Van Gaal liet zijn broek zakken en zei: 'Ik doe dit niet voor mein Schwanz!’
In de serie Ex on the Pitch komen elke twee weken twee ex-profvoetballers op bezoek in De Voetbalfabriek in Almere. Samen met presentator Jelle Kusters blikken ze terug op hun carrière en spelen ze een aantal minigames. Met in deze aflevering Edson Braafheid en Gianni Zuiverloon, die na hun carrières de handen ineen hebben geslagen en samen de bewustwording over mentale gezondheid willen vergroten.
Door Jelle Kusters & Jonathan van Haaster
Braafheid brak als talent door bij FC Utrecht, waarna hij in 2007 naar FC Twente vertrok. De linksback maakte dusdanig veel indruk, dat het Bayern München van toenmalig trainer Louis van Gaal in 2009 aanklopte. Na een huurperiode bij Celtic vertrok Braafheid in 2011 transfervrij naar Hoffenheim. Via FC Twente en Lazio keerde hij terug bij FC Utrecht, waarna hij naar de Verenigde Staten vertrok om voor Austin Bold te spelen. Absoluut hoogtepunt was zijn deelname aan de WK-finale in 2010. Zuiverloon brak als jeugdspeler door bij Feyenoord en kwam via RKC Waalwijk en sc Heerenveen bij West Bromwich Albion terecht. Na avonturen bij Ipswich Town en Real Mallorca tekende de rechtsback in 2013 bij ADO Den Haag. Na een nieuw Spaans avontuur bij Cultural Leonesa vertrok hij naar India, waar hij speelde voor Delhi Dynamos en Kerala Blastersen, voordat hij zijn carrière in 2021 afsloot bij ADO.
Braafheid kwam bij Bayern terecht in een kleedkamer vol sterren. Met Van Gaal als trainer beleefde hij dan ook de nodige opmerkelijke momenten, waarvan er één misschien wel met vlag en wimpel uitsteekt. "Van Gaal deed zijn broek naar beneden in een nabespreking", herinnert Braafheid zich. "Arjen Robben zat in de hoek, daarnaast ik, Mark (van Bommel, red.), Philipp Lahm en Franck Ribéry. Dat was de eerste rij. Van Gaal zei: 'Alles wat ik doe, heeft een doel. Dus als ik iemand in het veld breng, heeft dat een doel. Ik doe dat niet voor mezelf om een stijve te krijgen of om mezelf te bevredigen. Hij zei dat hij het niet voor zijn lul doet. Dus iedereen zegt: ''Lul', wat bedoelt hij nou?' Dus Arjen zegt: 'Schwanz'. Van Gaal doet daarop zijn broek naar beneden en zegt: 'Ik doe dit niet voor mein Schwanz!' Dus ik zat daar en dacht: 'Wow, hé, wat gebeurt hier nou?!' Iedereen stond perplex en keek elkaar aan van: 'what the fuck is hier gebeurd?!'"
Zo heeft ook Zuiverloon ook zijn memorabele momenten meegemaakt. Toen hij een keer een wedstrijd moest spelen bij FC Utrecht, ging het nog voor zijn entree op het veld mis. "We speelden een keer met de Onder 18 uit bij Utrecht en ik was van plan om een fantastische wedstrijd te spelen. Om op het hoofdveld te komen moest je een paar trappetjes omhoog nemen. Op die trap wilde ik knieën heffen, maar ik miste die laatste trede. Dus ik kom het veld op met een soort koprol. De tribune zat hé-he-maal vol en iedereen begon kapot te gaan. Ik had zand op m'n gezicht, het shirt was vies... De trainer keek me aan en zei: 'Wat doe je?' Dus ik zeg: 'Sorry man...' Toen wilde ik al van het veld af. 'Trainer, wissel mij gewoon maar. Dit heeft geen zin meer. Dit gaat 'm niet meer worden man', haha!"
Hun carrières leidde ze langs veel verschillende plaatsen. Braafheid besloot om in 2020 te stoppen, toen hij in Austin speelde en de coronapandemie toesloeg. "We waren de competitie daar al begonnen en mijn vrouw was toen ook zwanger. Je wist eigenlijk nog niet heel goed wat covid was en wat het kon doen, dus ik wilde geen risico nemen. Daardoor heb ik toch wel een beetje tegen mijn zin in mijn carrière beëindigd, want ik wilde niet op zo’n manier afsluiten. Maar ik moest dit keer echt voor mijn gezin kiezen. Ik was al 37 jaar oud, dus het houdt een keer op." De vrouw van Braafheid is Amerikaanse en toen Braafheid bij Hoffenheim speelde, verhuisde zijn vrouw met hem mee naar Duitsland. Na ook verhuisd te zijn naar Italië en Nederland, koesterde zij de wens om terug te keren naar haar thuisland.
"Het stond in de planning om na mijn carrière die kant op te gaan en misschien zelfs, wat ik ook graag wilde, in Amerika te spelen", legt Braafheid uit. “Het kwam iets eerder dan verwacht en ze trok het gewoon niet meer om hier te zijn. Ze wilde heel graag dichter bij haar familie zijn. Ik was toen ook al op leeftijd, 35 jaar, en dan kan je kiezen voor je carrière of voor je familie, je gezin. En toen koos ik voor mijn gezin. Ik zat midden in het seizoen bij FC Utrecht, dus daar had ik wel een naar gevoel bij. Het voelde alsof ik de jongens in de steek liet. Maar goed, je gezin is het belangrijkste en ik moest prioriteiten stellen."
Mentale gezondheid
Toen er aan zijn spelerscarrière een einde kwam, was het voor Braafheid even zoeken wat hij wilde doen. "Ik heb altijd het gevoel gehad iets terug te willen geven aan de jeugd en de jongvolwassenen. Maar wat is dat dan? In 2020 ben ik bij de Tevreden Group aan de slag gegaan als begeleider en zaakwaarnemer. Het was leuk om die ervaringen te delen met die jonge jongens, talenten bij de agency van Tevreden. Op een gegeven moment ontwikkelde zich bij mij wel meer passie in het mentale aspect. Dat heb ik mijn hele carrière ervaren. Kort daarna heb ik met Gianni gesproken en hij had hetzelfde gevoel een beetje, dus hebben we de koppen bij elkaar gestoken en daar is de Play Mental Foundation uit voortgekomen."
Volgens Braafheid is er wel meer bewustwording op het vlak van mentale gezondheid dan vroeger, maar is dat nog niet genoeg. "Als ik naar mijn eigen carrière kijk, denk ik dat ik op bepalende momenten iemand nodig heb gehad die mij verschillende perspectieven had kunnen bieden. En eigenlijk een helicopterview had en kon zeggen: ‘Kijk nou even naar je situatie. Het is helemaal niet zo slecht.’ Bijvoorbeeld in mijn periode bij Bayern München, waar ik niet zoveel speelde, maar mezelf wel heel veel druk oplegde om te spelen. ‘Jezus, Edson, je speelt bij Bayern München. Top drie van de wereld.’ Elke jongen die toen in de selectie speelde zou bij elke andere club basisspeler zijn of aan de bak kunnen gaan. ‘Waarom maak je je op dit moment zo druk?’ Ik kon mijzelf daar niet uit redden. Dan heb ik wel ouders, broertje, familie om me heen, maar dat was toch niet mogelijk voor mij. Dus ik had wel iemand nodig die daarin gespecialiseerd was."
Zo heeft ook Zuiverloon moeilijke tijden gekend. In zijn laatste seizoen bij ADO wilde de Europees kampioen Onder 21 van 2007 nog een keer alles uit de kast halen om te voetballen, maar stond een blessure die ambitie in de weg. Een telefoontje van Braafheid richting Zuiverloon met de vraag hoe het nou écht met hem gaat, leidde ertoe dat het gesprek geen kwartier duurde, maar drie uur. Daar is nu de foundation uit voortgekomen. Ook zijn de twee een onderneming gestart, House of Acceleration, om individuele gesprekken te houden met jonge talenten en jongvolwassenen.
Lowlands
Deze zomer vroeg Neal Petersen, oprichter van FC Afkicken, zelfs of het duo interesse had om op Lowlands te vertellen over hun doel om te praten over mentale gezondheid. "Een hele andere invalshoek die je normaal niet meekrijgt op Lowlands, waar zij van vonden dat er meer aandacht aan besteed moesten worden", vertelt Zuiverloon. "Ze waren benieuwd hoeveel mensen er zouden komen, maar ze waren blij verrast dat het best wel vol zat in de zaal. Het was bloedheet, maar blijkbaar vonden mensen het heel interessant om naar ons te komen luisteren. De combinatie van voetbal, mentale gezondheid en Lowlands sprak aan. Dat was voor ons ook heel erg leuk."
De twee brengen binnenkort ook de podcast Building Bridges uit. Daarin zullen de twee oud-verdedigers bij iedere uitzending een gast uitnodigen om het naast mentale gezondheid ook over leuke dingen te hebben. "We hebben pilots gedraaid en volgende week hebben we een aantal leuke gasten die langskomen. Een nieuw concept dat nog niet bestaat in Nederland. We hebben het een beetje afgekeken van Edson omdat hij in Amerika woont en we zijn super excited om dat aan de wereld te tonen. Het is een podcast met beeld en geluid. Dat wordt echt fantastisch. We ontvangen één gast per show voor nu. Het wordt een hele andere setting. We denken dat het zal aanslaan en dat het een andere invalshoek geeft over wie de mens achter de atleet of de artiest is. Bruggen bouwen, taboes doorbreken, niet alleen zijn. Jezelf durven zijn, je geheel kwetsbaar durven op te stellen. Een andere invalshoek, waarvan wij denken dat mensen het heel interessant zullen vinden."
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Arsenal maakt het onnodig spannend tegen Tottenham, maar houdt druk op titel
RKC Waalwijk pakt punt tegen FC Utrecht, waar Sam Lammers record breekt
Volendam gaat onderuit tegen pover Sparta en lijkt kansloos voor handhaving
Been raadt PSV’er af voor Engeland te kiezen: ‘Kan beter naar het zonnetje gaan’
Mikautadze scoort wederom, maar kan Metz niet aan cruciale punten helpen
Ajax-leiding wordt gespot in Eredivisie-stadion, maar lijkt voor niets gekomen
Meer sportnieuws
Zulke artikelen over ex-profs die met elkaar in gesprek gaan vind ik best leuk, helemaal aangezien het niet de typische ex-voetballers zijn die voor de rubriek worden gevraagd. Tegelijkertijd begrijp ik het spelelement wat hieraan verbonden is dan weer niet, het is tenenkrommend, dom vermaak en doet af aan het verhaal van deze mannen, die ondanks hun infantiele leventje wek gewoon volwassen zijn. Ik ben benieuwd of mijn mening wordt gedeeld, want het zou echt naar mijn idee ene heuze upgrade maken als de gesprekken iets uitgebreider zijn, meer de diepte in en er wat minder minuten worden besteed aan het gymnastiek gedeelte.
Ik zie dit soort artikelen ook graag. Het spelelement maakt het wat luchtiger en breekt een beetje het ijs denk ik. Zelf vind ik het niet storend. Als je de diepte opzoekt wordt het al snel minder vrolijk en misschien meer sensatiebelust. Ik denk dat het ook spelers afschrikt waar het nu misschien al vrij moeilijk is voetballers te vinden.
Ergens zal je wel gelijk hebben, maar als je bedenkt dat deze twee mannen bezig zijn om de mentale gezondheid binnen de sport meer aandacht te geven, dan ben ik, en ik denk vele met mij, meer geïnteresseerd in de totstandkoming hiervan, hoe het in praktijk werkt, waar de ambitie vandaan kwam, etc. Als je dat aanvult met wat leuke, geinige anekdotes uit hun profcarrière dan is dat lacherige spelelement onnodig.
Hoi Ikea,
Dit verhaal hoort bij een videoserie waarbij twee oud-voetballers op een ontspannen en leuke manier met elkaar terugblikken op hun (gezamenlijke) carrière. Om een losse sfeer te creëren kiezen we bewust voor deze speelse wijze waarbij de vorm ook aantrekkelijk is voor onze gasten om mee te doen.
Daarnaast zijn er verschillende interviews op Voetbalzone te vinden met met Edson en Gianni over hun stichting voor mentale gezondheid, zoals het interview ‘Ik had vroeger een trainer die vaak schreeuwde, dat had veel impact op mij’ van 3 maart en ‘Ik denk dat 80% van de voetballers te maken heeft met mentale problemen’ van 22 november. 
Hoi Voetbalzone,
de insteek van het spelelement begrijp ik, maar heeft op mij het tegenovergestelde effect waardoor ik me afvroeg of het niet interessanter is om het spelelement eruit te halen. Anderzijds begrijp ik evengoed de insteek dat de betreffende heren wat losser in hun spreken komen. Het is uiteindelijk een keuze die bij jullie ligt en vermoedelijk hebben jullie beter in de gaten wat wel en wat niet werkt. Dank voor het alert maken van de interviews!
Vraagje aan VZ, waarom kiezen jullie ervoor om Jezus als vloek te gebruiken/citeren, en dan het ook nog eens in de kop te gebruiken?
Ja erg bijzonder inderdaad! Laatst ook al een vloek in een titel. Jammer dat je op deze wijze voorbijgaat aan een doelgroep die zich hiermee identificeert. Wellicht tijd om eens uit te gaan kijken naar een andere website....
Omdat Jezus geen schelden is maar een uitspraak van verwondering. En ja.. als Braafheid het zegt kan je het citeren.
Waar we ons al druk over kunnen maken..
Ach, het is gewoon erg opvallend dat in deze tijd waarin we voor elke puf in de bres springen voor minderheden het de Christenen zijn die altijd de uitzondering op de regel zijn.
Ik ben zelf net als bijna alle verwende mensen in onze maatschappij atheistisch, maar ik weet wel dat vloeken met Jezus voor gelovigen best gevoelig kan liggen. Maar omdat het enkel betrekking heeft op Christenen trekken we er de schouders voor op? Stel je voor dat iemand een oerwoud geluid maakt in het stadion (om maar even een vergelijk te trekken).
Als je bedenkt dat in mijn puberteit, ruim tien jaar terug, er een campagne is geweest die ons moest aansporen op het vloeken met 'femke' in plaats van 'jezus', zal het toch wel mensen ergens raken.
Echter, Christenen hier in Nederland, zijn net als vele andere Nederlanders, nog doordrenkt van het calvinisme. Die mensen staan niet op voor hun rechten, die laten het gebeuren en zullen afzien. Ik heb in ieder geval altijd met de doelgroep te doen, waar alle minderheden op schilden worden geplaatst is de Christen het lachertje van de klas.
In mijn ogen is er helemaal niets mis met vloeken. Vloeken kan hooguit onbeschaafde overkomen, maar het is nooit en te nimmer kwetsend. Het kan wel als kwetsend opgevat worden, maar dat probleem ligt bij de ontvanger. Schelden daarentegen kan wel degelijk kwetsend zijn, zeker ook omdat bij schelden kwetsen het doel kan zijn. Echter kan een scheldwoord ook een grap tussen vrienden zijn of een opmerking op iemand zijn gedrag.
In je eerder geplaatste reactie noem je het niet vloeken om vervolgens in deze te vertellen dat er met vloeken niets mis is? Beetje tegenstrijdig. Los daarvan kan jij dit wel beweren, dat het probleem ligt bij de ontvanger, en ik denk dat je daarin wel gelijk hebt, maar dat geld net zo goed voor scheldwoorden. Iemand neger noemen, er zijn nog genoeg boomers die het woord zonder kwade bijbedoelingen gebruiken, toch wordt het als zeer ongepast en kwetsend toegerekend. Zo zwart wit als je het wilt schetsen is het nu eenmaal niet.
Hoe dan ook, het boeit mij niet zo zeer, of ja, ik ben er niet door geraakt. Het toont enkel aan dat tijden drastisch zijn veranderd. Een vloek als 'jezus' citeren en in de titel zetten was dertig, twintig, misschien zelfs tien jaar terug nooit voorgekomen, net zo min dat je mensen met tatoeages in reclames zou zien. De wereld is veranderd, net als onze normen en waarden.
IKEA, maar sinds wanneer is Jezus vloeken. Zeker voor gelovigen is hij iets positiefs. Net als OMG.. is dat vloeken?
Schiet mij maar lek. Dan zijn we volledig van het padje
Je noemde het vloeken, IKEA. Ik gaf alleen aan dat daar niets mis mee is in mijn ogen. Ik vind dit nog steeds niet vloeken.
Oerwoudgeluiden (naar zwarte spelers toe) vergelijken met doodgewone spreektaal. Veel slechter worden ze niet hoor.
Inderdaad, jesus mina zeg.
Omdat het 1 geen vloek is en 2 niet kwetsend is. Waarom zou je dat citaat niet citeren?
Voor mij als christen is het echter wel kwetsend. Je zou het kunnen weglaten of censureren in een citaat, zoals gvd of het N-woord.
Of je zou er voor kunnen kiezen niet elke uitspraak die niet in je straatje past te kunnen cencureren. Als vegetarier vraag ik ook niet of iemand z'n stukje vlees ergens anders wil eten.
En wat is het kwetsende er dan aan? Een vriend van me heet Jezus, mag ik zijn naam dan ook niet noemen?
Vergelijk je Jezus nou met het N-woord. Verder gaat het lekker?
Voor mij is het kwetsend omdat Jezus [christus] voor mij geen stopwoordje o.i.d is, En het verdrietig is om te lezen of horen dat mensen Zijn naam wel op die manier zo gebruiken. Dat je vriend ook Jezus heet slaat op een andere situatie.
De vergelijking zit hem erin dat het beide voor bepaalde groepen als kwetsend kan worden ervaren.
Wat een onzin. Zodra ze "verdomme" afkorten als "gvd" begin je daarover te janken. En edit; zoals je misschien ziet, doet VZ al lekker aan censuur, daar "god" voor mijn "verdomme" automatisch weggehaald wordt, en woorden zoals "k***" vaak ook direct gecensureerd worden.
Dus jij maakt het kwetsend, niet degene die het uitspreekt. De vergelijking met het Amerikaanse n-woord (dat in het Nederlands rijmt op sticker) is totaal onrelevant, want die term is een denigrerende term. Dat is een scheldwoord, geen vloek. Het is trouwens 'zijn naam', als je het met een hoofdletter schrijft dan ervaar ik dat als kwetsend, omdat het insinueert dat hij beter is dan andere mensen, terwijl ie dat niet was.
Ik vind het ergens ook onzin dat je het n-woord niet bij naam mag noemen. Als je het gewoon op een bepaalde wijze in een zin plaatst hoeft het toch niet kwetsend te zijn?
Daar kies je toch echt zelf voor. Het wordt een klein wereldje als we altijd maar op onze woorden moeten letten omdat er iemand is (of een groep) die het als kwetsend kan ervaren. Hoor het aan, vind er het jouwe van en move on. Deal with it. Niet jouw probleem.
Hoi usa/az,
Bedankt voor je vraag! Ons primaire doel is het aanbieden van voetbalnieuws en daarbij proberen we zo dicht mogelijk bij letterlijke citaten te blijven om daarmee een goed beeld te schetsen van wat er gezegd wordt. Iedereen die wel een op een voetbalveld heeft gestaan of een kleedkamer heeft bezocht, weet dat het taalgebruik daar doorgaans wat ruwer is dan in de rest van de maatschappij. We censureren (of waarschuwen) enkel wanneer we vermoeden dat er sprake is van aanstootgevende inhoud. In dit geval valt dit citaat wat ons betreft nog binnen het betamelijke, maar iedere bezoeker kan daar natuurlijk zelf een mening over vormen. We nemen je feedback in elk geval mee.
Het is maar goed dat Louis er geen fotootje van heeft gemaakt, dan was zijn carriere waarschijnlijk iets anders gelopen.
De hele discussies hier in de reacties laat zien wat mis is met de maatschappij. Is men vergeten welke vrijgeestigheid Nederland intellectueel en cultureel groot heeft gemaakt? Het vrije woord moeten we verdedigen. Als we overal over gaan vallen, en die vernauwing gaat in dit tempo, waar stopt het dan?
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.