Barça-belofte heeft gekozen: ‘Vaderlandsliefde kan niet worden gekocht’
Een paar maanden geleden was Munir El Haddadi nog ‘slechts’ een speler van Barcelona B, maar inmiddels heeft de negentienjarige aanvaller zijn debuut gemaakt in de hoofdmacht van de Catalanen, speelde hij mee bij Spanje Onder-21 en mag hij zich nu ook Spaans A-international noemen.
De belofte kwam maandag tijdens het EK-kwalificatieduel met Macedonië binnen de lijnen als vervanger van Koke. El Haddadi heeft een Marokkaanse vader en had dus ook voor een andere interlandcarrière kunnen kiezen. Ezzaiki Badou, de bondscoach van Marokko, is niet blij dat de getalenteerde aanvaller voor Spanje heeft gekozen. Toch weet Badou dat hij niet anders kan dan zich bij de beslissing neerleggen.
“Vaderlandsliefde kan niet worden gekocht of gehuurd”, heeft de voormalig doelman van Real Mallorca laten weten in de Spaanse media. “We hebben zijn staatsburgerschap nooit afgewezen. De Marokkaanse voetbalbond heeft enige tijd geleden contact gehad met Munir en zijn familie, we hebben hem de tijd gegeven om na te denken. Maar nu hij voor Spanje heeft gespeeld is er geen weg terug meer”, weet Badou.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Leicester City kan promotie naar Premier League niet ontgaan na verlies Leeds
Arda Güler is de held van Real Madrid op moeizame avond in San Sebastián
Feyenoord ontvangt gigantisch bedrag van Liverpool voor Arne Slot
Roda begaat bij Jong Ajax cruciale misstap in strijd om directe promotie
Willem II wint niet van FC Groningen en moet promotiefeest uitstellen
Liverpool en Feyenoord bereiken mondeling akkoord over transfer Arne Slot
Meer sportnieuws
Is in Spanje geboren en opgegroeid en zijn moeder is ook Spaans dus eigenlijk is zijn keuze gewoon begrijpelijk.
Vooral in dat soort landen staat vaderlandsliefde hoog in het vaandel, word er ingeslagen zowat.
Als een speler dan niet voor Marokko kiest zijn ze ook vaak niet blij wat begrijpelijk is, maar voor me gevoel kan die jongen gelijk niks meer goed doen bij Marokko...
Verder is de keuze begrijpelijk want met Spanje heb je kans op internationale prijzen, is de kans dat je om de 2 jaar een kampioenschap mag doen 99.9% aangezien Spanje zich toch wel kwalificeert
Als je zo blijft denken dan komen zulke landen nooit vooruit lijkt me dan logisch dat ze moeilijk om prijzen kunnen spelen als al hun getalenteerde spelers voor Nederland, Spanje enzovoort spelen. Wat zou Nederland zonder alle Surinaamse jongens zijn? Niks.
@yezzin
Je overdrijft het wel met nederland hoor..
Onzin. Landen die vooruitgaan vanwege in het buitenland getogen en opgeleide talenten verdienen het in mijn ogen niet om een goed team bij elkaar te scouten. Want laten we eerlijk zijn: wat is de bijdrage van marokko aan dit talent? Wat is de bijdrage van Algerije aan de opleiding van het gros van hun wk selectie? Als landen vooruit willen, kunnen ze gokken op dit soort talenten. Maar je kunt ook je eigen opleiding gaan structureren. Waar zou nederland zijn zonder surinamers? Net zo ver denk ik. De door jou aangemerkte surinamers zijn namelijk nederlanders. Ze hebben namelijk slechts een nationaliteit. Daarnaast is Nederland er ook in 1974 en 1978 in geslaagd om 2e te worden op het wk.
@yezzin: hoever zouden die jongens het geschopt hebben zonder hun voetbalopleiding in Nederland? Die Spaanse jongen woont ze hele leven in Spanje en heeft daar ze school en opleiding gehad. Logisch dus dat hij voor Spanje kiest
@ yezzin Dat is appels met peren.
Naar mijn weten is het niet voorgekomen dat een voetballer die is opgegroeid is in suriname, maar toevallig een van afkomst nederlandse moeder heeft, voor het nederlands elftal gekozen en gespeeld.
Het zou vergelijkbaar zijn als El Haddadi voor spanje had gekozen na eerst zijn hele leven in marokko te hebben gewoond, daar heeft leren voetballen en voetbalt, en een van oorsprong spaanse moeder zou hebben gehad.
@yezzin zo kan je natuurlijk onderhand ieder land opnoemen he.
@FKA
Wait what? De door jou aangemerkte Surinamers zijn Nederlanders? Vraag maar aan hun wat ze van nationaliteit zijn. Allen zullen echt geen Nederlands zeggen en de halfbloedjes noemen eerder hun buitenlandse roots. De enige reden waarom ze voor NL spelen is omdat ze er sportoef gezien meer kunnen bereiken. Als het andersom was geweest zou geen enkele in Nederland geboren Surinamer voor Nederland spelen.
Daarbij heeft de bijdrage helemaal niks te maken met deze keuze. Dit is puur gebaseeerd op nationaliteit.
Daarbij wordt een voetbalopleiding overschat. Tuurlijk leer je bepaalde tactische basis en technische basis maar ontwikkelen doe jij helemaal zelf. Vooral extreem getalenteerde spelers moet je gewoon jaar in jaar uit laten voetballen en dan komen ze er vanzelf. Ik krijg er een beethe wat van dat iedereen altijd de credits bij de club en opleiding legt. 80 tot 90 procent werk wordt door de speler zelf verricht. Als je dan niet goed genoeg blijkt te zijn wordt je ook zo weer weggestuurd.
Al dat gezever over opleiding. Het is een sport waar je tegen een bal aantrapt waar je talent moet hebben om goed tegen een bal te trappen. Vervolgens moet je inzicht hebben om voetbal te begrijpen. Tegen een bal trappen dribbelen etc heb je niemand voor nodig om je dat te leren. Gewoon constant herhalen tot je niet meer kan staan.
Inzicht valt niet echt te leren. Dat heb ne of niet.
Zijn moeder is ook gewoon een Marokkaanse echter uit de Spaanse enclave Melillia. De broers van zzijn moeder wonen in Den Haag.
Zijn moeder is Marokkaanse uit een Spaanse enclave in Marokko genaamd Melillia.
kon beter nog een aantal jaar wachten met zn keuze. als hij helemaal terug valt kan ie niet meer voor marokko kieze
Marokko of Spanje? Dan is de keuze toch makkelijk gemaakt of niet? Het enigste 'grote' toernooi waar Marokko komt is de Afrika Cup. Met Spanje kan hij naar het WK en EK.
maar stel dat het niks wordt met Spanje, (zie Bojan) dan zou het toch leuker zijn om een tweede kans te krijgen en voor Marokko te spelen, mocht de Marokkaanse bond daar nog trek in hebben.
ik roep al een hele tijd dat er een regel moet komen waarbij jongens zoals El Ghazi, El Hadaddi en nog vele andere jongens tot hun 21e een tweede kans krijgen om uit te komen voor een bepaald land.
het is hedendaags trekken geblazen bij bonden en er wordt alles behalve gedacht aan de carriere van zo'n jongen. deze gasten moeten hedendaags wanneer ze 17, 18 a 19. keuzes maken die de rest van hun carriere beinvloed, en dat soms onder enorme druk van zaakwaarnemers, bond en familie. en niemand beschermd die jongens of geeft ze een tweede kans.
ik stel daarom ook een switch regel voor, die te gebruiken is tot je 21e (officiele volwassenheids leeftijd)
De Switch regel alleen onder strenge voorwaarde kan worden plaats vinden.
bijvoorbeeld
- speler is jonger dan 21 jaar
- speler heeft bij geboorte een dubbele nationaliteit
(geneutraliseerde spelers komen dus niet in aanmerking)
- speler heeft op moment van aanvraag band met het land tot betrekking
(familie relaties en kan aantonen deze regelmatig te bezoeken)
- speler heeft bij betrokken land kans op speeltijd
- speler is niet eerder uitgekomen voor land tot betrekking
- speler kan niet worden opgeroepen tot participatie in groot toernooi tot 2 jaar na dato acceptatie switch
(dit om te voorkomen dat een speler alleen een switch maakt om bijv een WK of EK te kunnen spelen, men moet dus bij de kwalificatie betrokken zijn)
- speler mag op dat moment niet geschorst zijn.
- bond tot betrekking wil deze speller graag oproepen en speeltijd gunnen.
dit zou mijn citeria zijn, en speler moet aan al deze punten voldoen en bewijs leveren.
Als je kiest op basis van waar je het meeste kans maakt, verdien je geen van beiden.
Vinden jullie het niet raar dat Marroko pas in actie komt wanneer er een volwaardig product is gemaakt van Munir, hij heeft alle begeleiding gekregen in spanje om zover te komen en dan zou marroko ineens de vruchten ervan willen plukken? dat lijkt me toch niet echt eerlijk. Ben blij dat hij voor spanje heeft gekozen
Absoluut. Eerder hoor je ze niet, maar nu meneer het aan het maken is, is de wereld ineens te klein. Zijn vader gaf gister nota bene nog aan dat hik waarschijnlijk voor Marokko had gekozen als zij degenen waren die eerder hadden gebeld.
Met alle respect, maar is toch duidelijk dat je met Spanje om de prijzen meedoet en met Marokko de WK niet eens haalt
Lol daar gaat het niet eens om. Het gaat om het uitkomen voor je land, niet om wat je wint, daarvoor kan die altijd nog transfers maken.
Daar gaat het natuurlijk wel om. Als prof wil je spelen en wel op het hoogste niveau. Dan kies je dus voor Spanje. Bovendien is hij daar geboren en getogen en heeft zelfs een Spaanse moeder. Ik denk dat hij geen nanoseconde heeft overwogen om voor Marokko te gaan spelen.
Ja maar stel hij was in marokko geboren, opgegroeid, doorgebroken en zijn één van zijn ouders was spaans. Dan had hij daar sowieso over na moeten denk lijkt mij, en had hij niet ineens voor spanje gekozen omdat dat sportief het aantrekkelijkst is.
Dan was de binding met Marokko vermoedelijk heel wat sterker geweest. Emotioneel was het dan vast een veel moeilijker keuze geweest, dat ben ik wel met je eens.
Toch jammer voor Marokko dat weer zo een groot talent niet voor zijn vaderand kiest.
@ Hattrick
Je bedoelt zijn vaders land? Want zijn vaderland (lees; geboren en getogen) is gewoon Spanje?
Inderdaad, vaders land.
Mooi voor Spanje dat er een groot talent voor hun kiest , zoveelste baalmoment voor Marokko.
Zn vader is Marokkaan, dus dan is Marokko toch zn vaderland
Vaderland - Marokko
Moederland - Spanje
Zijn moeder is van origine ook Marokkaans maar ze komt uit de Spaanse exclave.
Hahahaa meen je dit serieus Bihbarbarez? Het woord 'vaderland' heeft niks met zijn vader te maken! 
Het is namelijk je geboorteland..
Je kan een gevoelsmatige tweede vaderland hebben, maar dat komt dan omdat je dus bent geëmigreerd, en je in je nieuwe land net zo thuis voelt als je geboorteland/vaderland..
Nee, je vaderland is het land waar je geboren en getogen bent. In zijn geval dus Spanje. Marokko is het land van zijn vader.
Reacties op Bibarbarez
vaderland en moederland, beide zijn gelijk. beide staan als alternatief voor de benaming van thuisland.
het verschil tussen vaderland en moederland is dat in bepaalde landen de benaming van een land vrouwlijk is en in andere mannelijk.
bijvoorbeeld is in slavische landen, zoals Oekraine en Rusland het land aangeduid als vrouwlijk (rossiya en Ukraina) a = vrouwlijk.
vandaar dat het altijd "moedertje Rusland is" en "for the Motherland"
tewijl Duitsland, (mannelijk) dus de benaming krijgt van Vaderland (das vaterland) (germaanse volkeren staan vaak voor vaderland)
Frankrijk, Italie en Spanje zijn in tegendeel juist weer Vrouwlijk, "vive la France!"
beide staan in het algemeen voor de benaming van Thuisland.
Moederland is ook gewoon marokko, afkomstig uit melelia marokaanse stad die bezet is door spanje, 2/3 van de bevolking is gewoon marokaans dis een dubbel paspoort bezit.
Ik vind het niet meer dan normaal. Deze jongen is namelijk gewoon in Spanje geboren?
Dat zijn vader van Marokkaanse afkomst is, betekent niet dat hij er ook iets mee heeft?
Kijk, ben je in Marokko geboren en ga je na 7 jaar naar Spanje, zoals Messi vanuit Argentinië, dan heb je ook de keuze op den duur om voor Spanje te kiezen. Messi had deze keuze ook, maar koos voor zijn geboorteland.
El Haddadi doet in deze precies hetzelfde, hij kiest voor zijn geboorteland.
Geboorteland is anders dan vaderland. Deze jongen gaat ieder jaar op vakantie naar Alhoceima, waar ik ook vandaan kom. Hij spreekt vloeiend berbers, zoek maar op op Youtube. Dus doe niet alsof hij een Spanjaard is die niks te maken heeft met Marokko. Dus hoezo heeft hij niets met Marokko, zoals jij zegt??
lom4life
Ga alsjeblieft even een woordenboek erbij pakken en Vaderland opzoeken..
Dat hij vloeiend berbers spreekt, heeft meer te maken met 2-talige opvoeding. Mijn opa en oma wonen ook in Spanje sinds een jaar of 20 en spreken vloeiend Spaans, en hebben een Spaans paspoort.
Is hun vaderland dan ook Spanje?
Hij heeft wel iets met Marokko, maar niet in de zin van geboorte e.d. Dus eigenlijk is het gewoon volkomen logisch dat hij voor Spanje koos.
Blijkbaar hebben ze niet genoeg met Marokko om daar te blijven wonen. Als je die keuze maakt, kies je voor een nieuw land.
Dus ben je dan Spanjaard. En de kinderen die geboren worden ook. Constant naar je geboorteland blijven kijken is heel raar.
Want je wilde een nieuw bestaan opbouwen.
Leef dan ook zoals de mensen in je nieuwe land.en ben trots op dat land.
Ow dus als er een groot talent komt in spanje zijn ouders komen van nederland dan wil ik jullie wel zien , Jullie praten makkelijk omdat er geen Nederlands talenten die in het buitenland zijn geboren jullie weten niet hoe het gaat
Wat een onzin. Deze jongen is vast net zo Spaans als ik Nederlands. Ik ben in Nederland geboren maar voel me geen Nederlander terwijl ik keihard voor Nederland juich als het speelt en enorm veel binding heb met het land.
Vinden Nederlanders dat raar als ik dat zeg? Vrijwel allemaal ja maar als ik zelf ook naar het 'pietenindentiteit' kijk vind ik mijn idee alleen maar logisch. Mij maakt het niet uit of het feest zo blijft te bestaan maar om te zien dat, stel dat ik me gepijnigd voelde, mensen serieus een feest boven het leed van 'mede-Nederlanders'
zoals mijn paspoort en geboorteplaats aangeeftl, zet geeft al aan hoe Nederlands ik ben in de ogen van de rest van de Nederlanders.
Onze ogen werken op de manier dat wij dingen onderscheiden. Ik zal een Turk nooit als een Afrikaan zien ook al is hij er geboren, want genetisch gezien is hij dat niet. Een paspoort beslist niet over genetica en dat kunnen wij allemaal heel goed zien ook al ontkennen we het.
Gele papagaaien vliegen met gele papagaaien. Groene boomkikkers zijn met groene boomkikkers etc etc.
Het dierenrijk werkt op deze manier. Wij mensen zijn alleen ver boven onze gewilde bevolkingsaantal uitgestegen dus lopen we elkaar nu zo voor de voeten dat we wel met elkaar moeten praten, of oorlog voeren.
Helemaal waar! Marokko is geen tweede keus! Wie twijfelt voor een ander land dan het vaderland, die moet maar wegblijven! Alleen trotse Marokkanen horen voor Marokko te spelen. Dit is gelijk de oorzaak van de slechte prestaties bij het nationale elftal van Marokko. Goed dat El Haddadi vroeg een keuze heeft gemaakt maar ze moeten niet liegen dat de Marokkaanse bond niet gebeld heeft, ze zijn zelfs persoonlijk langs geweest. Zulke spelers hoeven we niet. Hetzelfde met Chadli die zelfs 1 interland gespeeld heeft voor Marokko en vervolgens naar Belgie 'vluchtte'. Voetballers hebben geen respect voor Marokko tegenwoordig. Dit bedoelt Zaki met 'huren' of 'te koop' . Of je speelt graag of niet. Dit moet gewoon afgelopen zijn!
Vaderland: Land waar je geboren en getogen bent.
Dat is bij hem toch echt Spanje.
Verder staat in het artikel dat de Marokkaanse bond contact heeft gezocht.
Jouw laatste zin is overigens helemaal belachelijk, El Haddadi zou na Benatia meteen de beste zijn van Marokko en dat al op zijn negentiende.
Wat jij zegt is belachelijk!.je vaderland is niet waar je geboren en getogen bent! El Haddadi zou sowieso niet de beste zijn, waar baseer jij dat op? Je praat grote onzin! Deze man moet zich nog bewijzen, hij kan net zoals Bakkali in de val lopen. Die heeft geen interland en bijna geen club. El Haddadi is nog maar 18 en zal zich nog moeten bewijzen. Eeen speler als Barrada etc vind ik sowieso beter!
Pak een woordenboek erbij. Vaderland is het land waar je geboren en getogen bent. Spanje dus in zijn geval.
Je praat alsof Marokko iets te kiezen heeft en dat ze het een eer moeten vinden om voor een (mondiaal) derderangs voetballandje te willen spelen. Ik denk dat het andersom is. Marokko moet het een eer vinden als er een speler van zijn kaliber voor Marokko wil uitkomen 
Volgens de woordenboekdefinities is tegenwoordig (2009) het "vaderland" iemands geboorteland[
Beste Yamiown
De door jouw gegeven definitie is voor vaderland is niet helemaal juist.
Moederland en vaderland kunnen allebei 'land van oorsprong' betekenen, 'land waar iemand vandaan komt'. Ook voor 'land waar men zich thuis voelt' kunnen beide termen gebruikt worden, al is vaderland gebruikelijker in die betekenis. Maar er zijn ook wel verschillen tussen de woorden.
In de hedendaagse woordenboeken vinden we bij vaderland de volgende omschrijvingen:
'land of staat waar men geboren en getogen is' (van Dale Hedendaags Nederlands)
'land waar iets of iemand van nature thuishoort, land van herkomst' (grote Van Dale)
'het van de vaderen geërfde land, geboorteland; land van oorsprong' (koenen)
Bij moederland geven de woordenboeken de volgende definities:
'land van oorsprong, land dat een of meer overzeese bezittingen heeft' (van Dale Hedendaags Nederlands én grote Van Dale)
'land ten opzichte van zijn koloniën; land dat koloniën heeft, genoemd in tegenstelling van deze, ook wel vaderland; vaderland ('gastarbeiders die terugkeren naar hun moederland'' (koenen)
Een belangrijke betekenis van moederland is dus 'land dat koloniën heeft'. Moeder- is in moederland dan net zo gebruikt als in moederbedrijf, een 'bedrijf in relatie tot de dochterondernemingen'.
Tot slot roept vaderland gemakkelijk associaties op met het begrip natie en met patriottisme, terwijl moederland dus de koloniale betekenis kan oproepen.
Bron: https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/moederland-v...
Ik wens hierover op te merken dat vaderland - moederland een Nederlandse nuance is. Naar mijn mening de verbastering van de betekenis van het woord. In vele andere talen staat vaderland/moederland gelijk aan het thuisland. Zie voor de definitie van thuisland Wikipedia (die deze definitie als afgeleide ziet van oa vaderland en moederland).
O @ lom4life en yamiown:
Ik vind dat men niet met woorden moet spelen om ruis in de communicatie te brengen. Ik kan me best goed voorstellen dat verschillende culturen andere nuances voor dit woord geven.
@allen die het over een woordenboek hebben
Jullie redeneren naar de uitkomst die het meest overeenkomt met de mening waarvoor jullie staan. Spijtig, want uit dit soort simpele gesprekken blijkt maar weer hoe weinig sommige mensen bereid zijn zich te verplaatsen in een ander en verder te kijken dan wat zij al weten.
Iedereen had met 2 minuten googelen kunnen vinden wat ik hiervoor heb geschetst.
El hadadi zou na benatia gelijk de beste zijn? Grap van het jaar er lopen er genoeg bij marokko die zelfs veeeel beter zijn wat heeft deze gastje al bereikt? Ojaa een dulpuntje gemaakt tegen elche dat is knap, deze gast is geselecteerd uit voorzorg dat hij hij voor marokko kiest, nu de keuze gemaakt is zal je hem voorlopig niet meer zien bij spanje er zijn genoeg talenten bij spanje die beter zijn zelfs, maar die worden niet geselecteerd maar ja die hebben geen keus want die bezitten maar een nationaliteit die roepen ze wel op als die echt rijp zijn, kwestie al hadadi is gewoon een politiek spelletje zijn interland zal voorlopig op 1 wedstrijd blijven (paar minuten).
Ik snap je frustratie maar ik denk dat je stiekem toch wel blij was geweest als El Haddadi voor Marokko had gekozen.
Haha, Marokko is helemaal niet zijn vaderland. Hij is gewoon een Spanjaard met een Marokkaanse naam en een Marokkaanse vader. Persoonlijk zou ik het ook erg dom vinden om voor een B-land uit Afrika te kiezen ipv een A-land uit Europa. Bij Spanje gaat deze jongen namelijk veel meer leren tussen al die topspelers, de kans op prijzen is natuurlijk ook wel een stukje groter bij Spanje.
Wat dat betreft heb je gelijk. En hiermee, als je voor de prijzen en successen gaat dan moet je vooral wegblijven, dan speel je namelijk niet voor de eer en trots maar voor de sportieve successen!
prijsen kan hij winnen met zijn club als hij goed presteerd,voor je land uitkomen is nog heel iets anders voor je vaderland en trots het kippenvel gevoel krijgen waneer de volkslied word gezongen dat is waarvoor je het moet doen, maarja tegenwoordig staan ze er als zandzakken bij wanneer de volkslied word gezongen de helft kent het niet eens, is het niet vreemd voor land uitkomen waarvan je het volkslied niet eens kent.
Altijd zo grappig hoe mensen die geen ouders hebben uit het buitenland, zich zo makkelijk denken te kunnen inleven bij mensen die wel in een ander land geboren dan dat van hun ouders. Ze kijken het allemaal praktisch en halen de dikke van Dale erbij om hun mening (dat zij zien als feit) te onderbouwen.
Jongens doe geen verdere moeite. Jullie zullen nooit voelen hoe het is om kind te zijn van ouders die uit een ander land komen. Onmogelijk!
Zelfs ik als zoon van een Nederlands/indonesische moeder en Turkse vader, ben ik weliswaar in Nederland geboren en getogen maar zou toch heel veel moeite hebben met het kiezen tussen Nederland en Turkije.
Waar autochtonen vanzelfsprekend zouden verwachten dat ik automatisch voor mijn geboorteland moet kiezen vanwege allemaal drogredenen.
Het is simpelweg jongens, een gevoels kwestie.
Ik ken ook veel Turkse vrienden die zonder blikken of blozen heel makkelijk voor Nederland zouden kiezen. (oguzhan Ozyakub) En ik ken Turkse vrienden die geen moment zouden twijfelen om te kiezen voor Turkije. Allebei kan ik begrijpen. Maar een autochtonen zou zich nooit kunnen inleven en het volledig begrijpen. Hij kan alleen een poging wagen.
Bespaar je de redenen waarom iemand Moet kiezen of dat het "logisch" is dat hij kiest voor zijn geboorteland als je de emotionele lading niet kan ervaren.
Ik zou denk ik kiezen voor Turkije. En als Turkije mij niet zou willen maar Nederland wel, dan zou ik met alle plezier voor Nederland spelen. En andersom. Maar eerste keus blijft Turkije. Gevoel is niet uit te leggen.
Ik snap ook niet zo waarom de ene keuze wel logisch kan zijn en de andere niet. Als hij voor Marokko had gekozen had ik dat (los van sportieve aspecten) net zo logisch gevonden als Spanje. Je kan het wel jammer vinden dat is wat anders, maar de discussie zelf is nogal nutteloos vind ik ook.
Altijd grappig hoe mensen die niet in de situatie zitten, zich zo makkelijk denken te kunnen inleven bij mensen die wél voor de keuze staan om voor een land te kiezen.
Ze hebben ouders die uit een ander land afkomstig zijn, dan waar zij zijn geboren en opgegroeid. Ouders uit een ander land waar zij hun school hebben gedaan, hun vrienden hebben leren kennen, waar ze bij hun voetbalclub zijn. Uit een ander land waar hun kinderen een band mee hebben gekregen.
Als je niet voor de werkelijke keuze staat, is het makkelijk geroepen dat je eerste keuze Turkije is. Bedenk dat voor veel mensen het land waar hun ouders van afkomstig zijn, voor hun bijna geen waarde hebben omdat ze er vaak nog nooit zijn geweest.
Altijd grappig dat jij mij goed denkt te kennen. Ik speelde waterpolo en kon net als sommige ploeggenoten (2 spelen nog steeds voor Nederland) spelen voor Oranje. Ik heb toen een brief geschreven naar de Turkse bond om voor Turkije uit te willen komen. Maar vanwege diverse redenen lukte het helaas niet.
Bedenk dat de cultuur van Marokkaanse en Turkse jongens jouw laatste alinea niet geld. 80 a 90 procent heeft een hele sterke binding met hun 2e vaderland.
Daarnaast probeer je uit te leggen waarom iemand kiest voor zijn vaderland. Maar lees mijn reactie hier boven nog eens goed. Al jouw redenen zijn onjuist. Het gaat om je gevoel.
Zover ik me kan herinneren heb ik nog nooit op jou gereageerd, dus ik weet niet waar je dat op baseert. Bovendien reageer ik op wat je inhoudelijk zegt en niet op de persoon. Voel je dus vooral niet aangevallen.
Waar het mij omgaat is dat volgens jou, wij allemaal het recht niet hebben om ons in te leven in een persoon waarvan de ouders niet uit Nederland komen. Dat vind ik je reinste onzin. Waarom zou ik geen mening mogen hebben over het feit dat iemand voor het land kiest waar hij woont in plaats van waar één van zijn ouders woont? Ik geloof juist vrijheid van meningsuiting één van de voorrechten is als Nederlands staatsburger.
Daarnaast is het gewoon een feit dat veel generaties geen binding hebben met het land waar hun voorouders vandaan komen. Dat jij alleen Marokko en Turkije noemt verbaasd me dan. Want ik geloof dat er alleen in Nederland al zo'n 200 verschillende nationaliteiten wonen. Overigens denk ik dat veelal bij jongeren hun zogenoemde binding met hun 2e vaderland vaak meer "gespeeld" is dan oprecht gemeend.
Jouw hele post is onzin. Jij kan je niet inleven want je zit niet in dezelfde situatie als ons.
Ik kan me wel proberen in te leven hoe het is om te werken als timmerman maar al die gevoelens en details die zou ik nooit kennen. Hoe hard ik ook probeer in te leven.
Dat je denkt dat de band gespeeld is. Ik ga hier niet eens meer op in. 80 a 90 procent van de Marokkaanse en Turkse jongens hebben een hele sterke band met het land van hun ouders.
Dat pakt niemand af!
Dus eigenlijk 10_Alex-10, zeg je hier dat een vaderland niet vast te stellen is aan de hand van een geboorteland.
Waarom mogen autochtonen er dan niks over zeggen want 'wij snappen het niet', maar allochtonen mogen wel roepen dat hij voor "zijn vaderland" had moeten kiezen?
Als het een gevoelskwestie is, kan niemand van ons hier iets over zeggen. Maar zullen we dan met z'n allen gewoon het woordenboek schrappen? Want voor mij is een 'pen' misschien ook wel iets heel anders dan wat voor jou een 'pen' is.
Perceptie is waarheid zegt men wel eens. Maar dat gaat niet altijd op. Want dan kan je nooit echt van nep onderscheiden en andersom, want gaan mensen dwars liggen om het dwars liggen.
Er is vastgesteld dat Vaderland het land is waar je geboren en getogen bent.
Je kan echter ook een zogeheten 'tweede Vaderland' hebben, en dat is puur gevoelsmatig, als je bij een bepaald land -anders dan je geboorteland- een dermate 'thuis-gevoel' hebt en je dus kunt spreken van een tweede vaderland.
Ik geef zelf aan in mijn reactie dat ik beide keuzes zou begrijpen.
Maar iemand die net als El Haddadi dezelfde buitenlandse ouders heeft kan zich veel beter inleven dat is gewoon een feit.
Ik beticht jou toch nergens van? Ik zeg enkel dat autochtonen er niks over mogen zeggen, want wij kunnen ons zogezegd niet inleven..
Maar allochtonen mogen er van alles over zeggen, want zij 'kennen de situatie'.
Maar niemand kan zich inleven in Munir el Haddadi, want je weet niet wat voor gevoel hij bij Spanje of Marokko heeft. Dus of je nou wel of geen ouder(s) hebt die elders geboren is/zijn, maakt niet uit. Niemand is Munir el Haddadi en kan zien wat hij voelt bij Spanje, of Marokko.
Niemand kan zich inleven in de persoon El Haddadi. Maar een jongens met precies dezelfde omstandigheden kan zich beter inleven dan iemand die er compleet buiten af staat.
Daarom heeft een Nederlandse Marokkaan meer inlevend vermogen. Hij kan meer ervaren hoe El Haddadi zich zou voelen dan een pure Hollandse jongen.
@isco
Doe nou niet alsof je neus bloedt. Hij zegt niet dat jij niets mag zeggen, hij zegt dat een groot deel van de mensen die wel wat zeggen te kort door de bocht denken.. simpelweg omdat ze de andere kant van de medaille niet kennen. Doordat mensen zo grof denken, terwijl dit best een gevoelige keuze is voor veel mensen die daarover gaan, komt een bijdrage als die van jou als zeer ondoordacht over.
Betreft jouw bijdrage over het woordenboek, heb ik deze al weerlegd in een comment hierboven.
Ten slotte nog een derde punt. Joden en mensen in Israel maken onderling ook grappen over de tweede wereldoorlog. Dat gebeurt in de voor hen veilige sfeer. Maar mocht een Duitser, niet jood, of een Oostenrijker dezelfde grappen maken, komt dit verkeerd over (ook al bedoelt hij er niks mee). Mijn voorbeeld is gechargeerd, maar feitelijk juist. Soms moet ik kennelijk open deuren intrappen om mensen duidelijk te maken dat je situaties ook anders kunt bekijken. De bijdrage van een deel van de mensen voelt aan als zout-strooien op de wonden van een deel van de Marokkanen en Turken (ik ben noch het een noch het ander), omdat zij wel vele talenten zien opgroeien en graag ook hun Nationale trots op een WK willen bewonderen, maar ook zien dat deze spelers steeds meer en meer worden gekaapt. Het is natuurlijk geen echte kaping, maar dit is het gevoel wat er heerst.
Wij hoeven alleen maar te zeggen, wij begrijpen jullie pijn (iedereen wil namelijk trots kunnen zeggen dat zijn land een goed WK heeft gespeeld). Dan neem je al die gif weg. Daarna kunnen we zeggen, maar helaas is er niets aan te doen. De verleiding is groot om voor een Europees land te kiezen, en dat hoeft niet te betekenen dat deze spelers geen emotionele band met het Europese land hebben..
Dit brengt partijen dichter bij elkaar. Het is echt ongelofelijk, het lijkt erop dat steeds de confrontatie moet worden gezocht.
10_alex_10
Ja, dat ligt er denk ik ook aan.. Misschien kunnen mensen die er compleet buiten staan, objectiever tegen de situatie aankijken?
I don't know, we hebben in ieder geval allemaal een mening Dat is goed!
@isco
In veel gevallen kan het inderdaad helpen als je erbuiten staat.
In dit geval niet. Dit is een persoonlijke keuze, bemoeienis van buitenaf betekent dat de persoonlijke keuze wordt aangetast. Immers wordt alleen ingekleurd wat die mensen van buitenaf belangrijk vinden (Ik - als buitenstaande - vind jouw bijdrage absoluut niet objectief). Iedereen wordt bewogen vanuit zijn belangen.
De druk wordt zo opgevoerd dat een speler moeilijk tot zichzelf kan komen.
Dit is precies wat er is gebeurd met Bakkali of een Januzai en nu met El Haddadi.
Sowieso lijkt landenvoetbal steeds meer op clubvoetbal. Bondscoaches doen veel moeite om spelers voor hun land te strikken.
Diegopeladona
Bedankt vopr je bericht. Echter, de manier waarop je je eerste alinea afsluit, vind ik een beetje denigrerend.
Dat ik niet eenzelfde situatie ken als bijvoorbeeld Munir el Haddadi, betekent niet dat ik niet nadenk over wat ik zeg.
Bovendien zeg ik ook niet dat HIJ heeft gezegd dat ik er niks over mag zeggen, dus waarom je daarmee je pleidooi begint is voor mij al helemaal een raadsel?
Mijn mening omtrent de keuze van el Haddadi zal echter onveranderd blijven, omdat hij mijns inziens voor zijn vaderland heeft gekozen.
Als we al niet meer kunnen afgaan op hetgeen wat vastgelegd staat, en jaarlijks aangepast wordt waar nodig (doelend op het woordenboek), dan is het einde natuurlijk zoek en kan een ieder een eigen waarheid maken.
Edit op je laatse bericht:
Ik vestig mijn aandacht, wat uiteindelijk mijn mening vormt, vaak op iets tastbaars en voor hetgeen wat in mijn handbereik of denkbeeld is.
Over deze specifieke kwestie kan zowel een allochtoon, als een autochtoon geen objectieve kijk hebben, aangezien geen van ons in de gedachtegang van Munir el Haddadi kan kijken.
Dus ja, wat is dan waarheid? - Zodra die vraag bij mij op komt, richt ik mij op -zoals eerder aangegeven- iets tastbaars, in dit geval dus het woordenboek.
@isco
Ook mijn dank voor je inhoudelijke reactie.
Ik reageerde op jou omdat jij zegt: "waarom mogen autochtonen dan niks zeggen..".
Je verwijst niet naar iets tastbaars, maar naar iets wat jouw geliefde waarheid bevestigt. Zoals ik je liet zien is de gangbare en internationale betekenis van vaderland helemaal niet geboorteland, maar veel meer het thuisland.
Dat er nu in sommige Nederlandse woordenboeken wordt gepleit voor een andere betekenis, betekent nog niet dat de betekenis die jij nu kiest ook de gangbare betekenis is. Het is een uiterst onzorgvuldige betekenis die duidelijk de allochtonen wil scheiden van hun binding met wat zij altijd als vader/moederland hebben ervaren.
Doordat men - de Nederlandse autochtonen - nu plots gaat roepen dat vaderland niet bestaat, wordt verwarring gezaaid, kunnen deze mensen hun sentiment geen echte herkenbare binding geven en heeft dit weer invloed op hun binding met hun oorspronkelijke thuisland. Standaardpsychologie om de maatschappij te sturen. Echter dit is niet de eeuwenoude definitie van het woord en niet de internationale definitie van het woord. Vader en moederland stuurt op je roots. Met de nieuwe definitie knipt men de roots.
Tot slot, mijn eerste alinea is absoluut niet denigrerend bedoeld. Ik omschrijf wat jouw reactie met mensen doet en hoe het overkomt. Je snijdt simpelweg in de feiten, gooit een deel in de prullenbak, kiest wat je wel kent en zegt: dit is het.
Het is goed mogelijk dat wat jij in de prullenbak hebt gegooid wel bruikbaar is, sterker nog .. Voor de mensen die deze beslissing moeten nemen, misschien wel het belangrijkste is. Jij kunt dit niet weten, omdat je niet voor deze tweespalt hebt gestaan en dit gevoel die je hele leven met je opgroeit niet in je hebt zien groeien en struggelen. Je mag uiteraard een mening geven, maar dat mag enkele tintjes voorzichtiger zijn. Immers, ik als niet-Jood kan ook niet diep genoeg voelen wat het Joods zijn en je bedreigd voelen als Jood (en joodse volk) precies betekent. Ik kan me tot op een bepaalde hoogte daarin verdiepen, maar ik kan het niet echt voelen en bereiken.
Mijn ouders komen niet uit Nederland en ik heb geen flikker met die landen.
Ik ben in Nederland geboren en opgegroeid, ben zo Nederlands als het maar kan behalve dat ik niet blank ben en blond haar heb, ik noem mezelf ook Nederlander en me ouders zijn niet voor niets uit hun geboortelanden vertrokken.
Al dat geneuzel over vaderland en roots, ik moet er altijd vreselijk om lachen want het is allemaal aangepraatte onzin en me een raadsel hoe je iets met een land kan hebben waar je ouders uit zijn vertrokken, geweldig land man.... Ik heb talloze discussies gehad met mensen maar nog nooit heeft iemand me dat raadsel fatsoenlijk kunnen uitleggen.
Jij bent er zelf nooit geweest denk ik, dan kan je er ook niks mee hebben.
@freshzone
Het is heel erg afhankelijk van de reden waarom je ouders dat land hebben verlaten en wat voor binding jouw ouders nog met dat land hebben. Wat geven jouw ouders je nog van hun land mee.
Dit kun je absoluut niet vergelijken met mensen die uit Marokko of Turkije komen. Deze mensen zijn als kind iedere zomer 5 a6 weken naar Marokko, of enkele keren per jaar meerdere weken in Turkije. Ze houden allemaal nostalgische gevoelens aan deze trips over en voelen zich in dat land soms vrijer dan in Nederland. Niet vanwege de vrijheden die er zijn, maar vanwege de herkenning van de eigen roots, de eigen ik. Ze maken kennis met zichzelf en met hun afkomst.
Dit is wel goed uit te leggen, maar je zult het vooral moeten ervaren. Pas dan zul je realiseren wat je echt hebt gemist. Maar er zijn landen, waar je op dit moment beter er niet kunt zijn. Dat weer wel.
Als iemand in het buitenland (engeland) woont snap ik waar je het over hebt. Identiteit is iets wat je zelf voelt en dat kan een ander niet voor je bepalen, dus wat dat betreft is die hele discussie onzin: alleen hij kan bepalen bij welk land hij het sterkste gevoel heeft.
Ik kom vrij weinig in Nederland en woon al heel lang hier, toch voel ik mij Nederlander en als ik ooit die keuze zou hebben zou ik zonder twijfel voor Nederland kiezen, ondanks dat ik sterke banden met Engeland heb. Dus wat dat betreft snap ik Nederlandse Turken (en alle anderen met banden met meer dan 1 land) volledig.
Wat jammer voor Marokko! Maar zoals er gezegd wordt, als hij niet met trots voor het land uitkomt kan die beter wegblijven. De omslag kan vroeg of laat komen, zie Algerije. Nadat Feghouli als groot talent voor Algerije koos hebben vele jongens zijn voorbeeld gevolgd. Ghoulam, Brahimi , Mandi en Belfodil om er een paar te noemen.
Zo heeft Bentaleb zowel de Engelse bond en de Franse bond afgewezen om met Algerie mee te kunnen spelen. Dat zijn de jongens die je wilt.
De tijden dat er naar Nasri en Benzema gekeken werd zijn voorbij. Kijk maar naar het WK waar het toe kan leiden ! Ik weet zeker dat bij Marokko deze omslag vroeg of laat ook zal plaatsvinden.
Marokko en Algerije zijn idd veel spelers misgelopen. Wij bij Turkije ook helaas. Ozil, Gundogan, Tasci, Inler, Derdiyok, Osman (everton). Soms door klungelige bondscoaches die het niet zagen zitten. Of soms door de speler in kwestie zelf. Maar als de top spelers kiezen voor Turkije, dan wordt het minder moeilijk voor de grote talenten om te kiezen voor Turkije.
Precies . 1 goede speler kan het voorbeeld geven waardoor de rest ook gemotiveerd kan raken aangezien ze potentie in het team zien . Turkije is idd ook erg zonde. Maar goed als iemand zich meer verbonden voelt met het andere land of ze daar meer toekomst in zien is dat hun keus natuurlijk.
Coaches spelen ook een belangrijke rol. Zo vond de bondscoach van algerie back in the days zidane te traag voor het spelletje. Uiteindelijk ging hij voor Frankrijk en the rest is history. Al denk ik dat het in zijn geval een geluk bij een ongeluk was aangezien zijn carriere met het toendertijd zwakke Algerijnse team nooit zo groot zou zijn geweest als hoe het uiteindelijk voor hem gelopen is door voor les blues te spelen.
@ Kevin058 Ach jah niks aan te doen Marokko is inderdaad een C land geworden zelfs B land zijn we niet meer. Wel vind ik dat deze jongen te vroeg een keuze heeft gemaakt hij is pas 18 Barcelona zijn club. Heeft hem ook onder druk gezet net als zijn zaakwaarnemer Maroko gaf hem de tijd om na te denken. Spanje roept hm op en hup meteen kiest hij voor Spanje jammer maar wel begijpelijk vannuit zijn oogpunt. Zo ga je nooit presteren de echte spelers waar we echt wat aan hebben laten ons links liggen. We moeten het doen met B spelers zoals Amrabat El Arabi Chamakh die alweer zijn beste tijd heeft gehad.
@ Naimg Algerijenen kan je niet vergelijken met Marokkanen die hebben nog dat trotse gevoel. Bij Marokkanen is dat veel minder er hebben zelfs spelers gekozen voor Denemarken Noorwegen en Zweden. Wat stellen die dan voor helemaal niks ik zie een Algerijen voor dat soort landen kiezen. Bovendien zien de meeste spelers Marokko als tweede keus dat trotse heb je heel weinig bij marokkanen. Alleen El Ahmadi Benatia Belhanda El Kaoutari Chamakh Barrada El Arabi El Zhar Hadji Labyad kozen gelijk voor marokko.
Maar vind het wel jammer voor Turkije Tunesie Algerije en Marokko deze konden over een veel sterke elftal beschikken. Turkije en Algeije hebben nu toch een sterk elftal net als Tunesie Marokko vind ik persoonlijk waardeloos.
Ach laten we zijn keuze gewoon respecteren, hij is niet de eerste maar ook zeker niet de laatste helaas.
Overigens lees ik alleen reacties over zijn gevoel en keuze maar men moet niet vergeten dat het bij de Marokkaanse bond (onlangs nog gewijzigd) ook een puinhoop is, wellicht heeft dit zijn keuze ook beïnvloed.
Als ik voor zo'n keuze had gestaan dan had ik waarschijnlijk voor Marokko gekozen, dit puur vanwege de bureaucratie in Nederland. Is het positief nieuws ben ik een Nederlander en is het negatief dan ben ik dit niet dan wel Marokkaan. Niemand hoeft te komen met teksten dat het niet waar is, maar zoals er een aantal hierboven aangaven, zolang je zelf geen ouders hebt die in een ander land geboren zijn is dit moeilijk te begrijpen.
Wat ik overigens ook niet begrijp is dat men op basis van een (voetbal)keuze direct je nationaliteit vast gesteld is. Amrabat is dus een Marokkaan....maar heeft ook een Nederlands paspoort...afstand nemen van zijn Marokkaanse nationaliteit heeft geen zin want voor Marokko ben je en blijf je een Marokkaan....snappen jullie het nog?
Ik hoop voor hem dat hij slaagt. Want als zijn carierre uiteindelijk niet zo geweldig verloopt zal hij waarschijnlijk geen interlands meer spelen, niet voor Spanje en niet voor Marokko. We gaan het meemaken.
Hier kan je niets anders dan zeggen dat het zijn eigen keuze is, voor een land kiezen is een gevoel en eigenlijk helemaal geen keuze.
Als iemand uit Noord-Marokko en nog wel Hoceima zou je nooit voor de Spanjaarden moeten kunnen voetballen. Ze hebben duizenden Berberse vermoord toen ze Noord-Marokko overnamen mensen als Abdelkarim Khattabi zouden zich nu omdraaien in hun graf.
PS: Zijn vader zei als Marokko eerder dan Spanje, Haddadi opriep dan speelde hij voor Marokko.
Wat hij zegt klopt wel helemaal: vaderlandsliefde kan niet worden gekocht en ik zie mezelf ook uit me vaderland komen ipv mijn geboorteland . Maar Marokko moet sneller handelen met dit soort spelers, want dat doen ze ook niet
Zie nu dat hij een Spaanse moeder heeft dis deze keuze is meer dan begrijpelijk en ook gewoon logisch
Wat maakt het allemaal nog uit eigenlijk. Dit is situatie nr. 48283302 ondertussen. Laat een speler lekker zelf kiezen. Het is maar een bal hoor.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.