari Gjirokastër en mocht enkele dagen later direct als invaller debuteren in de met 3-1 verloren uitwedstrijd tegen KS Teuta Durrës, waarin hij goed was voor een assist. Als het aan Vyent ligt, is de Superliga niet het eindstation in zijn carrière.

Door Chris Meijer

Een jaar geleden besloot Vyent nog eenmaal alles op alles te zetten om zijn profdroom te realiseren. Hij speelde in de jeugd van HOV/DJSCR en Sparta Rotterdam, waarna hij bij achtereenvolgens Scheveningen, SC Feyenoord, Xerxes/DZB, andermaal Scheveningen en Capelle in de top van het amateurvoetbal speelde. Hij studeerde af als sport- en bewegingscoach en werkte de afgelopen jaren op een school en buitenschoolse opvang als sportleider. “Dat vind ik leuk, maar ik wil dat het liefst doen als ik klaar ben met het voetbal. Ik wil nu alles geven om toch nog een avontuur eruit te slepen. Ik heb nooit de hoop verloren. Als je ergens mee gestart bent en je wilt iets bereiken, moet je er vol voor gaan. Ik heb soms wel momenten gehad dat ik dacht: waarom lukt het niet? Is dit niet hopeloos? Maar dat was na een paar uur wel voorbij, dan voelde ik weer motivatie om ervoor te gaan en had ik zoiets van: waarom zou je stoppen? Ik heb het lang geprobeerd, maar ik denk dat ik in Nederland te licht ben bevonden. Dan praat ik voornamelijk over de Keuken Kampioen Divisie. Dat is jammer, al kan het ook door mijn leeftijd komen”, blikt Vyent in gesprek met Voetbalzone terug. In de zomer van 2018 kwam hij via LinkedIn in contact met een zaakwaarnemer uit Griekenland.

“Het is lastig om via LinkedIn een club te vinden, maar daar heb je dan weer de zaakwaarnemers voor. Je moet niet iedereen vertrouwen, dat heb ik ook niet gedaan. Deze man kon ik wel vertrouwen, ik had in Thessaloniki al goede verhalen over hem gehoord”, vertelt de aanvaller. Hij werd in Thessaloniki opgepikt door zijn Griekse belangenbehartiger en richting vakantie-eiland Zakynthos gebracht, waar een contract klaarlag bij AO Katastariou. “Ik heb daar een halfjaar gespeeld en kon daarna een stap omhoog maken, tegen betere voorwaarden. Ik kreeg de kans om naam te maken en kan nu met goede beelden laten zien wat ik voor elkaar heb gekregen in Griekenland. Als mensen een video zien, merken ze dat ik wel degelijk een balletje kan trappen.” Na een halfjaar op Zakynthos verdiende Vyent een transfer naar AO Episkopi Rethymno, dat uitkomt op het derde niveau van het Griekse voetbal.

“Mensen zeggen altijd allerlei dingen als je naar Griekenland gaat, geluiden van: ‘Oh krijg je je geld wel?’ Ik wil aan iedereen meegeven dat als je je ding doet en honderd procent geeft, waarom zouden ze je dan je geld niet geven? Waarom zouden er problemen ontstaan? Meestal ervaar je problemen als je ook problemen maakt. De periode in Griekenland heeft me gebracht tot waar ik nu ben. Ik zeg niet dat ik bij Barcelona zit, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik hier in Albanië kon tekenen”, zo kijkt Vyent terug op zijn dienstverband in Griekenland. De geboorte van zijn eerste kind zorgde ervoor dat hij na afgelopen seizoen in ieder geval voor even terugkeerde naar Nederland. “Daar ligt toch je eerste prioriteit. Nu vormt het een motivatie om verder te gaan en voor mijn gezin te strijden. Ik heb geprobeerd om in Nederland aan de bak te komen, maar niemand wilde me jammer genoeg hebben. Dus dan maak je snel de keuze voor het buitenland.”

Vyent hield eerder deze zomer zijn conditie op peil bij hoofdklasser IFC, in afwachting van een nieuw buitenlands avontuur. In eerste instantie deed die mogelijkheid zich voor in Bulgarije, bij Pirin Blagoëvgrad dat uitkomt op het tweede niveau. “Het was een beetje vaag, ik had er geen goed gevoel bij”, vertelt hij over de korte periode in Bulgarije. Uiteindelijk bood goede vriend Cerezo Hilgen uitkomst. De 25-jarige verdediger was net door Luftëtari overgenomen van het Griekse PS Kalamata, toen hij van trainer Klodian Duro te horen kreeg dat de club ook nog een buitenspeler zocht. Toevallig kende hij die wel, want zijn goede vriend Vyent was in Bulgarije bezig aan een proefperiode zonder al teveel perspectief. Duro kreeg enkele video's van hem te zien, raakte direct overtuigd en hing een dag later aan de telefoon. “Deze kans klonk alleen al mooier en aantrekkelijker dan het tweede niveau van het Bulgaarse voetbal. Voor mij persoonlijk is dit een fantastische stap.”

Voor Vyent het wist, vond hij zichzelf terug in Gjirokastër in het zuiden van Albanië. Het is een regio die eigenlijk het makkelijkst via Griekenland te bereiken is, daar hoofdstad Tirana ruim drie uur noordelijker ligt. “De meeste uitwedstrijden zijn drie tot vier uur rijden... Tja”, lacht Vyent. Met de Griekse doelman Panagiotis Paiteris zijn Hilgen en hij de enige buitenlandse spelers in de selectie van Luftëtari. Hun komst zorgde dan ook voor het nodige enthousiasme in Gjirokastër, of zoals Vyent het zelf noemt: positieve geluiden. “Dat maakt je mentaal ook sterker, als je ziet dat er waardering is. Je krijgt veel aandacht omdat je uit een ander land komt, ze willen van alles over jou en Nederland weten. Dat is niet zo erg, andersom vragen wij ook hoe alles in Albanië is. Ze vragen hoe de steden zijn, bijvoorbeeld Amsterdam of Rotterdam. Naar het Nederlandse voetbal, de filosofie en hoe een club als Ajax zo goed kan zijn in Europa. Ze verwachten wel wat van je, omdat je gehaald bent met het idee: dit is iemand uit het buitenland, die zijn stinkende best gaat doen en ons beter moet maken. Ik denk dat het niet per se als extra druk moet voelen, in Nederland zou hetzelfde van je verwacht worden. Druk voel je altijd wel, maar het is de vraag hoe je ermee omgaat.”

Luftëtari promoveerde in 2016 voor het laatst naar het hoogste niveau en beleefde twee seizoenen geleden een hoogtepunt in de clubgeschiedenis met de derde plaats en kwalificatie voor de voorronde van de Europa League. Daarin was het Letse Ventspils overigens in het eerste tweeluik te sterk. “Dat is toch een mooi podium? Het zou fantastisch zijn om ons daarvoor te plaatsen, maar op dit moment wordt er nog niet naar gekeken. Er moet eerst een stabiel elftal komen te staan en dan kunnen we op gegeven moment omhoog kijken. Hoe hoog dat zal zijn, moet blijken”, zegt Vyent over zijn nieuwe werkgever. “Qua niveau kan je het een beetje vergelijken met het rechterrijtje van de Eredivisie of de top van de Keuken Kampioen Divisie. Het is wel even wennen, aan de warmte en de hoogte. Het is verschrikkelijk heet. Maar dat komt vanzelf wel.”

“Ik merk dat de opbouw wat anders gaat, in Nederland gaat het wat verzorgder. Maar ze willen er hier wel aan werken, daarom zijn we ook aangetrokken. Er wordt over het algemeen wel met buitenspelers gespeeld, dat is natuurlijk wel in mijn voordeel”, gaat de aanvaller verder. Vyent heeft bij Luftëtari zijn handtekening gezet onder een tweejarig contract. “Ik hoop dat ik met de club kan meegroeien. Dan zien we vanzelf wel waar het schip strandt. Natuurlijk heb ik ambities, je wilt altijd meer als voetballer. Maar ik kan niet zover vooruit kijken. Als de kans er ooit nog komt om in de Eredivisie of de Keuken Kampioen Divisie te spelen, zou ik dat met beide handen aangrijpen. Maar daar denk ik nu niet aan, ik ben in het buitenland en daar ligt de focus. In het buitenland word ik meer gewaardeerd dan dat ik in Nederland heb ervaren, dus daardoor heb ik sneller de keuze gemaakt om dit avontuur aan te gaan.”